คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ซุนหงอคง
ุนเาอันแปลประหลา สถานที่มีสี่ฤูที่แปรเปลี่ยนลอ 12 เือน
บนยอเาที่สูมาที่สุ มี้อนหิน้อนหนึ่ที่มีิวิาถือำเนิ อ่า ไม่สิ เป็นววิาา่าเอภพ่าหาที่ื่นใน้อหิน้อนนั้น มันมีลมหายใเ้าออ นภา ปพี หล่อเลี้ย้อนหินลอวันืนที่แปรเปลี่ยน สุริยัน ันทรา และห้วารา ่าโน้อนหินูับพลัแห่ยอมรรา
‘ ี่ปีแล้วันแน่ ’
‘ นานมา นานริริ ’
‘ มีสิรบสมบูร์ ทว่า มิอายับร่าาย มออะไรไม่เห็น เหมือนโนพันธนาารเอาไว้ั่วนิรันร์ ’
‘ มันเป็นอีไปแล้ว อีไม่นาน อีไม่นานแล้ว วันเวลาแห่อิสรภาพอ้าะมาถือ ’
ลมหายใเ้าออยิ่มั่นและเรียบ่าย มันลายเป็นเทนิลับเพาะอมัน แม้ะถ่ายทอให้ับนอื่น็ยาะึเอาศัยภาพอเทนิลมหายใออมานรบสมบูร์
เวลาไหลผ่านัว้อนหิน็เิารเปลี่ยนแปล มันมีอัระมรราแสนแปลประหลาปราออมาทั่ว้อน แม้ระทัมีารสั่นสะท้านเล็น้อยาภายใน พันธนาารที่ผูมัมันมาอย่ายาวนานำลัะพัพินาศลแล้ว นอาารหายใเ้าออเพิ่มวามแ็แร่ทาิวิาและร่าาย ็เป็นารเพ่สมาธิ้อมอรล้อประหลา
ัวรล้อมีวามเสียหายอย่าัเน เหมือนสรามแสนโหร้ายทารุมา ราวับว่าเพียแ่สัมผัส็ะแหลสลายไ้ลอเวลา วามเียบเหาที่แทบทำให้หัวใแหลสลายไ้อย่า่ายาย ำลัะหายไปแล้วสินะ ภายในิใอมันเิวามรู้สึแปลประหลาอย่าบอไม่ถูเหมือน เรียไ้ว่าเาุ้นินับวามเียบแล้วละมั้
วันท้อฟ้าเ็มไป้วยลิ่นอายแห่ารลทั์
เสียำรามออัสนีอันเี้ยวราัออมา เป้าหมายอมันย่อมเป็น้อนหินธรรมาที่อยู่บนยอเา มันไม่เยยับไปไหน ยามที่เสียำรามอสัว์ร้ายนหนึ่ัออมา ้อหินไ้แหลละเอียร่าสูให่ำยำอสัว์ร้ายไ้เผยออมา ทั่วร่าปุมไป้วยนสีทอส่อประายัสุริยัน นัยน์าสีทอำ้อมอท้อฟ้าที่มืมิเบื้อหน้า
“ ฮ่ะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ”
เสียหัวเราะัึ้อไปทั่วินแน สั่นสะเทือนยอมรราทั้สามพัน สัมผัสทั้ห้ามัน่ายอเยี่ยม ลมหายใเ้าออทำให้มันรู้สึถึอวัยวะภายในร่าายอนเอ ยัไม่ทันที่มันะทันยินีับอิสรภาพใหม่อน อัสนีบารามรราสวรร์็ผ่าลมายัร่าายอสัว์ร้ายทันที เพียอัสนีสายแร็ทำให้มันรีร้อโหยหวน้วยวามเ็บปว
