คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #134 : วงแหวนที่แปด ซาจิโต้อพอลโลดราก้อน ตอนกลาง
‘ ร่าายอ้า ืน
แนอาบ ’
เร้ เร้ เร้
ภาพอเอมิยะในโหมเทพสมุทร ที่ำลัว้าว่อรับ้าวมัรารา
ทั้สอเาปะทะันนเิเป็นปราาร่อเิ ลุ่มวาวใหม่ึ้นมา
ร่าายอายหนุ่มที่อาบไป้วยเลืออน มันเป็นสีทอแทบะทั้หมแล้ว
แสว่าเาเริ่มะไม่ใ่มนุษย์แล้ว อนนี้เาำลัเปลี่ยนแปล
“ สนุเสียริ ไอหนูวีรน ”
เสียหัวเราะที่ัออมา้วยวามยินี
่อนะวาบนเิสายฟ้าผ่าลมารอบร่าาย เอมิยะทำารโยหลบพว
สายฟ้ารหน้าที่โมีลมาาท้อฟ้า เอมิยะทำารเทราบปาออไปมามายามพื้น
ทำเป็นสายล่อฟ้าที่ผ่าลมาอย่า่อเนื่อ สร้าวามหุหิแ่้าวมัรเป็นอย่ามา
“ ทำไ้ไม่เลวนิ ”
เร้ เร้
เอมิยะ ัฟันัวเอนเลือไหลออมาาปานเอ
แนาไปหม้วยารปะทะาบับ้าวมัรที่ลนาร่าายัวเอ นมีนาพอๆับเอมิยะ
าบันโว์และบาุยะ ที่้อทนรับศึรหน้าไม่รู้ี่รั้ ่อี่รั้
พวมัน่าแสลายหายไปเสมอ ยามที่ไม่อาะทนารโมีไ้
“ 34 รั้
ที่อาวุธอเ้าโน ้าทำลาย ”
“ อ่า ”
้าวมัรทำารประสานพลัเวทลไปในอาวุธอน
นเิสายฟ้าผ่าไปทั่ว ร่าายอาบไป้วยเปลวเพลิูหน้าเรามเป็นอย่ามา เอมิยะทำารเสริมพลัเวทลไปในัวาบทั้สอเล่มอีสามเท่าัวาปิ
เส้นวรเวทอเาเปล่แสสีทอเิ้าออมาอย่าัเน
อั!!
แ่ แ่
“ ร่าายูเหมือนะไม่ไหวสินะ ”
“ อ่า ”
ายหนุ่มผมแล่าวอนออมาพร้อมับยแนึ้นมาเ็ราบเลืออนเอ
เอมิยะทำารระเบิพลัเวทออมาาร่าายนเอ นเส้นผมสีแส้มปลายาวปลิวไปมา
สายาับ้อไปยั้าวมัรรหน้าทีู่ไม่เป็นัวลแม้แ่น้อย แรันเพียเล็น้อย
ไม่อาทำอันรายอีฝ่ายไ้สินะ
‘ เหล็หล้า ือ ายา
และเปลวเพลิ ือ โลหิ ’
เร้ เร้ เร้ เร้
้าวมัรสามารถรับารโมีอเอมิยะไ้
แม้ว่าะสร้าศาสราวุธออมามาเท่าไร็าม แม้แ่้าวเทพสมุทร็าม
มันยัไม่อาะับเปลวเพลิรหน้าไ้ เนื่อมาาเอมิยะยัไม่อาะึเอาพลัที่แท้ริอ
อลิออมาไ้เาทำไ้เพียแ่ารยืมออมาใ้านมาว่า
ร่าายส่เสียรีร้อออมาอย่า่อเนื่อ
แ่ายหนุ่มยัไม่หยุารฝืนร่าายอน เาสัาเอาไว้แล้วนิว่าะไม่ยอมายเ็า
แถมถ้าเาหายไปพวเธอะเสียใแย่แน่นอน รอยยิ้มปราออมาบนใบหน้าอเอมิยะ หาไ้ยาสำหรับนที่ำลัโนันนแทบะเป็นบ้า
อย่าเา
