คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : หัวใจดวงนี้
โนินถล่ม ปัุบันมันเ็มไป้วยวามหนาวเย็นยะเยือที่ะแ่แ็ทุสิ่โยรอบ สายลมที่พัผ่านแทบไม่แ่าาใบมีที่รีแทลบนเนื้อหนัมนุษย์ วิลเลินำนวนหนึ่ลายเป็นประิมารรมน้ำแ็แสนสวยาม ใบหน้าอพวมันเ็มไป้วยวามสิ้นหวัอย่าแท้ริ โยเบื้อหน้าเป็นร่าบาอสาวน้อยผมสอสี อัลัษ์สุแ็แร่ที่ยาะ้าน
ฟู~~~~ ฟู~~~~
ไอเย็นยะเยือที่เป่าออมา มันย่าเสียแทเหลือเิน สายาเ็มไป้วยวามเยา ้อมอไปยัวิลเลินรหน้า้วยท่าทีแสนหยิ่ยะโส ้วยวามแ็แร่บวับอัลัษ์ มันึไม่แปลเลยที่เธอะบ่มเพาะวามหยิ่สะโสเอาไว้ภายในิใ!! สอเท้าที่เหยียบย่ำไป้านหน้า แทบะทันที ที่ปราิสัหารออมา บรรยาาศโยรอบ็โนแ่แ็ทันที!!
“ เปล่าประโยน์่ะ ถ้ายัไม่อยาแ็าย ็บอแผนารทุอย่ามาส่ะ ”
ฝ่ามือทีุ่มอำนาแ่แ็เอื้อมออมา!! ทำเอาวิลเลินรหน้าแทบสิ้นสิ วามหวาลัวมาพร้อมับวามหนาวเย็นที่ัระูทั่วร่าาย!! ้อเสียเพียอย่าเียวอโทโโริ ย่อมเป็นร่าายอเธอเอที่เย็นลทุรั้ที่ปลปล่อยอัลัษ์ ไม่ว่าะเป็นสถานาร์แบบไหน เธอไม่มีทายอมใ้อัลัษ์อีรึ่หนึ่ที่เป็นเปลวเพลิอย่าเ็า ไม่ ไม่
โนึถล่ม ัสึิำลัเผิหน้าับเหล่าวิลเลินำนวนหนึ่ พร้อมับเพื่อนร่วมห้อสายเร้าร้อนอย่า ิริิมะ เหมือนว่าอีฝ่ายะลายเป็นลูน้ออัสึิเรียบร้อย ้วยวามแมนเินหนึ่ร้อยเปอร์เ็น์อเธอ ย่อมสามารถสยบอีฝ่ายไ้อย่า่ายาย บรรยาาศรอบัวมอบวามรู้สึที่ไม่เหมือนับผู้หิเลยสันิ ร่าวิลเลินที่โนระเบิอันหน้าอย่าั
“ ไม่หมเสียที ไอพวลูระ๊อ ”
พววิลเลินที่บุเ้ามานับว่าเป็นพวระ๊อปลายแถวมา วามแ็แร่ไม่เท่าไรนั ัสึิึสามารถล้มมันอย่า่ายาย ิริิมะเอ็ไม่เลว้วยเ่นัน ทา้านเพื่อนร่วมห้อไม่้อเป็นห่วแน่นอน ็พววิลเลินรหน้าเล่นอ่อนแอนน่าสมเพเลยนิ แถมลุ่มที่เ้าบ้าเุไป้วยเอ็ไม่น่าเป็นห่วเลยสันิ อนนี้มีเพียแ่ำัเ้าหมอวันเท่านั้น
“ เรื่อัร้อนแล้วสิ เ้ามาทีเียวเลยไปพวลูระ๊อัวประอบ ”
แ่ละโนที่โนเลื่อนย้ายไป พวเพื่อนร่วมห้อ่าเผิหน้าับวิลเลิน ิสัหารและท่าทีุร้ายมันเป็นอริ เมื่อมีอันรายถึีวิ นเราไม่สนใเ์ที่สัมสร้าออมาหรอ ริไหมเล่า
