คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #195 : จบสงคราม
ร้อยหน้า
หิสาวาหนึ่มรายราแหุ่นนาวีรนที่สามารถสร้าร่าเาอนเอออมาไ้อย่า่อเนื่อ
เธอำลันั่ทานน้ำแ็ใสอย่า่อเนื่อวามหวานที่ลอมาพร้อมับวามเย็นที่ึ้นไปยัสมอน้อย
ๆอเธอ แม้ว่าะเป็นสรามอศัิ์สิทธิ์็าม
แ่ร้อยหน้า็ยั้อพัผ่อนร่าายอัวเอ
หาอาหารินเพื่อฟื้นฟูพลัเวทที่สูเสียไปาารอยู่ในรูปร่าอายหยาบแบบมนุษย์
แน่นอนว่าสภาพอไรเอร์็เริ่มะแย่มาเนื่อมาาารโนสูบพลัออไปอย่า้า ๆ
โยที่มาสเอร์อนไม่อาะ่วยเหลือไ้
ร้อยหน้าเินเล่นไปทั่วเมือยามลาวัน
แม้ว่าะูแปลาไปสำหรับาวเมือเนื่อมาาบนหัวมีหน้าาหัวะโหลิเอาไว้
แม้ว่ามันะูไม่น่าหวาลัวเท่าไร เวลาไหลผ่านมานานาอีมายัปัุบัน
พวายราแหุ่นเาลายเป็นำนานที่เลวร้ายอโล
พวเาทำานลอบสัหารแถมยัทำเพื่อเินโยส่วนมา
ร้อยหน้าหลับาลายหายไปับฝูนอาารย์ีโร่
ายราที่ร่วมันับท่านรุ่นแร่อั้ลุ่มนั่าฮัสันออมา
ารฝึฝนที่แสนเลวร้ายามวามสามารถที่ิัวมา พันาออมาเป็นรูปแบบเพาะแบบแน้อสาป
ที่สำัเลยท่านีโร่ทำอาหารเี่ยวับเรื่อในอร่อยมาที่สุในสามโล
ผละ้อมาารสนิยมอเ้าัวแน่นอน ร้อยหน้ามาปราัวที่บริเวห้ออไรเอร์ เฝ้ามอายอึ่อนะหยิบเอา
เึะ ออมาเี้ยวันทราผ่าสวรร์ ราาผู้พิิไ้ายไปแล้ว เธอะเร่ระบวนาร
“ ระาวิา เึะ ”
ร่าอไรเอร์ล้มลไปบนพื้น่อนะสลายหายไปอย่า่ายาย
เนื่อมาามัุราาโลมืไ้รับัยนะอนเอแล้ว อีฝ่ายแ็แร่็ริ
แ่ไม่อาะ่อรับศัรูู่สุท้ายอสรามไ้แน่นอน
ร้อยหน้าถอนหายใออมา่อนะแทมีที่ท้ออนเอนร่าหายไป
“ ้าไม่อยาะโนลโทษนะ ท่านอาารย์ีโร่
”
ร้อยหน้าล่าวออมาอไ้รับารเิมเ็มอีรอบหนึ่วิาว่า
5
วายุสมัยที่แ่าันไอริสฟีลสัมผัสไ้ถึพลัที่อปลปล่อยออมา
มันเ็มไป้วยวามั่วร้ายมาว่าสิ่ศัิ์สิทธิ์เสียอี าสรามรั้ที่ 3
หรือเปล่าที่มีารอัเิเอร์แวนท์ลาสพิเศษออมา
ทำให้อ้อแปลเปื้อนไป้วยวามั่วร้ายอโล
เลยทำให้มีารอัเิวีรนที่มีื่อเสียเลวร้ายออมาไ้ในสรามไ้
แน่นอนว่าเหล่าวีรนที่ทรเียริเอ็สามารถอัเิออมาไ้ามปิ
หิสาวผมเินแสสีหน้าหนัใออมาเนื่อมาา สรามำลัะบลแล้ว
“ หม่าม่า
อิลิยาอยาะมาอยู่ที่เมือฟุยูิ่ะ ”
“ ๊ะ
เอาไว้รอิริึุทำภาริบ่อนเนอะ อิลิยา ”
สอแม่ลูที่ำลัุยันแน่นอนว่าไมยะเอ็รอมาเ่นัน
