คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : เมืองในเขต 2
อี้านหนึ่ภายในินแนนรเพลิ ื่อ
แห่ใหม่อมัน เนื่อมาาวามร้อนที่มามายมหาศาลอมัน
หาอยู่นานนเินไปอาะ้อแห้ายเนื่อมาาารอาาราน้ำนั้นเอ
ภายในินแนแห่นั้นไม่อาทราบไ้ว่า อสูราว สามารถเอาีวิร้อนไ้หรือไม่
พวมันสสัย
แ่ว่ามิอาพิสูน์ไ้ว่าหล ีไห่ อสูราว
ไ้ายาไปหรือำลัพยายามฝึฝนวิาที่มีวามแ็แร่เหนือสามัสำนึอมนุษย์โยทั่วไป
มีร่าอายหนุ่มผมาวที่ำลันั่ัสมาธิภายใ้ธารลาวาสีแที่เบื้อล่าอน
พลัลมปราที่แ็แร่ปลปล่อยออมาอย่า่อเนื่อ
ภาพที่้านหลัอายหนุ่มราวับว่ามันีวิอีรั้หนึ่
ยับปีไปมาเล็น้อย่อนะหยุลพร้อมับลมปราภายในร่าายที่เพิ่มมาว่าเิมเยอะ
อีเพียแ่เล็น้อยเาะสามารถ่อสร้าราานที่แ็แร่อนเอไ้ สร้ามันึ้นภายในัเถียนอนเอ
แสสว่าสีทอที่ปราออมามัน่าร้อนแรัสุริยันเทพ!!
วามั่วร้ายภายในววิาอีไห่เอ็ยัโนเผาทำลายนไม่หลเหลือแม้เพียเศษเสี่ยวออารม์้านลบ!!
เปลวเพลิที่แ็แร่เผาทำลายล้าทุอย่าให้สลายหายไปลอาล
ทุอย่าไม่เว้นแม้แ่วิา
วาอายหนุ่มที่ลืมึ้นมาอีรั้หนึ่
พบว่าร่าายอนมีารเปลี่ยนแปลที่ัเน
มันแ็แร่ว่าเิมเยอะมาราวับนละร่าายเลย
ายหนุ่มผมาวลอสำรวภายในัเถียนอนพบว่า
นาอแสสว่าสีทอภายในมันยายนาัวึ้นอีเล็น้อย
ผ่านมาแล้ว 5
วัน ในารปรับแ่ลมปราภายในร่าายอีไห่
เาไ้ทำารูลืนพลัหยาที่ัวเอปลปล่อยออมาลับเ้ามาภายในร่าายอน
บรรยาาศที่ร้อนระอุอมัน็ลลไปนลับมาเป็นสภาพแบบปิ
ในอนามันะยิ่เพิ่มวามร้อนแรไปอีหลายเท่าัว
ในอนามันะร้อนมานาไหนันแน่
เายัไม่อยาะินาารภาพอมันแม้แ่น้อย
เายิ้มออมาเล็น้อยพร้อมับหันไปมอสภาพโยลอบมันโนทำลายลไป้วยวามร้อนอนเอ
ายหนุ่มทำารบิร่าายนระูทั่วร่าายส่เสียัออมาอย่า่อเนื่อ
“ เอาละ เวลาหา้อมูล ”
เา้อาระทราบเวลาที่ผ่านมาว่า
นเอใ่เวลาไปนานแ่ไหน่อนะเริ่มานประลออัรวาลที่แสนแ็แร่เป็นู่ายหิ
ีไห่ ทำารเปิใ้านประสาทสัมผัสที่พันามาพร้อมับลมปราผสม้วยฮาิสัเาร์อน
มันลายเป็นารโอย่าแท้ริ
สายาอเามอเห็นลุ่มนที่ำลัเินทามายัสถานที่เาอยู่อนนี่
สสัยารหายไปอเปลวเพลิที่เผาทำลายทุสิ่ทุอย่ามันะลายเป็นปัหาสำหรับายหนุ่ม้วย
เาหัวเราะออมาเล็น้อย่อนะทำารเลื่อนที่หายไป้วยวามเร็วสูเป็นอย่ามา
อี้านหนึ่ภายในลุ่มประอบไป้วยผู้เี่ยวา้านารสำรว
พวมันมีเป้าหมายเป็นารมอหาว่า อสูราว
ยัมีีวิอยู่อีหรือว่าายาไปแล้วันแน่ เินทอมามายาารว่า้าอเหล่านายหน้าว่า