หนุ่มน้อยมิโริยะ ไ้เริ่มเินทาไปามอบแม่น้ำเพื่อลอบเลี่ยสายาอวิลเลิน นับว่าเป็นโีอย่าหนึ่เลย ที่อาารย์ไอาวะยอมเอาัวเอเป็นเหยื่อล่อพววิลเลินส่วนมาไว้ ทว่ามันะีแน่เหรอ เ้าัวประหลาลายพันธุ์นั้นท่าะเป็นอันรายมา!! แถม้อมูลที่เ้นออมาาปาวิลเลินะเื่อถือไ้นาไหนัน!? แผนาร่าออลไมท์ ไม่มีทา
“ มิโริยะ ถามรินายเินบนผิวน้ำไ้ยัไัน!! น้ำหนัอนายมันมาว่าน้ำนะ!! ”
“ อืม........ไม่รู้เหมือนัน ”
“ อย่าับทสนทนา้วยำว่า ‘ ไม่รู้สิ ’ มิโริยะ!! ”
หนุ่มน้อยมิโริยะหัวเราะออมาเล็น้อย พวเราสามนเินไปามอบแม่น้ำ ้วยุที่พวเราอยู่มันไม่ไ้ไลไปาส่วนลาอโม USJ มานั เพียไม่นานพวเรา็ไ้าาร่อสู้อย่าุเือนระหว่าอาารย์ไอาวะ และ วิลเลิน ำนวนนับไม่ถ้วน แม้ว่าะไม่เ่มามายอะไร มัน็ยัสามารถททน้วยำนวนที่มามายมหาศาลแทน แย่แน่
‘ น้ำน้อย ย่อมแพ้ไฟ ’
“ มิโริยะ อย่า....พวเรานะะไปทำอะไรไ้ัน อีฝ่ายเป็นวิลเลินนะ ”
“ อืม มิโริยะุ พวเราเ้าไปอาะเป็นภาระให้ับอาารย์ไอาวะ ันิว่าพวเราวรไปหาอาารย์หมายเลสิบสามมาว่า ”
ภายในออเาเ็มไป้วยำถามมามายที่ปะทุออมาไม่าสาย ถ้าปล่อยเอาไว้แบบนั้นมันะีริหรือ ภาพออาารย์ไอาวะที่ำลัเหนื่อยล้าสายัวแทบา แถมิมุ่ร้ายอไอนที่มีมือเ็มร่าเอ็รุนแรมา สายาับ้อราวับอสรพิษแสนั่วร้าย หนุ่มน้อยมิโริยะสูลมหายใเานเ็มปอ ่อนะ่อยๆเินออไปาแม่น้ำ
“ อาะริที่ผมไม่สามารถทำประโยน์ให้ับอาารย์ไอาวะไ้ อาะริที่ผมวระไปรวมัวับทุนภายในห้อ เพื่อไม่ให้อาารย์้อเป็นัวล ”
“ แ่ว่าผมนะ ไม่อยาะหนีเหล่าวิลเลินรหน้า อาารย์ไอาวะำลัลำบา ผมนะ..... ”
“ ยอมอยู่เยโยไม่ทำอะไรไม่ไ้หรอ!! ”
วันฟอร์ออล ฟูลาวล์ 50 เปอร์เ็น์
เหล่าวิลเลินที่รอบนอ เห็นนัเรียนโ่เลานหนึ่ำลัเินมา พวมันแสยะยิ้ม้วยวามั่วร้าย พุ่รเ้าหามิโริยะแบบไม่ลัเล สอมือถืออาวุธมีมแสนอันราย ทว่าพริบาเียว็ราวับไ้ยินเสียำรามอันเี้ยวราอสัว์ร้าย โลหมุนบิเบี้ยวไปหม ไม่สิร่าอพวมันเอ่าหาที่โนโมีอย่ารุนแร นสมอหมุนามสถานาร์ไม่ทัน!!
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!
ร่าอวิลเลินที่ิว่าัวเอแน่ ็โยลอยระเ็นออไประแทับสิ่่อสร้าโยรอบ!!
