คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #177 : เซเบอร์ ปะทะ อาเชอร์
รูลเลอร์มอไปยัายที่เินทามาใหม่
แถมยัเปิัวแบบว่าสุยอ ถ้าอิลิยาอยู่้วยะ้อมอ้วยสายาเป็นประายแน่นอน
แ่น่าเสียายมา ที่เ็สาวผมเินไม่มีโอาสไ้มอเห็นภาพารปราัวอราาผู้พิิอโล
เาโนำเอาไว้แน่นอนอยู่แล้ว
“ เ้าราาผู้พิิ
ารมาัวาารประลอออัศวิน ้ายอมรับไม่ไ้ ”
เเบอร์ล่าวออมา้วยวามหุหิ
ุเราะสีทอที่เปล่ประายราวับแสวาว ใบหน้าามที่แสอารม์โรธออมาไม่ไ้ลวามามอเธอลแม้แ่น้อย
รูลเลอร์เอ็เป็นเอร์แวนท์สามารถเ้าร่วมสรามไ้ เาำลัิว่าะทำสิ่ใ่อไปี
ารเฝ้ามอ หรือ ารเล่นสนุ
“ อ้าวเหรอ อโทแล้วันเหล่าอัศวินเอ๋ย ”
ไรเอร์
“ อีอย่า้าเอ็เป็นราา
ไม่ำเป็น้อทำวามเารพเ้า ” เเบอร์
อ่า ูเหมือนราาอัศวินอเาะโรธเสียแล้วละ
รอยยิ้มปราออมาบนใบหน้าอายหนุ่มผมแส้มปลายาว เาทำารบบิี้เียเล็น้อย
ารเินาะสามารถ่วยให้หลลืมนนที่ัวเอรั าริยะ ที่ออเินทาไปทั่วโลเพื่อลืมวามรัอนเอ
ายหนุ่มที่อยาะลืม
่าาเาเล็น้อย เอมิยะ ิโร่ เินทาเพื่อเป็นผู้ผุวามยุิธรรมแม้ว่าะเส้นทารหน้าะโหร้ายนาไหน็าม
มัน็ยัีว่า ารมอูนรหน้า้อายาไปโยไม่ทำอะไร หนัสือำสอนอพระเ้าปราออมา
แม้ะไม่อยาะเื่อ็าม ็โลใบนี้มันเป็นระบบนิ
ใ่แล้วละ
เาเป็นเพียโปรแรมป้อันัวอระบบโลเท่านั้นเอ ถ้าพัเสียหาย็แ่้อทำาร้อมัวโปรแรม
ส่วนพววีรนระับสูที่เป็นัวอันราย
ะโนอัเิออมาเมื่อเหล่าผู้พิทัษ์ไม่อาะปป้อระบบเอาไว้ไ้
เาำลัะเป็นวีรนระับสูสินะ ิลาเมเอ็เ่นัน
“ ้ามี้อเสนอ
พวเ้าอยาะมาร่วมอำลัอ้าหรือไม่ ” ไรเอร์
“ อปิเสธ่ะ
วามปรารถนาอ้าเป็นริแล้ว ” เเบอร์
“ ั้นเอ็อปิเสธ ารรับใ้นายอน
นับเป็นวามปรารถนาสูสุอ้า ” แลนเอร์
ายหนุ่มล่าวออมาพร้อมับทำารปัหออนลพื้น
าร่อสู้ับเเบอร์ยัไม่ทันะไ้รู้ผลเลย ็มีร่าอายรหน้ามาัวาารประลอ
เเบอร์ถอนหายใออมา่อนะใ่มือ้ายอนมาสัมผัสับเราะ มันอบสนอแรมา
แสว่าะ้ออยู่ไม่ไลแน่นอน
“ แล้วเ้าหนูรนั้นละ ” ไรเอร์
“ อย่าเสียมารยาทับิโร่นะ ” เเบอร์
อาเธอร์เรียล่าวออมา่อนะทำารี้าบไปยัไรเอร์
ท่าทาไม่่าาบุรุษที่ปป้อสรีัวเบาะบา
ไรเอร์มอไปยัายหนุ่มผมแส้มปลายาวที่เินรมา
ใบหน้าประับไป้วยรอยยิ้มนแบบายรหน้า นับว่ารับมือยามาที่สุ
