คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : 36
อนนี้ทุอย่า็ผ่านมาไ้แล้วประมาสอเือน้วยันอนนี้ผมำลัมอไปยัร่าเล็ๆอเ็สาสผมทอเ่นเีนวันับผม้วยสิเธอำลัละเมอเรียื่ออผมออมาแบบนี้มันน่ารัมาเลยนะถ้าเป็นลูสาวริๆนะ รัายเลย
" นายะมาทำอะไรในห้อผมเนี่ย ริว "
" ้าอยาะอยู่ับเ้านะ "
ายหนุ่มล่าวออมาแบบนั้น่อนะระับร่าายอหิสาวเ้ามาอโยมีร่าเล็อเ็สาวผมทอนามมิุเป็นนลาอยู่อบบนั้นแน่นอนว่าเธอเอ็ไม่ไ้ัืนเลย้วยสิอนนี้็เหมือนเป็นเรื่อปิเลย้วยสิ
" ออไปเลยนะมันร้อน "
" อบอุ่นีออนะ ้าว่า "
" ผมว่ามะนร้อนมาว่าไปบ้า "
เทียล่าวออมาแบบนั้น่อนะหลับานอนเล่นไป่อนยัเลือเวลาอีประมาสอถึสามั่วโมในารไปทำานอนเ้าเธอหลับรอย่าล้าๆ่อนะิว่ายัไเรา็วระทำามอธรรมาิแน่นอนว่าอารม์เอ็นะ
" หานที่ะเลี้ยูเราีไหมนะ "
" ้ายัไละ เียวะเลี้ยไผลอีวิเลย "
" ลละริว แ่็อบใละัน "
เสียอเทียที่ล่าวออมาแบบนั้น่อนะยิ้มออมา้วยวามยินีอนนี้เธอำลัมอไปยัใบหน้านรหน้าริวโะเาเป็นนที่เรีนไ้ว่าหล่ออย่าร้ายามาเลยนะอนนี้เอ็วระเริ่มิถึอนา้วยสิวามายนะ
มันะมา่อนที่เราะทันไ้รู้ัวเสมอเลย้วยสิอนนี้เธอเอ็เริ่มิเรื่อในอนาแล้ว้วยสิร่าายอผู้หินะมันไม่สนุหรอนะารที่้อมาโน่มืนแบบนี้ถ้าเิท้อึ้นมาละ็ไ้านเ้าอริเลยนะยับร่าายลำบา
ารอุ้มท้อนะเราะไม่รู้สึีหรอนะถ้าเป็นนที่เราเลียนะ
แปปเียวเธอ็อาศัยอยู่ภายในหน่อวยที่สอออาาัรไ้ประมาหนึ่รึ่แล้ว้วยสิร่าายเอ็เหมือนะหยุารเริเิมโไปเลย้วยสินัยน์าสีทอำลัมอไปยัท้อฟ้ารหน้าถ้าเิว่ามีสรามออมาอีะแย่เอาารเลยนะ
" อน เราะ้อทำสรามริเหรอ ับมัรมารนะ "
" รับ ท่านเทียอนนี้ไ้เวลาประุมแล้ว "
ายหนุ่มล่าวออมาแบบนั้น่อนะเินออมาาห้อหัวหนัานเอลอระยะเวลาที่ผ่านมาเาทุนเอเรียไ้ว่าใ้ีวิไ้โรุ้ม่าเลยอนนี้เอ็ถึเวลาแล้วที่ะ้อออไปสู้สนามรบอรินะาร่อสู้ระหว่ามัร้วยัน
