คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : เด็กล้างจานที่เลื่อนขั้นมาเป็นเด็กทิ้งขยะ มาพบเจอนิกายสีเขียว
ผมมีื่อว่า อเล็าน เเลีย
เป็นลูายอุนนาหน้าใหม่ที่พึ่ะมีอำนาไม่นานมานี้
ผมไ้ทำารไปยุ่เรื่ออเทพเ้าอย่ายัยเมผมเิน มาสเอร์อผมที่่ายเินเือนแบบว่ามันเหลือน้อยเป็นอย่ามานเรียว่าไปเป็นอทานน่าะรวยว่าทำานที่นี่เสียอี
ผมไ้รับพลัลมปรา 10
ปี มาาลุออร์หัวหน้าพ่อรัวอร้านที่ทำอาหารโรเ่เลย
อร่อยนผมร้อนไห้ออมาเลย เนื่อมาาอาหารอลุออร์ฟรีเพาะพวลูน้อ
แน่นอนว่าเ็ล้าานแบบผมเอ็ไ้รับบุรั้นี้ไป้วย
่อมาหลัาทำานล้าานไ้ 3
วัน็้อออเินทาเ้าป่าไปหาวัถุิบแบบว่ามันโหร้ายเป็นอย่ามารับ
เนื่อมาาเ้าพววัถุิบรหน้ามันเป็นอสูรระับ 6 ั้นไปเท่านั้นวามแ็แร่ในแบบที่ไม่เยเอมา่อน
ผมอเล็าน ะ้อฝึฝนร่าายและิใเพื่อวิาที่ไ้รับสืบทอมาาเ้เมผมเิน
ที่ะอบเินทามาสำรวร้านหลัาที่ผมเป็นเหยื่อรายแร็้อเศร้าไป เพราะ
ไม่มีนโ่แบบผมมาหาเรื่อร้านแห่นี้อีเลย เียบมาๆ
นอาพวุนนาแล้วสามันเอ็เินทามาเ่นัน
อาหารอร่อยราาถูพอสมวรเลย นัผภัยเอ็มา มีลุ่มอพวเพื่อนเ่าอผมมา้วยพวมันเปลี่ยนสถานะอนัเลเป็นลุ่มน้อใหม่อวาร
นัผภัยเสียแล้ว
ผมเอ็ไุ้ยเรื่ออวามิว่าเปลี่ยนมาเป็นนัภัยแบบนี่ไ้อย่าไร
หลัาที่ผมทราบสาเหุอารเปลี่ยนแปลีวิอพวมัน ไอเพื่อนเลวเอทิ้ผมเอาไว้ไ้อย่าไร
เป็นเพราะเมสาวผมเินอี้วย เ้ริสะะยันสร้าำนานไปไหน
เทพลััว เป็นหนึ่ในำนานออาาัรอพวเรา
พวที่หายัวไปะ้อเป็นุนนาหยิ่ยโสแน่นอนว่าผมเอ็เือบะหายไปแล้ว
โีที่เป็นเ็ล้าานหรือว่าแย่ันแน่ เอาเถอะถึานะหนัและไม่ไ้รับเินเลย็าม
ผมเอ็ำลัเินทาอยู่ทัที่เป็นวันหยุแท้ๆ
ผมลับโนลุออร์ลามาเินทา้วยันแบบว่าวัถุิบหมไปแล้วะ้อเ้าป่าไปามล่า่อน
ารเินทาอผม็ยัเรียบ่ายเสมอ้นเสมอปลาย ไม่มีพวัวปัหาเท่าไร ยเว้นารที่้อแยาน้อริม
เป็นเ็สาวเผ่าิ้อที่แอบหนีมา เธออายุ
6
วบำลัน่ารัเลย แ่ผมะ้อหยุารเ้าไปเล่นับเธอยามที่วาเป็น่าวเวลาที่เรียว่าสวรร์อย่าแท้ริ
แ่้อเอาริมไปฝาท่านพ่อับท่านแม่เอาไว้่อน เนื่อาารเินทามันยาลำบามา
เส้นทาที่้อเินทาลอเวลา
โีที่ไ้รับพลัธรรมาิมา่วยในารเพิ่มพลัลมปราและฟื้นฟูไปในเวลาเียวัน
นรบนิน ผมไ้รับื่อมาาเ้ให่้วยว่า เล็ุ
แบบว่ามันราวับโนเอามีมาแทที่หัวใ ถ้าเรียื่ออผมแบบนั้น
อยาะร้อไห้ออมาเสียริ แ่ทุนในร้าน็เรียผมแบบนั้นลอารทำานเสมอ
ไม่ว่าะ่วล้าาน ทิ้ยะ ผู้่วยนัแล่เนื้อ นัประูแ็และอีมามายที่้อทำานในร้าน
มีบาที่้อไปเป็นพ่อรัว่วยลุออร์็มี
“ ไอหนู
พวเราะ้อเินทาผ่านภูเารหน้าไป่อน ”
“ ภูเาอะไรหรือรับ ”
“ ภูเาลอลอย ที่อยู่อนิายลอลอย ”
“ ผมไม่เยไ้ยินื่อนี่มา่อนเลยนะรับ
ลุออร์ ”
