คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #63 : ภาพมายาแห่งปีศาจ โลกที่พังทลาย (จบ)
เร้!! เร้!!
เร้!! เร้!!
ิโร่ บุเ้าโมีอาเธอร์เลียอย่า่อเนื่อ
เสื้อผ้าอเธอานเผยให้เห็นผิวาวเนียน ถ้าเป็นอาเอร์เาะะลึแ่ิโร่ในอนนี่อยู่ในวามมือย่าแท้ริ
สายาอเามีแ่วามระหายที่ะทำลายล้าอีฝ่าย
เธอมอไปยัร่าอนัรบที่รั้หนึ่เย่อสู้้วยัน
อนนี่ำลัอาระวาไปทั่ว
ไม่สนประานว่าะ้อบาเ็บหรือล้มาย เาิโร่
ายหนุ่มที่ลไปในนรที่เรียว่าวามแ้นอย่าแท้ริ
อาเธอร์เลียไม่อาึเอาพลั่อสู้ออมาไ้เ็มทีเท่าไร
เนื่อาเธอมีำถามที่อยาะล่าวอีฝ่าย แ่เหมือนว่าเาไม่อบ
“ เ้านะ เป็นเาหรือเปล่า ”
“ พูถึใรละ ”
ิโร่ ล่าวออมาแบบนั้น่อนะหัวเราะออมาอย่า่อเนื่อ
่อนะเร่พลัเวทอัวเอที่ึออมาเหมือนะมามาย สร้าาบโมีหิสาวรหน้า
าบสีำหาใ่าบสีเินเ่นปิ ิโร่ ำรามออมาเนื่อาร่าายอเาำลัะพัทลายาาบแส
“ เ้าำลัะาย นัธนูสีแ ”
“ อ่า ถ้าเธอะ่วยปลปล่อย้าะีใมา
่อนหน้านั้น ”
ิโร่ ำรามออมา่อนะสร้าาบสีำทมิฬออมาหนึ่เล่ม
พร้อมับเปลี่ยนเป็นลูธนู่อนะยิไปยัมิิทาลาวามามายที่ไหลออมา
เิารระเบิอย่า่อเนื่อ่อนที่ะหายไป เามอท้อฟ้าสีรามแ่ร่าายอเามันโนวามมือัินนเละไปหมแล้วละ
“ เอาละ ่วยหน่อยนะ อาเธอร์เลียอ้า ”
ำพูอิโร่ทำเอาเธอหุหิ่อนะเรียมโมี้วยาบเอ็าลิเบอร์
เาำลัมอไปยัท้อฟ้าสีรามถึวามแ้นะยัไม่หายไปนหม แ่เาเอ็สามารถวบุมมันไ้าวามทรำออาเอร์
ิโร่หลับาลพร้อมับยิ้มออมาเป็นรั้สุท้ายอน
ร่าอายหนุ่มอาบไป้วยแสสว่า
่อนะหายไป
เอมิยะไ้นึถึเรื่อราวอัวเอ
วามโรธแ้นมามายพุ่ทะยานออมาาร่าายวแหวนทั้หมอเาปราออมาพวมันมีสีทอ
โีที่พวรรมารไม่เห็นวแหวนอเอมิยะ ร่าายอเาปรารอยสัและอัระสีแทั่วร่าายอเา
าบพิเศษ
ที่โนผนึ็พุ่ทะยานออมาาโลอิใเาเอ
าบเลื่อยหยิหยา เอมิยะึมันออมาาพื้นสนามประลอแน่นอนว่านอาเาที่ื่นาภาพลวาแล้วยัมีุโระและูิอี
ใบหน้าอเธอเ็มไป้วยวามรัสินะ หิสาวที่ปาไม่รับใเาะเรียว่า ึน
เอมิยะ พุ่ทะยานนเิสายลมไปทั่วสนามประลอ
เาฟาาบเลื่อนบนเราะเวทนมันส่เสียร้อออมาเนื่อา าบอเอมิยะำลัเลื่อยเราะรหน้านเือบแแล้ว
พวมันำลัพยายามเพิ่มวามแ็แร่้วย
พลัวิาในร่าายแ่ผล็ไม่เปลี่ยนแปล
“ พวแทำให้ผมนึถึสิ่ที่ไม่อยาะนึมาที่สุ
เรียมัวาย ”
เอมิยะ ล่าวออมาเสียเหี้ยม่อนะหัวเราะออมา
สายาอเาเ็มไป้วยวาม้อาระทำลายอีฝ่ายให้หายไปาโลใบนี่ อัระทั่วร่าายเปล่แสสีำอำมหิ
เาำรามออมาพร้อมับเราะเวทที่แระายเป็นเศษแ้ว
ร่าอหนึ่ในพวมันโนฟันที่ลาลำัว
เลือสีแไหลออมาาร่าาย เอมิยะ
ใ้านทัษะที่ 5 เนรเทพสมุทร
ปิผนึวามสามารถอพวมันทุอย่า เรียว่าอนนี่ไม่่าานธรรมา ไม่สิอ่อนแอว่าเ็น้อย
10 วบเสียอี พวมันสัมผัสไ้ถึหายนะำลัะร้ออยอมแพ้แ่เอมิยะ
ไม่ยอมปล่อยไปแน่นอน
พวมันไ้ไปปลุอสูรายที่ยอมนอนหลับใหลมานอนเวลาให้ื่นึ้นอีรั้