“ อาารย์รับ ผมมา่วยอาารย์อีแร ”
“ เหอะ เธอนี่มันริริเลย มิโริยะ ลับไปเธอะ้อเียนรายานส่ัน เ้าใไหม ”
“ รับ ”
่อให้เียนรายานส่อาารย์ เา็ยินีะทำแบบเิม วิลเลินที่ระายัวอยู่เริ่มแสท่าทีร้อนรนออมาอย่าัเน เนื่อมาาระบวนท่า่อสู้อหนุ่มน้อยมิโริยะ ูไม่เหมือนเ็น้อยไร้เียสาเลย ราวับว่าเย่อสู้ริมา่อน!! มัน็ไม่แปลหรอ ็เาเยปะทะับสุยอฮีโร่อันับหนึ่อย่า ออลไมท์ ลอระยะเวลาหลายเือนนิ มันึไม่แปล
ที่มิโริยะะเหนือว่าทุนภายในรุ่นเียวัน
มิโริยะ อิึุ อัลัษ์ วันฟอร์ออล
หนึ่ำปั้นปยี้วามั่วร้าย!!
ร่าอเหล่าวิลเลินที่โนหนุ่มน้อยมิโริยะเล่นาน นหมสภาพอย่า่ายาย เพียั่วพริบาเียวที่หมัำลัปะทะับใบหน้าวิลเลิน เาะทำารเร่ปลปล่อยพลัออมามาว่า 70 เปอร์เ็น์ พววิลเลินระอรหน้ามิอา้านทนแรายที่มามายมหาศาลบวับอัลัษ์วันฟอร์ออล!! สุท้ายมันลายเป็นเหมือนหมัระเบิแสนรุนแร!!
อาารย์ไอาวะเอ็พอะมีเวลาพัหายใบ้า อย่าน้อยมัน็ยัีว่า้อโนรุมล้อมไป้วยเหล่าวิลเลินำนวนนับไม่ถ้วนนบละนะ พริบาเียววิลเลินหลายสิบน็ล้มไปนอนบนพื้น พวมันหมัสิหมสิ้นเรี่ยวแระ่อสู้ัื่น ระแสทิศทาเริ่มเปลี่ยนมายันัเรียนยูเอ ทา้านเ้าัวที่สามารถวาร์ปเไ้็้อยอมถอยออมาลุ่มอาารย์สิบสาม!!
“ มิโริยะุเหรอ!? ”
อาารย์หมายเลสิบสาม ล่าวออมา้วยวามไม่แน่ใ เนื่อมาาเ็หนุ่มรหน้าที่ำลัเล่นานวิลเลินำนวนมา้วยระบวนท่าอนเออย่าออา แ่าาเ็ายในั่วโมเรียนราวับนละน!! เมื่อไม่ศัรูอยู่รหน้า อาารย์หมายเลสิบสาม็ัสินใบอให้อีะวิ่ออไปอวาม่วยเหลือทันที เนื่อายัมีสัารบวนอยู่!!
“ โทมูระุ เ็นนั้นเป็นัวปัหานะรับ ”
“ เออ...น่าเสียายที่ออลไมท์ไม่อยู่ แ่ว่าถ้าหา่านัเรียนทุนไ้ มันะปราัวออมาไหมนะ ”
“ โนมุัารมัน ”
วินาทีนั้นเอ หนุ่มน้อยมิโริยะสัมผัสไ้ถึอันรายอย่าถึที่สุในีวิ!! ร่าายหเร้วยวามเร็วที่น่าเหลือเื่อ ผิวหนัอเาราวับุนเาที่มิอาทำลายไ้้วยำลั อนนั้นเอที่ำปั้นอใรบาน่อยมายัแนที่เป็นาร์ป้อันอย่ารุนแร นร่าอหนุ่มน้อยมิโริยะโนเรี่ยวแรมหาศาลอมันส่นลอยไประแทำแพทันที!!
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!