ามประวัิศาสร์เธอะ้อโนเบอร์เิร์เอร์สัหารทิ้
ปลุนั่าภายในัวอายหนุ่มนามเอมิยะ ิริึุออมาอีรั้หนึ่
ไม่้อสสัยเลยว่าิโร่ไ้ออร่า้าวฮาเร็มมาาใรันแน่ สรามรั้สุท้ายะเริ่มแล้ว
อาเธอร์เรียอัลเอร์ถอนหายใออมาเล็น้อย
เนื่อมาาาร้อมาปะทะับยัยบ้าผมทอที่เิมไป้วยลัอาวุธมามาย
นับไม่ถ้วนไม่่าาิโร่ยามเอาริเลย
าระเอานะอีฝ่ายไ้ำเป็น้อมีโอุอีิ้นหนึ่
หิสาวเินออมาาห้อรไปหาไอริสฟีล ฟอน ไอ์เบิร์น
“ ไอริสฟีล ้า้อารฝัาบอ้าืน ”
“ ฝัาบเล่มนี้เหรอ๊ะ ”
“ ่ะ เพื่อัยนะ ”
อาเธอร์เรียอัลเอร์ล่าวออมา
่อนะมอไปยัฝัาบสีทอรหน้า
อที่เธอสูเสียไปเ่นเียวับาบที่ัเลือษัริย์แห่บริเน าริเบอร์
อี้านหนึ่ิลาเมมอภาพาราไปอไรเอร์ับแอสาิน
ทั้สอออไปาารแ่ันเรียบร้อยละ วามสนุลลไปเยอะ
“ ะเอายัไ่อละ ิเรย์ ”
“ สรามรั้สุท้ายะเริ่มที่นั้น ”
ิเรย์ล่าวออมาแถมเายัไม่ทราบวาม้อารอัวเออี้วย
ารปะทะับิริึุอาะสามารถบอไ้ว่าเาปรารถนาไ้เ่นัน
ารปะทะันรั้สุท้าย ายหนุ่มมอไปยัไม้าเนอนเอ พระเ้าเหรอ ถ้ามีริเา็อยาะมอเห็นเป็นบุาสัรั้หนึ่
“ เอาละ อาเอร์ สรามสุท้ายแล้ว ”
“ อ่า ”
ิลาเมล่าวอบ
่อนะส่หมายถ้าประลอไปยัเเบอร์ับมาสเอร์อยัยบ้าพลันั้น
หิสาวทำารยอในมืออนที่เ็มไป้วยสุรามามาย สรามสุท้ายที่ำลัะเริ่ม้น
เวลาไหลผ่านาลาืนลายเป็นลาวัน าม้วยเวลาลาืน ร่าอเเบอร์ับิริึุ
ที่มาหน้าศูนย์ลาึ
มีร่าอหิสาวที่ำลันั่อย่าสบายอารม์ ยืนมอไปยัเเบอร์อัศวินทมิฬ
ราาที่โนวามมืลืนินร่าายและิใอนเอ สูเสียบาอย่าแ่็ไม่ทั้หม
มหาษัริย์ิลาเมไ้ลุึ้นมา่อนะทำารเปิลัอาวุธอนออมา
อาเธอร์เรียอัลเอร์เอ็เรียมัวมาพร้อม
ุเราะราสีห์ทมิฬ มาพร้อมับาบเอ็าลิเบอร์ มอแน
มาบที่ั่วร้ายที่สุอหิสาวที่รอบรอพลัอำนาที่ทำลายทุอย่า
ิลาเมทำารหยิบเอาาบอนออมา เออา มาบที่เ่าแ่มาที่สุเท่าที่โลเยมีมา่อน
“ เ้ามาะไ้รู้เสียทีว่าเ้าไม่เหมาะับอาเอร
”
“ เหอะ เ็บำพูเอาไว้บอัวเอเถอะ ”
เสียอสอสาวที่ล่าวออมา่อนะทะยานร่าเ้าปะทะัน
เออาปะทะับเอ็าลิเบอร์ สายฟ้าฟาผ่าลมาลาที่สอสาวปะทะัน สายลมลั่ปราออมาแน่นอนว่าทั้สอเป็นเหมือนับหยิและหยา
ที่ำลัะ่าันเอผู้นะมีเพียแ่หนึ่เียวเท่านั้นเอ
“ ใระเป็นภรรยาเออิโร่ / อาเอร์ ”
“ มาัสินัน ”
เปรี้ย!!
ปั!!
