คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #181 : การร่วมตัวของราชา
หลัาที่ร่าอายวัยลานเินออไปพร้อมับอที่้อาร
วีีโอเมส์ ิลาเมถอนหายใออมาเล็น้อย้วยเทโนโลยีอโลปัุบัน
ยัไม่อาะทำเมส์แบบเียวับอาเอร์แออมาเล่นไ้ น่าเสียายริ ๆ แน่นอนว่ายัปราัวปัหามาอี
“ ถอยออไป ้าะเป็นนูแลเาเอ ”
ิลาเม
“ ้าอปิเสธ ” อาเธอร์เรียนอัลเอร์
ทั้สอ้อมอใบหน้าอันเอ
ะว่าไปรูลเลอร์เป็นัวนแบบไหนันแน่ถึนาสยบ ราาวีรนอโลไ้ ิลาเมเอ็มอไปยัหิสาวผมทอรหน้า
นัยน์าสีทอที่ายแววเย็นาออมาอย่าัเน ร่าที่โนวามมืลืนินิใ โยปิะหลลืมบุลอันเป็นที่รั
แล้วะหลใหลไปับวามมื พลัแห่ารทำลายล้า
เธอสัมผัสไ้อีว่าสมบัิวีรนที่อาเธอร์เรียอัลเอร์รอบรอไม่่าาอีนเท่าไร
แ่มันแฝไป้วยพลัอำนาอลุ่มาวทมิฬ เหรียย่อมมีสอ้านเ่นเียวับพลั
ที่ะประทานพรหรือำสาปที่แสนโหร้ายแทน
“ ยอมถอยออไปีว่า
สัส่วนอวามเป็นสรีเพศ เ้าแพ้้าไปเยอะ ” ิลาเม
“ เหอะ
สามีอ้าไม่ไ้สนใเ้า้อนเนื้อไร้ประโยน์นั้นเสียหน่อย ” อาเธอร์เรียอัลเอร์
“ ล้าสสัยั้นเหรอ ” ิลาเม
ถ้าไม่ิว่ามีร่าอายหนุ่มผมแส้มปลายาวนอนหลับอยู่
รับรอว่าพวเธอสอนเปิศึสรามลาเมือแน่นอน มีนาโบสถ์อยามเ็บาน
ถ้าเิเรื่อร้ายแรอาะมีสมามอมเวทเ้ามาเี่ยว้อ ามริสรามอศัิ์สิทธิ์
ไม่ไ้มีแ่ที่เียวเสียหน่อย
พวมันสามารถเิึ้นไ้ทุที่
ถ้ามีอ์ประอบที่้อารพร้อม ิลาเม ที่รอบรอทุอย่าะไม่ทราบไ้อย่าไร
ทุอย่า มิิ เวลา โลใบอื่นเอ็เ่นัน เธอเป็นมหาราาแห่ราา ที่ปรอทุอย่า
สยบสวรร์ ปยี้ปพี้วยมาบ วามปรารถนาเหรอ
“ ล้าล่าวว่าหน้าออ้า
เป็น้อนเนื้อไร้ประโยน์ สสัยเ้าะไม่อยามีลมหายใแล้วสินะ ” ิลาเม
“ ถ้าทำไ้ ็เ้ามาเลย่ะ ” อาเธอรร์เรียอัลเอร์
ทั้สอเรียมะปะทะันอีรอบ บรรยาาศรอบ
ๆเ็มไป้วยวามอึอัเป็นอย่ามา สอสาวที่้อะ่าันลอเวลา อย่าไร็าม
่อนที่ะเิหายนะอริ รูลเลอร์็ื่นึ้นมาเสีย่อน บรรยาาศ่อนหน้าหายไปนหมราวับไม่เยเิึ้นมา่อน
ทุอย่าเป็นปิี
“ พี่าย อิลิยาอยาลับบ้านแล้ว ”
“ อ่า ”
ายหนุ่มล่าวออมา ่อนะมอไปยัสอสาวว่าะามมา้วยหรือเปล่า
