คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #236 : ปะทะกิลกาเมชอีกครั้ง ชิโร่เอะ
ิโร่เอะ
้อมอไปยัเพื่ออนเมื่อนนระทัโนมันลวนลาม้วยำพู
ึไ้บอเลิารเป็นเพื่อนและหันมาสนใารเรียนเพื่อทแทนบุุ่อุลุิริึุ
หิสาวถอนหายใออมาเล็น้อย่อนะทำารเทราบสอเล่มออมาที่ฝ่ามืออน ไรเอร์็ฝาเเบอร์ัารไป่อนแล้วัน
“ เอมิยะ ไม่ไ้เอันนานเลยสินะ นสวย ”
“ ่อให้นายพูออมาแบบนั้น
ันไม่ีใหรอนะ ยะแยมาว่า ินิ ”
ิโร่เอะ
ล่าวออมา้วยสีหน้ารัั่อนะ้อมอไปยัอีเพื่อนรหน้าที่แสสันานแท้ริออมา
ถ้าบอแบบนั้นมันะเสียน้ำในที่เยีมา่อนอย่าินี
เอาเป็นว่านิสัยอนสามารถเปลี่ยนแปลไ้เสมอ
แม้ว่าอีฝ่ายะอ่อนแอยิ่ว่าน้อสาวบุธรรมอนอย่าาุระ
รุ่นน้อแสนีละนะ
ิโร่เอะถอนหายใออมา่อนะทำารสะบัาบนเอป้อันารโมี้วยเวทมน์อินีอย่า่ายาย
อี้านไรเอร์ที่ำลัเอับเเบอร์ยอนัรบแห่อาาัรบริเน ยอษัริย์ที่ยิ้มออมาเสมอราวับแสสว่า
ับเอับเอร์แวรท์ไรเอร์
“ ้าว่าเ้ายอแพ้เสียีว่า ไรเอร์ ”
“ เเบอร์ นายอ้าปรารถนาะ้อป้อเา
”
ำพูอไรเอร์ที่ล่าวออมาสามารถบอไ้อย่าัเนว่า
ินิ ไม่ใ่มาสเอร์อเธอเป็นแ่นออำสั่ทำเรื่อเลวร้ายเท่านั้นเอ เเบอร์
ส่ายหัวเล็น้อย่อนะไปยัาบอนปราว่ามันแยออเป็นสอเล่ม
ายหนุ่มพร้อมะแสวามสามารถอนออมา
“ มิมิ์เอ็าลิเบอร์ ”
เเบอร์ ล่าวออมาพร้อมับเรียมปะทะับหิสาวรหน้า
ไรเอร์ถอนหายใออมาเล็น้อย่อนะเรียเอาโ่อนออมาเรียมปะทะับอีฝ่าย
ทั้สอเปิโหมอวีรนออมา่อนะเริ่มารปะทะันนระเบียหน้าโรเรียน้อพัิบหายไปเป็นแถว
้วยพลัอันมหาศาลอทั้สอ
ลับมาทา้านอิโร่เอะ ที่ำลั้อมอไปยัินิ้วยสายาสมเพเป็นอย่ามา
เนื่อมาาอีฝ่ายเป็นผู้ายแ่ลับร้อไห้ราวับเ็น้อยอายุ 3
วบ
เธอหัวเราะออมา่อนะ้อยาบึ้นมาป้อันารโมีาใรบานที่้านหลัอน
เป็นหิสาวผมทอใบหน้าาม
“ ไิโร่เอะ ”
“ ่ะ ท่านราาวีรนมีธุระอะไรับันัน
”
สอสาวยืน้อมอใบหน้าอันและัน
ิลาเมหาวออมาเล็น้อย่อนะบิี้เียนไ้ยินเสียอระูที่ัไปทั่ว
ที่ออมา็เพราะเห็นว่ามีเรื่อสนุเิึ้นยัไละ ิลาเมทำารึเอาาบออมาาลัสมบัิอน
