คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #94 : บาเซต์ ฟราก้า แม็กเรมินซ์(ตอนปลาย)
เอมิยะ ำลัแสะยิ้มออมาบรรยาาศวนหนาวเสียริ
บาเ์ สายาเปลี่ยนไปอายหนุ่มรหน้าทำเอาเรลัวอย่าบอไม่ถู เพียนรหน้าปลปล่อยแรันออมา็ทำเอา บาเ์อยาะถอนหลั
แน่นอนว่าเธอเอ็พยายาทสบิใอนเอ
“ เอาละ บาเ์ุ
ผมให้โอาสถอนำพูเมื่อรู่ ”
“ ไม่ ถ้าทำเพื่อภาริ่อให้้อ่าเ็สาวรหน้า
ัน็ยินี ”
“ เหรอ ”
ัวะ!!
เลือสีแไหลออมาาไหล่อเธอ
พริบาเียวเท่านั้นเอ เ็สาวทั้สามนลายเป็นไร้ำพู
บอามรพวเธอเอ็หวาลัววามายเหมือนัน าร่อสู้ะ้อเ็บปวเสมอ
แ่เพราะมีทุน่อย่วยเหลือพวเธอ ถึไ้สามารถมาถึรุนี้ยัไละ
“ เอาละ มาูันว่าุะทนผมไ้อีนานแ่ไหน
บาเ์ ฟรา้า ผู้มีพลัอวีรนในร่าาย ”
เอมิยะล่าวออมาพร้อมับเร่วามเร็วในารโมี
เาแ่าาอาเอร์ที่เธอ้อเผิหน้ามา่อนแน่นอน ารเลื่อนไหวที่เหมือนันแ่็แ่า
ไม่อาะามไ้ทัน รู้สึัวอีที่็ไ้รับบาแผลามร่าายแล้ว
พลัอบาเ์ะทำานเมื่อหัวใหยุเ้น
“ เห้ พวเธอปลอภัยันีไหม ”
“ ุริน ” อิลิยา
“ ริน ” ุโระ
“ ุรินับุลูเวีย ” มิยุ
เ็สาวผมำวิ่ไปหาลูเวียที่ำลัโนพ่อบ้านพยุร่าายเินมา
แน่นอนว่ารินรีบวิ่มาหาพวอิลิยา แ่พริบาเียวมีร่าอเอมิยะลอยออมาาารปะทะ
เามอไปยันรหน้าที่พยายาม่อ้านแบบสุวามสามารถ ระับแ่าันเินไป
้อบอว่าแบบนั้น
“ อ…..เอมิยะุ
”
าบสอเล่มแรที่เทรออมาพัยับเลย
เาทำารเทราบทั้สอออมาในรูปแบบอปืนาบสีำาว ปั!! ปั!! ปั!!
เสียยิปืนที่ัออมา มาพร้อมับร่าอบาเ์ที่พยายามหลบารโมีรหน้าอย่า่อเนื่อ
เธอไม่ทราบวามสามารถอระสุนปืนเาแน่นอน
“ แฮ่ แฮ่ แฮ่ ”
“ เหนื่อยแล้วเหรอรับ ”
โทาะ ริน
เินเ้าไปรวมลุ่มับอิลิยาที่อนนี่ำลัมอภาพาร่อสู้รหน้า เอมิยะ
อนนีู่เหมือนพวนั่าเลย ท่าทาและารัสินใอเา
ลูเวียที่ำลัอมิยุเนื่อาเธอูแลไม่่าาน้อสาวอน
่อนะไ้ยินเสียารปะทะที่ัออมาอีรอบ
“ โทาะ เรียมแผนารเสร็แล้วหรือยั
นที่่อสู้อยู่เป็นอิลิยาหรือุโระัน ”
“ ันบอเธอ้อไม่เื่อแน่นอน ”
รินี้ไปยัร่าอายหนุ่มที่ำลัปะทะับบาเ์อย่า่อเนื่อ
เธอไม่่อยเอาแนอนมาันมาบอปืนทั้สอ
เนื่อมาาเสื้อผ้าอเธอโนพวมันโีาภายใน 4 รั้ ออันรายไม่่าาสมบัิอวีรน
็นะเธอไม่ว่าอรหน้าเป็นสมบัิวีรนนิ
ถึเอมิยะะทำารลระยะอพวมันลมาหลายั้น็าม
หิสาวหลบารโมีอายหนุ่มรหน้าอย่า่อเนื่อ
เพียแ่เอวิาาบออีฝ่าย็แย่แล้ว มาเอวิาาร่อสู้ระยะประิรูปแบบมือเปล่าอี
นรหน้าเป็นปีศาในราบอมนุษย์ริ ๆเลย แ็แร่
“ มีปัาแ่นี่หรือรับ ”
“ มันพึ่ะเริ่ม่าหาละ ”
“ พี่ิโร่ ถ้าเอานะไ้เียวะให้ น.
อหนูับอิลิยาเป็นอราวัล ”
“ อ้อ อมิยุ้วย ”
“ เียว่อนสิุโระ ..อแบบนั้นนะ!? ” อิลิยา
“ น อเรา ” มิยุ
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!
ร่าอายหนุ่มโน่อยระเ็นออมา
ที่หมัอบาเ์อัแน่นไป้วยพลัเวทประสานปรา เอมิยะระอัเลือออมาาปา
เายแนวาอนเอมาปาราบเลือออไป ายหนุ่มมอไปยับาเ์ที่ำลัสั่นไปทั่วร่าาย
่อนะล้มลไปุเ่าบนพื้น
“ เอ๋ หรือว่าพี่ิโร่อยาะไ้ น.
