คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เมดสาวกับการประลอง??
ันมอไปยั้อนเ้สีน้ำผึ้รหน้าที่ส่ลิ่นหอมหวานลอยออมาาัวอมัน
ริสะ ยิ้มออมาอย่าพึ่พอใ่อนะัแย่ให้ับพวท่านป้าที่ยอมให้เธอใ้านห้อรัว
พวท่านเป็นนีพอสมวรเลยนอาพวเมไร้สมอที่่อยแ่พูาไร้สาระออมาลอ
ันเินเ้ามาในห้อ็พบับร่าสีาวีอุหนูที่ำลันั่ถอนหายใราวับออไป่อรับอทัพมาเลย
ันยิ้มออมาไม่มาแ่็พอะทราบว่าุหนูเลียารร้อเพลเป็นอย่ามา ีฬา่อน
านบ้านเอาไว้ที่หลั
“ ุหนูเ้า่ะ
ิันเอาเ้ทำเอมาให้ลอทานเ้า่ะ ”
“ เ้ เ้!!!
ไหนละอินหน่อยสิ ลิ่นอมันหอมมาเลย ”
เอมิเลียล่าวออมา้วยสายาเป็นประาย นัน้อถอนหลัออมาเล็น้อยลัวว่านรหน้าะพุ่เ้ามาอหรือแย่เอาเ้ไปลอทานนเียวเสียมาว่า
สายาสีทอที่มอมายัานเ้รหน้า่อนะพยายามลืนน้ำลายลอ
“ ไปที่สวนหลัปราสาทหรือไม่เ้า่ะ ”
“ ไปสิ ันอยาะินน้ำอัลม้วยละ ”
เอมิเลียล่าวออมา
่อนะเินออมาาห้อเรียนโยทิ้อาารย์พร้อมับเ้หนึ่ิ้นเอาไว้ให้ท่านินเล่น้ามเวลาไป่อน
ันเอ็เรียมพวาแฟเอาไว้ให้ับอาารย์นนั้นที่พยายามสอน เอมิเลีย้วยวามั้ใอย่าถึที่สุ
“ อร่อยัเลย ริสะเธอทำเอหรือ ”
“ แน่นอนสิเ้า่ะ ระับิันแล้ว ”
“ ้าๆแมุ่นเ่
เมื่อวัน่อนยัเือบายอยู่แท้ๆ ”
“ อะไรนะเ้าะ ุหนูอยาไ้ารบ้านหรือ ”
“ ไม่ ไม่ ันอโทแล้วันนะ ่วยลืมำพูเมื่อี้เถอะ!! ”
เอมิเลียล่าวออมา้วยท่าทาหน้าสสาร
่อนะพยายามส่สายาลูแมวน้อยออมาแ่หน้าเสียหน้าที่นรหน้าเป็นเมหน้าาอย่าริสะ
แถมยัเอานิ้วมาปาออี้วยว่าอย่าไ้มีารล้อเล่นแบบนี้อีไม่อย่านั้น
เียวเอารบ้านแน่นอน
อร่อยับรสาิอเ้นไ้ไม่นาน
็เอนรในทันที่เลยแบบว่าิน้าวลำบาละ เอมิเลียพยายามนั่ินพร้อมับน้ำา
ปราว่าเ้รหน้ามีรสาิเ็มเล็น้อย
ริสะ็อที่ะส่ายหัวับวามบ้าอนรหน้าไม่ไ้เ่นัน นอะไรที่แสอารม์ไ้นานั้น
ริสะ เินออมาพร้อมับานที่วาเปล่า
ถึะแสท่าทาแบบนั้นออมาแุ่หนูอเธอ็ยัแ็แร่ินนมไ้หน้าาเยอยู่ี
ันมอไปยัร่าอายหนุ่มผมทอรหน้าที่ส่สายาไม่พอใออมาอย่าัเน
แถมยัปล่อยิสัหารออมาอีเล็น้อย
“ เป้นแ่มนุษย์ ับไ้มาูแลน้ออเรา
ท่านพ่อิอะไรอยู่ันแน่ ”
เาล่าวออมา่อนะเินออมาไป
ลพวเอเป็นอะไรับมนุษย์ฟ่ะ
แ่เิเป็นมนุษย์เท่านั้นเอแถมยัมีธาุพิเศษถึสอธาุไม่่าาเอมิเลีย
ุหนูอันหรอนะ พวนในปราสาทเป็นอะไรันแน่ถึไ้มีิับันัเลย
ันมอไปยัใบหน้าอนที่หายไปแล้ว
สรุปเป็นพี่ายอุหนูหรอ ่าเถอะอแ่ไม่มายุ่ับัน็เพียพอที่ะอยู่ร่วมโลันไ้แล้วละ
ถ้าไม่ละ็้อเสียแราย แรใ ในาร่วยปรับทัศนิับัน่อนะปล่อยับสู่สัมอพวปีศา
“ ่าเถอะ ยัมีนั่อสู้ับุหนูอี ”
ริสะล่าวออมาอย่า่ายๆ ่อนะเ็บพวานพร้อมับวาร์ปไปยัสนามประลออทาปราสาท
รหน้ามีร่าอเ็สาวผมทอที่ำลัไล่อัพวทหารอย่าน่าสสาร
ันเอ็ทมอพวภาพรหน้าไม่ไหวน้อ หลับาสัแปปเพื่อทำใ