าบสีทอปราออมา ่อนที่เธอทำารท่าท้าทายิโร่เอะ
“ เ้ามาสิสาวน้อย ”
ิลาเม ล่าวออมาแ่ิโร่เอะำลัทำสมาธิในารวิเราะห์โรสร้าอศาสรารหน้า
แ่ับเป็นเธอที่ปวหัวน้อยมือึ้นมาุมหัวอน้วยวามเ็บปว
ิลาเมยิ้มออมาอย่าอ่อนโยน่อนะเรียเอา เอ็นิูออมาาลัสมบัิ้วยเ่นัน
ารเอานะอีฝ่ายะ้อทุมเททุอย่า
“ เอาละหมเวลาเรียนรู้ ”
ิลาเม
ล่าวออมา่อนะเปิา้วยารโมี
้วยอาวุธภายในลัสมบัิมามายที่นเ็บสะสมมาเป็นเวลานาน
นเรียว่าเหมือนรอบรอโลทั้ใบเอาไว้ภายในำมือเรียบร้อยแล้ว เสียอโลหะที่ปะทะันโยทั้สอ่าไม่มีใรยอมใรมแม้แ่น้อย
ราวับว่าเป็นศึสุท้ายอีวิ
เสียอมาบที่ปะทะันูเหมือนว่าร่าายอิโร่เอะะไม่สามารถรอรับพลัที่ไหลเวียนภายในร่าายอนเอไ้อย่าเ็มประสิทธิภาพเท่าไร
หิสาวแสท่าทาัใออมาเล็น้อย่อนะลอิถึภาพอศาสราที่้อารสร้ามันออมาาวามทรำอน
ทุอย่า ที่ิออ
หิสาวผมแส้มที่้อมอไปยัราาวีรนรหน้า
ที่ำลัยิ้มออมาอย่าอวี เห็นแล้วมันน่าหุหิเสียริ ิลาเม
ทำารยิมาบออมามายออไป มันทำารีระาเสื้อผ้าอิโร่เอะนเปิเผยส่วนโ้สัส่วนภายในร่าายอย่าัเน
เธอโนบราทใหมีนไ้รับผลประโยน์นหนึ่
“ เยี่ยมมาิลาเม ัารยัยร่านนั้นะ
”
“ หุบปาอเ้าเสีย
อย่าไ้เอาสายาน่ารัเียนั้น้อมอ้าเ็า ”
เสียเย็นาอิลาเมล่าวออมา่อนะ้อมมอไปยั
หิสาวที่เริ่มะมีอาารเินอายออมาเนื่อมาาโนสายาหื่นระหายอหิสาวผมทอรหน้าที่้อมอราวับว่าเธอเป็นนมหวานแสนอร่อยน่าลิ้มลอเป็นอย่ามา
สัาาบอว่าอันรายมา
“ เอ็นิู ”
ิลาเม ล่าวออมา่อนะปราโ่ออมาพันธนาารร่าอิโร่เอะเอาไว้มันรัเสื้ออเธอทำให้
สามารถมอเห็นสัส่วนภายใ้เสื้อผ้าัวให่ไ้ไม่ยา
บอเลยว่าหุ่นีมานายหลายน้อยอมรับ
นัยน์าสีทอมีเสน่ห์สามารถสยบนที่้อมอไ้ มันทำให้พวเา้อหลุมรั!!
“ ทุอย่าอเ้า ือ สมบัิอ้า
แน่นอนเ้าเอ็เป็นสมบัิอ้า ”
ิลาเม
ล่าวออมาแสัวนเป็นเ้าอแ่ว่า่อนที่ะทันไ้หอบร่าอิโร่เอะหนีไป้วยัน็ปราเเบอร์ที่โนเ้ามาัโ่สีทออย่าัเน
มันอาะยาเินไปสำหรับมนุษย์แบบิโร่เอะ ถ้าไม่เร่พลัภายในร่าายอย่าหวัว่าะหลุพพ้นารพันธนาารอเอ็นิูไ้!!
