คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #220 : หอคอนาฬิกาแห่งความโศกเศร้า บทพิเศษ จบ
เสียอนาฬิาที่ัออมามันัมานหิสาวผมแเ้ม้อุมหัวอนเอ
มันปวหัวเป็นอย่ามา่อนะ้อมอภาพอายหนุ่มที่โนาบที่มีพลัอำนาในารทำลายล้ามิิมาที่สุภายในโลนหายไป
พวเรานะแล้วเหรอ ไม่ริแน่นอนราวับมีอะไรบาอย่าับร้อเรียเธอ
ิ๊อ!!
ิ๊อ!! ิ๊อ!! ิ๊อ!!
เสียอนาฬิาประหลาัออมา
แน่นอนว่า่อนหน้านั้นเธอไ้ยินเสียอระัอย่าัเน
่อนที่ภาพรหน้าะเปลี่ยนแปลเหมือนพวเธอพึ่้าวเินเ้ามาภายในห้ออรินทาโร่
ุริสุ้อทำารยี้าอน่อนะ้อมอไปยัายรหน้าที่นั่อยู่บนบัลลั์แบบไม่มีเปลี่ยนแปล
[ ยินี้อนรับ
้า้อล่าวแบบนั้นับพวเ้าสินะ เหล่าผู้พิิ
ามริ้าอยาะล่าวับุริสุนเียวมาว่า ]
เหมือนไ้เห็นภาพที่เยเิึ้นริมา่อน
ุริสุ้อ้าวเินถอยหลัอย่าไม่อาเ้าใาร้ามเส้นเวลาอย่าไทม์สิป
หิสาวผมแเ้มแสอาาศะลึออมาอย่าัเน่อนะ้อุมหัวอนเพื่อลอาาศปวที่ำลัเล่นานเธออย่าไม่มีำว่าปราีแม้แ่น้อย
าร่อสู้เริ่ม้น้วยารปะทะับมัรอมะอย่าันโว์ับบาุยะ
สอมัรที่เย้ยสวรร์และาลเวลาพวมัน่อรับพววีรนาสอมาสเอร์สุยออย่าริทสึะุับริทสึโะัไ้อย่า่ายายราวับเยปะทะันมา่อน
ทั้ที่พววีรนยัไม่เยปะทะัน้วยระบวนลับอพวมัน
ุริสุ
แสสีหน้าีๆออมา่อนะพยายามปรับเปลี่ยนลมหายใอนพร้อมับ้อมอไปยัร่าอรินทาโร่
วามเ็บภายในอที่ไม่อาะล่าวออมาไ้อเธอ
พอะพูออไปเสีย็หายไปเสียอย่านั้น
นัยน์าสีม่วอ่อน้อมอไปยัเาที่ำลัแสสีหน้าเรียบเยแ่มันแฝไป้วยวามเ็บปว
[ เ้าเอ็มีสินะ ุริสุ
รีิ้สไเนอร์ ]
เสียอรินทาโร่ที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยวามประหลาใ
สำหรับายหนุ่มแล้วารที่เธอรอบรอวามสามารถอรีิ้สไเนอร์
ที่ะ่วยในารำวามรู้และประสบาร์าเส้นไทม์ไลน์อื่นไ้อย่าี เพียไม่นานร่าอรินทาโร่ที่นั่บนบัลลั์็โนโ่สวรร์
เอ็นิู รัร่าายเอาไว้
“ เ้าล้ามานั่บนบัลลั์่อหน้า้า
ที่เป็นษัริย์อย่านั้นหรือ แม้ว่าะเป็นัวนออาเอร์ามิิอื่น
้า็มิมีวันยโทษให้ับิริยาที่แสออมาแน่ ”
[ อ่า
ถ้านั้นเป็นทาเลืออสไน์เแล้ว็ ]
รินทาโร่
ล่าวออมา้วยรอยยิ้ม่อนะทำารผิวปาเรียเอามัรสอนลับมาที่้าาย
เาหัวเราะออมาเล็น้อยเนื่อมาานสูเสียหลัารอนให้ับ พลัอพระเ้าาลเวลา
ทำให้มีสายเลืออเทพเ้าไหลเวียนภายในร่าาย
เสียถอนหายใที่ัออมา่อนะทำาร