“ เ้ายิ้มหรือ ไอหนูแยัสิีหรือเปล่า
”
“ อ่า สิอ้ายัอยู่รบ ”
เอมิยะ ล่าวอบลับไปพร้อมับทำาร เทราบออมาปัลูศรอ้าวมัรที่ยิออมาราวับวาว
แถมยัทำลายยัมิอาะาเาไ้ เอมิยะเลือที่ะทำารหลบารโมีมาว่าารรับ้วยโล่อนเอ
เาอาะบาเ็บนไม่อาะรอลับไปหาิลาเม อิลิยา ุโระ มิยุและพวรินแน่นอน
‘ ้าสร้าาบมาแล้ว นับพันเล่ม
’
เอมิยะ
ยัเทราบที่พอะ่อรับอีฝ่ายออมาาวามทรำอน
ทุรั้ที่ทั้สอปะทะันมันส่ผล่อสวรร์ อโลสปิริ
เหล่าเทพพาันิว่าัวนแบบใันแน่ที่ำลัปะทะับ มัรลุ่มาวราศีธนูที่แ็แร่มาที่สุ
ำนาน พวะำเอาไว้เสมอ
ถึเทพที่แ็แร่มาที่สุ
พอเาทำารุิมาเป็นเทพอริ
เพล้ เพล้
เสียอาบที่และเอียเป็นสัาบอว่า
เาะ้อทำารเทราบออมาเพื่อป้อันารโมี ร่าายอเอมิยะโนสายฟ้า็อไปทั่วร่าาย
หัวใอเาเ็บปวเป็นอย่ามา แ่ายหนุ่มผมแส้มปลายาวยัฝืน่อสู้่อไป
นว่าเาะนะหรือหมลมหายใ
“ สนุเสียริ เ้าวีรนา่าหา ”
เสียหัวเราะที่ัออมา
ไม่สามารถแยออว่าเป็นายหรือหิันแน่ เอมิยะหาไ้สนใอีฝ่าย แ่แรุมาบอนยัแทบะไม่มี
โอาสนะอเามันน้อยเสียริ
ภาริรั้นี้มันะเิำลัอายหนุ่มมาไปหน่อย
สายาับ้อไปยัุเราะเพลิรหน้า วามร้อนที่อีฝ่ายปลปล่อยออมา
เป็นัวัำลัอายหนุ่มลไปเยอะมา
ร่าายอเาไม่ใ่พวมัรเสียหน่อย
ที่ะสามารถนอนในลาวาที่ร้อนนสามารถหลอมละลายระูไ้ในพริบา
เอมิยะยาบึ้นมาป้อันอีรั้ แนอเาส่เสียัออมา มันแร้าวไปหม
แม้ะพยายามฟื้นฟูร่าายมาเท่าไร็าม
แ่อาารบาเ็บที่ไ้รับมันมาว่า
ารรัษา้วยวแหวน ไม่้อล่าวถึารหนี เาไม่อาะใ้านทัษะมิิ
อนในารหลบารโมีอ้าวมัรไ้ ราวับโนปิผนึเอาไว้้วยพลับาอย่า ายหนุ่มพยายามทรัวไม่ให้ล้มลไปนอนบนพื้น
ถ้าพลาเมื่อไร เาะ้อายแน่นอน
‘ ไม่รู้ัวามาย ไม่รู้ถึารมีีวิ
’
พลัเวทที่เพิ่มึ้นมาอย่า่อเนื่ออเอมิยะ
ทำให้เาพอะสามารถสู้ไ้บา ไม่มา็น้อย เลือสีทอไหลออมาาวาอายหนุ่มผมแส้มปลายาว
้าวมัรหัวเราะออมา่อนะทำารปัาบลพื้นนเิลื่นลาวาที่ร้อนว่าหนึ่หมื่นอศาึ้นมาโมี
เอมิยะเห็นท่าไม่ีแล้ว
โรห์ ไออัส มัรหัวที่สอ ลบล้าพลั
พริบาเียวลื่นพลั็หายไปนหม
แนวาอายหนุ่มไม่อาะใ้านไ้อย่าเ็มำลัอี่อไปแล้ว ไอวามร้อนที่สามารถเห็นไ้ั