“ เห้ยเธอะทำอะไรันันแน่ ิลาเม ”
“ แหมนันเอ เรียิลัเถอะ ิโร่เอะ
อิอิ ”
หิสาวสัมผัสไ้ถึพลัานบาอย่าาร่าอราาวีรนรหน้า
ะ้อเป็นแผนร้ายแน่นอน ิโร่เอะที่ำลัพยายามึโ่ออไปาร่าายอนเอ
็พบว่าเอ็นิูเหมือนะพันธนาารร่าอเธอเพิ่มอีหลายเส้นเลย ะไม่ให้หนีเลยนิ
ิลาเมมอภาพรหน้า้วยสายาพออพอใ
“ เอาละ ้าไป่อนละเ้าสวะพันทา ”
ิลาเม
ล่าวับินิ่อนะทำารึเอาร่าอิโร่เอะเ้าไปในลัสมบัิอน
แ่ว่า่อนะทันไ้ึเอาร่าอสาวน้อยเ้าไป็ปราร่าอเเบอร์ระโมาฟันโ่นา
่อนะอุ้มิโร่เอะ้วยท่าเ้าหิพร้อมับระโออมา
เาถือบาบสอเล่มเอาไว้ภายในมืออน
“ เบอร์
เ้าอบัวาวามสุอ้าเสียริ ”
“ ้าไม่มีทายมาสเอร์ให้ับเ้าแน่
ราาวีรน ”
ทั้สอล่าวออมา
่อนที่ิลาเมะทำารเปิลัสมบัิอน โมี้วยศาสราววุธมามายั้แ่ปมบทอเรื่อราว
อาวุธทุิ้น่ามี้นแบบมาาเธอ
ไม่เว้นแม้แ่าบอเเบอร์แ่ว่าเป็นเวอร์ั่นที่เ้าบ้าอาเอร์เอาไปปรับปรุเท่านั้นเอ
น่าหุหินั
เล้ เล้ เล้ เล้
เสียอมาบเเบอร์ที่ำลัปัป้อศาสราวุธมามายที่ิลาเมปล่อยออมาาลัสมบัิ
ราาอัศวิน็สมื่อเสียและำนานที่ไ้สร้าเอาไว้รั้อี
เาสามารถรุโมีิลาเมไ้ แม้ว่าะ้อพยายามปป้อมาสเอร์อน็าม
โ่สีทอเอ็นิูปราออมาแ่มันไม่ใ่ารโมี
เป็นารป้อันเสียมาว่า
ปิิลาเมะไม่ยอมเรียอาวุธที่เื่อใมาที่สุออมาแบบ่ายๆยเว้นเพียแ่
ศัรูรหน้าู่วร่อารเอาริอเธอ
เเบอร์ทำารปป้ออาวุธรหน้า้วยมิมิ์เอ็์าลิเบอร์อนอย่ารวเร็วและทรพลั
ศาสราวุธมามายมิอาผ่านารป้อันมาไ้
ถ้าถามหาไรเอร์
อนนี้อีฝ่ายไ้หายัวไป่อนแล้วหลัาที่ราาอัศวินเอาริ
ไรเอร์สาวไ้รับบาแผลาารปะทะับายหนุ่ม
ทำให้เธอ้อถอนัวออมา่อนามำสั่อมาสเอร์นเอ
เอร์แวนท์ที่โนำัไปแล้วมีแ่แอนาิน แสเร์ และอาเอร์(แม่แล้าย)
“
ยอมส่ิโร่เอะมาให้้าเสียีๆราาอัศวิน ”
“ ยอมไม่ไ้มาสเอร์อ้า
้าะปป้อเอ ”
ิโร่เอะลายเป็นอราวัลไปเสียแล้ว
หิสาวส่ายหัวเล็น้อย่อนะหันไปมอินิที่ำลัะลึ
ไม่นึว่าเเบอร์ะสามารถ่อรับิลาเมราาวีรนที่แ็แร่มาที่สุในหน้าประวัิศาสร์ไ้
