คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #71 : เข้าพบราชา
ยามที่แสนันทราายแสออมานั้น
มีร่าอเทพีที่ามำลัเฝ้ามอเหยื่อัวน้อยเบื่อหน้า้วยสายาแสนเย็นา
ภายในมือปราันธนูที่สวยามออมา มือเรียวบาอนาลูบไปามสายันธนู เพียไม่นานลุ่มอนั่า็ปราัวออมา
พวมัน้าวเินออมาาเามื
เผยร่าายยามที่แสนันทราสาส่อลมายับนโล
นัยนาอนา้อมอลุ่มนที่ล้าท้าทายนายท่านอนา
บอามริเามีพลัมาพอะเป่าอาาัรแห่นี้ให้หายไปไ้้วยารปลปล่อยพลัแท้ริอนเอออมา
เทพีสาวยิ้มออมาเล็น้อย่อนะเริ่มนับเหยื่อเบื้อหน้าอนา
“ 32 นหรือ
ไม่เลว ฝีมือเอ็ั้นๆ ”
เสียหวานที่ล่าวออมาพร้อมับทำารเรียเอาศรวิาออมา
นายท่านอนาเป็นบุลที่แปลประหลา ไม่อบารใ้านววิาอสูรภายในร่าายอน
ลุ่มอนั่าแสสีหน้าโล่อออมาเนื่อมาาเป้าหมายอนยันอนหลับสบายอารม์บนโฟาโยมีอ์หิเอล่านอนบนเีย
“ พวแเ้าไปภายในห้อิ ”
“ หัวหน้าะลัวอะไรัน
มัน็แ่เ็เหลืออมันะายโนที่ยัไม่รู้ัวเสีย้วย้ำ ”
“ ้าไม่อยาประมาทนาย ”
เสียอหัวหน้านั่าล่าวออมามันเ็มไป้วยวามัวล่อัวนอายหนุ่มผมาว
น่าเสียายที่นาราุำลัมีวามสุับารไ้รับเสื้อผ้าแบบใหม่อยู่
ลอนาอารม์ไม่ีูสิ
ฮอลโลว์ะออมารอบรอร่าายเปลี่ยน้านหน้าเป็น้านหลัแห่วามโหร้ายแทน!!
เทพีสาวเริ่มาร้าปลายศรอนเอ
เป้าหมายเป็นร่าอนั่าสอนที่้าวเินเ้ามาภายในห้อ ่อว่าเ็มไปหม
่อให้นาหลับาล็ยัสามารถสัหารอีฝ่ายไ้
ลูธนูสออันอยู่ที่ันธนูที่้านสุแร ่อนะทำารยิมันออไปรวเร็วัสายลม
ทะยานผ่านอาาศไปอย่ารวเร็ว
ึ!! ึ!!
ไม่ทันไ้รีร้อออมาาปา
ร่าายล้มลไปนอนบนพื้นโยที่ยัไม่ทันทราบเลยว่านเอายอนไหนันแน่
พวนั่าลายเป็นแื่น้วยวามหวาลัว
ไม่มีแม้แ่เสียอันศรที่ยิออมา้วย้ำ
พริบาเียวร่าอสหายที่ร่วมผ่านวามเป็น วามาย มา้วยัน็ล้มหายายาไป!!