้อารหลัานว่าอสูราวายาารโนเปลวเพลิเผาไปแล้ว
แ่ว่าวินาที ที่พวมัน้าวเินเ้ามานทั่วร่าาย็ั้ัน้วยวามหวาลัว
พวมัน่าไม่าิมา่อนเลยว่าะมีใรบาน้าวเินมาพร้อมับพวน
เส้นผมสีาวยาวถึลาหลัมาพร้อมับหน้าาอสูรร้ายที่ลายเป็นำนานอเที่ 1
และ 2 ำนานที่ยัมีีวิอยู่
“ ม….มันยัไม่าย
อสูราวยัอยู่!!! ”
เสียรีร้ออายนหนึ่ที่ล่าวออมาพร้อมับพยายามว้าเอาผนึเลื่อนย้ายอนออมา
แ่ว่ามันับเื่อ้าเป็นอย่ามาราวับว่าเป็นภาพที่หยุารเลื่อนไหว ีไห่
หัวเราะออมาเล็น้อยพร้อมับว้าเอาผลึเลื่อนย้ายรหน้ามาเป็นอนเอ
“ อแล้วัน
อย่าไรพวแ็ไม่้อใ้แล้วนิ ”
เสียอีไห่ที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยวามเย็นาเป็นอย่ามา
่อนะทำารว้าเอาออายหนุ่มรหน้าึ้นมา
ใบหน้าอมันแสถึวามเยาว์วัยพอสมวร นหนุ่มเหรอ ีไห่
ไม่ใ่พวที่่านโยไร้เหุผล
็พวที่เ้ามาหาเรื่อเาเอ็เลยสัหารทิ้ัปัหา
“ ่าเถอะ ”
เสียอายหนุ่มที่ล่าวอมามันเ็มไป้วยวามเยา
่อนะทำารบีบผลึรหน้านมันและเอีย้วยแรเพียแ่เล็น้อย ร่าายอเาปุม้วยแสสว่าอมัน
พลัพิเศษบาอย่าทำารเลื่อนย้ายายหนุ่มมายัเมือที่ัวอผลึบันทึเอาไว้
แสสว่าปราออมาที่ลาเมือ ่อนที่ร่าอีไห่ะแสออมาอย่าัเน
หน้าาหัวะโหลอสูรที่ปราออมาพร้อมับนัยน์าสีแเ้มอมัน
เส้นผมสีาวยาวถึลาหลัมาพร้อมับาบู่อนเอ
ทุอย่าไม่่าาเทพแห่วามาย เสียหัวเราะที่ัออมาเล็น้อย
“ หึหึหึ เมือเ 2
เป็นแบบนี่เอเหรอ ”
เสียหัวเราะที่ัออมาทำเอาเหล่าพวมันทุน่าหยุนิ่
มีบานที่เยเผิหน้าับอสูราวมา่อน พวมัน็ทำารหยิบเอาผลึเลื่อนย้ายออมา
พร้อมับำลัพยายามะบีบให้แออ แ่ว่าหน้าเสียายที่อสูรร้ายนนี่้อาร้อมูลาลุ่มอมัน
แล้วสมออีไห่ยัำใบหน้าอเหยื่อที่เยหลุรอออไปรั้หนึ่ไ้
นัยน์าสีแเปล่ประายวามอำมหิออมาอย่าัเน
เา้าวเินมาหยุอยู่รหน้ามัน ่อนะทำารเปิหน้าาอนออมาเล็น้อย
แ่เห็นมุมปาอีไห่เท่านั้นเอ
“ บอมาหน่อยสิ วันนี้เป็นวันอะไร ”
ายหนุ่มรหน้า็ำลัพยายามสบสิอารม์อนเอ
แ่ว่าปาอมันยัสั่นไป้วยวามหวาลัวเป็นอย่ามา ่อนที่มันะทำาราย้อมูลที่ีไห่้อารออมานหม
รวมถึระูลีรอบรอส่วนไหนอโลอวาลอนเ 2 มันะเป็นประโยน์ในารหาัวหลินเอ๋อร์
“ พวนระูลีปรอเปีศาหิมะแสนปี ”
มันเป็นสถานที่เ็มไป้วยวามายอย่าแท้ริ
้วยสภาพอาาศที่แสนเลวร้ายอมันทำให้ลุ่มนำนวนน้อยที่ะสามารถอาศัยไ้ ไม่้อล่าวถึนธรรมาที่โนสุ่มไปปราที่เแนปีศาหิมะแสนปี
พวมันะ้อายถ้าหาไม่ยอมเ้ารวมับลุ่มั้วอำนา!!