เมื่อรู้สึไ้ถึวามวยอนเอ ายหนุ่ม็พยายามะออวิ่หนีออไปาโรเรียน
“ เทร ออน ”
ันธนูธรรมาปราออมา ่อนที่ิโร่เอะะเทรเอาลูศรออมา
สายลมปราออมาอน้ายิ เร็วเท่าวามิศรพุ่ทะยานไปในอาาศ่อนะปัลที่ไหล่อายหนุ่ม
ินิรี๊ร้อออมาอย่าเ็บปว่อนะพยายามลานหนีอย่าน่าสมเพ
ทุอย่าเิมาาัวอมันเอ
ที่หลไปในสายเลืออระูลมาโ้
ิารให่บ้าอำนา และหลไปับอารม์ราะอน ิโร่เอะแสสีหน้ารัเียออมาแ่ะไม่่าทิ้
เนื่อมาาอีฝ่ายแ่โนปั่นหัวโนมาโ้เนเท่านั้นเอ เ้าแ่ายยาอระูลมาโ้
นที่ทำให้รุ่นน้ออเธอ้อเ็บปวเป็นเวลา 10 ปี
“ เอาเป็นว่าันะัารนายแบบเ็า ”
ิโร่เอะล่าวออมา่อนะทำารเทราบสั้นออมา
หิสาวไม่รอ้าทำารัอวัยวะเพศอินิทิ้ ่อนะเผามัน้วยเวทมน์ธาุอัี ินิล้มัวลไปนอนเนื่อมาาแร็อาารโนัไ่ทิ้
มีเสียหัวเราะอิลาเมัออมาา้านหลั้วยวามยินี
แน่นอนเหมือนเป็นารหยอล้อันมาว่า
“ อิอิ สนใมานอนับ้าสัืนไหมละ
รับรอะพาไปสวรร์ั้นเ็เลย ”
ิลาเม
ล่าวออมา้วยรอยยิ้มหวานราวับะยั่วยวนิโร่เอะ เสน่ห์อร่าายแบบผู้ให่ที่อยาะ้านทาน
มันเป็นผลมาาสายเลือเทพเ้าภายในร่าายอเธอเอ เเบอร์เ้ามาบัร่าอมาสเอร์นเอลัวว่าะโนผลอเวทมน์อีฝ่าย
วามสามารถอเา ือ าร้านทานเวลามน์
“ ิะทำให้มาสเอร์อ้าหลเ้าหรือ
ราาวีรน ”
“ ิิ เเบอร์มาสเอร์อเ้า
ิโร่เอะ เธอเป็นอ้า่าหา ”
เสียหัวเราะราวับะวนประสาทล่าวออมา
่อนะ่อยๆสลายร่าายอนหายไป
ารปะทะันนับว่าสนุมาไ้เห็นว่าราสีห์รหน้าอันรายว่าที่ิ็เพียพอแล้วสำหรับแผนั้น่อไป
โรเรียนพัพิาศไป้วยผลาาร่อสู้ ิโร่เอะแอบหนีออมาาโรเรียน่อนะเป็น้อสสัย
“ นี่พวเราไปเที่ยวันเถอะ เเบอร์ ”
หิสาวล่าวออมา่อนะพาายหนุ่มผ่านำแพออไป
เเบอร์สวมุพ่อบ้านแบบว่าูเหมาะอย่าหน้าประหลา แ่ว่าถ้าออไปเที่ยว้วยันเปลี่ยนเป็นุสบายๆแทนีว่า
ทั้สอพาันเินไปทั่วลาแม้ว่าิโร่เอะะสนใพวสิ่ออิเล็ทรอนิส์มาวว่า็เถอะ
“ ูสิเเบอร์
นายิว่ามันเหมาะับันไหม ”
ิโร่เอะโว์ี้อาบู่แบบันโว์และบาุยะออมา
“ มามาเลย มาสเอร์ ”
“ อ่า อบุ ”
มีนบ่นิถึ ผมิโปรเบ
ความคิดเห็น