มันลอยออมาาแนวาอเอมิยะ วามเ็บปว และารสูเสียพลัเวทอย่ามหาศาลในารลบท่าโมีอ้าวมัร
โยไม่สนเหุและผลอโล
“ โห้ เ้าสามารถลบล้าท่าโมีอ้าไ้
ยอเยี่ยม ”
้าวมัรล่าวออมา พร้อมับทะยานร่าเ้าปะทะับเอมิยะ
นายหนุ่มระเ็ไประแทำแพน มันถล่มลมาทับร่าายอเอมิยะ สเริ่มะาๆหายๆแล้วละ
สายาเริ่มะมอภาพรหน้าไม่เห็นอี่อไป แ่เายัะฝืนร่าายลุึ้นมาอีรั้
ไม่ว่าะี่รั้็าม
เพื่อเิมเ็มำสัาอนบ้าอย่าเา
เอมิยะ หัวเราะออมาาลำอเล็น้อย
เป็นารระทำที่ไม่เหมาะสมับสถานาร์ปัุบัน เป็นอย่ามา้าวมัร
ทำารวาบสายฟ้าอน ่อนะเปลี่ยนเป็นันธนู พร้อมับยิศรออมาอย่า่อเนื่อ
ายหนุ่มทำารปล่อยให้สัาาอนหลบ ฝนศรเพลิมัรที่ยิออมา
‘ อทน่อวามเ็บปวในารสร้าอาวุธมามาย
’
เอมิยะ ทำารทะยานร่าวิ่ผ่านฝนศรเพลิ
เา้าวรไปยัเส้นทารหน้า ้าวมัรมอภาพรหน้า้วยวามแปลใ
เนื่อมาาายรหน้าสามารถหลบฝนศรเพลิมัร อนไ้หมเรียว่าไม่อาะโนัวออีฝ่ายแม้แ่น้อย
เาทำไ้อย่าไรันแน่
สายาที่้อมอไป้าหน้าอเอมิยะ มาพร้อมับเสียอหัวใที่เ้นั
มาบมามายโนเทรสร้าออมาพร้อมับเสริมวามแ็แร่ พวมันพุ่ทะยานผ่านอาาศเ้าโมี้าวมัรรหน้า
แน่นอนว่ามันโนปรับโรสร้าให้เหมือนับาบเอ็าลิเบอร์ มาที่สุเท่าที่ะทำไ้
ึ!! มาบที่สามารถสร้าบาแผลบนร่าายอ้าวมัรไ้
‘ ถึระนั้น
มือู่นี้ยัไม่เยหยุที่ะระทำ ’
“ สุยอมา
เ้านับเป็นนแรที่ทำให้้าหลั่เลือไ้ ”
เสียำรามอ้าวมัรที่ัออมา
มันเ็มไป้วยอารม์ที่หลาหลายแ่ที่แน่นอนมาที่สุ ไม่พ้นวามยิน่อารไ้รับบาแผลรั้แร
เสียำรามมาพร้อมับระบำมาบเพลิอ้าวมัร เล่นเอาุเราะเทพอัีอเอมิยะ
าไม่เป็นิ้นี้วยารโมี เพียระบวนท่าเียวอ้าวมัร
“ แ่ว่ามันบแล้วไอหนู ”
ัวะ!!
แนวาอเอมิยะที่ถือ้าว้าวสมุทร ที่เาพึ่ะสร้าออมา เาวาแผนะให้มาบมามาย่อยถ่วเวลาเอาไว้
ให้เาสามารถเ้าประิัวอีฝ่ายไ้็พอ แ่ผลที่ออมามันเินาราเาอายหนุ่ม
ภาพอแนวานที่า เลือสีทอที่พุ่ออมาาแน
“ ยัไม่บเสียหน่อย ”
เอมิยะ ทำารับ้าวรหน้า่อนะทำารหมุนัวฟันแนอ้าวมัรนา
โลหิอมัรเป็นสีทอเ่นเียวับายหนุ่ม แ่วามเย็นเยือที่เาสัมผัสไ้า่วท้ออน
ทำเอาายหนุ่มหนาวไปถึวิา วามเ็บปวที่ไ้รับ มาพร้อมับรสาิอเลือภายในปานเอ
ึ!!
