คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ปะทะ มอนสเตอร์เสือเขี้ยวดาบ 1
ัสึิ
้อมอแผ่นหลัอายหนุ่มที่้าวเินออไปาห้อเรียนอน้วยวามเร็วที่น่าเหลือเื่อ
นเธออิไม่ไ้ว่าเาพึ่ออมาาโรพยาบาลริหรือเนี่ย!?
หิสาว้อมอไปยัแมวิสรหน้า่อนะยิ้มออมาเล็น้อย
อนแทนเรื่อที่ไปเยี่ยมเหรอ ไม่เห็น้อทำ้าวล่อมาให้ันแบบนี่เลยนิ
น่าอายะายไป
“ แหม แหม ัสึิเธอสนใเา้วยเหรอ ”
“ ระวันะ ะมาเสียใที่หลัเอาน่า เื่อันสิว่าเสือผู้หิอย่าิะหัออเธอแน่นอน
นี่พวันเือน้วยวามหวัีนะ ”
ทุนภายในห้อ่าทรามถึนิสัยแท้ริอายหนุ่มว่าเลวร้ายนาไหน
แ่ว่าัสึิับเห็นรัน้ามและพร้อมเปิใมอบโอาสที่ใรหลายนปิเสธะมอบมันให้ับิ
เพราะ แบบนั้นแหละมั้
ที่เาลทุนทำ้าวล่อ้วยัวเอแม้ะิว่าแ่พอทานไ้็าม มือเรียวบาหยิบเอาแมวิสออมาแะเรียมิน
“ อย่าเลย
มานี่ันินเอเียวมียาปลุเ็ะแย่เอา ”
เสียหวานอเพื่อนที่ล่าวออมาพร้อมับว้าเอาแมวิสภายในมืออเธอไปินหน้าาเย!!
พอัลไปวามรอบนุ่มแบบพอีอัวนมปัที่อบใหม่!!! มาพร้อมับใส่ในที่มีารัวาอย่าลัว้วยเทนิ ¾ ทอำ!! ใบหน้าอหิสาวเ็มไป้วยวาม
แ็้าแบบนั้นไปสัระยะหนึ่เลย ราวับ้อารลิ้มรสาิให้มาว่านี่
ลุ่มอัสึิมีเพื่อนประมา 4 น
ร่วมเธอ้วยเป็น 5 น
พวเพื่อนอเธอไม่รอ้าหลัาที่มอเห็นใบหน้าอเพื่อนที่ินเ้าไปแล้วมันเ็มไป้วยวามสุ
สรามารแย่นมแมวิสสอู่็ไ้เริ่ม้นึ้น แน่นอนว่าัสึิไ้ินแบบเ็มไม้เ็มำ
บอเลยว่าอร่อยมา!! นเธอไม่อยาะเื่อเลยว่าิะทำอาหารเ่นานี่มา่อนเลย
“ ว้ายๆ อพวเราิน้าวล่อแห่วามรั้วยสิ
น่าอร่อยออ ”
“ ริ้วยแบ่บาสิ ัสีิ ”
เสียอลุ่มเพื่อนัสึิที่ัออมาทำเอาบรราุายหลายน
แสสีหน้าไม่พอใออมาอย่าัเน
แม้ว่าท่าทาอัสึิะเหมือนับพวทอมแ่เธอ็นับว่าเป็นาวอห้อ
ทุนภายในลุ่มอเธอ่ามีนัเรียนายมาหน้าหลายา่า้อาระอบเป็นแฟนหนุ่ม
เรียว่าภายใน่อเ็บรอเท้าอพวเธอมันเ็มไป้วยหมาย
ลับมาทา้านอิหลัาที่อบแทนเล็น้อย
หวัว่ายัยเอ๋อะอบอาหารฝีมืออเาหรอนะ
สายาอายหนุ่ม้อมอไปยัอาารย์ที่ำลับรรยายวามอันรายอมอนสเอร์หลาหลายสายพันธุ์
ที่เป็นอันรายมาที่สุมาาโลระ พวมันแ็แร่แถมบาัวยิ่ระับสู
มันสามารถออระบวนท่าโมีไ้เหมือนัน
“ นอานี่มันยัสามารถสะท้อนารโมีอพวเราลับมาไ้!!