แน่นอนว่าิลาเมเินามมาอีน ารไ้ทานอาหารออาเอร์แนับว่าุ้ม่าเวลาอเธอ
พวเาเินาไปเพียไม่นาน ลุ่มนาทาโบสถ์็ปราัวออมาเ็บวาานอนเอ
่อนะมีายหนุ่ม
เาเินออมาพร้อมับเสียหัวเราะ
นัยน์าเ็มไป้วยวาม้อารยามที่มอไปยัวีรนาอี มันน่าเสียายริ ๆที่ถ้าหาเาไม่ไ้ร่วมนอนหลับับสอสาวรหน้า
ที่้านหลัปราเาอายร่าให่ออมา เาทำารวบอาาอนเอ เินมาอยู่ที่้าายนายอน
“ เ้า้อารแม่นาสอนนั้นหรือ
นายท่านอ้า ”
“ ใ่แล้ว ”
“ ้าอเวลาสัเล็น้อย ”
ายร่าายให่ล่าวออมา ่อนะมอไปยัที่ลำัวอนเอปราสัลัษ์มัรำลัลืนินไล่ึ้นมาามร่าาย
ราวับำลัเินหน้าไปยับริเวหัวใ วามเ็บปวยามรารีาล มันมามายนั
ว่าผละหายไป็ยามรุ่อรุมาถึแล้ว ำสาปั้นหรือ เป็นไม่ไ้ เาไปโนอนไหนันแน่
“ เหอะ ทำให้ไ้ามที่พูเถอะ เบอร์เิร์เอร์
”
“ อรับ นายอ้า ”
เสียอายร่าให่ล่าวออมา
่อนะหายไปัวมาสเอร์าทาโบสถ์ ศาสนาัรแน่นอนว่าเป็นวามลับ
ไม่มีารเปิเผยออมา วามปรารถนา็แน่นอนอยู่แล้วเิมาเป็นมนุษย์ย่อมมีวามปรารถนาิัวมาเสมอ
สายาที่เ็มไป้วยวาม้อาร
“ อีไม่นาน พวเธอะ้อเป็นอั้น ”
ารโอสราม
ทำให้โลไม่พอใเป็นอย่ามา เลย้อส่อาวุธลับอนออมา ไม่สิผู้พิทัษ์ั่วนิรันร์อโลมาว่าเินทาไปยั่วเวลาที่้อารปรับแ้ไ
ทำลายลุ่มเนื้อร้ายออไปาระบบ มันเป็นาน่ายๆที่ไม่มีน้อาร าน่ายๆเสมอมา
รูลเลอร์ ายหนุ่มผมแส้มปลายาวที่ำลัทำอาหารออมา
แม้ว่าะมีเสียบ่นัออมาา้านอนเสมอ
ว่าวัถุิบที่นำออมาใ้เป็นอั้น่ำ ไม่เหมาะสมับำแหน่อราาวีรน
อที่ีมาถึีที่สุะ้อนำมาเสริฟเป็นอาหารอเา
แ่โร้ายที่เาไม่ิะฟั
อาหารมามายที่โนยออมาเสริฟ
ลิ่นหอมอมันที่ส่ผลร้าย่อหิสาวผมทอ
เนื่อมาาอาหารรหน้า็น่าทานเป็นอย่ามา ิลาเมลืนน้ำลายลอเล็น้อย่อนะินอาหารรหน้า
น้ำาที่ไหลออมาอาบสอแ้มอน รสาิทีุ่้นเย วามอบอุ่นที่ระายไปทั่วร่า
อาเธอร์เรียอัลเอร์เอ็ทำารินเนื้อทอรหน้าับ้าว
แม้ว่าะไม่่อยอบเท่าไร แ่็นับว่าเป็นอาหารั้นยออโลไม่ผิแน่นอน รอยยิ้มปราึ้นมาที่มุมปาอราาอัศวิน
มีนเยล่าวเอาไว้ว่า อาหารเป็นอีหนึ่วิธีารสื่อสารอโล ไม่้อเ้าใภาษา
แ่ใรันพอ
รูลเลอรูหลับาล ่อนะลอเ้าไปโลอิใัวเอ
