คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : การประลอง(1)
เอมิยะ ่อยใ้เวลาให้ผ่านพ้นไป วันนี้เาะ้ามไปอีโลหนึ่
วันนี้เป็นวันหยุยาวถึ 4 วันิ่อันเริ่มะรู้สึเสียใแล้วสิที่มอบโทรศัพท์ให้ับอิลิยาูเหมือนะิไปเสียแล้ว
อนนี้พวผู้ำลัะผ่านั้นแรมาไ้แล้วละ
แ่็ยัอียาวไลพอสมวรเนื่อมาาบอสมันโห
“ เอาละ ิ่อพวธนาารแล้ว
ึน่าะไ้ไม่ยา ”
เอมิยะำลัหาที่สำหรับ่อั้สิ่ประิษ์อโล
อย่าระบบ AI ที่ะ่วยเพิ่มวามสะวสบายเป็นอย่ามา
ารเป็นวีรนลอหลายร้อยปีที่ผ่านมา เินทาไปโลมามายไม่ว่าะีหรืออนา็าม
เาะทำารบันทึ้อมูลลเอาไว้ในาบทุเล่นที่มิิพิเศษอเอมิยะ
[ ท่านำลั้ามไปอีโลหนึ่
]
เสียอระบบที่ัออมา เอมิยะ
ไม่ไ้ยินมานานแล้วสินะ ่อนที่ทันไ้ั้ัวเา็โนเสี่ยวหวูลาออไปาทะเลสาบแบบมึนเป็นอย่ามา
ร่าายระแทไปาม้นไม้มามาย
แถมยัมีบาแผลอีเล็น้อยเาไม่ไ้มาโลใบนี้นานพอสมวร อยาะลมือีเหล็แล้วสิ
“ พี่ิโร่
รู้เรื่ออเสี่ยวหวูนานหรือยั ”
“ ไม่นานมานี่เอแหละ เธอวระหาพวอมาปปิัวเอสัหน่อย
”
“ ทำไมละ ”
“ พวสปิริระับ ้าวแห่ภูิะมอัวนอเธอออไ
”
เอมิยะ ล่าวออมา่อนะเินทาลับมาถึ็เอถัานำลันัู่ับพลัอวแหวนรหน้า้วยวามยาลำบา
เหื่อเย็นไหลออมาาใบหน้า ไม่นานพวเฮียไ้เอ็มาแล้ว้วย เอมิยะเป็นนโ่อยนแรอวัน
ใบหน้าอเาแสถึวามสสัยออมา
“ บอเหุผลมาเลยฮียไ้ถ้าไม่ีเรียมัวเลย
”
เอมิยะล่าวออมา ูเหมือนะหุหิเป็นอย่ามา
เนื่อมาาเาำลัะนอนพัแถมยัโน่อยโยไม่ทราบสาเหุอี้วยมันะโรธ็แปล
แน่นอนว่าพวถัานพึ่เยเห็นเวลาอเอมิยะอนโรธ่อนะพาันบอเหุผล็ยัพอรับไ้อยู่
แ่็แ่นั้นแหละ
“ นี่เฮียไ้ ้าว่าอย่าไปทำให้พี่ิโร่โรธีว่า
”
“ นั้นสิ ้าเห็น้วย ”
“ พวเ้าะไปลัวน้อิโร่
ทำไมเา็ปิี ”
“ เ้าอ้วน แอยาายหรือไ
น้อิโร่มีาบเป็นพันเล่ม มาเินพอะฝั่แ่ไออ้วน ”
ไ้มู่ป่ายล่าวออมา ทุรั้ที่พวเารอทานอาหาระมาาเอมิยะเป็นส่วนมา
ใบหน้าอพวเา่าีเป็นไ่้มเมื่อิถึอาวุธมามายที่เอมิยะีออมาาย
เรียว่าโหร้ายว่าพวนเป็นสิบเท่าออันรายอย่าแท้ริ
เอมิยะหาวออมา่อนะล้มลนอนลาป่า
“ พี่ิโร่ เ้าไปนอนับุโระ็ไ้นะ ”
“ อืม อนอน่อนแล้วันนะ ุโระ ”
“ อ่า เียวถ้าพี่ถัานูับพลัวแหวนปีศาแมมุมหน้านเสร็
้าะไปปลุเอ ”
หลัานั้น
ถัาน็ื่นึ้นมาพร้อมับใบหน้าอนที่มีวามรั เอมิยะ
มอภาพรหน้าแ่ปัหาที่พุ่เ้ามาเสมอ
เ้าอปีศาแมมุมหน้าน็ปราออมาเป็นยายเ่าาระูลมัรสินะ
อยาะลอ่อสู้้วยสัรั้หนึ่ถึะไม่นะแ่็ไม่แพ้เ่นัน เาหมั้นใ
มีอาารย์ที่หน้าาเหมือนนใล้ายออมา
แถมยัเป็นอาารย์อถัาน
เอมิยะเ้า่านปิฝึฝนัวเอ้วยารีเหล็อย่าโหร้ายพอสมวร
