คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #51 : ดาบทั้งสอง (2)
เอมิยะ ไ้ทำารโยนเอาแร่ธาุแสเ้าไปในเาหลอมรหน้า่อนะเร่พลัเปลวเพลิึ้นไปอี เาไม่้อาระเสียเวลามาไปว่านี่อี่อไปแล้วละ ารประลอระับทวีปำลัะเริ่มแล้วละแถมน้อานเอ็น่าะลับมาาป่าพิษอ้าวแห่ภูิละ
“ เอาละมาเริ่มันเถอะ ”
เสียอ้อนเินที่ีเหล็รหน้านเิเสียัไปทั่วภูเา แสแสาส่อมายัร่าายอเาเอมิยะ หยาเหื่อที่ไหลรินออมาาร่าาย โนวามร้อนาเาหลอมรหน้านระเหยไปในอาาศนหม ร่าายอเาไ้รับารฟื้นฟูาธาุแสอแร่รหน้า
เส้นวรในร่าายอเาำลัเพิ่มึ้นไปอีผลมาาวแหวนที่สี่อเอมิยะ พวมันำลััแปลร่าายอเาอีรั้หนึ่ไม่ใ่ารเพิ่มุพลัเวทในร่าาย แ่เป็นารเพิ่มเส้นวรเวทในร่าายแทน่าหาละ ร่าายอเาร้อนราวับอยู่่าลาวาเือ
น้ำในร่าายหายไปอย่ารวเร็วนหน้าะลึ แ่เอมิยะไม่สนใีวิอเามาสถานที่แห่นี่เพื่อีาบรหน้าให้สมบูร์ออมา่าหาละ าบเอ็าลิเบอร์สีำเาโยนมันลไปในทะเลสาบอมิิศาราที่พัทลายอยู่ที่เียวับอที่ำลอออมาาวามทรำ
พวสปิริมาสเอร์่าๆพาันมุ่รมายัภูเาที่เอมิยะอยู่ พวเาอยาะทราบว่ามันเิอะไรึ้นันแน่ถึไ้สร้าหายนะไปทั่วอาาัรแบบนี่ พวเาะมาทันอนที่เอมิยะสร้าอาวุธนสำเร็หรือเปล่า ไม่แน่พวเาอาะมาทันไ้เห็นแสอสวรร์็ไ้
เาึเอาพลัมาาวแหวนที่หนึ่ ศาราวุธ มันสามารถสร้าภาพำแลึ้นมาในหัวอเอมิยะไ้ ่อนะใ้านวแหวนที่สออเา สร้าสรร์ มันะ่วยให้เิปาิหาริย์ึ้นอย่าแน่นอน เาื่อว่าอย่านั้น เสียอ้อนเินยัีาบรหน้าอย่า่อเนื่อ
อนนี่มีเลือไหลออมาาสอาอเอมิยะแล้วละ เาระอัเลือออมาาารึเอาพลัในร่าายออมาเินีำัอนเอ นพลัีวิหายไปเรื่อยๆนเส้นผมอเาลายเป็นสีาวเพิ่มึ้นไปอีหลายเท่าัว วิธีารที่บ้าระห่ำแบบนี่มีแ่เานเียวละนะ
“ เ้าโ่ อยาายหรือไ หยุารีาบเียวนี่ ”
“ ฮ่าฮ่า ไม่้อห่วผมอลิ ผมไม่เป็นไร แ่!! แ่!! ”
“ ......ใรเป็นห่วนายันเ้าบ้า ”
“ หยุเถอะ อลิ เ้าหนูเอมิยะ็เป็นแบบนี่แหละ ”
“ นายท่านพยายามเ้าละ พว้าะเป็นำลัให้เสมอ ”
เสียอพววแหวนที่ล่าวออมามีเพียแ่มีอาและเรอาที่ส่ยิ้มออมาแทนำพู เอมิยะีาบรหน้า่อไปพร้อมับใ้านทั้สอวามสามารถอัวเอ ในะที่วแหวนที่สี่ำลัยายพลัมานาในร่าายและเส้นวรเวทภายในร่าายอเาอย่า่อเนื่อ
าบรหน้าปราออมาเป็นรูปร่าพร้อมับูเอาพลัแสสว่ารอบๆร่าายอเอมิยะเ้าไป เาเอ็ไ้รีบผลระทบาารโนูเอาพลัเวทออไปาร่าาย เลือสีแไหลลมาาบัวาบรหน้านเละไปหมแ่เาไม่ยอมหยุที่ะพยายาม
เาเริ่มารลาเส้นวรลไปบนัวอาบรหน้าอย่า่อเนื่อ พวผู้นที่เินทามายัภูเา็เอับแรันอันมหาศาลาวแหวนที่หอเอมิยะ ฮิบิิยัไละ เธอปลพลัออมาทำเอาพวเาไม่อาะ้าวเินึ้นมาบนยอเาไ้ เนื่อามันอาเป็นารรบวนเอมิยะยัไละ
“ พวหน้ารำามานไ้ ”
“ เอาเถอะ ยัไ็ามาบรหน้าะเสร็แล้วละ ”
เอมิยะ ลทุนลแรไม่มามาย เาะทำพลาอนนี่ไม่ไ้เ็า ใบหน้าอเาเ็มไป้วยเลือสรแที่ไหลออมาวาเอ็เริ่มะมอไม่เห็นภาพรหน้าแล้วละ เาเริ่มะั้สิอัวเอไม่ไหวแล้ว เาึไ้ทำารเทราบออมาแท่ที่าอัวเอล
“ อั!! แบบนี่็ะพอไป่อไหวละนะ ”
เาล่าวออมา่อนะีาบรหน้านเิสายฟ้าาสวรร์ผ่าลมานุที่เายืนอยู่ สายฟ้าแห่ารลทั์ที่เอาไว้ทำลายสิ่ที่เลวร้ายและแหเหล็อสวรร์ าบรหน้าอเอมิยะ็ัเป็นหนึ่ในนั้นอโลใบนี่ ไม่อาปล่อยให้สิ่อันรายรหน้าถือำเนิึ้นมาไ้
เปรี้ย!!