ระาโ่รวนอิลาเม
นหลุออาร่าายไป เาเรียเอาศาสราวีรนอนออมา โฮุ อรินทาโร่
นัยน์าสีเทาที่้อมออีฝ่าย้วยวามเยามาพร้อมับเสียอนาฬิาที่ัออมา
เวลามิเยหยุไหล ถ้ามันหยุ็หมายถึมิิแหุ่บอโลอย่าแท้ริ ทุอย่าะหายไปลอาล
[ สัมผัสไ้หรือเปล่า
เส้นเวลาที่พวเ้าพ่ายแพ้ ]
เสียอรินทาโร่ที่ล่าวออมา่อนะทำารไว่ว้าเอาอะไรบาอย่าออมา
มันเป็นนาฬิานาพพาแ่ว่าสิ่อรหน้าเป็นสมบัิอเายันั้นหรือ เสียอมัรสอนที่ำรามออมาพร้อมับปลปล่อยเปลวเพลิสอสีออมามันปุมท้อฟ้าภายในโลนหม
มีเพียแ่เปลวเพลิที่ลมา
รินทาโร่ เินออมาาบัลลั์่อนะหันไปมอบัลั์ที่ลายเป็นฝุ่นละออไปเรียบร้อยแล้ว
นัยน์าแสถึวามเมินเยออมา เาเอื้อมมืออนไปว้าเอาโ่สีำาวรหน้าออมา
พร้อมับออแรระามันนหลุออมาาพื้นห้อ เผยให้เห็นัวาบสีำและาว
าบสีำทมิฬมีสัลัษ์อหยินหยาเ่นเียวับาบสีาวอีเล่มที่ำลัโนรินทาโร่ลาออมา
สำหรับนัวิทยาศาสร์ที่เป็นที่ยอมรับอสัมะเอาอะไรไป่อรับอีฝ่ายไ้
ถ้าไม่ผ่านารฝึฝนมาลอ่วเวลาอันเป็นอนันาลไม่มีเวลาสำหรับารพัผ่อนวิา
[ ื่นอทัพอ้า
โอเวอร์เลอร์ ]
สมบัิอีอย่าที่รอบรอ ึ!! ึ!! ึ!! เสียออะไรบาอย่าที่ำลัทำาน
่อนที่ร่าอเหล่าทหารแห่ินแน clock time ะื่นึ้นมาาหลับใหล ไม่สิสำหรับพวมันแล้วารพัผ่อนมัน่าผ่านไปไ้เพียไม่นาน
พวมันทำารยับร่าายอน่อนะมอไปยัศาสราู่าย
ึ!! ึ!!
ึ!! ึ!!
ึ!!
เสียอฟันเฟือนภายในร่าายที่ำลัทำาน
มาพร้อมเปลวเพลิที่หลอมศาสราวุธมามายนับไม่ถ้วนอเอมิยะ ิโร่
ายที่ปรารถนาะเป็นผู้ผุวามยุิธรรม พวมันปราแสไฟออมาาวา่อนะเริ่มยับมา่อแถวราวับำลัรอารมาออ์ราาอย่ารินทาโร่
พวมาสเอร์พาัน้อมอไปยัอทัพนับไม่ถ้วนอมิิแห่นี้
บอเลยว่าโอาสในารเอานะอพวเาลลไปเยอะมาถ้าไม่ปลปล่อยโฮุระับพิิปราารออมาหรืออิลาเมที่สามารถพิิโลเอาไว้ไ้้วยารฟาฟันเพียรั้เียวเท่านั้นเอ
ทุอย่าึ้นอยู่ับารัสินใ
“ ปู่่าไหวหรือเปล่าะ ” ริทสึโะ
“ ไม่
อีฝ่ายไม่มีทาโนทำลายไ้เหมือนเ้ามัรสอนนั้น ” ิฮัสัน
“ แล้วุาละ ” ริทสึโะ
“ ไม่
แ่พวเราไ้เรียมทาเลือเอาไว้แล้ว ” ีโร่
สอายราทำารปป้อันร่าอมาสเอร์อนหรือหลานสาวแสนสำัมาว่า
พวเาทำารปลปล่อยออร่าสีำทมิฬออมา่อนะฟาฟันร่าอนัรบัรลรหน้า
แ่ว่าพอมันโนฟันนารึ่ไปแล้วแ่ฟันเฟือนภายในร่าายยัลับมารวมัวันไ้อย่า่ายาย
๊าสสสสสสส!!