ผู้ผุวามยุิธรรม เา็ยัมีปลายทาเหมือนเิมแ่สิ่ที่แ่าอย่าัเนแน่นอน
ือ เาสามารถปป้อไ้้วยพลัอัวเอ ศัรูะ้อโนทำลาย้วยาบที่เาสร้าึ้นมาเอ
หรือ เิมาาิใ
“ เอาละยามิ ”
าบเล่มนี่เาั้ื่อว่า ยามิ วามมือย่าไละ
ี่ ี่ เสียอัวาบที่ัออมาพวมันทุน่าเยเห็นาบอายหนุ่มรหน้ามา่อน
แ่ยัไม่เยเห็นาบเล่มทีู่เหี้ยมและอำมหินานี่มา่อนเลย
ิใอพวมันเ็มไป้วยวามหวาลัว่อนะพยายามายอาาเัวเอ
“ มันสายไปแล้ว
อนนี่ทุอย่าอยู่ในารวบุมอผมแล้วละ ”
“ น้อาน่วยัารพวสารเลวหน่อย ”
“ นั่ว้าแบบพวแ่ ะ้อเอสิ่นี่ ”
ถัานไ้ทำารโมีิใอพวมัน้วยภาพมายาอปีศา
เอมิยะ ไม่ยอมหยุเพียเท่านั้นเาเินไล่ทุบีร่าายอพวมันทุนนพิาร
สามารถมอเห็นไ้อย่าัเน แนาอผิรูปแถมยัเสียสิไปแล้ว พวมันทุนยัโนำสาปอเอมิยะ
ิัวไปอี้วย
พลัไม่่าาเ็อายุ 10
วบ เอมิยะหุหิเป็นอย่ามา
่อนะมอูิที่ำลัูแลเฮียไ้อย่าเอาใใส่เป็นอย่ามา เาถอนหายใออมาภาพที่ปราออมาไม่่าาฝันร้ายที่เป็นริ
เอมิยะเินลมาาสนามประลอท่ามเสียพูุยมามายอเหล่านูและอาารย์
“ พวแโรเรียนเร็
้าะเอาเรื่อพวแทุน บัอาทำนัเรียนมาพรสวรร์อโรเรียนพิาร ”
“ สวะแบบนั้น หายไปาโลยัีเสียว่า ”
เสียเย็นอเอมิยะล่าวออมา่อนะ้อมอไปยัร่าออาารย์ที่ออมาโว้ยวาย
มันเียบไปทันทีเมื่อมอไปในสายาอายหนุ่มผมแส้มปลายาว อนนี่รอบร่าายอเามีอัระแบบพิเศษวิ่ไปามร่าายอเอมิยะอย่า่อเนื่อ
เาเินออมาาสนามประลอ
“ พี่ให่ ท่านเห็นอะไรันแน่ ”
“ ผมเห็นเรื่อที่ไม่อยาะนึนะ ”
เอมิยะ
ล่าวออมา่อนะมอไปยัท้อฟ้าเรื่อราวี่เห็นมันเป็นแบบร่าเยๆ
แน่นอนว่าเาไม่อยาะนึถึเท่าไรลาสเหรอ
เาเอ็มีวามเป็นไปไ้เสมอว่าะเปลี่ยนนอาอาเอร์
เาเินออมา่อนะมอไปยัสถานที่หนึ่ วามรู้สึราวับโนับามอาใรสัน
“ สสัยิไปเอ ”
เอมิยะล่าวออมา่อนะเินลมาาสนามประลอ
ที่้าสนามมีร่าอเ็สาวผมทอำลัยิ้มออมาเนื่อาเธอนะารพนัน่อรอถึเินะมีมามายหลายาิ็าม
เธอมอไปยัแผ่นหลัอนที่พึ่ะอออาระวาไปทั่วสนามประลอ
สสัยะยัออมาไม่เ็มที่
“ อาเอร์ ผมรออยู่นะ ”
เสียหวานใสัออมา่อนะหายไปารนั้น
เอมิยะ ถอนหายใออมาอย่าเหนื่อยอ่อน
เารไปนอนหลับที่ห้ออัวเอเนื่อาผนึอลาสเบอร์เิร์เอร์ไ้พัทลายลไปแล้ว
เาไม่อยาะโนวามมืินเท่าไรแน่นอนว่าะ้อรีบหน่อย ปลผนึอีลาสหนึ่
เอมิยะ
เามาในห้อ่อนะพยายามปรับสภาพร่าายอัวเอให้พร้อมับพลัที่เามาอนนี่
วแหวนที่ 4 เริ่มอออาาร่อ้าน เอมิยะไ้ผลสะท้อนลับมานเลือไหลออมามุมปา
เาหลับา่อนะเร่พลัวิาอัวเอันวแหวนแปลประหลานี่
“ เ้าิว่าัวเอเป็นใรัน
ถึไ้ล้ามา่อ้าน้า เบเรียส ”
“ อ่า ”
เอมิยะั้ท่าเรียม่อสู้ับศัรูรหน้า
ลุ่มหมอหน้าสีำปราัวออมาเป็นหิสาวอายุ 12 วบใบหน้าอเธอแบบว่า น่ารัเป็นอย่ามานเอมิยะลท่าทาล
เ็สาวรหน้าแสสีหน้าหยิ่ผยอออมาอย่าัเน่อนะมอที่มืออเอมิยะ
มันมีลูอมแปลๆอยู่
“ น…นั้นอะไรอ๊ะ
”
ิับละ ารเอาอล่อเ็็ไม่เลวเท่าไรนิ
ความคิดเห็น