อี้านหนึ่เสียอระสุนปืนที่ยิออมา
มันทะยานผ่านอาาศเ้าโมีเป้าหมายอน เอมิยะ
ิริึุไ้ทำารหยิบเอาระบอปืนอนออมา
ระสุนที่ยิออไปมันปมาาระูอเาเอวามสามารถในารัและเื่อมโยผสานัน
ถ้าอมเวทโนเ้าไป
เท่าับว่าายไม่าย็เสียอนาอนเอลอาล
ิเรย์ทำารใ้านสัลัษ์เวทอนเป็นำแพในารัสัาเวท
เรียว่าัวายัวแทนาวรเวทภายในร่าายอนเอ
ทั้สอ่าึเอาสัายภาพอนออมาอย่าเ็มำลั ึเอาทุอย่าออมา
ภาพารแลหมั่อหมั าบ่อาบ
และระสุน่อระสุน ทั้สอ่าพาันึเอาประสบาร์ทั้หมอนออมา วิา
และลยุทธ์มามายที่ึออมา ายหนุ่มทั้สอที่ำลั่อสู้ันเอ
แน่นอนว่าผลที่ออมายาะาเาว่าฝ่ายไหนะเป็นนนะันแน่
ารปะทะันเออเอร์แวนท์มัน่าสุยอยิ่ว่าสิ่ใเสียอี
ทั้สอที่อยู่นละ้านอสายพลัอาเอร์ที่ยิมาบมามายออมาาลัมิิอน
าบ หอ และอะไรอีหลายอย่าที่ิว่าพอะเป็นอาวุธอนเอไ้
่าาเเบอร์ที่ำลัพยายามหลบารโมี
ไม่สิหิสาวผมทอ
ทำารฟาฟันมาบมามายนพวมันลายเป็นเศษเหล็ไปเลย มาบที่หัไปมหาราาไม่ิมาเท่าไร
เนื่อมาาพวมันไ้่อรับบุลทีู่่วรแล้ว
เเบอร์อัลเอร์ทำารปลปล่อยพลัอเอ็าลิเบอร์ มอแนระับ 2
ออมาาัวาบ
พลัอำนามาพอะีระามิิออมา
ไม่่าาเออา สออาวุธที่มีระับพิิโลทั้ใบ สออาวุธมมหาประลัยที่มีพลัอำนามาพอะล้ามิิัรวาลไ้ไม่ยา
อาเอร์ับเเบอร์ เอร์แวนท์สอนที่มีระับเหนือว่าอาวุธทั่วไปมา
มานอาะเป็นอันราย่อโล
ิลาเม
ทำารเปิใ้านโฮุอนเอสายลมที่มีพลัอำนามาพอะีระามิิออเป็นระาษ
อาเธอร์เรียอัลเอร์ทำารยาบอนึ้นมาป้อัน เอ็าลิเบอร์ มอแนระับ 2
มันทำารีระามิิออมาไม่่าาเออาอิลาเม
ทั้สอำลัะปะทะันเอ
อีนูม่า เอลิส!!
เอ็าลิเบอร์ มอแน!!
เปรี้ย!!
เสียอสอโฮุที่ปะทะันเอ
เิมิิผิผลาส่ผลระทบไปทั่ว
อนา็เหมือนสายน้ำมันมีหลายเส้นทาแถมยัเปลี่ยนแปลไ้ลอเวลาอนนี้เอ
ที่านอาลเียเอ็เิเหุาร์ผิปิ หน้าอออนาที่ล้มสลายเิมาาสรามรั้ที่
4
ที่เมือฟุยูิ
“ ผอ. เิเรื่อให่แล้วรับ
โลอเราอาะล้มสลายถ้าไม่ส่พวมาูไปแ้ไ ”
“ อืม ”
“ เริ่มแผนารไ้ ส่พวฟุิมารุไป ”
เสียอ ผอ.
ล่าวออมาแ่ว่า่อนที่ะเริ่มแผนารมีร่าอายราแหุ่นเาปราัวออมาที่เรื่อย้ายมิิ
มันทำานเหมือนเรื่อย้อนเวลา็ริ แ่ว่าารลับไปแ้ไ่วเวลาที่อาะล้มสลายแ่ยัไม่ล้มสลาย
มันเป็นเรื่อที่โ่เลามาว่า เส้นเวลายิ่บา ๆอยู่
“ ุา้า พวหนูะ้อออไปทำหน้าที่แล้ว
”
“ อย่าไป ถ้าเ้าไปอาะโนระแสเวลาีระาร่าายเป็นล้านๆิ้น
”
“ ริอย่าที่ีโร่ล่าว
เ้าอย่าไ้ไปผู้ทำพันธสัา ”
เสียอสอผู้เ่าอุนเาล่าวออมา
อี้านหนึ่นพ่ายแพ้อสรามโนส่ออไปาสนามรบ
ทั้สอน่าเป็นผู้นะนับว่าเป็นเรื่อผิผลาอสราม
พลัอำนาอโฮุที่สอราาปลปล่อยออมาเป็นพลัานมาเินพอที่ะบันานวามปรารถนาให้เป็นริ