อาเทมิสไม่ยอมปล่อยให้เหล่าระ่ายน้อย้อรอวามายนานนเินไป
แสสว่าสีทอที่ปล่อยออมาาันศรที่ยิออไป ทะยานผ่านอาาศราวับว่ามันมีีวิ
มีิใเป็นอนเอ ุหมายปลายเส้นทาเป็นร่าที่นอนนิ่ไร้สัาอสิ่มีีวิเท่านั้น
หิสาวหาวออมาเล็น้อย น่าเบื่อเสียริ
“ เหื่ออ้ายัไม่ทันออเสีย้วย้ำไป
”
แสสว่าปราออมาปุมร่าายออาเทมิส
่อนที่นาะมาปราายภายในโลแห่ิใ เบื้อหน้ามีร่าอายหนุ่มผมาวที่ำลัหาวออมาเล็น้อยพร้อมับล้มัวลไปนอนบนัอาบัวเอ
่อนะนอนหลับไปทั้แบบนั้น เป็นนที่แปลประหลาและน่าสนใีสำหรับนา
“ วันหลั่วยเ็บววิามา้วย
ยัยเทพี่เ่า ”
เสียอเ็น้อยที่ล่าวออมาใบหน้าเ็มไป้วยวามหุหิเล็น้อย
ภายในมือน้อยๆออีฝ่ายมีววิาอาวแผ่นินให่ำนวน 32
วพอี ไม่า ไม่เิน เ็น้อยถอนหายใออมาเล็น้อยพร้อมับโยนพวมันออไปาฝ่ามือเรียวบาอนไปบนอาาศ
เหลือเอาไว้เพียแ่สอ
แผล่บ!! แผล่บ!!
เสียอปลายลิ้นน้อยๆที่ำลัเลียไปบนววิารหน้า
รอยยิ้มน่ารัปราออมาบนใบหน้าามอเ็สาว ่อนที่นาะทำารอ้าปาอนเอลืนินมันลท้อนไปอย่ารวเร็ว
วแรหายไปามมา้วยวที่สอ พวมันเป็นแ่แหล่อาหารเท่านั้นแหละ มนุษย์เอ็เป็นสัว์แบบหนึ่อโล
“ ้าไม่อบวิถีอเ้าเลย ”
“ ใรสนันละ ้าเป็นยัไ
เ้าบ้าีไห่็เป็นแบบนั้น พวเราเป็นระที่สะท้อนันเอ ”
เสียหวานอหิสาวที่ล่าวออมาพร้อมับหลับาล
เพื่อพัผ่อนร่าายอนเอหลัาที่ไ้รับุใหม่านายท่านอนเอ เทพีสาวเอ็สลายร่าายอนลับไปยัห้ออัวเอภายในโลแห่ิใ
ยาวเ้ามาถึร่าอายหนุ่มผมาวเริ่มมีารยับเล็น้อย
่อนที่ร่าอายหนุ่มะลืมาึ้นมาพร้อมับแรันมามายมหาศาลออมา
ีไห่เริ่มารยับร่าายอนเอเล็น้อย่อนะทำารหันไปมอหิสาวที่ยันอนหลับสบายอารม
หลัาไ้รับอวัาอาารย์ไปแล้ว
เาวระปล่อยให้นาไ้นอนพัเสียหน่อยในานะออาารย์!?
ไม่!!
“ ื่นนะโว้ย!! ”
โป้!!!!
เ็บ่ะ!!
เสียอำปั้นที่เลไปบนหัวอหิสาวอย่าโหร้ายนมันปูบวมออมาเป็นลูมะนาวน้อยแสนน่ารัไปเสียแล้ว
น้ำาไหลออมาาเบ้าาอหิสาว ใบหน้าามที่ถ้าายใมามอเห็นย่อม้อหลุมรัพร้อมะปป้อเอล่าอย่าแน่นอน
แ่น่าเสียายที่ายหนุ่มมันเป็นอสูร
าม้วยำแหน่อสุยอพ่อบ้านใล้า
อ์หิน้อยแสสีหน้าสิ้นหวัออมาอาารย์อนเป็นอสูรร้ายลับาิมาเิอย่าแน่นอน
มาราไม่เยสอนหรือยัไว่าะ้ออ่อนโยน่อหิสาวนะ!!
