คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : ก่อนเริ่มงานประลอง 1
เสียร้ออทหารยามรหน้าที่ัออมา่อนะพยายามยับร่าายอนเอ
บอเลยว่าเสียำรามอีไห่มันแฝไป้วยฮาิราันย์ที่แ็แร่เป็นอย่ามา
ถึแม้ว่ามันะแ็แร่อย่าไร็ามแ่ายหนุ่ม้อารแ่ันพวมัน
่มวัพวมันเท่านั้นเอ
หน้าาฮอลโลว์ที่ปราลายออมาอย่าัเน
นัยน์าเปล่ประายสีแเ้มอย่าอสูรร้ายที่หลุออมาาุมนร!!
มีพวมันนหนึ่ที่ำลัพยายามแล้ทำเป็นว่าัวเอยับร่าายไม่ไ้
มันเฝ้ารอเวลาราวับอสรพิษที่น่ารัเีย นัยน์าอมันเ็มไป้วยวามหวาลัวอย่าแท้ริ
ไม่แปลใเลยว่าเหุใ
่อนที่ินแนแห่นั้นะเ็มไป้วยวามร้อนอเปลวเพลิ
มันเยเ็มไป้วยาโรระูมา่อน
ไม่ว่าะเป็นอมนุษย์หรือสัว์อสูรภายในโลอวาลอน็าม บัลลั์หัวะโหลมนุษย์
อนแรมันิว่าเป็นแ่เรื่อแ่ใหู้น่าหวาลัวเท่านั้นเอ
พอมาเอับอริเบื้อหน้ามันอาะเป็นริ
แ่ว่าโนเผาทำลายไปแล้ว็ไ้ อสูราว เป็นมนุษย์หรือว่าอสูรร้ายันแน่
ที่แย่ว่ามันอาะเป็นมนุษย์ในราบออสูรร้าย็ไ้
มันะเป็นประโยน์ใน้านอารรบับเผ่าปีศาที่สุอบัรวาล็ริ
แ่ว่าับมนุษย์้วยันเอ
มันไม่่าาฝันร้าย!!
เสียถอนหายใที่ัออมา่อนที่ร่าอีไห่ะ้าวเินมาหยุอยู่รหน้านที่ปาล้า่ามาราอน
ล้าียัไมา่ามาราผู้ให้ำเนิแบบนั้นัน วาเปล่ประายสัหารโหออมาอย่าัเน
เศษสวะ!!
“ ปานั้นสินะ ที่่าแม่อผม ”
เสียออสูรร้ายที่ล่าวออมา
แม้ว่ามันะสุภาพนาไหน็าม
แ่สำหรับนที่ำลัฟัมันไม่่าาเสียเรียอมัุราอย่าแท้ริ
เาเอื้อมมืออนไประาศีรษะอมันึ้นมา บัับให้มันหันหน้ามอมายันเอ
วสอาอมันอาบไป้วยน้ำาที่สมเพ!!
“ …อร้อละ
ป…ปล่อยั้นไปเถอะ ”
“ เสียใ้วย พอีว่าปราีไม่เป็นว่ะ ”
เสียอีไห่ที่ล่าวออมา่อนะทำารออแรบีบหัวอมันอย่าเื่อ้า
เสียรีร้อที่ัออมาาปาอายหนุ่มนหนึ่ที่ำลัะาย้วยารปยี้หัวะโหลอน
สำหรับีไห่แล้วมันไม่่าาารบีบไ่นเสียเท่าไร แ่าย
มันแ่ายมาสำหรับแรายอเา
โพ๊ละ!!!!