ีไห่
ยิ้มออมาเล็น้อย่อนะหันไปมอลุ่มนรหน้า ารเินทาไปยัเแนปีศาหิมะย่อมเสียเวลาโยใ่เหุ
เายัมีเวลาอีเยอะในารามหานาเพื่ออรับอราวัล!!
เาิเอาไว้แล้วว่า้อารสิ่ใาหิสาวที่เป็นแฟนอน
อาะ้อหาอวัไป้วย
“ หยุอยู่แ่นั้นแหละอสูราว
แไสหัวออไปาเมือ่อนที่พว้าะลมือสั่สอนเ้า ”
“ ใ่แล้ว
่อนที่พว้าะลมือหัแนอแ ออไปะ ”
“ อสูราวนึว่าะน่าหวาลัว ที่แท้็แ่เ็นหนึ่
ลับบ้านไปูนมามาราอนไป ”
ประโยอพวมันนหนึ่ที่ล่าวถึมาราอเา
ทำเอาายหนุ่มำมืแน่น้วยวามโรธเป็นอย่ามา
วาอเาเปล่ประายสีแเ้มออมาอย่าัเน บรรยาาศที่แสนน่าอึอัปราออมาอย่าัเน
ทำเอาพวมันแสสีหน้าะลึออมา
“ นั้นสิ
พวปาล้าเ่แ่นที่อ่อนแอว่าแบบพวแ ะแน่สัแ่ไหนัน ”
“ หน๊อบ ในเมื่อเือนแล้วยัล้าหน้า้านอยู่ภายในเมือ็เรียมรับผลที่ามมาเสีย
”
เสียอนหนึ่ในพวมันที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยวามโรธเป็นอย่ามา
ีไห่ เอ็แสยะยิ้มวนสยอออมาอย่าัเน
ภายใ้หน้าาฮอลโลว์แสนอำมหิเป็นอย่ามา
ทุอย่าะเริ่ม้นแล้วเปลวเพลิสีำทมิฬออมาามาบทั้สอเล่มภายในมืออนเอ
ัวะ!!
อ๊า สารเลวมันล้าฟันู!!
เสียร้ออายนหนึ่ที่ัออมาพร้อมับโลหิสีแที่พุ่ออมาาร่าายอมัน
มาบสีำที่ัผ่าผิวหนัอมันไปอย่า่ายายราวับเนย้อนหนึ่
มัน้อมอายหนุ่มรหน้า้วยสายาที่เปลี่ยนไป
ารโมีเมื่อรู่พวมันไม่อาะมอเห็นไ้!!
เิอะไรึ้นันแน่!!
โฮ!!!
เสียำรามอีไห่ที่ัออมาพร้อมับระเบิพลัวิาอนออมานพื้นิน้อสั่นสะเทือน
บ้านเรือน้อพัทะลาย้วยแรันวิาอันมหาศาลอน!!
นัยน์าสีแ้อมอลุ่มนรหน้า้วยสายาอนัล่าที่อยู่บนุสูสุอวโ่อาหาร!!
อนนี้ลุ่มนรหน้า็ทราบแล้วว่านเอเป็นไ้แ่เหยื่อเท่านั้นเอ!!
“ อ…..อสูร
มันไม่ใ่มนุษย์แ่เป็นอสูร!! ”
“ อ๊า อสูราวอาระวาอี้วย
่วย้วย ”
ไม่เี่ยวับเนื้อเรื่อเฟ้ย!! วันนี้ผมะลึเป็นอย่ามาไ้รับ้อวามาทา แอมินาทาเ็ี ในใิเลย ิบหายแล้วนิยายรูโนแบบอนไหนอีหรือเปล่าว่ะ!! สุท้ายพี่เามาวนผมายอนนิยายเรื่อนี้ โล่อไป ผมบอเลยว่ารับแ่บริาไม่มีายอน แล้วะไม่บอ้วยว่าบริายัไ เรื่อนี่อินี้!!
ความคิดเห็น