“ แน่นอน มันพึ่ะปราัวออมา แถมยัแ็แร่เป็นอย่ามา
”
ลุออร์ล่าวออมา้วยท่าทาเร่เรียเป็นอย่ามา
ผมเอ็ยัไม่อยาะเอปัหาเท่าไร เลยเสนอว่าให้เินทาอ้อมไปหน่อยีหรือไม่
แน่นอนว่าลุออร์บอว่าไม่้อเนื่อมาาเป็นนิายที่เิมาใหม่
น็เยอะว่านิายอันับสามเสียแล้ว
ไ้่าวมาาเพื่อน อุลุออร์นะ
บอว่าเป็นนิายที่เ็มไป้วยเสียหัวเราะอย่าแท้ริไม่มีวามทุ์เลยสันิเียว
ผมเริ่มอยาะทำวามรู้ัน่อั้นิายเสียริว่าเาทำอย่าไรถึสามารถมีศิษย์ในนิายเยอะนานั้น
ผมเินทาึ้นไปยัภูเาแถมยัมีหมอลอี้วย
รหน้ามีหมอแปลประหลาลอยลมาเยอะมาทั้ที่เป็นอนเ้าเือบเที่ยวันแล้ว้วยะมีหมอไ้ยัไ
ผมเินามลุึ้นไปยันิายแปลประหลาที่สุในสามโล
ลุบอว่าให้ส่วมหน้าาปิมูเอาไว้้วย
“ ทำไม้อสวม้วยละรับ ”
“ พวเราไม่ไ้ฝึฝนในนิายอามีอันราย่อร่าาย
”
ลุออร์ล่าวออมา ่อนะพาเินึ้นไป็เอสิ่่อสร้าแปลาแบบว่าเ็มไป้วยสีเียวอ่อนอย่าแท้ริ
มีพวอาารย์ำลัอธิบายสมุนไพรัวอะไรสัอย่าไม่เยเห็นมา่อน
มีทั้พวศิษย์หน้าหล่อ หน้าหวาน
ศิษย์หิเอ็สวยสุยอนผมที่พึ่เ้ามายันิายยัอที่ำน้ำลายไหลออมาไม่ไ้
ไม่นาน็มีร่าอผู้อาวุโสนหนึ่เินเ้ามามีปเสื้อที่เียนเอาไว้ว่า ผู้อาวุโส
สาม นรหน้ามีอำนา่อนิายมานาไหนันแน่ แถมยัเินมาพวเราอี้วย
“ ไม่ไ้เอันนานเลย สหาย ”
“
เ่นันั้แ่ารออล่าวัถุิบระับมาร ”
ลุออร์ล่าวออมา่อนะเินเ้าไปับมือนรหน้า
ถ้าผมสัเไม่ผิะเห็นหูและหาอเสือาวนรหน้าเป็นมนุษย์สัว์แน่นอน
ผมเอ็มอไปรอบๆูบรรยาาศที่เ็มไป้วยเสียหัวเราะริๆแ่ทำไมหน้ามันแปลๆว่ะ
ูเยี้มๆ
าลอยอี้วย
มืออพวศิษย์สายในอนิายำลัถืออะไรบาอย่าเป็นบ้ออะไรบาอย่า
ใบหน้าอพวเาูมีวามสุเป็นอย่ามา แถมยัปล่อยเอาวันออมาาปาอี้วย อันรายเสียริเลย
พวเาบ้าไปแล้วหรือ
“ มาสิสหาย เียว้าะพาไปพบเ้านิายลอลอย
ท่านโโ้ ”
ผู้อาวุโสล่าวออมา่อนะลาเอาลุออร์เินเ้าไปโยไม่ถามวามเห็นาพวเราเลย
แน่นอนว่าลุแ็ลาเอาผมไป้วย ยิ่เินเ้าไปเท่าไรยิ่พบับหมอสีาวลอยออมาาสำนัรหน้า
สัาาร้อบอว่าอย่าเ้าไปนะโว้ย
ร่าายอผมเิอาารแปลๆ อยู่ีๆ็หัวเราะออมาอย่าไม่เ้าในเอ
ผผมรีบโรลมปราในร่าายับเอาวันพิษอะไรไม่รู้ออมาาร่าาย ่อนที่สมอะหยุารทำานไปแล้วละ
ผมมอไปยันรหน้ามีร่าอนุ้นหน้าุ้นาันี
“ ไม่ไ้เอันนานเลยนะ อเล็ ”
“ อลัน ”
นรหน้าเป็นเ้าายรอที่ออเินทา้นหาเ๋าอารปรุยา
หลัาวันนั้น็หายัวไปเลยผมเอ็อที่เป็นห่วไม่ไ้ แ่ไ้เห็นแบบนี้็สบายใแล้วละ
เามาเป็นเ้านิายแปลประหลารหน้าำลัูเอาอะไรสัอย่าเ้าปอ
“ อ่า สื่ออเล็นายเอ็อยาะลอยสินะ ”
“ ไม่ละ
ผมยัอยาะปิีหลัาเอยัยเมผมเิน ”
“ ลูพี่ให่นะหรือ ใ่ๆารเินทา เริ่มาารนำทาอลูพี่
”
“ ลูพี่ให่!!?? ”
“ นิายอผมเริ่มอนาเอับเธอนนั้น
เธอื่อว่า IN าแนสีเียว ”
ความคิดเห็น