คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #159 : บทนำ ภาค Fate Zero
ที่ปราสาทอไอ์เบิร์นไ้มีร่าอหิสาวผมเิน ที่ำลอบุรอนเอ
ที่้าายมีร่าอายวัยลานที่ำลัยืนอยให้ำลัใอยู่
ายหนุ่มผมำสาาที่เ็มไป้วยวามมุ่มั่น เาปรารถนาอะไรันแน่ แถมที่แห่นี่ยัปุมไป้วยหิมะสีาวสะอา
ย้อนลับไปเมื่อ 2
ปี่อน
ที่ทุ้หิมะสีาวมีร่าอสรีผมเินที่ำลัวิ่หนีฝูหมาป่าเทา
พวมันเป็นสัว์นัล่าอแถมนี้ สายาและวามรวเร็วอมันะสามารถปิีพเหยื่อไ้ในพริบาเียว
หิสาววิ่หนี่อไปเรื่อย ๆ พร้อมทำารยิเวทสวนลับไปนมีพวมันบาัว้อายไป
เสียอารปะทะ ไ้เรียวามสนใาายที่มาใหม่
เาไ้รับเิมาาระูลอมเวท เสียอารปะทะเรียวามสนใาายหนุ่มไ้เป็นอย่าี
เาทำารเลื่อนัวไปยัุปะทะ อย่าไร็าม ารวิ่ผ่าหิมะมัน็ยัยาลำบาสำหรับ
มนุษย์ธรรมา แม้ะเป็นอมเวท็าม
ายหนุ่มหยิบเอาปืนลอนมา้วย Calico
960 เาทำารเพิ่มวามเร็วึ้นไปอี วิ่ผ่าอหิมะรหน้าไป
เาสามารถผ่านายเวทอระูลไอ์เบิร์นเ้ามาไ้ เนื่อมาาบัรเิยัไละ
เสียำรามอสัว์ร้ายที่ัออมาอย่า่อเนื่อ หมาป่าเทาสินะ
หิสาวผมเิน ที่ำลัปะทะับลุ่มหมาป่ารหน้า
่อนที่เธอะยิพลัเวทออไป็โนหนึ่นพวมันระโมาา้านหลั
่อนะัลไปที่แน้ายอหิสาว เสียร้อัออมายิ่ทำให้ายหนุ่มที่มาใหม่้อ
เร่รีบเสียหน่อย เพียไม่นานเา็มาถึ ภาพรหน้านับว่าโหร้ายเป็นอย่ามา
ายหนุ่มทำารหันปาระบอปืนไปยัฝูหมาป่ารหน้า
่อนะเหนี่ยวไปืนยิไป ฝนระสุนมามายวิ่ผ่านอาาศรไปยัร่าอหมาป่า
เพียไม่นานเสียร้ออันนาเวทนาอพวมัน็ัออมา พวมันมามายโนสัหารไปในพริบา
มีบานที่หลุออมา
“ แอเล ”
เวทเร่วามเร็วรอบร่าายอายหนุ่ม
ทุอย่าะูราวับว่ามัน้าล แน่นอนว่าารทำแบบนั้นะ้อรับวามเสียหายทาร่าายนเอ
ายหนุ่มทำารหยิบเอามีสั้นออมา่อนะแททะลุออหมาป่าัวนั้น
พร้อมับทำารหันปาระบอปืนไปยัอีัว
ปั ปั ปั ปั ปั
ร่าอมันโนระสุนที่ยิทะลุร่าายนเลือสาไปทั่วบริเว
ายหนุ่มถอนหายใออมาเล็น้อย่อนะมอไปยัหิสาวผมเินที่เินมาหาเา
เลือที่ไหลอาบแนอนเอ ถ้าเามา้าอีแม้เพียนิเียวหิสาวรหน้าไ้ลายเป็นอาหารอหมาป่าพวนั้นไปแล้ว
“ อโทนะ ว่าแุ่นะเป็นใรันแน่ ”
“ อ่า ื่อ เอมิยะ ิริึุ ”
“ ันไอริสฟีล ฟอน ไอ์เบิร์น ”
ิริึุ
ายหนุ่มที่ส่วมุสีำเามาพร้อมับอาวุธที่แปลประหลา แม้ว่าะเป็นอมเวท็ามแ่เา็หวัพึ่พา
อาวุธอย่าพวระบอปืนเสมอ มันอันรายและรวเร็ว
สามารถปิีพศัรูไ้้วยารโมีทีุ่าย
่าาพวาบหรือธนูที่้อยิ้ำอีหลายอ ว่าะาย
“ ุแที่ท่านพ่อเิมาสินะะ ”
“ อ่า ”