ระวัให้ี!! ”
เสียออาารย์ที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยวามริัเหลือเื่อ
่าาิที่ทำท่าทาราวับะหลับเาะไ้ฝึฝนวิาเพลาบประำระูลยามาโะอย่าริั็เป็น่ววันหยุ!!
บอเลยว่าถ้าเาไม่ายาน้ำมืออพวมอนสเอร์เสีย่อน ็้อพยายามอย่าหาเรื่อใส่ัวเอแ่ว่าเามิไ้เป็นนำลัเสียหน่อยว่า
้อารพบเอับปัหาหรือไม่
ิถอนหายใออมาเล็น้อย่อนะหลับาลไปเล็น้อย
พร้อมับปล่อยให้เวลาไหลผ่านไปอย่ารวเร็ว นระทัเวลาพัเที่ยมาถึห้อ A
– 5 เหมือนะึัเป็นพิเศษ เนื่อมาา้าวล่อที่ลุ่มสาวๆ้อาระลอทานโยมีใบหน้าแ่อนอัสึิแสออมาอย่าัเน
มันเป็น้าวล่ออเธอนะ!!
“ เร็วสิ เร็วสิเปิเลย
พวเราเอ็อยาะิน้วย ”
“ ริพวเราเป็นเพื่อนันนะ เปิเลยสิ
ันแสบท้อไปหมแล้วัสึิ ”
เสียบรราสาวๆที่ล่าวออมา่อนที่เธอะทำารเปิล่อ้าวออ
ลิ่นหอมที่ลอยออมาแะมูอย่าัเน!! ทำเอาท้ออพวเธอ้อร้อออมาอย่า่อเนื่อ!!
แม้ว่าะเป็นเวลาอนเที่ยแล้วแ่มัน็ยัร้อำลัีเลย ้าวสวยรหน้าหอมมา
แถมยัมีพวหมู ุ้ ไ่ม้วน และไส้รอแสนน่าอร่อยอยู่รหน้าเธอแล้ว
ัสึิลืนน้ำลายลอเล็น้อย
่อนที่ภาพแบบเิมะแสออมาอีรั้หนึ่ หิสาวที่ำลัแย่ิน้าวรหน้า้วยวามสนุสนานพอสมวร
สุท้ายแล้วมันหมลไปอนไหนพวเธอไม่ทราบเลยแม้แ่น้อย
ัสึิแสสีหน้าเสียายออมาเล็น้อยับ้าวล่ออน!!
ืออออออออออออ มันวระเป็นอาหารเที่ยอเธอแท้ๆ
“ เอาน่า พวเราอโท็มันอร่อยนิ
ทำยัไไ้ัน ”
“ ริ ทำไมเธอไม่ลออให้แฟนหนุ่มนั้นทำให้อีละ
ิ ิ ”
“ ฟ....แฟนเหรอ!?
ยัยบ้าันไมุ่ยับพวเธอแล้ว!! ”
อี้านหนึ่ภายในโลระร่าอมอนสเอร์ที่มีเป้าหมาย
เป็นารเล่นานพวมนุษย์ มันมุ่รไปยัทิศทาอโรเรียนฝึสอนมาสไรเอร์ ระหว่าเสียรีร้ออประานมามายัออมาอย่า่อเนื่อ
ราวหุ่นยน์มามายโนทำลายลไปอย่า่าย้วยอาวุธภายในมืออมัน วาเปล่ประายสีทอออมาอย่าัเน
“ .......รี๊ ”
เสียรีร้ออหิสาวที่ัออมาพร้อมับเลือสีแที่พุ่ออมาาอหลัาที่โนมเี้ยวอมอนสเอร์ย่ำออน!!
น้ำาไหลออมาอย่าน่าสสาร แ่ว่าพวมอนสเอร์นั้น่ามอพวมนุษย์รหน้าเป็นอาหารว่าอน
ทุอย่ามัน่า่ายายราวับารหายไป เป้าหมาย่อไปโรเรียนรหน้า!!
โฮ!!
เสียำรามที่ัออมามันสั่นสะเทือนโลระ!!