ไม่มีนล้าเ้ามารบวนเอมิยะเท่าไรเนื่อมาาภายในห้อหลอมอโรเรียนมันร้อนราวับนรนาถัานยัไม่อยาเ้ามาเลย
ผ่านไป 1 เือน
ทุน่าพาันฝึฝนร่าายอัวเอเป็นอย่าี
เอมิยะโนลาออมาาห้อหลอมเหล็อเาลอ 1 เือนที่ผ่านมา็ไ้สร้าอาวุธออมาายมามาย
เินทอทำเอา ผอ. อโรเรียนยิ้มไปไ้อีหลายวัน
เอมิยะำลัยืนมอภาพรหน้าหิน้อแบหินไปยัเมือัวั๋ว
่อนะ่ำอี้วย อยาะบ้าายละมั้
แถมยัใ้พลัวิาในารเพิ่มพลัายอี เอมิยะไ้รับหินหนัถึ 40
. เอมิยะร้อไห้ไม่ออแถมยัอยาะบอเสียริว่าเอาอะไริเนี้ย
ุโระเอ็ไ้รับหินหนัถึ 10 . เธอบ่นออมาลอเส้นทาแถมยัมอมายัเอมิยะอี้วย
“ พี่ให่ิโร่ ท่านเป็นอสูรลับาิมาเิหรือ
ไม่เหนื่อยเลยริๆ ”
“ ผมเอ็เหนื่อยนะ ”
“ สะอเสียริพี่ให่ิโร่ ”
เสียบ่นอุโระที่ัออมาทำเอาพวถัานหัวเราะออมา
นรหน้าแบเอาหินหนัถึ 40 .อย่าสบายๆแถมยัเอาอุโระับพวออสาร์และหลหล
ไปอี้วยเหื่อยัไม่ไหลออมาาใบหน้าเลยแถมยัเินัวเบาสบายอี
นหรืออสูรแสนปีำแลมาันแน่
“ ะว่าไป พวเราะ้อไปถึเมือนั้นสิ
ื่ออะไร ”
“ โธ่ พี่ิโร่ เมือัวั๋ว่ะ ”
หลหลล่าวออมาเมื่อเห็นพี่ิโร่
ไม่สนใะำพวื่ออเมือเลยสันิเียวแถมสปิริอเายัเป็นปริศนาอี้วย
าบทั้สอเล่มที่พี่เอาสร้าออมามันทรพลัเป็นอย่ามา แ่เาับใ้านแบบไม่สนใสิ่ใเลยสัเว้นารเอานะศัรูรหน้า
พี่ถัยัไม่ถึนานั้นเลย
“ ท่านพี่าน ้าว่าพี่ิโร่เป็นอสูรยัษ์แน่นอน
”
“ เ้าอย่าไปนินทาว่าร้ายเ้าสิ
เสี่ยวหวูเียว็โนินหรอ ”
“ พวเ้าบ้าไปแล้ว
ิโร่นะเป็นนีแถมฝีมือทำอาหาร็ีแ่สู้้าไม่ไ้หรอ ”
เ้าอ้วนล่าวออมาอย่าถือี
่อนะล้มลไปนอนเนื่อาหิวเป็นอย่ามา เอมิยะ เิน่อไปภาพรหน้าะ้อเป็นสิ่ที่เาปรารถนาอยาะเห็นแน่นอน
ไม่นานพวเา็เินทามาถึเมือัวั๋ว รหน้ามีอาารย์อถัานำลัยืนรออยู่พวเาล้มลไปนอนบนพื้น
“ เ้าทำไ้ีเป็นอย่ามา พัผ่อนเสียเถอะ
”
เอมิยะ
ถอนหายใออมา่อนะล้มลนอนร่าายมาถึีำัละ
พลัสปิริที่ไหลออมาาร่าายเป็นเวล 44 ารฝึฝนอเานับว่ารวเร็วเป็นอย่ามา
วามหน้าหวาลัวอย่าแท้ริ แ่เาไม่นอนสลบไปบนพื้นเหมือนพวที่เหลือเสียหน่อย
เรียว่าเ็บอาาร
“ เ้าทำไ้ีมา ิโร่ ”
“ รับอาารย์ ”
เอมิยะล่าวออมา่อนะปล่อยัว ปล่อยาย
โลใบนี้ารฝึฝนโหร้ายว่าเาเสียอี ร่าายพันามาว่าเิมแถมแหล่วรเวทในร่าาย็ยายมาึ้นเป็นเท่าัว
ถ้าำไม่ผิาที่ไ้ยินหลหลล่าวออมาเป็นสถานที่เอาไว้ประลออเปล่าผู้ฝึฝนสปิริ
เอมิยะ
เินออมาพร้อมับในมืออเาปราาร์ึ้นมาหนึ่ใบ เป็นาร์อาเอร์อัวเาเอในอนาที่อยาะเป็นแบบเิม
วีรน วามแ็แร่ที่ไ้รับมาเพื่อโล ปป้อมนุษย์เหรอ
ไม่เลยเป็นพลัที่โลเอาไว้ำัสิ่ที่เป็นภัย่อัวเอเสียมาว่า
เรื่อมือที่เอสสัหาร
“ เอาละ หวัว่าะสนุนะ ารประลอ ”
ความคิดเห็น