คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : งานวันเกิดองค์หญิงชิออน 1
อี้านหนี่บุลที่เรียไ้ว่าเป็นราา็ำลั้อมอแฟ้ม้อมูลอายหนุ่มนหนึ่อยู่
ยามาโะ ิ ไอผู้ายสารเลวที่่มืนลูสาวอมันอย่าไร้หัวใ แถมพัหลัมามีารเปลี่ยนแปลที่น่าใรที่อีฝ่ายเ้าโรพยาบาลบ่อยเินไป
เิอะไรันแน่ แถมลูสาวหัวแ้วหัวแหวนยัไปเิมันมาานวันเิอี
“ ุะ ยัไม่เลิสสัยอีเหรอ ”
“ อ่า มันเปลี่ยนแปลเยอะเินไป
อามีนสลับววิา้วยเวทมน์็ไ้นิ ”
เสียอายที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยวามสสัย
แ่อย่าไร็ามนิสัยอเาเปลี่ยนไปในทาที่ีว่าเิม แถมยัไปหวานสน่ห์ับยัยหนูัสึิอี
แถมเหมือนะไ้ผลเยอะเสีย้วย านเลี้ยอนลาืนมีปัหาเยอะแน่นอน
แ่ิายหนุ่ม็ถอนหายใออมา เหล่าอ์ายที่มาหวัะแ่านับิออนเอ็เยอะ
“ เรื่อู่หมั้นะเอายัไีละ น้อหิ
”
“ ปล่อยให้ลูเลือ่ะ
ันไม่อยาะบัับเธอ ”
แม่อิออนล่าวออมาพร้อมับ้อมอไปยับัรเิที่สามีอเธอส่ไปหาเหล่าอ์ายที่มีสิทธิรอบัลลั์
แ่เพิ่มัวเลือแ่ไม่ไ้บัับสินะ!? ลับมาทา้านอายหนุ่มนามิ
เาำลัสวมุที่แม่แสนสวยสั่ทำแบบพิเศษเพื่อัวเอโยเพาะ ้วยสัลัษ์ลวลายพามัรสอหัวที่้านหลั
เป็นุสูทายสีำเาาม
มันเปล่ประายเพร้วยสิ น่าะเสียไปหลายล้านเหมือนันับารทำุเพื่อเานเียว
ิหยิบเอาลับาร์ิมือมา้วย ลอ 3
วันที่ผ่านมาเป็น่วเวลาที่เามีวามสุมาที่สุในีวิเลย
แม้ว่าะเหาที่ยัยเอ๋อไม่ไ้มาหาถึบ้าน ็แน่ละพวเราเป็นแ่เพื่อนันสินะ
ไม่มีอะไรมาว่านั้น
ัสูท ผูเนไท้วยัวเอ
ภาพที่ออมานับว่าูีเลยสำหรับเา เส้นผมสีำทมิฬปลายาวส่ผลให้เาูลึลับพอสมวร
แถมเสื้อเอ็ยัแน่นสัส่วนอร่าายที่ผ่านารฝึฝนมาอย่าี้วย สาวๆเห็นหลแน่นอน
มอเวลาประมา 6 โมเย็นพอี านเลี้ยะเริ่มอน 1 ทุ่มร ที่เหลือ็แ่ไปรับหิสาวเท่านั้นเอ
“ แม่่ะ มันไม่เปิเผยมาไปหน่อยเหรอ ”
“ แหม แหม
ลูสาวอแม่สวยอยู่แล้วไม่้อัวลเหรอ๊ะ เียวพอิเห็นะ้อะลึแน่นอน ”
ัสึิไม่ล่าวอะไรออมา
นอเสียาสอแ้มที่ลายเป็นสีแ้วยวามเินอาย ุอเธอมันเป็นสีาวบริสุทธิ์ูน่าหลใหล
รอบรายระโประมีลวลายอมัรไม่แ่าาอายหนุ่มเสียเท่าไร
็แน่ละมันเป็นุที่สั่ทำเพื่อพวเาสอนเลยนิ ะู้อย่าในสายานอื่นไ้ยัไัน!!