เสียอสายฟ้าที่ผ่าลมาทำเอาพวสปิริมาสเอร์ทั้หลายอนุเ่าลไปับพื้น พลัวิาในร่าายอนำลัปั่นป่วนอย่าถึที่สุาสายฟ้าาสวรร์ เอมิยะเอ็ระอัเลือสีทอออมาาปาอนเอ อนนี่เาเสียเลือไปเยอะมา
าบรหน้ามีารอบสนอ่อเลืออเาที่ำลไหลอาบาบ เาับาบรหน้าึ้นมา่อนะยมันึ้นี้ไปยัท้อฟ้าที่ำลัส่สายฟ้าสีทอมายัภูเาที่เอมิยะอยู่ เสียั้อไปทั่วอาาัรราวับำลัะถือำเนิอสิ่ที่ยิ่ให่เป็นอย่ามาบนโลใบนี่
ถ้ามีสายฟ้าาสวรร์ะ้อเป็นารถือำเนิอเียนสวรร์แน่นอน พวเา่ามีพลัที่มามายมหาศาลนหน้าหวาลัว แถมยัแ็แร่มาอี้วยและถ้าไม่ใ่ารถือำเนิอเียน็ะเป็น พวสมบัิอสวรร์ที่มีพลัที่ผิแปล แหอโลแน่นอน
พวนทั่วไปอย่าพาันราบไหว้เหุาร์รหน้า ราวับารเินทามาอเทพเ้า เอมิยะับาบรหน้าเลือสีทอไหลออมาแนอเาอย่า่อเนื่อ ่อนะยาบเหนือหัวอนเอปลปล่อยพลัอมันออมา ปีนนสีาวลอยออมา
แสสว่าสีทอพุ่ออมาาพื้นิน พวสปิริมาสเอร์ที่อยู่้านล่าอภูเาเอ็ำลัมอภาพรหน้าที่พวเาะำไปยัวันายอนเอ าบสีทอปราออมา่อนะฟาผ่าท้อนภารหน้า ลุ่มเมสวรร์โนทำลายอย่า่ายาย้วยารโมีเพียรั้เียว
“ พระเ้า่วย ้าไม่ไ้ฝันไปสินะ ”
“ อ่า อาวุธรหน้า ่าทรพลัอย่าแท้ริ ”
“ ้าะ้อเอาเรื่อนี่ไปรายาน่อศาสนัร ”
หลาหลายำพูที่ล่าวออมา แ่นที่สร้าเรื่อำลัยิ้มออมาอย่ามีวามสุอาวุธรหน้าเป็นอริ มีัวนบนโลใบนี่หาใ่แบบำลอแบบเาไม่ เอมิยะล้มลไปนอนบนพื้นอย่าเหนื่อยอ่อนร่าายหมเรียวแร แถมยัหิวมาอี้วยเาพยายามใ้านทัษะที่สาม
มิิ เลื่อนย้ายระยะไล
เอมิยะหายไปารยออภูเา เาหลอม่อยๆลายเป็นแสสลายหายไปบนอาาศพวสปิริมาสเอร์ที่รีบเินทามา็เห็นภาพรหน้า มันะลายเป็นำนานเรื่อเล่าอเทพ ศาราวุธ ที่สร้าาบมามายนยอภูเาสูไม่เยเรลัว่อทั์สวรร์ที่ผ่าลมา
มีารเล่าหลายรูปแบบทั้นิยาย ำนาน และรูปแบบอวรรรมมามายในอีหลายร้อยปี่อมา พวเาะยัำภาพรหน้าไ้ ภาพวาอหนึ่ในสปิริมาสเอร์ ภาพออุปร์มามายที่ำลัสลายหายไปแถมมันยัเป็น้นแบบอวิทยาารในอี 200 ปี่อมาอี้วย
เอมิยะ ำนอนหลับอยู่ทุ่ว้ามามายเ็มไป้วยห้าสีเียว สายลมพัผ่านไปมาภาพรหน้าที่เาลืมาึ้นมา็เอับเธอหิสาวผมทอำลัยิ้มออมาอย่าอ่อนโยน ่อนที่เอมิยะะนอนหลับไปทั้แบบนั้น ปล่อยให้หิสาวผมทอมอนรหน้า หลับใหล่อไป
“ สัาันแล้วนิิโร่ ”
ความคิดเห็น