แถมยัอันรายมาอี้วย
“ ล่าวถึัวอ้าเหรอ ไรเอร์ ”
รูลเลอร์
“ เออ ว่าแ่เ้าเป็นใร ” ไรเอร์
“ ็แ่นิามษัริย์อาเธอร์ ”
รูลเลอร์
ายหนุ่มล่าวออมา้วยรอยยิ้ม
่อนะเินไป้าๆหิสาวผมทอยาว นัยน์าสีเียวสั่นไหวเล็น้อยราวับพยายามเ็บอารม์อน
ไหล่สั่นเล็น้อย เสียหวานที่ัออมาเล็น้อยสร้าวามสับสนแ่วีรนรหน้าทั้สอเป็นอย่ามา
เเบอร์ทำารปาน้ำาเล็น้อย
“ เ้านี้แล้ ” เเบอร์
“ ็้าเป็นนแบบนี่นิ ” รูลเลอร์
หนัสือำสอนอพระเ้า มันถูใ้แทนโฮุอนเอ
อย่าอาวุธหลัอเอมิยะ ิโร่ ันโว์ับบาุยะ
สอาบหยิหยาที่มี้นแบบมาาแผ่นินีน เส้นผมสีแส้มปลายาวที่ปลิวไปมา
เสียหัวเราะที่ัออมาาลำอ ่อนะเินมาออาเธอร์เรียา้านหลั
“ เ้าบ้าปล่อย้า่อน
เวลาแบบนี่ยัะมาทำนิสัยเสียอี ” เเบอร์
“ อย่าไ้ัวล ็ไรเอร์มาป่วนสถานาร์
ารประลออเ้าะ้อเลื่อนไป่อน ” รูลเลอร์
“ ่ะ แลนเอร์ารประลอับเ้าเอาไว้ัสิ้นวันหลั
” เเบอร์
“ แล้ว้าะรอเ้า ” แลนเอร์
ทั้สอ่าล่าวออมาแบบนั้น ุเราะสีทอหายไปอย่ารวเร็ว
แทนที่้วยุเราะสีเิน ายหนุ่มผมแส้มปลายาวถอนหายใออมาเล็น้อย
เาำลััวลเี่ยวับารอบสนออุเราะราศี หวัว่าะไม่เป็นแบบที่ิหรอนะ
แ่ว่าโะาะำหนเอาไว้
“ สมบัิอ้า เ้าล้ามาอาเอร์ ”
เสียอหิสาวที่ล่าวออมา
เ็มไป้วยวามโรธที่มามายราวับภูเาไฟที่ำลัะปะทุออมาทุเมื่อ
ายหนุ่มผมแส้มปลายาวหันไปมอทิศที่มีเสียล่าวออมา อาเอร์ นเียวที่เรียเาแบบนั้นมีเพีย
ราาวีรนที่รอบรอสมบัิมาที่สุภายในโล
หิสาวผมทอที่้อมอมายัร่าอายหนุ่ม
ุบาทหลวสีแ ที่ออเามีไม้าเนอยู่
เธอยืนอยู่บนเส้าไฟฟ้าบนหลอไฟที่ำลัส่อแสออมา ารปราัวอวีรนอีนสร้าบรรยาาศที่รุนแรออมา
ทุน่าเป็นศัรูันารปะทะัน ึไม่อาหลีเลี่ยไ้
“ ล้าแอบสร้าสมบัิโยไม่บอ้า
สมวรโนลโทษ ”
“ หว่า น่าลัว น่าลัว ”
เสียหยอล้ออายหนุ่มผมแส้มปลายาว
ไประุ้นอารม์โรธอหิสาว้าวอารม์ไ้เป็นอย่าี
มาบสอเล่มที่โนยิออมาอย่ารวเร็วนสายาธรรมาไม่อาะมอเห็น รูลเลอร์ระโนออมาา้านหลัออาเธอร์เรีย
พร้อมับารสร้าาบออมา
เร้ เร้
“ ล้าท้าทาย้าเหรอ ”
“ เอาน่า นันเอ ”
ทั้สอ่าุยันเอ
ราวับว่ารู้ัันมาเป็นเวลานาน อาเธอร์เรียมอภาพรหน้า้วยวามหุหิยิ่ว่าารโนััหวะาร่อสู้