เสียำรามที่ัออมา่อนะโนพละำลัอิฮัสันปยี้ร่าาย
แ่ว่าพวมันไม่วันายแน่นอนและแถมยับุเ้ามาเป็นอทัพ
ไม่้อล่าวถึิลาเมที่ไม่ว่าะยิมาบแททะลุร่าายไปมาเท่าไร พวมัน็ยั้าวเินมา้านหน้าอี้วย
ไม่้อบอเ้าสอมัรเอ็ำลัหยอล้อศัรูอมันเล่น
่าาศัรูอมนุษยาิอย่ารินทาโร่
ที่ำลั้อมอไปยัศัรูรหน้า หิสาวที่วหอสีแมาพร้อมับออร่าทีู่ร้ายาเป็นอย่ามาสาฮะ
หิสาวแสท่าที่ไม่แยแส่ออีฝ่าย
่อนะ้อมอไปยัอทัพมามายรหน้าที่ำลัล้อมรอบพวมาสเอร์อเธอเอาไว้
“ ้าะสัหารเ้าทิ้ะ รินทาโร่ ”
[ อ่า ถ้านั้นเป็นหนึ่ในทาเลือ็ไ้เิเลยแ่นที่้าอยาะให้ลมือ
เป็นมาิเะ ุริสุเสียมาว่า ]
เล ออฟ สไ :
ประูสู่โลวิา
เพียไม่นานประู็ปราออมาา้านหลั่อนะมีแรึูอันมหาศาล
ที่ำลัสูบเอาพลัมานาาร่าอรินทาโร่อย่า่อเนื่อ
สำหรับเาแล้วประุรหน้าไม่่าอะไรับอเ็เล่น
รินทาโร่หยิบเอานาฬิาออมา่อนะมอหน้าปัที่ำลัเินไปมา ่อนะมาหยุที่เล 6
ประู็หายไปทันที
“ เ้าทำอะไรันแน่ ”
[ ทำลายวามเป็นไปไ้
็เป็นแบบนั้น ]
เสียอรินทาโร่ที่ล่าวออมา่อนะหัวเราะออมาเล็น้อย
ทำารวบาบู่สีำาวแน่นอนว่าื่ออมันไม่่าาสอมัรไม่สิ
พวมัน่าหาที่เป็นาบอเา นัยน์าสีเทาที่้ออีฝ่าย่อนะทำารหลับาั่วพริบาเียวเวลาทุอย่า็หยุไหล
ทุอย่า ทุารเลื่อนไหว หยุ
รินทาโร่
เินไปหาสาฮะ่อนะทำารแทาบทะลุท้อออีฝ่าย
่อนะเินออมาไม่มีเลือสีแไหลออมาาท้อ นอาะทำให้เวลาเิน่อไป
รินทาโร่ทำารปลมิิเวลาออไป
ร่าอวีรสรีล้มลไปนอนบนพื้น่อนที่เลือสีแะไหลออมาาท้ออสาฮะ
“ …เ้าทำไ้อย่าไร
”
[ มิิอ้า
้าเป็นพระเ้านะสาวน้อย ]
เสียอรินทาโร่ที่ล่าวออมา่อนะเอาสอเล่นมาป้อันาบสีทอ
ที่ิลาเมหมายะปิีวิอเาล้วยาบ้อสาปที่สามารถสัหารพระเ้าไ้ เสียหัวเราะัออมาแน่นอนว่ามันเ็มไป้วยวามอ่อนโยน
ไม่่าันเท่าไร รินทาโร่ทำารออแรระแทหิสาวรเธอถอยไปหลาย้าว
“ เป็นอย่าที่ิเลย ” ิลาเม
[ อ่า ถ้าเป็นเ้า
ปปิไป็ไร้วามหมาย วามสามารถอ้า ือ ารเปลี่ยนแปลผลลัพธ์ออนาให้ลายเป็นศูนย์
]
เสียอรินทาโร่ที่ล่าวออมามันเบา
แ่ทุน่าไ้ยินำลัใที่ะเอานะอีฝ่าย็หายไปอีหลายเท่าัว เปลี่ยนแปลผลลัพธ์ออนาที่ไม่ายัว
ไม่สิเาทำให้อนาที่พวผู้พิิะนะให้ลายเป็นศูนย์มอบวามสิ้นหวัให้ับเาแทน
เป็นายที่ร้ายามา อยู่เหนือสามัสำนึอนทั่วไป
[ ้าเอ็หมเวลาเล่นแล้ว
]
เสียอรินทาโร่ที่ล่าวออมา่อนะทำารระโไปบนอาาศ
ปรารถลาออมามันทำมาาโลหะแบบพิเศษสีเทา รินทาโร่โยนาบออไป
มันปัลบนร่าอมัรทั้สอ่อนเาะทำารระาโ่เป็นบัเหียนอสัว์วิเศษ
เสียำรามที่ัออมาทำเอาพววีรน้อหันไปมอ