ีไห่ถอนหายใออมาเล็น้อยพร้อมับเินนำไปยัห้ออาบน้ำเพื่อำระล้าร่าายอนเอ
ามมา้วยอ์หิที่รู้สึว่าัวเอำลัะลายเป็นอะไรบาอย่า
ายหนุ่มผมาวถอนหายใออมาเล็น้อย่อนะเินลมาที่ั้น้านล่าอโรแรม มีลุ่มออัศวินมามายำลัเฝ้าระวัอันรายาระูลุนนา
ที่ทุวันนี้มอ้ามหัวอราาที่ปรออาาัรไปเสียแล้ว ถึเวลา้อถอนแล้ว
“ อ์เอล่า
ท่านะ้อเ้าพบอ์ราาพะยะ่ะ ”
“ เ้าไปสิ ้าไม่เี่ยวเสียหน่อย
พยายามเ้าละ ”
“ ท่านอาารย์ออ์้วย
อ์ราามีเรื่ออยาะพูุย้วยเล็น้อย ”
เสียออัศวินที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยวามริัเป็นอย่ามา
ายหนุ่มผมาวถอนหายใออมาเล็น้อยับปัหาที่วิ่มาหา
สสัยะ้อลอหาื้ออที่มีรสาิยอแย่มาให้นาไ้ลิ้มลอเป็นอาหารานหลัีหรือไม่
ไม่เอาสิสอนวิถีแห่นริน่าสนใมาว่าอแบบนั้น
เพียไม่นานพวเรา็เินทามาถึปราสาทออาาัรอัี
ายหนุ่มผมาวถอนหายใออมาเล็น้อยพร้อมับ้อมอไปยัสายาอใรบานที่ำลัเฝ้าับามอาภายในเา
น่าสนใไม่น้อยเลย ีไห่ ทำารูลมหายใเ้าไปนเ็มปออัวเอ
พบว่ามันมีอนุวิาอมนุษย์เยอะแยะเลย
ายหนุ่มผมาวถอนหายใออมาเล็น้อย
ลิ่นอนบาปที่ลอยออมานแสบไปหม ายหนุ่มแสสีหน้าหุหิออมาเล็น้อยับารที่นเอ้อโนับามอ
เพียไม่นานพวเรา็เินทามาถึภายในห้อโถมีร่าอายวัยลานที่ำลันั่อยู่บนบัลลั์พร้อมับราินีอนเอ
ถ้าให้เาบออ์ราา็ูีเหมาะสมับำแหน่
ส่วนหิสาว้าายอเานั้น็เ็มไป้วยววิาแ้นมามายนับไม่ถ้วนเลย
เาหัวเราะออมาเล็น้อย แน่นอนว่าทุนภายในห้อ่าพาันุเ่าแ่ว่าีไห่
ายหนุ่มผมาวยัยืนอย่าออาภายใ้แรันมามาย
“ หน็อย
ิว่าัวเอเป็นใรไม่ยอมทำวามเารพอ์ราา!! ”
“ พวแไปทำให้มันุเ่า ”
เสียอายหนุ่มในุเราะอัศวินล่าวออมา
มันเ็มไป้วยอารม์มามายแถมยัมาพร้อมับแรันมามายมหาศาล
ายหนุ่มผมาวหันไปมออีฝ่ายเล็น้อย ่อนะทำารโยหลบารโมี้วยสันาป แถมยั้าวมาอยู่ที่้านหลัออัศวินที่หาล้าท้าทายัวนอเา
ปั!!
ร่าออัศวินสีเินที่ลไปนอนบนพื้นิน้วยารโมีเพียแ่รั้เียวเท่านั้นเอ
ายหนุ่มผมาวถอนหายใออมาเล็น้อย้อมอไปยัร่าออีฝ่ายที่ำลัแสสีหน้าโรธแ้นออมาอย่าัเน
มันิว่าเหุใเ้าสามันรหน้าถึไ้ล้าท้าทายมันที่เป็นลูอหัวหน้าออัศวิน
“ หน๊อย
ไอสามันแล้าียัไมาทำับ้าแบบนี้!? ายะ
”
ายหนุ่มถอนหายใออมาเล็น้อยับภาพเบื้อหน้า
อัศวินรหน้ามันเป็นแ่เศษยะอย่าแท้ริ
เาไม่ิะเสียเวลาอันมี่าับเรื่อราวภายในปราสาทอี่อไปแล้ว
นอเสียาารลาเอาลูศิษย์ไปฝึฝนภายในป่าเท่านั้นเอ
ั่วพริบาเียวที่หน้าาฮอลโลว์ปราออมาบนใบหน้า
โฮ!!!!!!