ยัไม่ทันไ้สบ่า่อสวรร์ อัสนีบารสายที่สอ็พุ่รมาเล่นานมันอย่า่อเนื่อ อัสนีบารสายที่สาม อัสนีบารสายที่สี่ อัสนีบารสายที่ห้า ......นระทัมาถึอัสนีบารสายที่เ้า
หลัผ่านทั์อัสนีเ้าสายผ่านไป ร่าายโนเผาไหม้ไปนถึแ่น เลือเนื้อโนเผาไหม้อย่าโหเหี้ยม แถมววิาับบาเ็บสาหัสเสียยิ่ว่าร่าาย ร่าไหม้เรียมอมันมีเพียลมหายใเ้าอออย่าเป็นธรรมาิเท่านั้นเอ ูับปราานภาและปพี เพื่อหล่อหลอมร่าายให้อยู่ระพัน
มันไม่ทราบเหมือนันว่าัวเอหลับไปนานนาไหน นทั่วร่าที่เยโนเผา้วยอัสนีบารอย่าโหเหี้ยมไ้อลับืนมาอย่าสมบูร์ หลับไปนานมานอแห้ผาไปหม เหมือนเป็นทะเลทรายแสนร้อนระอุเลย ร่าายเลื่อนไหวโยสัาา ไม่ำเป็น้อเริ่มเรียนรู้อะไรใหม่ ัารหายใ
บ่อน้ำสใสที่ลิ่นหอมอยอสมุนไพร อนที่้มลไปหมายะื่มินน้ำ เาที่สะท้อนออมาให้เห็นทำเอานัยน์าสีทออมันหเล็ลทันที สัว์ร้ายนทอรหน้าเป็นมันหรือ แปลประหลาริริ
“ วานรนทอ ไม่ใ่ว่าถือำเนิาหินเหรอนะ ”
“ เหมือนัวเอในยอวรรมที่โ่ัไปทั่วโลในาิ่อนเลย พาวานรที่ยิ่ให่ทัเทียมสวรร์ ุนหอ ัวละรที่โนเอาไปัแปลในสื่อบันเทิมามาย ”
่อนหน้านั้นเา้อหาอะไรบาอย่าลท้อเสีย่อน บ่อน้ำที่ื่มินเท่าไร็ไม่มีวันลลเลยสันิ แถมทั่วุนเายัเ็มไป้วยผลไม้แปลประหลามามาย บา้น็ยัออผลเป็นเนื้อสัว์เลย ทำเอาวานรัวนี้เริ่มสสัยแล้วสิว่าัวเอหลมายัโลอนิเมะหรือเปล่า เป็นสัว์ร้ายที่ะโนนัล่าประหลานั้นามล่าหรือเปล่านะ
แถมพอลอออไปนอุนเา็ะโนอัสนีบารผ่าลมาโยร
ระยะไม่ไลาุนเาไม่ถือว่าเป็นปัหา ทว่า ยิ่้าวเินออนอระยะมาเท่าไร สายฟ้าที่ผ่าลมายิ่มีวามรุนแรเป็นทวีู เยลอออไปไลสันิ อำนาอสายฟ้าที่ผ่าลมาไม่้อยไปว่าทั์อัสนีบารแรเินเลยสันิ หลุออมาา้อนหิน ิว่าะไ้รับอิสระที่แท้ริ ทำไม้อมาโนพันธนาาร้วยสายฟ้าอี
“ สัวัน้าะออไปาุนเาลูนี้อย่าแน่นอน อสาบาน!! ”
โฮ!!
ัสัว์ร้ายเรัานที่ำราม่อวันทร์ แน่นอนว่าภายในเสียำรามมันเ็มไป้วยปนิธานอมันทั้หม อยาเป็นอิสระไม่โนพันธนาาร้วยสายฟ้าบ้าบอเบื้อบนอี่อไป สิ่เียวที่้อทำ ือ เพิ่มวามแ็แร่!!