อหนูัน ”
“ ฮ่าฮ่าฮ่า
ทำเอาพี่เสียสมาธินเป็นแบบนี่เลย ”
เอมิยะ
หัวเราะออมา่อนะเินมาลูบหัวอเ็สาวผมเินอมมพูท่ามลาสายาแปลๆอรินับลูเวีย
นปิโนท่าเมื่อรู่ไป็้อบาเ็บสาหัสันบาแหละ ระูี่โระ้อหับาสิ
แ่ภาพรหน้าเป็นเพียอาารบาเ็บภายในเอ แถมยัเินไ้อี
อึสุๆไปเลยเอมิยะุ
้ออบุสปิริโบนออลิส ระูี่โรอเาแ็แร่ไม่่าาไสันหลั
บาเ์ที่เห็นอีฝ่ายเินออมาาหลุมแถมยัไม่ไ้รับบาเ็บเท่าที่วระเป็นอี ศัรูที่ยาะรับมือเสียริ
เธอพยายามหอบหายใเ้าออ เพื่อฟื้นฟูพลัอนเอ ่อนะเริ่มารปะทะอีรอบ
“ นี่พี่ิโร่
สอนพวระบวนท่าให้หนูบาสิ ” ุโระ
“ แน่นอนสิุโระ แ่็รอไป่อนนะ ”
เอมิยะ
“ อ้อ อิลิยาอยาะฝึฝนเวทแบบใหม่ไหมละ ”
“ ริเหรอ ” อิลิยา
“ แน่นอนสิ ” เอมิยะ
เาล่าวออมาราวับว่าาร่อสู้รหน้ามันไม่เินแรอเาเท่าไร
รินเอ็ำลััวลเรื่อรหน้า บาเ์ที่เห็นว่าารฟื้นฟูพลัเวทอนอาะไม่พอเอานะ
เธอหยิบเอามีออมาาระเป๋าาเ
่อนะแทไปที่หัวใอนเพื่อึเอาพลัวีรนออมาใ้าน
ฟื้นืนีพ
“ เป็นผู้หิที่ใเ็เสียริ ”
“ ันละทิ้วามเป็นผู้หิไปนานแล้วละ ”
“ เหรอ ผมเอ็รู้ันแบบนั้นเหมือนัน ”
เอมิยะล่าวออมา
่อนะมอารเลื่อนไหวออีฝ่าย แ่พริบาเียว็เ้ามาประิ้าน้า ่อนะโนระบวนท่าออีฝ่ายอันร่าลอยไประแท้นไม้
เิอะไรึ้นันแน่นะ อยู่ี ๆ วามแ็แร่ออีฝ่าย็เพิ่มมาึ้นว่าเิมมา
ราวับเป็นนละนเลย
“ แร่เสียริ บาเ์ ”
ายหนุ่มลุึ้นมาาาอ้นไม้
เามอเสื้ออนที่ไม่อารับารโมีไ้นหลายเป็นผ้าี้ริ้วแล้วละ
เาทำารีเอาเสื้ออนเอออมา เผยให้เห็นร่าายที่ผ่านาร่อสู้มาอย่ายาวนาน
บาแผลมามายนับไม่ถ้วน ถึะามาแล้ว็าม ถ้าไม่สัเี ๆ ็มอไม่เห็น
เ็สาวผมเินเหมือนะโนาเมที่มอไม่เห็นแทน
เธอพยายามเอามือน้อย ๆ อนเอมาปป้อสายาอน
แ่็ไม่อาทวามอยาอนเอไ้ เปิออมามอแปปหนึ่
่อนะพยายามลเลือลมในร่าายอนเอ ใบหน้าแาวามเินอายเป็นอย่ามา
“ มุ…มิ้ว ”
อิลิยา
ุโระเอ็ำลัพยายามเ็บ้อนอารม์อนเอเป็นอย่ามา
ภาพรหน้ามันยั่วยวนิใเป็นอย่ามา
มิยุเอ็พยายามหลบ้อนหลัอลูเวียที่อนนี่สิแไปเรียบร้อยละ
รินเอ็มีสภาพไม่่าาัน ล้ามเนื้ออผู้ายมันูีมาเสียริ
โยเาะับนที่อบ
“ เอาละ มาเริ่มันริันีว่า ”
“ อ่า ”
ปลีำั
ออร่าอบาเ์พุ่ออมาาร่าายอหิสาวผมม่ว
เอมิยะมอภาพรหน้า้วยสายาที่ยาะอ่านออ
เพียไม่นานเธอ็ทะยานร่าเ้าปะทะับเา
ันโว์โนโยนึ้นมาป้อันารโมีออีฝ่าย แ่วามทนทานอมัน็พัทลายไปในพริบาเียวาารปะทะ
บาุยะหยิบออมาโมีอีฝ่ายอย่ารวเร็วเป็นอย่ามา
เายิอีฝ่ายแบบไม่ลัเล แ่บาเ์สามารถหลบระสุนไ้อย่า่ายาย
่อนที่เธอะทำารเะเอมิยะนเาระอัเลือออมา
วามเ็บปวที่ไหลเ้ามาเอมันเ็บเป็นอย่ามา เาระอัเลือออมาาปา
“
อนนี่ันไ้้ามีำัอำว่ามนุษย์แล้ว ”
ความคิดเห็น