ไรเอร์มอภาพรหน้า้วยสายาสนอสนใ เนื่อมาาอาวุธที่ยิออมาอเ้าหิสีทอ
มันูราวับโฮุอวีรน
“ แหะ เ้าบ้าอาเอร์ ถ้าเ้ายอมเลียเท้าอ้าะยอมยโทษให้
”
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ยัเอาแ่ใเหมือนเิม ”
เร้ เร้ เร้
ายหนุ่มล่าวออมา
่อนะทำารปัาบอหิสาวทิ้้วยท่าทาสบายๆ แ่่อนะทันไ้ทำอะไรที่้านหลัอเา็โนโอบอาหิสาวผมทออีน
นัยน์าแสอาารหึหวออมาอย่าัเน เาลืมบอเรื่ออหิสาวรหน้าไปเสียสนิทเลย
แย่ริ ๆ
“ ิโร่อธิบายมาเลยนะ่ะ ” เเบอร์
“ ..ือ
แบบว่า ” รูลเลอร์
“ หมายวามว่าไ อาเอร์เ้าแอบมีอีแล้วเหรอ
” อาเอร์
“ อีแล้ว หมายวามว่าไบอมาเลยนะ่ะ
ิโร่ ” เเบอร์
เหื่อไหลออมาาใบหน้าอายหนุ่ม
ไรเอร์ที่มอภาพรหน้าราวับนหมบทแส
เามอไปยัแลนเอร์ที่ำลัทำารแอบ้อนหออนเรียบน้อยละ
นที่ับามอูาระยะไล็พอะเาออว่า
หอทั้สอเล่มอแลนเอร์นับว่าเป็นโฮุอเา แถมยัแ็แร่้วย
“ ว่าเ้าเป็นใรันแน่ ” อาเอร์
“ ้าเหรอ ภรรยาอิโร่ไ ว่าแ่เ้าเถอะเป็นใร
” เเบอร์
“ เ้าเป็นภรรยาน้อยสินะ ” อาเอร์
“ ว่าไนะ ” เเบอร์
ราวับมีสายฟ้าสีทอที่ฟัผ่าระหว่าลาทั้สอน
อาเอร์ผมทอ นัยน์าสีแเลือ ปะทะ เเบอร์ผมทอ นัยน์าสีเียวมร
ทั้สอ่าไม่ยับร่าายแม้แ่น้อย นระทั้อาเอร์ทำารสะบัมืออนเอ เปิารโมี้วยมาบมามาย
ารโมีที่ไร้วามปราี
อาวุธมามายที่พุ่ออมาาลัมิิออาเอร์
ราวับฝนาสวรร์ที่ลมา เเบอร์เอ็ไม่ประมา เธอสามารถใ้าบเอ็าลิเบอร์อนปัป้อารโมีออาเอร์ไ้ไม่ยา
ารเลื่อนไหววิาัวเบา ท่าเท้า ย่า้าวราสีห์ประายแส วิาที่่อยอมาาท่าเท้ามัรเมา
“ เ้ายัสอนวิาพื้นให้ับนาอีหรือ
อาเอร์!!! ”
“ เอาน่า ยัไเธอ็ภรรยา้า ”
“ แล้ว้าละ ไม่ใ่ภรรยาเ้าหรือไ ”
ารทะเลาะันเออรอบรัว
แน่นอนว่ารูลเลอร์เหมือนะเป็นัวประอบมามาย
โยส่วนมาะเป็นารปะทะันเอออาเอร์ับเเบอร์
สอสาว่าแสวามสามารถอนออมา อาเธอร์เรียที่สามารถป้อันและโมีสวนลับไปไ้
้วยท่าลื่นอาาศ
ิลาเมเอ็ไม่น้อยหน้า
เธอทำารโมีาลอบทิศทานเเบอร์ไม่อาะป้อันารโมีไ้
แน่นอนว่าแม้ะไ้รับมาแ่มัน็แ่เล็น้อย อาเธอร์เรียทำารปลปล่อยสัาาอนเอออมา
้วยารไม่พึ่พาประสาทสัมผัสทั้ 5 อนเอ
แ่พึ่พาสัาา
เร้ เร้ เร้ เร้
เสียอโลหะที่ปะทะันเอ
ิลาเมมอไปยัเเบอร์้วยสายาเยเมย ่อนะทำารเพิ่มวามเร็วออาวุธนเอไปอีระับ