ทำอย่าไร!? ็แ่หายใเ้าออูับลิ่นอายาฟ้าินเ้าสู่ร่าาย หล่อเลี้ยร่าายและิวิาให้ทะลวผ่านอบเในปัุบัน มันสัมผัสไ้โยสัาาเลยว่า ารที่ไม่สามารถออาุนเาลูนี้เี่ยวับิวิาอัวมันเอ และ รล้อ ประหลาที่อยู่ในทะเลิวิาเ่นัน
“ ริสิ นามอ้า ”
“ นามอ้า ือ ุนหอ ะอเป็นัวเอในเรื่อราวอนเอ ”
เมื่อไ้รับนามแท้อนเอ ิวิา็เิารเปลี่ยนแปลอย่าที่มิอาาเา มุมปาอวานรนทอยยิ้มเล็น้อย ่อนะเริ่มารออสำรวุนเา ลิ่นหอมหวานอผลไม้มามายนับไม่ถ้วยระายทั่วอาาศ ทุารหายใทำให้เามีำลัวัาเินว่าะาิเสียอี หอระโไปาม้นไม้อย่าล่อแล่ว
สายลมปะทะับใบหน้า มันเป็นวามรู้สึที่ยอเยี่ยมเินว่าะล่าวออมาเป็นำพู
เหมือนับัวเอในอนิเมะเรื่อหนึ่เลย ไททันบุทำลายำแพ เ้าหน่วยสำรว และเรื่อเลื่อนย้ายสามมิิ ระหว่านั้นหอ็ว้าเอาผลไม้ลูหนึ่ เ็มันออมาา้นไม้ ่อนะัลไป รสาิวามหวานละมุนอมะม่วสุระายไปทั่วปาอย่ารวเร็ว แถมยัเหมือนารผสมผสานอสี่ฤูาลอย่าแท้ริ
“ ไม่แน่ ารอยู่ในุนเาอาะีว่า ารโนััอยู่ใน้อนหินโ่โ่หลายปี ”
เพียไม่นานหอ็เินทามาถึลาุนเา ลิ่นหอมหวานอน้ำผลไม้เะมูอมันอย่ารุนแร น้ำลายไหลออมาโยมิอาวบุม บ่อน้ำประหลาที่ผลไม้หลาหลายนิลไปบ่มเพาะใน ุนเาลูนี้้อัลอมาาอนิเมะนัล่าอาหารอย่าแท้ริ ะโน้อหาลิสิทธิ์หรือเปล่านะ ารโนฟ้อร้อถึ่าภพ
อาศัยมือัเอาน้ำผลไม้ร่วมรหน้าึ้นมาื่มิน
เพียไม่ี่อึ็มาพอะทำให้หัวสมออหอมึนทันที เหล้าผลไม้ร่วมแสนอร่อย หลัาส่ายหัวเล็น้อยวามสับสนและมึน็าหายไป ะ้อมีอินอีมามายอยู่ภายในุนเาอย่าแน่นอน อีอย่ามันเอ็อยาะ้นหาทั่วุนเาสัหน่อย พอทะยานออมาาบริเวบ่อเหล้าผลไม้ร่วมธรรมา หอ ็เอับอาหารอีอย่า
“ มีระทัอาหารทะเล!? เริ่มหลรัไอุนเาลูนี้แล้วสิ ”
แถมเหนือหัวอหอเอ็มีแสแอันแรที่แผเผาทุอย่า้วยวามร้อน บอามรเลยว่าหุหิเล็น้อย เรว่าุนเาลูนี้ะ้อเป็นมิิที่มีเอเทศเป็นอัวเออย่าแน่นอน วานรนทอ้าวเินเหยียบย่ำไปบนหาสายสีทอที่ร้อนมา ทำเอามันสะุเล็น้อย มืออมันว้าเอาปูที่เินอยู่บนพื้นึ้นมา ่อนะลมือัำโทันที