“ อโทรับ ผมมารับัสึิไปานวันเิอ์หิ
”
เสียอายหนุ่มปลุหิสาวให้ื่นาวามฝัน
เธอิไม่ออเลยว่าะแสสีหน้าแบบไหนออมาันอนที่พบับเา
แม่อเธอยิ้มออมาเล็น้อย่อนะเินูมือลูสาวไปยัหน้าบ้าน
พอเปิประูออมาะพบับายหนุ่มทีู่แ่าาเิม ราวับุายที่หลุออมาาหนัสือนิยาย
เาูหล่อผิปิ
“ ัสึิเธอูสวยมาเลย ราวับนาฟ้า ”
“ อ...อืม อบุนะ นายเอ็หล่อเหมือนัน
”
เหมือนมีารสร้าโลที่มีแ่พวเราสอน
่อนที่ิะทำารโ้ัวอย่าสวยาม เอื้อมมือไปหาหิสาวอย่าอ่อนโยน ัสึิเอ็เอื้อมมือเรียวบาอเธอับมืออิเอาไว้
่อนที่ทั้สอนะเินไปึ้นรถ้วยันานวันเิะไปสาย็เป็นารหัหน้าอ์หิที่ล้าเิพวเราไปยัานอเธอ
โยเพาะิ
ที่เาไม่ิเลยว่าะไ้รับเิ ยั้อโทษี่มืนอยู่เลย!!
แ่ิเา็เริ่มแสท่าทาราวับนแ่ออมาแล้ว ะโนับประนามวามผิบาปหรือเปล่า
ระหว่านั้นเออี้านหนึ่ร่าอหิสาวที่เป็นัวเออนา ำลั้อมอุฝูฝออัวเอ้วยวามเหนื่อยใ
แม้ว่ามันะสวมสบายไม่รัท้อมาเินไป
“ ุหนูิออน ะไปเิมันมาทำไหมันละะ
นเลวแบบหมอนั้นนะ ”
“ ทุน ็รวไ้รับโอาสสิ ”
เสียหวานที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยรอยยิ้ม
่อนะ้อมอไปยัระเาสะท้อนอเธอเอ
โลระมันเ็มไป้วยสัว์ร้ายแสนอันราย อย่าไร็ามพวมันะไม่ออมาอาละวาในเร็วๆนี้แน่นอน
เวลาไหลผ่านไปแภายในาน็ยิ่เยอะึ้น
พวเาทุน่าเป็นบุลระับสูเลย็ว่าไ้
อย่าพ่อแม่อิหรืออัสึิ
่าเป็นบุลที่มาไป้วยอำนา แ่ร้ามเป็นลูายอเาอย่ายามาโะ ิ
ที่ำลันั่ทานเนื้อย่าแสนอร่อยหน้าาเย โยมีสาวามอย่าัสึินั่้าๆ ระหว่านั้นเอเสียเอะอะอฝูที่ัออมา
พร้อมับภาพอลุ่มายหนุ่มประมา 6 นที่้าวเินมาภายในาน
“ นั้นเ้าายนิ!! ”
“ ริ้วยแถมยัมาถึ 6 น ”
บรรยาาศที่แพร่ออมาาร่าายนับว่าสูศัิ์สิทธิ์เป็นอย่ามา
ที่พวมันทุนมาานเลี้ยวันเิออ์หิ็หวัเรือนร่าอเธอันทุน
แถมอำนาเอ็ใ่ว่าะน้อยๆอี้วย อย่าไร็ามอมือสอ็ะสนใเพียไม่นานแน่นอน
ิ้อมอพวมัน้วยหาา ่อนะหันมาสนใอาหารรหน้า่อไป
“ าทึ่มนายลายเป็นพวะละไปแล้วเหรอ ”
“ อ่า ถ้าะให้ีอยาไ้สาวาม้าายป้อนให้มาว่า
”
เสียอายหนุ่มที่ล่าวออมาพร้อมับใ้มีหันเนื้อย่ารหน้าเป็นิ้นพอีำ