เอมิยะโนแททะลุ ้วยมาบที่อาบไป้วยสายฟ้า
อ๊า!!
อ….อ๊า!! อ๊อ!!
เสียร้อที่ัออมาพร้อมับเลือที่ระอัออมาาปาำโ
ร่าอายหนุ่มโน้าวมัรโยึ้นมา ่อนะทำารโยนร่าอเอมิยะลอยไประแทำแพ
่อนะเรียสายมาผ่าร่าอายหนุ่มอย่าไร้ึ่วามปราี
เสียอลมหายที่เริ่มะหมล สายา้อมอไปยัท้อฟ้า
‘ ันั้น้าึออธิษาน ’
“ ….ิล า
เม ..อโทษ ”
ายหนุ่มทำารอธิษานอะไรันแน่ ลมหายที่หมลไปาารปะทะับ้ามัร
หลัาที่นะาร่อสู้อีฝ่ายไ้ทำารถอหมอเราะอน ทำวามเารพอีฝ่าย
ที่มีวามแ็แร่ไม่แพ้นเลย ราวับว่าายรหน้ายัุมพลัอนไม่ไ้มาว่า
ถ้าุมพลัไ้ ผละออมาเป็นอย่าไร
“ เอมิยะ ิโร่ ้าะำเอาไว้ ”
อี้านที่าลเีย เบอร์เิร์เอร์ำลั
อร่าอมอร์เร็อย่าอ่อนโยน
เาสัมผัสไ้ว่าร่า้นอนำลัเอับปัหาที่หนัพอสมวร
หิสาวที่โนท่านแม่อ่อหน้าเอร์แวนท์มามาย สอแ้มเปลี่ยนเป็นสีแาๆ
เาทำารลูบหัวหิสาวอย่าอ่อนโยน
“ เ้าเิบโอย่าเ้มแ็ มอร์เร็ ”
“ ท่านแม่ ”
“ ฮ่าฮ่า ้า้อไปแล้วละ เอาไว้ะมาหาใหม่อีรอบ
”
เบอร์เิร์เอร์ ล่าวอย่าอ่อนโยน
เาไ้ทำารเ็บาบไปนานแล้ว อาวุธไ้เินทาไปหาร่า้นอนแล้วเหลือเพียแ่าร์เท่านั้นเอ
พริบาเียว็ปราลูบอลสีาวออมา พลัที่ปลปล่อยออมา
มอร์เร็พยายามะมอไปยัลุ่ม้อนพลัรหน้า เธอมอไปยัท่านแม่อน
Alaya สิ่ที่เอมิยะไ้ทำพันธสัาเพื่อลายเป็นผู้พิทัษ์วามยุิธรรม
มันทำารเผยเล็บออมา มอร์เร็ะลึเป็นอย่ามา
เลือสีแสไหลออมาารูรลาอ้ายอเอมิยะ มืออ Alaya ทำารบีบหัวใอเอมิยะนปราาร์เบอร์เิร์เอร์ออมา
“ ….แทำอะไรท่านแม่อ้า
”
มอร์เร็ล่าวออมา้วยวามโรธ พร้อมับึเอาาบอนออมา
แ่ Alaya
สร้าบาเรียออมาป้อันพร้อมับสะท้อนพลัารโมีลับไป
นมอร์เร็ระเ็นออไประแทำแพอาลเียนพั อาเธอร์เรียเอ็เรียมะึเอาาบเอ็าลิเบอร์ออมาฝัาบ
“ เ้า หยุ
ารระทำที่อาะทำลายเอมิยะะ ราาอัศวิน ”
“ หมายวามว่าอย่าไรันะ ราาวีรน ”
ิลาเม
ไม่ล่าวอะไรออมานอเสียามอไปยัมอร์เร็ที่ไ้รับบาเ็บสาหัส
นวิาอเธอเสียหาย ัวนอย่า Alaya ออมา้วยัวเออย่านี้