่อนที่มันะทะยานร่าหายไปอย่ารวเร็ว
ยามเที่ยายหนุ่มนั่สบายอารม์ที่บนาฟ้า โยปล่อยให้สายลมพัผ่านร่าายไป
่อนะมีร่าอหิสาวเินรมาหาเา้วยท่าทาเินอายราวับว่า้อารสารภาพรัับน!!
มันเป็นวันที่โลโนอุาบานอย่าแน่นอน
“ ...ิ ันมีเรื่อะอร้อนายหน่อย น....น่ะ
”
“ อะไรันละ ัสึิถ้าผมทำไ้
ะทำให้อย่าสุวามสามารถ ”
ฟิ้ว!!!! ว้าย!?
เสียอสายลมที่พัผ่านมาอย่ารวเร็วทำเอาหิสาวร้อออมาเสียหลมันเป็นภาพที่ัเนมาสำหรับเา
าเในสีาวลายลูไม้น่ารัที่เห็นทำสอา ่อนที่ัสึิะเอามือมาปิระโปรอนเออย่ารวเร็ว
ใบหน้าเ็มไป้วยวามอับอายที่นโยอีฝ่ายมอาเใน!! ถ้าเป็นัวปิไม่อับอายนานั้น
“ ห....เห็นหรือเปล่า ”
“ ไม่นิ เห็นอะไรเหรอ ัสึิ ”
“ ป...เปล่า เรื่อที่ันมา...อร้อ
ือ ”
ยิ่อีฝ่ายแสท่าทีประมาทออมาเท่าไร ็ยิ่ทำให้เายิ้มออมามาเท่านั้น่อนะทำารบิร่าายเล็น้อย
พร้อมับลุึ้นมา่อนะเอื้อมมือไปลูบหัวัสึิพร้อมับเสียหัวเราะที่ัออมาเล็น้อย
แน่นอนว่าเธอ้อารให้เาทำ้าวล่อมาให้อี
ิเอ็ไม่มีปัหาที่ะทำ้าวล่ออนเ้าสำหรับพวเธอที่หลบอยู่้วย
“ ไ้สิะทำอหวานให้้วย รอไ้เลย ”
“ อืม อบุนะ ”
“ ไม่สมับเป็นเธอเลยยัยเอ๋อ ถ้าเป็นปิ้อ
‘
ฮึ อบุัน้วยละที่ยอมเป็นเพื่อนับนายนะ ’
ประมานี่ ”
“ ันไม่ไ้เป็นแบบนั้นสัหน่อยนะย่ะ
าทึ่ม!! ”
เสียร้ออหิสาวที่ัออมาพร้อมับลไม้ลมือทุบีหน้าอายหนุ่ม
แ่ว่าสำหรับิแล้วเาหัวเราะออมาอย่ามีวามสุ ภาพรหน้ามัน ือ อะไรันแน่!?
เพื่อนสาวอัสึิ้อมอภาพรหน้าพร้อมับรอยยิ้มแบบมีเลศนัยบาอย่าับภาพแสนอบอุ่นรหน้า
นระทัเสียเือนภัยัึ้น
[ ระวัมอนสเอร์าโลระบุ
เริ่มระบวนารป้อันภัย ]
เสียที่ัออมาอย่า่อเนื่อพร้อมับราวหุ่นยน์ที่ออมาป้อันนัเรียน
ทำารัระเบียบห้อไม่ให้นัเรียนออมา้านนอห้อ
แ่ว่ามันลายเป็นารสร้ารัเสียมาว่า ยามที่ร่าอมอนสเอร์่อยๆปราายออมาาโลระ
ุเราะหนา นัยน์าอมันเปล่ประายสีทอออมาอย่าัเน
ิไม่รอ้ารีบพาสาวไปส่ห้อพวเธอ 5
สาว้อมอแผ่นหลัอิที่ออัววิ่ไปยัห้อน้ำาย่อนะหยิบเอาลับาร์ออมา
เา้อมอภาพรหน้าแน่นอนว่าวามิที่ปราออมา ทำไมร่าายอเามันยับไปเอ
ปล่อยให้อาารย์ัารับปัหารหน้า็ไ้ เามัน็แ่ายหนุ่มนหนึ่เท่านั้นเอ
“ อ์ราา ถ้าท่านไปอาะายไ้็ไ้นะเพ่ะ
”
“ อ่า ”
“ แ่ถ้าท่านรอลับมาิันอ้าวล่อ้วยนสิ
”
“ อย่าเธอแ่แมวิส็พอแล้ว ”
เสียอายหนุ่มที่ล่าวออมาพร้อมับเ็มัที่ปราออมารเอวอน
ิทำารส่อลับาร์เ้าไปอย่ารวเร็ว่อนทีุ่เราะะปราออมา
ร่าเราะสีาวสลับำที่ปราออมาพร้อมับผ้าุมที่ปลิวสยายไป้านหลั!!