หิสาวทำารอุ้มมิุออไป้วยยัไ็ามารปล่อยเอาไว้แบบนี้อันรายมาว่าไปอยู่ในสนามรบเสียอีนะอนนี้เธอเอ็เป็นลัหลัออาาัร้วยสิเพลิสีทอำลัลุไหม้เป็นรูปอหมาป่าำลัระโไปยัอาาศ
อนนี้เธอเอ็อยาะพ่อนรายสัหน่อยเียวมิุุเอาเรื่อที่ทำหน้าเรีนเอนะยัยัวแสบนี้เริ่มะมาบ่นับผมเรียบร้อยละ้วยสิอนนี้่อนที่เทียะทำารอุ้มมิุมาแล้เล็น้อยบนรถม้าที่ำลัวิ่รไปยััวำแพอาาัร
เรื่อแบบนี้มัน้อเิสัวันอยู่แล้ว้วยสิแ่็่าเถอะเสียหัวเราะอทั้สอนทำเอารอหัวหน้าอย่าอน้อเรียนแทบะล้มลไปนอนบนพื้นเลย้วยสิถ้าเิว่าอาาัรล้มสลายไปแบบนี้ละ็ไ้เป็นทาสแน่นอน
โยเพาะหัวหน้าเทียเลยนะที่ะ้อเป็นเรื่อมือระบายอารม์อพวุนนามามายอย่าแน่นอนแ่ิเา็อยาะ่าล้าบามัรมารละ้วยสิโยที่อนนี้หายนะสีทอำลัเินทาไปยัสนามรบอรินัย์สีทอและรอยยิ้มอเธอ
เป็นลาบอเหุว่าะมีเรื่อเิึ้นในอนา
ภายในสนามรบที่เหล่าทหารมามาย่าายไปเป็นำนวนมาโหลิสีแไหลอาบพื้นสนามรบามมา้วยเรื่อในมามายที่ระายัวอยู่สนามรบส่ลิ่นเหม็นเน่าลอยออมาสุภาพเอ็เริ่มะแย่าโรที่เิามมา้วย
เทียำลัมอไปยัภาพรหน้า้วยวามประหลาใ้วยารที่นเอเป็นนออีโลที่หลมาเิทำไมถึไ้รู้สึเยา่อภาพรหน้าละั้แ่มา็ยัไม่เย่าสิ่ที่เรียว่าเผ่าพันธุ์เลยสัรั้เียวแ่ทำไมันนะไอวามรู้สึนี่
" หัวหน้าเทียรับ เิามผมมา้วย "
" อืม เราไปันเถอะอน มิุ "
เสียอเทียที่ล่าวออมาแบบนั้น่อนะสบัมือหนึ่รั้เปลวเพลิสีทอ็ไ้พุ่รมายัร่าไร้วิาอทหารล้าที่ยอมสละีวินเอเพื่ออาาัรที่นเอเิและเิมโอนนี้พวเาำลัเฝ้ามอสรามาท้อฟ้าสินะ
" เราะ้อนะ สรามรั้นี้ "
เสียอเธอที่ล่าวออมาไม่ทราบแน่ัว่าะสามารถส่ไปถึเหล่าววิาอทหารที่าโลใบนี้ไปไ้แล้วหรือเปร่านะทำไมถึ้อเิเรื่อแบบนี้ออมา้วยนะารทำสรามมีแ่ารสูเสียมาว่าารไ้ผลประโยน์!!