เมือฟุยูิไ้รับวามเสียหาย
ปุมไป้วยเปลวเพลิสีแ าอึที่พัทลายาสายลมและแสศัิ์สิทธิ์
มันไ้ทำาร่าล้าีวิไปมามาย นายนับไม่ถ้วนแ่ว่ามีสอนที่รอาสรามแน่นอน
เอมิยะ ิริึุที่เสียแน้ายอนไปาแรปะทะอโฮุ
อีน็ิเรย์ที่เสียาวาอนไปเ่นัน
สอบุรุษเหล็ที่สูเสียบาอย่าไปในสราม
มันอาะีหรือเลวร้าย็ไม่อามีนทราบไ้
อาเธอร์เรียพยายามเรียเอาุเราะหรือาบอนออมา
แ่ว่าพลัเวทภายในายหมไปแล้ว ิลาเมเอ็ไม่่าันเท่าไร
“ เอายัไ่อราาอัศวิน ”
“ นั้นสิ่ะ ”
ทั้สอล่าวออมา่อนะมอไปยั้านนอ
ภาพอเมือที่ลายเป็นทะเลเพลิ สอราาพาันยุิสรามล่อน
สอราา้าวเท้าเินไปในเมือที่เ็มไป้วยเปลวเพลิ ิเรย์รอาาร่อสู้เาเอ็ยัว่าเปล่าเสมอ
ที่ลาทะเลเปลวเพลิมีร่าอเ็ายผมแส้ม
เ็ายที่รอีวิาแรปะทะอสอโฮุพิิโลมาไ้
เลือไหลออมาาหัว มันไหลเ้ามาที่วาอเา สอเท้าที่พยายาม้าวเิน่อไป
แม้ว่าะพยายามแ่็ยัล้มลไปบนพื้น ไม่ว่าะอย่าไร็ามทุอย่าโนำหนอยู่่อนแล้ว
เเบอร์วิ่เ้ามาประอร่าอเ็าย
“ ิโร่ ”
“ อาเอร์ ”
เ็ายสลบไปเรียบร้อย
เพียไม่นานเสียฝีเท้าอายที่เสียแนไปาสรามเอมิยะ ิริึุ ายหนุ่มผมำที่เินเ้ามาหาเอร์แวนท์อนเอ
่อนะมอไปยัเ็ายที่หมสิไปเรียบร้อยแล้ว
ไม่ว่าะพยายามหยุเหุาร์ที่อาะเิึ้นเท่าไร แ่มัน็ูเหมือนะไร้ประโยน์
“ มาสเอร์
เายัไม่ายท่านะ้อส่มอฝัาบอ้าให้ับเา ”
“ อ่า ”
แสสว่าสีทอปราออมา มันะ่วยอะไรไ้บา
ผ่านไป 10 ปี
ร่าอายหนุ่มผมแส้มที่ำลัทำอาหารภายในห้อรัว
มีผู้่วยเป็นหิสาวผมสีน้ำาล โยมีบุลภายในบ้านที่ำลัรอท่านอาหารมีิริึุ
ไอริ ไมยะ อิลิยา อิสลิ เล่า มิยุ ิลาเม อาเธอร์เรีย าริยะ ริน อาโออิ
ทุอย่าูลัวเป็นอย่ามา เวลาที่ไหลผ่านมารอบรัวให่
“ ว้าวลุาริยะไปเที่ยวไหนมา่ะเนี่ย ”
อิลิยา
“ แน่นอนไปเที่ยวประเทศไทยมานะ
ูสิอฝายัไละ ” าริยะ
เอมิยะ ิริึุไ้ทำารหยุานอน
เาพบสถานที่อนเอแล้ววามปรารถนาที่อับอ
่วยรัษาอาารบาเ็บอนับิเรย์
บาทหลวที่ลับไปยัโบสถ์อเมือฟุยูิโยมีลูสาวมา่วยอีแร เวลาไหลผ่านไปเร็วมาพริบาเียวเท่านั้นเอ
็ผ่านไป 10 ปีแล้ว
เาไ้แ่านับไมยะอีน
เธอไ้ทำารย้ายมาใ้นามสุลอายหนุ่มพวเามีลูสาวอีน เอมิยะ มิยุ
เ็สาวผมำที่ำลันั่เล่นับลูหมาัวน้อยนสีาว
สิ่มีีวิัรลที่ินมนุษย์ที่บัอามาทำร้ายรอบรัวอเอมิยะลท้อ
่วแรอารสูเสีย ทุอย่ามันเลวร้ายมา
แ่เวลามัน่วยรัษาบาแผลไม่ว่าะเป็นายหรือใ็าม
พริบาเียวร่าอายหนุ่มผมแส้มปลายาวปราัวออมาที่้านหลัอายหนุ่มผมแส้ม
ภาพอสอัวนที่้อนทับันราวับเป็นนเียวัน สอราาาโลอีมอหน้าันเอ
ิว่าถึเวลาที่พวน้อลับ
“ เวลามันผ่านไปเร็วริๆเนอะ ”
“ อาหารพร้อมแล้วละ ทุน ”
ความคิดเห็น