เลือสาระายออมาาหัวอมันพร้อมับเศษมันสมออมัน
เลือระเ็นมาิที่หน้าาฮอลโลว์อายหนุ่ม ารเ่น่าที่ไร้แนสา
เาลายเป็นอสูรร้ายแบบนี้ั้แ่อนไหนันแน่
ีไห่ิ่อนะหันไปมอเหยื่อที่ยัแสท่าทาหวาลัวออมาอย่าัเน
ีไห่ ทำารำมือ แบมือ อนเอ้วยวามสสัย้าเียวับที่นใ้ในารปยี้หัวะโหลอพวปาหมา
เลือสีแที่ปราออมาแ่ิใอเามันยันิ่สบราวับว่าทิ้วามเป็นมนุษย์ไปเรียบร้อยแล้ว
ภายในร่าายอเามีววิาออสูรเ 2 มาว่า
3 พันวเสียอี
แ่ว่าแ้มที่ะไ้าารินเนื้ออพวมันลับน้อยนิเสียริ
แบบนั้นารวิวันาารไปเ 3 ะไม่่ายายัเ่นที่ผ่านมา
เ่น่าไปมาเท่าไรออร่าที่แสนั่วร้าย็ไหลออมาาวิอเา มันเรียว่า
ิสัหารไ้สินะ เาไ้รับมาแล้วาาร่านไปเป็นภูเา
ำนวนอมนุษย์ไม่่าาเมล็ทรายบนายหา
ะเ่น่าไปมาเท่าไรมัน็ยัมีมาเพิ่มเรื่อยๆ วามสสัยปราออมาเาแ็แร่แล้วหรือยั
มีพลัมาพอะสยบทุอย่าเอาไว้ภายในฝ่ามืออนแล้วหรือยั
เส้นทารหน้ามัน่ายายแล้วหรือไม่
ถ้าพูถึารเปลี่ยนแปลที่มาที่สุ
หนีไม่พ้นสัว์เลี้ยอเา อาเทมิส เทพีสาวที่เิบโาเิมเป็นหิสาวอายุ 18
ปี ร่าายเ็มไป้วยวามเย้ายวนเป็นอย่ามา
ไม่แปลที่พวผู้าย่า้อารสัว์เลี้ยรูปแบบมนุษย์เพศหิมาเป็นเรื่อมือในารระบายอารม์
สนอันหาอน
แ่ว่านาออะเป็นพวที่สุสบายเป็นอย่ามา
เนื่อมาาีไห่อบประสบาร์ที่่อสู้้วยัวนเียวมาว่า
ใบหน้าอายหนุ่มแสถึวามระหายออมาเล็น้อย
เาเอ็ไม่เยิะลอระบวนท่าอะไรเลย นอเสีาารฝึฝนเพิ่มพูนประสบาร์้านวิาาบ
“ พวแโี ที่ผมะย่อมปล่อยไป
แ่ถ้าเอันเอ็บอลาีวิน้อยๆนั้นเลย ”
เสียอายหนุ่มที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยวามเย็นาเป็นอย่ามา
ราวอับน้ำแ็ล้านปี วามน่าหวาลัวปราออมา มันหนาวๆไปทั่วร่าายอพวมัน
่อนะ้อมอแผ่นหลัออสูรร้ายรหน้า ที่เินไปยัเรื่อ
เลื่อนย้ายลับไปยัมหาวิทยาลัยอำลัพิเศษ
ายหนุ่มผมาว้าวเินออมาาเรื่อเลื่อนย้าย
เาทำารรายสภาพฮอลโลว์ออไปเสีย่อน ไม่สิมันไม่นานั้น
พลัมัน็แ่เศษเสี่ยวอพลัแท้ริเท่านั้นเอ
ีไห่ถอนหายใออมาเล็น้อย่อนะล้มัวลไปนอนบนพื้นอห้อ้วยวามเหนื่อยล้าที่สะสมเป็นเวลานาน
เาล้มัวลไปนอนปล่อยให้ร่าายทำารฟื้นฟูเลล์ภายในร่าายึ้นมาใหม่
ารฝึฝนอพวเราะอาศัยเมล็ยาในารปรัปรุพันธุรรมหรือีเอ็นเอ
ภายในร่าายเพื่อให้สามารถรอรับพลัอวิาไ้ น้อสาวอเาเอ็ไ้รับเมล็ยาแบบนั้น้วยเ่นัน
เพื่อให้นาสามารถรอรับพลัาวิาไ้