ริวโะระโเ้าไปภายในโลระอย่ารวเร็ว!!
ไม่มีใรเห็นารแปลร่าอเา
มันะลายเป็นวามลับไปอีนานแสนนาน อย่าน้อย็นว่าเา้อาระเปิเผยนเอ
อี้านหนึ่ร่าออาารย์สาวที่ำลัพยายาม่อ้านมอนสเอร์รหน้า มันมีเียวยาวออมาราวับมาบ
นัยน์าเปล่ประายสีทอออมาอย่าัเน มาพร้อมับ้อนภายในมืออน
“ อั!!! ”
“ อาารย์รับ / อาารย์่ะ ”
เสียร้ออบรรานัเรียนที่ัออมาราวับลัวว่ามันะทำารหัอออาารย์สาวทิ้
ห้อที่มันำลัอาระวาอยู่็ันววยเป็นห้ออยัยเอ๋ออี!! ลุ่มสาวที่ำลัหวาลัว่อมอนสเอร์รหน้าที่สามารถเล่นานอาารย์อนไ้อย่า่ายาย
้อนภายในมืออมันเปล่ประายแสสีทอออมาอย่าัเน
“ ย.....แย่แล้ว!!
นัเรียนรีบหนีไปเร็วเ้า ”
เสียออาารย์สาวที่ล่าวออมาพร้อมับพยายามทำร้ายร่าายอมอนสเอร์รหน้า้วยแนอน
หุ่นยน์ไม่แ่าาอเล่นยามที่อยู่่อหน้ามัน!! นัเรียนหิพาันหลับา ใบหน้าอาบไป้วยน้ำาน่าสสาร นัเรียนายเอ็มีสภาพไม่แ่าัน
ยามที่เผิหน้าับวามายพวมัน็แสท่าทาน่าสมเพออมา
ลุ่มอัสึิเอ็ไม่แ่าัน
พวเธอเอ็พึ่เอับภาพรหน้าแบบระยะเผาน เสียำราม
ลมหายใที่เหม็นสาบสัว์ทำเอาพวเธออยาะเป็นลม น้ำาเริ่มลอที่ใบหน้าอย่าน่าสสาร
แ่ัสึินั้นแ่าออไปเหมือนับว่าเธอเื่อมั่นในัวนอมาสไรเอร์ปริศนานนั้นที่ปราัวออมา่วยเธอาวามสิ้นหวั
“ ......เาะ้อมาสิ ”
รร!!!
เสียำรามอมอนสเอร์ที่ัออมาพร้อมับทำารทุบ้อนลไปบนพื้นิน
เป้าหมายเป็นลุ่มอัสึิ ยิ่สิ้นหวัมาเท่าไรรสาิเอ็ยิ่ยอมเยี่ยม!!
้อนอัสนีลั่ทลายภูพา
ัสึิหลับาลแ่เธอยัเื่อมั่นในัวอมาสไรเอร์นนั้น
ภาพเาสะท้อนร่าที่ทะยานออมาอย่ารวเร็ว เายืนว้าั้นระหว่าท่าโมีอมอนสเอร์รหน้าับลุ่มหิสาวที่้านหลั
มือวาทำารึเอาาร์ออมาหนึ่ใบ เาทำารโว์ออมา่อนะใส่มันลไปที่าบภายในมือวาอนอย่ารวเร็ว!!
[ าร์เวทย์ : ลมหายใมัรเหมัน์
]
เปรี้ย!! เปรี้ย!! เปรี้ย!! เปรี้ย!! เพล้!!
ความคิดเห็น