เสียำรามที่ัออมาพร้อมับแรันมามายมหาศาลราวับะท้าทายสวรร์!!
พริบาเียวที่ใบหน้าภายใ้หน้าาัลไปบนแนออัศวินนเลือสีแสาระายไปทั่วบริเว!!
เสียรีร้ออายนหนึ่ที่ัออมาพร้อมับแนที่โนั
“ พระเ้า่วย!! ”
“ มันเป็นัวบ้าอะไรันว่ะ ”
“ ปป้ออ์ราาและอ์ราินี!! ”
เสียฝีเท้ามามายพาันวิ่รมาภายในห้อโถอย่ารวเร็ว
าวแผ่นินให่มีอที่พวเาเหล่าฮันเอร์ไม่มี ือ พลัเวทมน์ภายในร่าาย
พวเาเหมือนับพวปีศาที่ำลับุโลภายนออีไห่
มีหลายนที่้อารพลัเวทย์มารอบรอ แ่ผลสุท้ายแล้วร่าาย็ระเบิออเป็นิ้นๆ
หน้าาฮอลโลว์ที่ปราออมาบนใบหน้าอายหนุ่มมันเ็มไป้วยวามอำมหิ!!
วาสีายัปิอยู่
แน่นอนว่าถ้ามันเปิออมามีหลายนที่ะโนมันูววิาออมาาร่าายอย่าแน่นอน
ีไห่ทำารัาบอนเอออมา ออร่าสัหารอเทพอสูรปราออมา
ายหนุ่มะ้อสัหารไปมามายนาไหนันถึมีออร่าอนที่เ่น่าสิ่มีีวิไปมามายหลายแสนัวแบบนั้น!
แรันที่ปลปล่อยออมาทำเอาอัศวินไ่อ่อนหลายนมอเห็นร่าอปีศาที่เลวร้ายยิ่ว่าที่้านหลัอายหนุ่มผมาว
มันน่าหวาลัวนหลายน้อหมสิไป
“ ท….ท่านอาารย์
้าว่าท่านวรสบสิอารม์อนเอีว่าเ้า่ะ ”
“ ย่อมไ้ แ่อประเ็นหลัไม่เอาน้ำ ”
เสียอายหนุ่มผมาวล่าวออมา
พร้อมับทำารรายแรันวิาออไป ถ้าบอว่าโลที่เราอยู่มันเป้นี่มิิันแน่
เาไม่อาบอไ้ว่ามันมีี่มิิ แ่ที่แน่นอนเลย ือ
ีวิอมนุษย์มันมีเพียแ่หนึ่เียวเท่านั้นเอ
ทุอย่าเหมือนะบลไป้วยีนระทั
ร่าอแม่ทัพนหนึ่ที่มอเห็นว่าอสูรร้ายรหน้าเปิ่อว่า
อาศัยัหวะนั้นทะยานร่าเ้าประิีไห่พร้อมับทำารฟันาบออไปอย่านแรนอาาศ้อสั่นไหว
ัวะ!!
เสียอมาบที่สามารถฟันผ่านผิวหนัอายหนุ่มผมาวไ้
แ่ว่ามัน็ิ้าแ่ 3 นิ้วเท่านั้นเอ
“ เ็บอยู่ไอหนู
แ่อริมันแบบนี้่าหาละ ”
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!
ร่าออีฝ่ายโนแรอาบที่ีไห่ฟันออไปามันระเ็นไปิำแพ
สภาพบาเ็บสาหัสแสให้เห็นแล้วแม้ว่าะพึ่เินทามายัเที่ 3 อโลอวาลอน็าม แ่วามแ็แร่ที่ผิปิยัิามายหนุ่มมา้วย
นัยน์าสีแ้อมอไปยัอ์ราารหน้า
“ ้อารอะไรา้าันละ ”
“ ี ี ้าะไม่อ้อม้อมเลยแล้วัน ”
ความคิดเห็น