“ มาแล้วสินะ ริสะ ันะเอาืนเรื่ออนเ้าเสียหน่อย
”
“ ุหนูริัเินไปแล้วเ้า่ะ ”
“ อ์หิน้อ
ารทำแบบนี้มันไม่ี่อภาพลัษ์อพระอ์ แน่นอน ”
“ ไม่เป็นไร ”
เอมิเลียล่าวออมา่อนะมอไปยัใบหน้าอเมสาว้าาย
ที่เรียบนิ่เสมอ้นเสมอปลาย แถมยัมอไปรอบๆ้วยสายาสนอสนใมาอี้วย
ริสะเป็นเมอเธอะ้อไ้รับารฝึฝนเรื่ออาร่อสู้ที่อาะเิึ้นในอนา้วย
แถมยัอยาะเอาืนเรื่ออนที่มาปลุันอี
ออีแ่ 5 นาทีเอนะ
เอมิเลียเรียริสะึ้นไปบนสนามประลอพร้อมบอว่าให้เลืออาวุธที่อบออมาไ้เลย
ริสะ ไม่ไ้ยับร่าายไปหาพวอาวุธเลยสันิเียว ่อนะมอไปยัุหนูอน
“ ถ้าเ็บัวนร้อไห้ออมา ันไม่ปลอบหรอนะ
”
“ แน่นอนเ้า่ะ ”
ริสะล่าวออมา
รรมารที่เห็นว่าวรเริ่มารประลอ็ไ้ประาศออมา พวทหาร่าพาันระาย่าวสารออไปอย่ารวเร็วเินา
แถมยัไปเ้าหูอราาับราินีที่ำลัวาเบื่อๆออมาูลูสาวอนเอ็ไม่เลวเท่าไร
“ มีนเยอะัเลยนะเ้า่ะ ุหนู ”
“ แน่นอนสิ ว่าแ่ริสะ เธอไม่้ออ้อมมือ
”
“ แน่นอนเ้า่ะ เพื่ออราวัล ”
วาอริสะเปล่ประายออมาอย่าัเน
่อนะเริ่มเร่พลัออร่าออมาาร่า ถ้าอเอมิเลียเป็นพวพาลาิน
อริสะอนั่าาแนนรสีแ ออร่าสีำไหลออมาาร่าายประสาทสัมผัสทั้ 5
โนระุ้น้วยธาุสายฟ้า
ฟิ้ว!! ฟิ้ว!! เร้!! เร้!!
เสียอมีสั้นที่โนปัออโนาบสั้นอุหนู
มันสวยามเป็นอย่ามา ูถ้าแล้วันเอ็้อพยายามเสียหน่อย
เพื่อไม่ให้ผลาอราวัลเินที่ไ้รับว่าะออ็อีั้ 20
วัน เพราะ แบบนั้นอินฟรีลอ 1 เือนเป็นอะไรที่น่าใเป็นอย่ามา
ร่าอเมสาวผมเินเลื่อนที่ผ่านร่าอเอมิเลียอย่ารวเร็ว
เสื้ออริสะาเป็นทายาวเผยผิวาวอมมพูอเธอ แ่ทา้านอเอมิเลียอ็ไ้รับไม่่าัน
ใบหน้าอเอมิเลียแ้วยวามอับอายแ่ยัยเมบ้ารหน้ายัหน้านิ่เป็น้อนหินอยู่ไ้
“ อิอิ ุหนูอิันเิน้วย ”
“ ่วยแสอารม์ให้มานี้หน่อยสิแมุ่ ”
เร้ แทบะทันทีที่เอมิเลียล่าวำพูบ็พุ่เ้ามาโมีริสะ้วยาบอเธอ
เมสาวหน้าายที่เอามีสั้นออมาันอย่า่ายายราวับอเ็เล่น ริสะทำารเะัาอเอมิเลีย่อนะับอีฝ่ายทุ้มลบนสนามประลอัแอ็
“ เ็บๆ ยอมแล้ว ยอมแล้ว
ไม่้อท่าทาแปลๆไ้ไหม ”
“ อเลย แย่ริ ”
“ ถามริ เธออยู่ในอารม์ไหนันแน่เนี้ย
”
เอมิเลียล่าวยอมแพ้้วยวามเหนื่อยใ
เมอเธอเ็บ้อนฝีมือเอาไว้อีมาแถมยัไม่ิะปล่อยออมาอี้วย เี้ยวเล็บอริสะะมนาไหนันแน่นะ
แ่ที่แน่ๆเลยถถ้าไปเล่นารพนันับยัย้อนหินรหน้าโนิน 99 าิิันแน่ นาย
“ อย่าลืมอราวัลสิเ้า่ะ ”
“ ิ ยัไม่ลืมอีหรือเนี้ย ”
เอมิเลียล่าวออมา้วยวามหุหิใ พร้อมับมอไปยัท่านอาารย์อเธอที่ำลัมอไปยัเมสาวอน
ูเหมือนว่าะไู้่้อมที่พอะแสฝีไม้ลายมือออมาบาละ ปิเอแ่อิน่ายอย่าพวนม
เนื้อหมู อนนี้เธอะไ้เอ้อนน้ำแ็ละ
“ ริสะ นี่เป็นำสั่มาเรียนแ่ับันะ
”
“ หึ ถ้าุหนูไม่ลัวแพ้ละนะ เ้า่ะ ”
“ ไอท่าทาหยิ่ยโสแบบนั้น ือ
อะไรันแน่เนี้ย ”
ความคิดเห็น