่อนะใ้ส้อมิ้มมันึ้นมาเรียมป้อนให้ับหิสาว้าาย ารที่้อมานั่ับนประวัิเสียแบบเาลำบาไม่น้อยแน่นอน
ัสึิลัเลเล็น้อย่อนะยอมินเนื้อรหน้า พบว่ามันอร่อยว่าที่เธอิอี
“ ปลออนั้นยัสวมอยู่อีเหรอ ”
“ อิอิ แน่นอนสิาทึ่ม ”
เสียอระิ่แสนไพเราะัออมาทุนที่เธอยับร่าาย
แน่นอนว่าเายิ้มออมาอย่ามีวามสุ่อนะหันไปมอยัโ๊ะอแผู้มีเียริที่มีอ์ราา
อ์ราินี และบรราอ์ายที่ำลัพยายามายนมีบ แ่เหมือนับว่าหิะไม่ยอมเล่น้วย
ทำเอาพวมันหลายนแสสีหน้าหุหิออมา
แม้ว่าะเป็นอ์ายที่ไ้รับารูแล้านอิริยามารยาทมา็ยัมีหลุออมาบาสินะ
เวลาที่พวเาไม่ไ้ัใราวับเ็น้อยเลยแหะ ิหัวเราะออมาเล็น้อย่อนะแอบเนียนโอบอร่าบา
แม้ว่าัสึิะรู้ว่าเาะทำ็าม แ่เธอเอ็ไม่ิะปิเสธ ยามที่หัวใเ้นแรมันเป็นวามรู้สึที่ยาะอธิบายนิ
“ าทึ่ม ทำแบบนี้ะีเหรอ ”
“ อ่า ออยู่แบบนี้สัหน่อยเถอะ ”
ทา้านอิออนที่ำลั้อมอไปยัายหนุ่มที่เยทำให้เธอเหมือนับนรมา่อน
ยามาโะ ิ วันนั้นที่เาลมือวายาปลุอารม์ น่าแปลที่เธอวระมอเห็นอนาแท้ๆแ่ลายเป็นว่า
มอไม่เห็นแทน ภาพออ์หิิออนที่มอมายัิทำเอาบรราอ์าย้อแสสีหน้าหุหิออมาแทน
“ ั้แ่เมื่อรู่แล้ว เธอมอไปยัไอหมอนั้นลอเลยนะ
ิออน ”
“ เราไม่ไ้สนิทับพวนาย
ถึนาให้เรียื่อหรอนะะ ”
เสียอิออนที่ล่าวออมาอย่าเยา
นอาวามามแล้วยัมีพลัอมาสไรเอร์ที่ยิ่ให่้วย
ทำให้นายัเป็นเป้าหมายอใรหลายนแม้ว่าะผ่านมือิมา่อน็าม สุท้ายมัน็ทนวามอวีอิออนไม่ไหว
ลุึ้นพร้อมับ้อมอมายัเธอ้วยสายาแ็แร่
่าเป็นนที่อารม์ร้อนเสียริ
“ ่วยไม่ไ้
ผมอท้าประลอับเธออ์หิ ถ้าเธอแพ้ะ้อมาเป็นอผม ”
แน่นอนว่ามีนเปิย่อม้อมีนามเสมอ
อ์ายอี 5 น็เลยถือโอาสาม้วย ถ้าหาเอานะเธอไ้ะมีอเล่นเป็นถึอ์หิที่สูศัิ์สิทธิ์นหนึ่เลย
แน่นอนว่าารระทำอพวมันทั้หน้า้านแถมยัไร้ศัิ์ศรี!!
ิแสท่าทาหุหิออมา แม้ว่าเาะเยเป็นนแบบนั้นมา่อน็าม
แ่อไม่ไ้ที่ะหุหิ
“ เียว่อนสิ ุหนูนะไม่พร้อมหรอ!!
ันะเ้า้วย ”
“ เอาสิ แ่สาวใ้นหนึ่ะสัเท่าไรัน ”
เสียออ์ายที่ล่าวออมา้วยท่าทาแสนหยิ่ผยอ!!
ทำเอานที่พ่ออิออนโรธะเส้นเลือปูออมาอย่าัเน มันล้าียัไมาูถูลูสาวอมันัน!!