[ หมเวลาเล่นแล้ว ]
เสียรินทาโร่ล่าวออมา
อนนี้ทุนทราบแล้วว่าายรหน้าอยู่ลาสไหนันแน่
มีเพียแ่ลาสเียวเท่านั้นที่สามารถบัับสัว์วิเศษไ้นั้น ือ ลาสไรเอร์
เสียอมัรที่ำรามออมา่อนะทะยานไปบนท้อฟ้าพร้อมับปลปล่อยเปลวเพลิสีำและาวออมา
พวมันหลอมรวมัน
นลายเป็นเปลวเพลิสีเทา ระบวนท่า
มัรเมาผาปพี
ร่าอมัรสอนที่ทะยานลมาบนพื้นเป็นารโมีแบบวว้า
มีเพียแ่ไม่ี่นที่พยายามป้อันารโมีอรินทาโร่
เสียระเบิัออมาพร้อมับลื่นระแทที่เิาารระเบิ
ุริสุที่ำลัะลึอยู่ไม่มีทารอาวามายแน่นอน
แ่ว่ามีร่าอนัรบัรลเ้ามาปป้อหิสาวเอาไว้่อน
สร้าเป็นำแพเราะป้อันเธอาอันราย ฝุ่นผที่ระัระาย ภาพเบื้อหน้าเป็นร่าอเหล่าเอร์แวนท์ที่ำลัสลายหายไปาารโมีอรินทาโร่
ุริสุพยายามสบสิอน่อนะ้าวเท้าเินไปหยุอยู่ที่้านหลัอรินทาโร่
“ โอาเบะ ”
[ อ่า
ไม่ไ้ยินเ้าเรีย้าแบบนั้นมานานแ่ไหนแล้ว ]
เสียอรินทาโร่ที่ล่าวออมา่อนะเินลมาารถลา
รินทาโร่เินมาหาุริสุโยไม่มีวีรนนไหนสามารถเ้ามาห้ามไ้
เนื่อมาาโนท่าอเาเ้าไปนบาเ็บสาหัส
นัยน์าสีเทา้อมอไปยันัยน์าสีม่วอ่อนอหิสาวผมแเ้ม
ทั้สอไม่ไ้ล่าวสิ่ใออมา
“ โอาเบะ
หยุเถอะทำแบบนี้ไม่สมับที่เป็นนายเลยนะ ”
[ อ่า
เป็นอย่านั้นริน่า ]
“ ไม่ใ่ริน่าและ็ไม่ใ่ผู้่วย้วย ”
[ อ่า ถ้านั้นเป็นทาเลืออสไน์เแล้ว็
้ามีบาอย่าะบอเ้าลอมา ]
[ ้ารัเ้ามาิเะ
ุริสุ ]
ิ๊อ!!
ิ๊อ!!
[ หลับาลสิริน่า ]
เสียอที่ล่าวออมา
ไม่อยาะเื่อว่าเธอะยอมทำามพอหลับาล
วามอบอุ่นราวับมีใรบานที่ำลัโอบอร่าอเธออย่าอ่อนโยน
ไม่พ้นาบ้านั้นแน่นอน แ่สัมผัสที่หวาน่ำมันเป็นารูบาเา เธอที่วระปิเสธแ่ว่าวามรู้สึภายในอับยอมรับเาเสียอย่านั้น
วามอบอุ่น
วามสุที่อธิบายเป็นำพูไม่ไ้
น้ำาไหลออมา่อนะลืมา็พบับใบหน้าี่เ่าออีฝ่ายที่ำลัยิ้มออมาอย่าื่อบื้อ
ุริสุไม่อาห้ามน้ำาอนไ้ หิสาวร้อไห้ออมา่อนะเ้าอร่าอรินทาโร่แ่ว่าพอเ้าไปหมายะอร่าายอเา็ลายเป็นแสสว่าหายไป
เาาไป้วยรอยยิ้มแ่ทิ้วามรู้สึผิให้ับหิสาว
ทำไม้อร้อไห้นานั้น้วยละแ่ ็แ่าบ้า นี่เ่าที่าไปอีรั้
พยายามเพื่อนอื่น่วยเหลือนรอบ้าเสมอแ่ไม่เยิที่ะใส่ใัวเอ
บทสรุปอหออนาฬิาแห่วามโศเศร้า็บล้วยวามพ่ายแพ้อเล่ามาสเอร์และวีรน
พวเาไม่ล้ามอหิสาวที่แสสีหน้าโศเศร้าออมาเือบะลอเวลา
ทุน่า้อเินทาลับเฝ้ามอภาพออหอที่พัทลายลไปรหน้า
ายที่อาะเอานะไ้แน่นอนโอาเบะ รินทาโร่ นที่เ็บปวมาที่สุนไม่พ้นหิสาวที่พยายามเ็บลั้นอารม์อนเอ
มีนบริา่าเลย์มาให้ผมิน้วย ็บอว่าอบุรับ
ความคิดเห็น