ายหนุ่มผมแส้มปลายาวเอ็อยาะเ้าไป่วยอยู่หรอ แ่ิอีรอบทั้สอ่าเป็นราาอประเทศ
ไม่้อารวาม่วยเหลือาเาแน่นอน
“ ิโร่เป็นอ้า่ะ ” เเบอร์
“ แฮะ สมบัิเป็นอ้า นอ้า็้อเป็นอ้า
มิใ่อเ้า ” อาเธอร์
าร่อสู้อทั้สอไ้รับารเฝ้ามอาลุ่มนั่า
แน่นอนว่าเหล่ามาสเอร์่าไม่ิะเ้าไปแทรารประลอ ยเว้นะเห็นสถานาร์ที่เป็นประโยน์่อนเอ
อาเธอร์เรียถอนหายใออมา่อนะเินลมปราไปทั่วร่าาย ลมปรา พลัรูปแบบหนึ่อโล
่าาเวทมน์
ที่ะ้อินาารสร้าภาพภายในหัว ลมปรา ะ้อฝึฝนร่าายและทรัพยาร
มือ้ายออาเธอร์เรียปราเล๊บออมา มันสามารถปัป้อารโมีไ้อย่า่ายาย
ิลาเมที่เห็นท่าทาไม่ี ทำารเพิ่มอาวุธเ้าไปอีอย่าหนึ่ โ่สวรร์
เอ็นิู
“ อ่า เอาริเลยเหรอ
ไม่เป็นารเอาเปรียบเินไปหน่อยเหรอ ท่านราา ” รูลเลอร์
“ หุบปาอเ้าเสีย อาเอร์ ้ายัไม่เสร็ธุระ
” อาเอร์
“ เ่นัน่ะ ืนนี่เราะ้อุยัน
้าะลโทษิโร่้วย ” เเบอร์
ิบแล้วละสินะ ายหนุ่มฝืนยิ้มแห้ๆออมาแทน
ใบหน้าเ็มไป้วยวามเหนื่อยใ เพียไม่นานโ่สีทอที่ปราออมา็สามารถพันธนาารร่าายอเเบอร์เอาไว้
ิลาเมยิ้มออมามันะ้อเป็นัยนะอเธอแน่นอน แ่เเบอร์ทำารออแรระาโ่นแหล
“ เป็นู่่อสู้ที่รับมือยาเสียริ อาเอร์
ถ้า้าบารปะทะรั้นี้ลไ้ อย่าหาว่า้าใร้าย ” อาเธอร์
“ ิโร่ ถ้าไม่ยอมอธิบายออมานหมืนนี้
อย่าหวัว่าะไ้นอนเลย่ะ ” เเบอร์
ทั้สอสาวล่าวออมา ิลาเม
ทำารับาบอน้วยมือวา ่อนะทะยานร่าเ้าปะทะเเบอร์ ถ้าเป็นเอร์แวนท์ปิ
เธอะไม่ยอมลมาาที่สูเ็า ะให้ราาลมาเหยียบบนพื้นับพวสามัน มันไม่ลแน่นอน
แ่อีฝ่ายเป็นแบบเียวับเธอ
“ มาัสินัน ” อาเอร์
“ ่ะ ” เเบอร์
“ ใระเป็นภรรยาหลวอิโร่ / อาเอร์ ”
านเ้าแบบเ็มๆเลยสิ
รูลเลอร์ถอนหายใออมา้วยวามเหนื่อยอ่อน
เาอยาะหาไม้สัท่อนมาทุบหัวอนเอนสลบไปีว่า ไอริสฟีลมอภาพรหน้า่อนะยิ้มออมาเล็น้อย
นับว่าเป็นารทะเลาะันอรอบรัว แ่อาะหนัว่าอนเธอับไมยะเล็น้อย
“ เหนื่อยหน่อยนะ๊ะ ิโร่ั ” ไอริสฟีล
“ อ่า มันเหนื่อยมา ” รูลเลอร์
“ ็เิมาเสน่ห์แรเอ โทษโะาเถอะ๊ะ
” ไอริสฟีล
ายหนุ่มผมแส้มปลายาวหัวเราะออมาแห้ๆ
่อนะมอารปะทะันอทั้สอน วิาที่มีราานมาาวิา มัรเมา อเอมิยะ
ิโร่
ฮ่า ฮ่า ฮ่า อบุสำหรับารบริา เอันเมื่อวันเสาร์หน้ามารับ อิอิ
ความคิดเห็น