เาไ้ทำารแอบส่เมล็ยาาทาระบบเมส์มาสเอร์(GM) ไปหายัยแสบน้อยบา ถ้าินมามันอาะทำลายอนาอนามาว่าส่เสริม
าร้าวเิน้วยราานที่เ้มแ็ย่อมมีัยไปมาว่ารึ่หนึ่เสมอ
อี้านหนึ่ไห่หลินที่ำลันั่ทานอาหารับรอบรัวโยมีแมลมาเาะ้วย
เป็นแ่นที่ะลายเป็นู่หมั้นแท้ๆยัล้ามาหานาอี้วย
ใบหน้าที่แสอมามันเ็มไป้วยวามเยา ่อนะหันไปมอบรราผู้อาวุโสที่เือบะ้อาย้วยน้ำมืออีไห่เมื่อรั้นั้น
พวมันไม่ิสำนึแถมยัิว่าายหนุ่มแ่อาศัย่วเวลาอนที่พวมันเผลอเท่านั้นเอ
มิเ่นนั้นพวมันที่เป็นถึผู้เี่ยวาไม่มีทาพ่ายแพ้ผู้ที่ยัไม่วิวันาารแน่นอน
น่าสมเพเป็นอย่ามา ไห่หลินำลัิถึอาหารอเ้าบ้าบาน
รสาิอาหารที่แสนอบอุ่นอเา
“ หลินเอ๋อร์ ”
“ หุบปาอแะ
นที่เรียันมีแ่นเียวเท่านั้น ”
“ เหอะ แ่นนนหนึ่
รอให้ถึานประลอ่อนเถอะ ผมะสั่สอนมันและเธอ ”
“ ถ้าทำไ้็ลอูสิ ”
เสียอไห่หลินที่ล่าวออมาพร้อมับ้อมอไปยัอีฝ่าย
ใบหน้าหล่อเหลาแ่ภายในเ็มไป้วยวามลิ่นเน่าเสีย เป็นแ่าสัมเท่านั้นเอ
อาศัยื่อเสียอระูลมา่มวันอื่นเท่านั้นเอ ทา้านอายหนุ่มเอ็รู้สึเสียหน้าเป็นอย่ามาับารระทำอไห่หลิน
าน มันเป็นถึอัริยะอระูล้าว!!
เป็นบุลที่ะประสบวามสำเร็ภายในอนาอย่าแน่นอน
แ่ว่ามันโนปิเสธโยุหนูไห่หลิน อไม้น้ำแ็ที่เป็นอัริยะไม่่าัน
มันแปลรหน้าที่สออัริยะะมาหมั้นหมายัน แ่ว่ามัน็มีัวมารปราออมา
หล ีไห่มันับเาไม่อาอยู่ร่วมันไ้อี่อไป!!
เวลาไหลผ่านไปอย่าเื่อ้า
ไห่หลินมาอยู่ที่ระูลีเนื่อมาาโนบัับโนเหล่าผู้อาวุโส นว่าวันที่านประลอเพื่อ้นหาิับวีนอัรวาละเริ่ม้นึ้น
นาะ้อมาทนอยู่ับนที่ี่เ่ามาที่สุ อนนี้อารม์อไห่หลินมันเย็นลไปเยอะมา
ถ้าเ้ามาอยู่ใล้ๆะ้อโนน้ำแ็เาะามร่าายแน่นอน
แ่ว่าระูล้าวฝึฝนวิาที่เี่ยว้อับพลัหยาที่ร้อนแรมันทำให้ าน
สามารถเ้ามาหาหิสาวไ้ลอเวลา วามหยิ่ทะนอมัน
ทำให้ไห่หลินอยาะัอีฝ่ายสัรั้สอรั้ น่าลำา!!
นนา้อย้ายมานอนับพี่สาวไห่ิน
สุยอวีนที่แ็แร่อระูลที่นาฝึฝนวิามามาย ยัไม่เยิะยอมหยุที่ะพันานเอ
่าวอเ้าบ้าียัมีมาลอเวลาเรื่ออารสัหารโหภายในเมือเอ็น่าสนใเป็นอย่ามา
แ็แร่นาไหนันแน่นะ
ลับมาทา้านอายหนุ่มที่ำลัฝึฝนร่าายออระบวนท่าพวฝ่ามฝ่ามือบา
เียวอนานประลอเาิะลอหาประสบาร์เสียหน่อย าบเอาไว้เป็นไพ่ายแล้วัน
ีไห่ถอนหายใออมาเล็น้อยับสภาพอนที่เละเทะราวับเอสรามมา
“ ถึเวลาแล้วสินะ านประลอ
น่าสนุเสียริ ”
ความคิดเห็น