" สราม มีแ่ ารสูเสียทั้สอฝ่าย ทำไมถึไ้ทำันันะ "
เธอล่าวออมสแบบนั้น่อนที่ะมีสายลมหวานพัผ่านร่าายเธอไปราวับว่าวิาที่ำลัมอูอยู่อนนี้ำลัส่แรใมาให้แหิสาวผมทอที่อนนี้เธอมีน้ำาไหลออมารอบรัวอพวเาะเป็นอย่าไรันละ
[ ไ้โปร เอาัยนะาารทำศึรั้นี้มา้วยเถอะ ]
[ หัวหน้าเทีย ]
เสียที่เทีนไ้ยินราวับำอร้ออพวทหารที่ไ้าไปพวเาไ้ส่ำพูออมาาโลหลัวิาอนนี้เธอเอ็ำลัะไปสนามรบัวยสิถ้าไม่ิพวหัวหน้าหน่วยที่ำลัะเริ่มารประุมในอีไม่้า่อานี้้วยสิ
เทีนำลันั่อ่านรายานรหน้า้วยสายาเบื่อๆแผนารสรามหน้าเบื่อเินไปอนนี้เธอำลัิว่าวระเริ่มาารสำรวสนามรบแห่นี้เสีย่อนีว่าถ้าเิพวเราำลั่อสู้บนสถานที่แห่มารละ็ไ้เิเรื่อแน่นอนเลย
" เราวระสำรวสถานที่แห่นี้่อนีว่า "
" ทำไมเ้าถึล่าวออมาแบบนั้นละ "
" เพราะพวมัรมารเหมือนะมีุประส์อะไรบาอย่าในที่ินผืนนี้ยัไละ อาะเี่ยวับุเราะอมมาร "
เมื่อเทียล่าวบ็เริ่มเิเสียพูุยถึหลัารเป็นไปไ้อสิ่ที่อาะเิึ้นมา็ไ้นะอนนี้เธอเอ็ำลัมอไปยั้อนเมบนท้อฟ้าที่เป็นสีำเสียส่วนให่เลยนะอนนี้เธอเอ็ยัไมาอยาะหาพวอ้อสาปมาิัวหรอนะ
" เราวระสำรวสถานที่ทุอย่าให้ละเอีย "
" บนฟ้า ในน้ำ และใ้ิน "
เสียอเทียที่ล่าวออมาแบบนั้นทำเอาพวที่มีธาุินถึถึบ้อส่พลันเอลไปสำรวเลยแล้ว็ไ้ผลมีสิ่ปลุสร้านาให่ที่อยู่เท้าพวเาไปประมาห้าิโลเมรเอ้วยสิอนนี้นัยน์าสีทอำลัมอไปยัใ้เท้านเอ
" เอริๆ้วยสินะ "
เทีนล่าวออมาแบบนั้น่อนะเร่พลัินเอในารมอลไปยัสถานที่รหน้าแบบนี้ะเอายัไีนะแ่หอและเราะ็แทบะแย่อยู่แล้วเสียอายุไไปให้พวมันอย่าละร้อยปีเลยนะอายุสั้นริๆเลยนะเรานะถ้าไม่รีบมีหวัไ้ายแน่นอน
" ริวไปสำรวัน!! "
าอเทียเป็นประายออมานทุนสัมผัสไ้ถึหายนะที่ำลัมา่อนะทันไ้อบลับไป็โนผลัให้ลอยเ้าไปในหลุมมิิที่ปราออหมา่อนะมีแรึูมามายูเอาร่าอเหล่าหัวหน่วยเ้าไปในโบราสถาน
" อ้อ ผม้อเียนหมายบอ่อนนิ "
เทียล่าวออมาแบบนั้น่อนะหยิบระาษออมาหนึ่แผ่น่อนะลมือเียน้อวามลไปบนแผ่นระาษแน่นอนว่าเหล่าหัวหน้าำลัะอ้าปา่อว่าหิฝสาวรหน้าแ่็โรเธอวัปาานนเสีย่อนร่ายายลอยเ้าไปในหลุมมิิ
เทียทำารอุ้มเ็สาวผมทอวเินามเ้าไปอนนี้าร่อสู้เริ่มึ้นเรียบร้อยละ้วยสิอนนี้เธอเอ็ออัวแบบเ็มัวเลย้วยสิอนนี้ผมำลัมอไปยัร่าอุเราะอัศวินสีำที่ำลั่อสู้อยู่ับพวหัวหน้าหน่วยทั้หมออาาัรอยู่
เทียทำารเรียเอาหอสีทอออมาาำไลที่้อมือเรียวบาอนเอแบบนี้นะหิสาวทำารปาหอสีทอพุ่รไปยับริเวหัวใอุเราะอัศวินสีำแ่หน้าเสีนายที่มันสามารถยโล่สีำทมิฬออมาป้อันไ้ทันเวลาพอี
[ ำัผู้บุรุ อันรายามัรเทพสุริยัน ]
[ อันรายรวพอสิ่ผิปิ เวทย์อัษรรูน ]
[ อันรายรวยพอวิหสวรร์ สิ่ผิธรรมาิ้อำั ]
" ห๊าาาาาาาาาาาา "
ความคิดเห็น