ิริึุ ล่าวออมาแบบนั้น นับว่าุเริ่มเรื่อราวอทั้สอน
ายที่ออเินทาไปทั่วโลไปทุสนามรบ หยุหายนะมามาย แ่สิ่ที่เา้อารไม่มีแม้นะสนใ
เินผ่านาศพมามายเพื่อบรรลุุประส์อนเอ เาัสินทุอย่า้วยวามยุิธรรมอนเอ
ิริึุ ไ้รับาร้อนรับเป็นอย่าี
ายหนุ่มถอนหายใออมา
เมื่อทราบว่าหิสาวรหน้าเป็นุ๊าที่โนสร้ามาเพื่อเป็นอศัิ์สิทธิ์
หิสาวที่ไม่รู้ัโลภายนอ ทาระูลไอ์เบิร์น้อาร เาอบรับ้อเสนออทาไอ์เบิร์น
เอมิยะ ิริึุไ้เที่ยวมาหาไอริสฟีลเสมอ
เานำอาโลภายนอมา วีีโอ
หนัสือภาพ และพวสื่อบันเทิมามาย เวลาไหลผ่านไปิริึุไ้พบับเป้าหมายอนเอ
วามรั แ่ถ้าสูเสียมันไปะ้อเ็บปวแน่นอน เอมิยะ ิริึุไ้เฝ้ามอใบหน้าอไอริสฟีล
ยามที่มอโลใบนี้ผ่านทีวีรหน้า
ลับมาปัุบัน
ไอริสฟีลที่เหนื่อยาลอบุรรี
ที่อ้อมออหิสาวมี เ็ทารผมเิน นัยน์าสีแ เ็สาวที่ามราวับหิมะที่ลมาลอเวลาอปราสาทไอ์เบิร์น
หลัาที่ร้อออมายามแรเิ็เหนื่อยนนอนหลับไปเรียบร้อย
ไอริมอใบหน้าอทารน้อยรหน้า
วามอบอุ่นที่ไหลผ่านไปทั่วร่าาย
ายหนุ่มที่มอไปยัเ็ทารัวน้อย เธอามและบริสุทธิ์มา นเาไม่อยาะอุ้มเนื่อมาา
มืออเา เอมิยะ ิริึุ ไ้อาบเลืออผู้นไปมามาย
ไม่อยาะทำให้เ็สาวรหน้า้อแปลเปื้อนเลือ เนื้ออผู้นมามาย
“ ิริึุ ูสิเ็สาวนนี้
เป็นลูอพวเรายัไละ ”
“ อืม ไอริเ็สาวนนี้น่ารัเหมือนับเธอเลย
”
“ ไม่อุ้มเธอหน่อยเหรอ
ุเป็นพ่อนแล้วนะ ”
“ มืออผม มันแปลเปื้อมาเินไป ”
“ ุนะเป็นพ่อนแล้วนะ
อย่าน้อย็อุ้มเธอน้อยสิ อุ้มอิลิยานะ ”
เสียอไอริที่ล่าวออมาแบบนั้น
่อนะมอไปยัายหนุ่ม เาถอนหายใออมา วามหวาลัวที่ะสูเสียบาอย่าไป
ใบหน้าอเ็สาวยามที่นอนหลับอย่าสบายใ ทำเอาายหนุ่มยิ้มออมาเล็น้อย
ไอริมอไปยัิริึุ ารที่ะเห็นายรหน้ายิ้มออมา มันยามาเลยนะ
“ อิลิยา ”
ิริึุ ล่าวออมา้วยน้ำเสียอ่อนโยน
เ็สาวที่ลืมาึ้นมามอ ภาพแรเป็นหิสาวที่ามผู้เป็นแม่อน
่อมา็ายหนุ่มท่าทาใี เ็สาวยิ้มและหัวเราะออมาอย่ามีวามสุ
พวเาหวัและปรารถนาสิ่ใันแน่ เ็สาวที่ลืมาูโลใบนี้ เธอเิมาาสูเสียแนเวทมามาย
5 ปี่อมา
ร่าอเ็สาวที่วิ่เล่นไปทั่วปราสาทพร้อมับิริึุ
ที่เินามหลัเ็สาวมา รอยยิ้มที่สใสและร่าเริออิลิยา เป็นัยาที่อย่วยรัษาสภาพิใอายหนุ่ม
เ็สาวที่ำลัพยายามอธิบายเรื่อราว่า ๆ ับายหนุ่มที่เล่าเรื่อราวอโลภายนอ
โยมีไอริเินามหลัทั้สอมา
“ หม่ามา วันนี้เป็น เิออิลิยาละ ”
“ ๊ะ ิริึุเอ็เรียมอวัเอาไว้แล้วแน่นอน
”
ายหนุ่มหัวเราะออมาเล็น้อย