ารประลอแบบ 6 ่อ 2 นับว่าเป็นสิ่ที่เหนือวามาหมาย
นี่เหรออ์าย พวเป็นเศษสวะยิ่ว่าเาอี ิเอ็อยาะลอไป่วยเหมือนันแ่ว่าไม่ไ้
พวมันทุน่าแสเ็มัอัวเอออมา
บานเป็นรูปแบบอเมส์เมอร์ บานเป็นแมล อย่าไร็ามพวมัน่ามีเป้าหมายเียวันรุมเล่นานหิสาวที่แสนหยิ่ผยอ
ยัยทอมสาวทำารแสเ็มับิล์ไรเวอร์ออมา าม้วยวฟูลบอทเทิลสอวออมาเย่าอย่ารวเร็ว
[ ีย์รา้อนฟอร์ม ]
แน่นอนว่าทา้านออ์ายเอ็ทำารแปลร่าเป็นมาสไรเอร์
มีแอเส แมล ผลไม้ รถไฟ บิล์ และาร์ ่อนะพวมันทุนะหยิบเอาาบออมาพร้อมับวิ่มาเล่นานยัยทอมสาว
เป็นภาพที่น่าสมเพมา ผู้าย 6 น รุมเล่นานหิสาวนเียว ในะที่ิออนไม่ไ้หยิบเอาเ็มัแปลร่าออมา
“ ทำไหมเธอไม่แปลร่าละ ”
ำถามอิเป็นอะไรที่ใรหลายน่าสสัยเหมือนัน
ภายในมือเรียวบาอเธอมีวอท์อันหนึ่เหมือนัน แ่ว่า้วยเหุผลอะไรบาอย่าสินะ
ิถอนหายใออมาเล็น้อย่อนะ้อมอเาสะท้อนภายในแ้วน้ำ
สสัยะ้อ่วยสัหน่อยแล้วละ ้วยัวอเาอีนที่อยู่ภายในโลระยัไละ
ระหว่านั้นเอที่ยัยทอมโนเล่นานนุเราะหายไป
แถมยัโนเหยียบเอาไว้้วยเท้าอพวมัน เหมือนับว่าวามหวัสลายหายไป หิสาว้าวเินถอยหลัไปโยไม่รู้ัว
แน่นอนว่าารโนรุมเล่นานมันเป็นเรื่อที่เลวร้าย แ่ว่าผลแพ้นะัสินทุอย่าเสมอ
เธอเียบไปถ้าเป็นอเล่นพวมันละ็ ยอมายีว่า
“ มอไปที่ระสิ ”
ระเหรอ!? เมื่อิไ้แบบนั้น็รีบหันไปมอระที่้านวามืออเธอเอ
เาที่สะท้อนออมาเป็นัวเธอเอนิ แล้วมอระที่ิบอมาหมายวามว่ายัไ!!
ยัไม่ทันที่ะหายสสัยหนึ่ในอ์าย็ไม่ลัเลเลยที่ะลาบใส่ร่าบาที่ไร้หนทาสู้!! เาสะท้อน็เิารสั่นสะเทือน
เร้!!!
เสียอมาบที่ฟันลไปบนพื้น ทุน้อมอไปยันที่เ้ามา่วย
เส้นผมสีำปลายาว เาำลัโอบอร่าบาเอาไว้้วยสอแนแร่อัวเอ
ิออนมอเา้วยสายาที่ไม่อยาะเื่อในสิ่ที่ปราออมารหน้า ่อนะมอไปยัุหนึ่
็ยัอยู่นิแล้วเามาไ้ยัไัน เิอะไรันแน่
“ นาย------อุบ!? ”
“ ที่เหลือให้เป็นหน้าที่อ้าเอ
อ์หิน้อย ”
เาทำารหยุำพูที่ะออมาาริมฝีปาเรียวบาอิออน้วยปลายนิ้วอัวเอ
่อนะหันไปมอลุ่มอ์ายรหน้า ถ้าไม่บอว่าอ์ายาประเทศไหนสัประเทศ
เาิว่าเป็นพวนัเลบ้านป่าเมือเถื่อน ายหนุ่มวาินออนลไปบนพื้น่อนะหยิบเอาวอท์สีาวออมา
[ อนาเธอร์ไรเอร์ :
ริวโะ!!! ]
ผมอยาะอโทนัอ่านนหนึ่ที่ไปทะเลาะ้วย ผมเสียใริๆรับ!! อโท
ความคิดเห็น