แสว่าเอมิยะะายหรือไม่็ำลัะไ้รับพลัอนลับืนมา
ิลาเมถอนหายใออมาพร้อมับหยิบเอาโฮุออมา
เปลี่ยนร่าายเป็น ายหนุ่มผมทอ
ท่าทาหยิ่ยโสเป็นอย่ามา สายา้อมอไปยัเหล่าพวหน้าหม้อ้วย สายาสมเพนอีฝ่าย้อสะุ้
“ พวน่าสมเพ เศษสวะเสียริ ที่้อมอ้า้วยสายาแบบนั้น
ยะแยว่ะ ”
“ ท่านพ่อ่ะ ”
“ มาู อย่ามอพ่อ้วยสายาแบบนั้นสิ ”
เอร์แลนสล็อ เอปัหาให่มาเนื่อมาาเาำลัโนลูสาวอนโรธ
นอนไปเรียบร้อย ารเป็นุพ่ออเามันไม่ราบรื่นเสียหน่อย เาแทบะุเ่าลบนพื้น้วยวามเ็บปวเหล่าอัศวินโ๊ะลม
พาันเ้ามาปลอบายหนุ่มโร้ายรหน้า ุพ่อที่ทำอะไร็ผิใลูสาว
อี้าน ที่บ้านอเอมิยะ
ร่าายอายหนุ่มที่นอนัระุ่อนะนอนนิ่ไป เสียเ้นอหัวใที่หยุลไปอเา
ทำเอาิลาเม้อถอนหายใออมา ใระทราบว่าสอาอเ็สาวะมีน้ำาไหลออมาเล็น้อย
เธอทำารหยิบเอาาบที่สลัำว่า อาเอร์ เอมิยะ ิโร่ ออมาาบาบิโลน
“ ลับมาหาผม่อนสิ เ้าบ้า ”
ิลาเม ล่าวออมาพร้อมน้ำา่อนะแทาบลไปที่หัวใอายหนุ่มผมแส้มปลายาว
แสสว่าปราออมาทั่วห้อ ่อนที่ร่าายอเาะ่อยๆหายไป่อหน้าเ็สาว
เธอยแนึ้นมาเ็น้ำา ารทำให้เ็สาวร้อไห้ นายะ้อ่าย้วยอที่มีราาเท่านั้น
สิเอมิยะ
“ ร่าายอ้า ือ แนอาบ ”
“ เ้าบ้า ลับมาผมไม่ยอม่ายๆแน่ อึ!! ”
เ็สาวผมทอยิ้มออมา ่อนะหยิบเอาภาพวาที่สวยามออมา
มีร่าอเ็สาวผมทอ ิลาเม เ็สาวเียวอ่อน เอ็นิู
และเ็สาวผมาวท่าทาหยิ่ยโสเป็นอย่ามา อาเอร์ เอมิยะ ิโร่ ำนาน็มีบาเรื่อที่ไม่วระล่าวานเล่า่อันมา
ใ่ไหมละ เอมิยะ
ที่ลอนอน มีร่าอฝาแฝสาวผมทอปลายแส้ม
นัยน์าสอสีระหว่าเียวมรับสีทอที่หน้าเราม พวเธอทั้สอนสืบทอสายเลืออราวศ์อษัริย์มาอย่ายาวนาน
ใบหน้าอพวเธอเ็มไป้วยรอยยิ้ม เนื่อมาาำลัะเินทาไปยัประเทศี่ปุ่น
ไปพบับเพื่อนทั้สอนที่ทำานพลามาเยอะ
แถมยัอบทะเลาะันอี้วย
“ ะไ้เอไหมนะ เอล่า ”
“ ไม่รู้สิ แ่ที่แน่นอน ือ
ท่านบรรพบุรุษอพวเรา อยู่ที่เมือฟุยูิ ทาเนีย ”
ฝาแฝสาวยิ้มออมาอย่า่อเนื่อ
่อนะเินึ้นเรื่อบิน เพื่อไปยัประเทศี่ปุ่น
มันบแล้วละ ฮ่าฮ่าฮ่า
ความคิดเห็น