เวลามันะ่าันเล็น้อย ิลาเมเอ็ทานอาหารนหมแล้ว็ ไปหาโฟานอน
แน่นอนว่าิลาเมรอบรอสมบัิมามาย
็้อมีบาอย่าที่สามารถ่อ้านสัาเรย์ูไ้แบบสบายๆ บรรยาาศที่อยาะอธิบาย
“ เ้าะมานอนไร้มารยาทที่บ้านอ
มาสเอร์้าไ้อี ” อาเธอร์เรียอัลเอร์
“ เหอะ ที่อยู่อาศัย็นับว่าเป็นสมบัิ
ปราสาทหลันี้็ไม่่าาบ้านอ้า ” ิลาเม
เสียอหิสาวผมทอที่ล่าวออมา้วยวามไร้ยาอาย
เนื่อมาาสมบัิทุอย่าบนโลนับเป็นอเธอแล้วแผ่นินที่พวสามัน
อาศัย็ไม่่าันเท่าไราศาสราวุธภายในลัอเธอ
อาเธอร์เรียอัลเอร์ส่ายหัวเล็น้อย่อนะมอไปยั มาสเอร์อนเอ
“ มัน่าาภาพที่ิโร่ ให้เห็นริ ๆ ”
ิริึุ
“ อ่า ” รูลเลอร์
รอยยิ้มแห้ปราออมา ่อนที่ายหนุ่มะมอไปยัยัวี้เียรหน้าที่แสนิสัยอี้านออมา
อาเธอร์เรียอัลเอร์เอ็ถอนหายใออมา ่อนะเินมาหารูลเลอร์อย่าไร็าม เาเป็นอเธอ
หิสาวผมทอทำารึรูลเลอร์ให้้มลมา ่อนะประบปาูบแบบุเือ
อิลิยา โนฝ่ามืออิริึุปิเอาไว้่อน
มันยัเร็วเินไปสำหรับเ็สาวผมเิน
ารูโมแบบไม่ทันั้ใออาเธอร์เรียอัลเอร์ เธอถอริมฝีปาอนออมา รอยยิ้ม้าวเล่ห์ที่ปราออมา
ภาพอนาพาราสีห์ที่ำลัยิ้มนั่อยู่บนบัลลั์ปราออมา
“ อบุ สำหรับอหวาน ”
เสียที่ล่าวออมาไม่่าาเิมเท่าไร
่อนะเินหายไปในห้ออนเอ
เนื่อมาาารอยู่อเธอมันินพลัมานามาว่าร่าปิหลายเท่าัว
อาเธอร์เรียอัลเอร์ล้มัวลไปนอนบนเีย่อนะหยิบเอาุ๊าสิโมาอ่อนะนอนหลับไปทั้แบบนั้น
เวลายามเย็นมาถึ เสียท้อฟ้าำรามัไปทั่วบริเว
เ็สาวผมเินับผมน้ำาลที่วิ่ไปหลบหลัไอริสฟีล เนื่อมาาารปราัวอไรเอร์มัน่าอลัาลมา
ายที่ปราออมาพร้อมับมาสเอร์อน แบเอาถัเหหล้ามา้วยะหาื้อระหว่าทาแน่นอน
“ ไ ไอหนูเอไม่เรียภรรยาอนออมาละ ”
ไรเอร์
“ แหปาน่ารำาเสียริ ะให้้า่วยหยุเสียหัวเราะอเ้าหรือไม่
ไรเอร์ ” อาเอร์
“ ใเย็น่อนเ้าู้ทอ วันนี้พวเรามีนััน
” ไรเอร์
ไรเอร์
ล่าวออมา่อนะมอหาสถานที่สำหรับารั้วเหล้าสำหรับราา
ายหนุ่มผมแส้มปลายาวยิ้มออมาเล็น้อย ่อนะเินเ้าห้อรัวอปราสาท แ่ว่า่อนะ้าวเท้าเินาไป
สายา้อมอไปยัประูอปราสาทที่พัเสียหายาารเินทามาอไรเอร์
เปาะ!!