หวานมา รสาิอเนื้อปูที่อัแน่นอยู่ภายใ้ระอสีเหลือส้มแสนสวยาม มันยัิ้นรนเล็น้อย หลัาโนัินทั้เป็นาสิ่มีีวิอันแปลประหลา ทว่า ไม่ว่าะพยายามนาไหนสุท้าย็เปล่าประโยน์ ายไปอย่าน่าสสาร แน่นอนว่ามันเป็นเรื่อ่วยไม่ไ้ ปลาให่ินปลาเล็ มันเป็นเหล็อธรรมาิ
มรราสวรร์ไร้วามปรานี
“ ไม่สามารถลทะเลไ้เหรอ น่าเสียายเินไปแล้ว ”
ใ้ทะเลสีรามรหน้าเ็มไป้วยแหล่อาหารมามายนับไม่ถ้วย แ่ิมุมปาอหอ็เ็มไป้วยน้ำลายแล้ว อยาะลอินให้มาว่านี้อีสัหน่อยริ หลัารับรู้ว่าัวเอไม่สามารถลทะเลไ้เหมือนมีำแพที่มอไม่เห็นวาั้นอยู่อย่าัเน ไม่แน่หลัาที่ัวมันแ็แร่ยิ่ว่านี้ ำแพเบื้อหน้าอาสลายหายไป
หอ ออทะยานสำรวไปทั่วุนเาโยไม่เรลัวสิ่ใ ท่ามลาอินมามายนับไม่ถ้วน ็มีพวสมุนไพรอันแปลประหลาที่มีลิ่นหอมหวานมาเ่นัน น่าเสียายที่พวมันน่าะยัไม่สุี สัาาอเาบอแบบนั้น เป็นสัว์ร้าย็มีบาสิ่บาอย่าที่แปลประหลาออมาเสมอเลยแหะ
ะ ินแนรร้า สถานที่โนทอทิ้าอารยธรรมอาวาวพันธมิรอสูร
ินแนที่เยมีารเ่น่าล้าบาสัหารอเหล่าัวนผู้ยิ่ให่ในอี เลืออพวเาไ้ไหลอาบปพีทำลายมรราแห่ปพีนพินาศสิ้น นภาสิบส่วน็เ็มไป้วยเลือและเศษิ้นส่วนอผู้ยิ่ให่ในอี ระายเ็มท้อนภา สาปแ่มันนมรราับสู ลายเป็นินแนรร้าในปัุบันที่มีารถือำเนิอเศษาแห่ฝันร้ายในอี!!
แม้ว่ามรรานภาและมรราปพีะพินาศับสู
แ่เลือเนื้ออัวนผู้ยิ่ให่็ยัถือว่าเป็นพราสวรร์เ่นัน ุ่าอมันสามารถนำไปใ้ประโยน์ไ้มามายนับไม่ถ้วน ส่วนที่สำัมาสุย่อมเป็นารเพิ่มพูนศัยภาพอทายาทสายเลือสัว์อสูรอนให้มายิ่ว่า มันึมีอำลัเินทาสำรวในินแนรร้าเสมอ เพื่อ้นหาทรัพยารแสนหายาที่าวเราะห์วอื่นไม่มี
ินแนรร้าถือว่าเป็นินแนเอเทศอย่าแท้ริ เทโนโลยีไม่สามารถเาะบามิิไ้
ทำไ้เพียแ่อาศัยารสำรวแบบัเิม แน่นอนว่าทีมสำรวเอ็ะมีารสวมุเราะัรลเพื่อเพิ่มโอาสรอีวิในินแนรร้า เศษาฝันร้าย ถือว่าเป็นศัรูอเผ่าพันธุ์สัว์อสูรทั่ววเราะห์ พบเอ้อสัหารอย่าไร้วามปรานี ห้ามประมาทโยเ็า ่อเป็นผู้อาวุโสที่มีพลัล้าแร่็ยัยาะบุเ้าไปภายในินแนรร้า
“ ินแนรร้า ่าแปลประหลา มันำรอยู่้ามผ่านาลเวลาและยุสมัยโยไม่โนทำลาย หัวหน้าิว่าแปลไหม ”
“ สสัยแล้วไ ไม่สสัยแล้วไ พวเราแ่มีีวิรอออไปาินแน้อสาป็พอ ”
ความคิดเห็น