เนื่อมาาเวลาเือบะเย็นแล้วละ อวัที่เรียมเอาไว้เป็นเ้รสเลิศ อิลิยาที่ยิ้มออมา่อนะวิ่ลาทั้สอนไปที่สวนหลัปราสาทไอ์เบิร์น
เวลาไหลผ่านไปเ็สาวที่ื่นเ้นับานวันเิอายุ 5 วบอนเอ ่าาิริึุ
“ ัวออิลิยา มันเบามา ”
“ ่วยไม่ไ้นิ ิริึุ
็เธอเิมาาันที่เป็นโฮมุนรุสับนายที่เป็นมนุษย์ ”
ิริึุ แสสีหน้าอมทุ์ออมา
ไอริเอ็ไม่่าัน อนที่อิลิยาเิไอ์เบิร์นไ้ทำารเสียทรัพยารมามายไป
แถมารเิบโออิลิยาเอ็่าาเ็สาวทั่วไปมา
เวลามาถึานวันเิออิลิยา็โนัึ้นมา เ็สาวื่นาับเ้สีำรหน้าเป็นอย่ามา
็อโแลละ
“ ว้าว อยาินเ้เียวนี่เลย ”
“ รอ อพร่อนสิอิลิยา ”
เสียอไอริล่าวออมา เ็สาวแสท่าทาอแออมา
ิริึุหัวเราะออมา่อนะลูบหัวอิลิยา้วยวามเอ็นูเป็นอย่ามา
เทียนวันเิทั้หม 5 อัน เสียร้อเพลที่ัออมา
แ่ว่า่อนที่อิลิยาะทันไ้เป่าเทียนวันเิอนเอ พลัมานาในอาาศ็เิารปั่นป่วนเป็นอย่ามา
“ เิอะไรึ้นันแน่ ” ไอริ
“ ถอยออมา่อน อิลิยามานิ ” ิริึุ
ายหนุ่มึเอาร่าอเ็สาวผมเินออมา
แสาเทียนโนึเอามาเป็นวแหวนอัเิ ่อนที่สายฟ้าะผ่าลมา บรรยาาศเิารเปลี่ยนแปล
เอมิยะ ิริึุ ไม่ทราบว่าเหุาร์รหน้ามันเิมาาสิ่ใันแน่ เพียไม่นานวแหวนอัเิ็สมบูร์
“ วแหวนอัเิ ” ิริึุ
เปรี้ย!!
เสียอฟ้าที่ผ่าลมา
ร่าอายหนุ่มผมแส้มปลายาวที่้าวเท้าเินออมา
นัยน์าสีทอที่้อมอไปยัลุ่มนรหน้า ุอบาทหลวสีแมาพร้อมับไม้าเน
ายหนุ่มที่้าวเินออมา บรรยาาศที่แสนอึอั เาเป็นเอร์แวนท์ที่โนอัเิออมา
“ ้าไ้ยินแล้วละ อ์หิน้อย ”
เสียอายหนุ่มที่ล่าวออมา
พร้อมับทำารุเ่าล่อหน้าเ็สาวผมเินรหน้า สำหรับทุนำลัะลึ
พลัมานาไม่อาสัมผัสไ้ ไอริทำาร้อมอไปยัายรหน้า เธอ้าวถอยหลัออมา
ายรหน้าไม่ใ่มนุษย์แ่เป็นเอร์แวนท์ ิริึุทราบถึวามไม่ปิาไอริ
“ ิริึุ ายรหน้าเป็นวีรน่ะ ”
“ อะไรนะ ไอริ ”
ายหนุ่มไม่ไ้ล่าวอบทั้สอน
สำหรับเาารไ้รับโอาสมายัโลใบนี้ อนที่ยัไม่เิสรามอศัิ์สิทธิ์ อ่า
่อนเริ่มสรามประมา 3 ปี
เ็สาวผมเินสัมผัสไ้ถึวามอบอุ่นาายรหน้า อิลิยาที่หลบหลัิริึุ
็ไ้้าวเท้าออมา เินไปายเอร์แวนท์รหน้า
“ ุเป็นใรันแน่ ”
“ ถ้านั้นเป็น ำถามอมาสเอร์
้าะอบให้ ”
“ อืม ”
“ ้าือรูลเลอร์
เอร์แวนท์ผูุ้มอารแ่ัน สรามอศัิ์สิทธิ์ ”
“ ยินีที่รับใ้ อ์หิน้อย ”
รูลเลอร์ล่าวออมา
พร้อมับึเอาแนวาออิลิยามาูบ เพียไม่นาน็ปราราสัลัษ์อมาสเอร์ออมา
เ็สาวผมเินมอไปยัเรย์ูที่หลัมืออนเอ โะาไ้เริ่ม้นแล้ว
สรามที่แปลประหลา ารมาปราัวอเาะทำให้ทุอย่า ูสับสนไปหม
“ นายเป็นใรันแน่ ” ไอริ
“ วีรน ”
ความคิดเห็น