เสียีนิ้วอรูลเลอร์ัออมา ่อนที่ประูรหน้าะโนสร้าึ้นมาใหม่ราวับไม่เยเิเรื่อมา่อน
ายหนุ่มผมแส้มปลายาวถอนหายใออมาเล็น้อย ่อนะเินไปเรียมวัถุิบ
ที่ลานหน้าปราสาทมีร่าอไรเอร์ที่ำลันั่หัวเราะออมาพร้อมับัเหล้าิน
รหน้าเามีร่าอเเบอร์
ที่แสสีหน้าหุหิออมาอย่าัเน
เนื่อมาาเธอพึ่ะนอนพัผ่อนร่าายไ้ไม่นาน เ้าบ้า็ส่เสียัออมารบวนารนอนอราาอัศวิน
สมวรโนัหัวประาน ิลาเมเอ็ไม่่าันเท่าไร ทั้สอนูะเ้าันไ้ีมา
“ เอาน่า ทั้สอน้าไ้เอับราาอีนระหว่าทา้วยละ
” ไรเอร์
“ ราาเหอร ” อาเธอร์เรียอัลเอร์
หิสาวผมทอล่าวออมา้วยใบหน้าเร่เรียเป็นอย่ามา
ารปราัวอราามาถึ 4 อ์ในสรามอศัิ์สิทธิ์รั้นี้มันมีมาเินไปแล้ว
แน่นอนว่านที่ไม่ัวลแม้แ่น้อยมีเพียแ่หิสาวผมทอ นัยน์าสีแเ้มัโลหิ
มาพร้อมับท่าทาหยิ่ยโสเล็น้อย
“ ราาอีแล้วเหรอ พวสวะที่แอบอ้าำว่าราา
” ิลาเม
หิสาวล่าวออมา
่อนะมอไปยัทิศทาที่ลิ่นหอมลอยออมา รั้นี้แ่าันเล็น้อยเนื่อมาาวัถุิบมามายที่รูลเลอร์นำมาทำอาหารนั้น
เป็นอาลัสมบัิอิลาเม
แถมยัทำเบอร์เอร์มาให้อาเธอร์เรียอัลเอร์อี้วย เียวะีันายเสีย่อน
“ เ้าสวะไรเอร์
เ้าบอว่านเอเป็นราา ้าบอเลยถ้ายัไม่เยินอาหารออาเอร์แ ไม่อานับว่าเป็นราาที่โนสวรร์เลืออย่าแท้ริ
”
เสียอหิสาวที่บรรยายออมาเสียนาน ไรเอร์หัวเราะออมาเสียั่อนะมอไปยัอาหารรหน้า
มีเพียแ่นมปั้อหนึ่ที่มัน้อา้อใเ้ามา
ไรเอร์ทำารเอื้อมมืออนไปับ้อนนมปัึ้นมาทาน
รสาิที่วนให้ิถึวัยเ็สมัย่อน ที่นยัอ่อนแอและโนรัแ
“ อ่า นมปั้อนนี้ ทำเอา้านึถึสมัยอนยัเ็
้าไ้รับมันมาานัเินทาผมาว รสาิที่ไม่อาลืมและเรื่อราวารพิิอเา
เป็นแรบันาลให้้าามแบบเา ”
เสียอราาผู้พิิล่าวออมา
แ่ว่า่อนที่ทุนะเริ่มานเลี้ยแบบริั สายฟ้า็ผ่าลมา่อน ารปราัวอายหน้าหวานที่เินออมาพร้อมับมาสเอร์อนเอ
หิสาวที่ไม่มีทาัืนเอร์แวนท์อนเอไ้ เนื่อมาาหลลอมันน้ออยู่ในสภาพแบบนี้
“ านเลี้ยยัไม่เริ่มสินะ ้ามาทัน ”
เสียที่หวานัเทพธิาล่าวออมา
แ่ท่าทาออาไม่่าาอาเธอร์เรียอัลเอร์ รอยยิ้มที่มาพร้อมับวาม้าวเล่ห์
รูลเลอร์สามารถมอออเลย ผิวาวไม่่าาหิสาวทั่วไปแถมยัอมมพู นัยน์าสีมพูอี้วย
อยาถามว่าผู้ายแน่เหรอ นายนะเิมาเสียาิมา
“ ้าแสเอร์ ”
ไปละ เนอะ พรุ่ะลีไหมนะ ี้เีย้วยสิ
ความคิดเห็น