“ เรี่ยวแรบ้าบออะไรัน!? ถึับทำให้แนาเลยเหรอ ”
้วยร่าายที่แ็แร่เหนือมนุษย์อเายัแนา ไหนะทะลวอบเที่สอไปเรียบร้อยแล้ว อายุัยยัมาถึสี่ร้อยปี ยัไ้รับบาเ็บที่แน!! ร่าายสั่นเทาไม่น้อย ทว่าสายาอเายัเ็มไป้วยเำนแห่าร่อสู้ไม่าหาย ถ้าหามัน่อสู้ับอาารย์ไอาวะที่ไม่ไ้เป็นสาย่อสู้ละ็ อาารย์อาะไ้รับบาเ็บสาหัสในพริบาเียวอย่าแน่นอน
“ แฮ่ แฮ่ เือบไปแล้วสินะ อย่าที่ิ ผมวระเอาริ ”
“ ไม่แาย ็เป็นผมที่้อาย!! ”
วันฟอร์ออล ฟูลาวล์ 100 เปอร์เ็น์
ร็อบ!! ร็อบ!! ร็อบ!! แร็บ!! แร็บ!! แร็บ!!
เสียรีร้ออระูทั่วร่าายที่ัหวยโหน เสียอล้ามเนื้อที่เริ่มะีาเนื่อมาาระแสพลัวันฟอร์ออลมันยิ่ให่เินว่าที่ร่าายอเาะทานทน!! มนุษย์ัแปลโนมุำรามออมาพร้อมับพุ่ทะยานเ้าหาหนุ่มน้อยมิโริยะ อย่ารวเร็ว มันไม่รอ้าโยนำปั้นอัวเอเ้าหามิโริยะทันที หนุ่มน้อยเอ็ไม่ลัเลเ่นัน เา็เริ่มอบโ้ทันที!!
ปั!! ปั!! ปั!! ปั!! ปั!! ปั!! ปั!!
ำปั้นที่ปะทะันอย่ารุนแร นระูแนแทบะแหล เลือสาระายไป้านหลั ร่าายสั่นสะท้าน
มันลายเป็นโลที่มีเพียแ่ มนุษย์ัแปลโนมุ และ หนุ่มน้อยมิโริยะ ะอยู่ หรือ ะาย มันเป็นาร่อสู้อิใ อหัวใที่ยัเื่อมั่น
อี้านหนึ่โทมูระ ็ส่สัาใหุ้โริริลมือัารนัเรียนและอาารย์หมายเลสิบสามทันที!! ้อััวปัหายุ่ยาออไป่อน ารเลื่อนย้ายพริบาอุโริริ ไ้มาปราัวที่้าน้าเหล่านัเรียนทันที แ่ระายพวอ่อนหัไปทั่วบริเว แล้วปล่อยให้เหล่าวิลเลินสวะัาร็เพียพอแล้ว ทว่าั่ววินาทีนั้นเอที่อาารย์หมายเลสิบสามเลื่อนไหว
“ ิับแล้วนะรับ ุนะยัอ่อนประสบาร์ ถ้าเทียบับฮีโร่มือโปรนอื่น ”
หมอหนา็ไ้ทำารเลื่อนย้ายแรึูอันมหาศาลไปทา้านหลั อาารย์หมายเลสิบสามทันที ุป้อันโนีระาอย่า่ายาย นสุท้ายเธอ็หมสภาพ่อสู้ อัลัษ์หลุมำอเธอในปัุบันมันอันรายเินไป เมื่อแน้ายโนทำลายไปใน่วสราม อาารย์หมายเลสิบสามทำไ้เพียแ่ยิ้มออมาอย่า่มื่นเท่านั้นเอ ทำอะไรไม่ไ้
ทา้านอาารย์ไอาวะเอ็เริ่มแย่ วาอเามันเริ่มแสบร้อนราวับโนเผา!!
อนนั้นเอที่มีวิลเลินนหนึ่วิ่ทะยานเ้ามาหา หมายะัารอาารย์ไอาวะที่เปิ่อว่า!! ั่วพริบาบรรยาาศโยรอบ็โนแ่แ็ทันที ร่วมถึร่าอวิลเลินที่หยุนิ่ในท่าวิ่ ลายเป็นรูปปั้นน้ำแ็ที่เหลือเพียใบหน้าที่ีาว!! ร่าอสาวน้อยที่ำลัเิบโเป็นหิสาว ่อยๆเหยียบ้าวเินเ้ามา โทโรโริ โโะ
“ อาารย์หนูมา่วยแล้ว่ะ ”
‘ ถอยไป ถอยไป ไอัววาร์ปเ ันนนี้ะเป็นนัารเือมันเอ!! ’
บาุโะ ัสึิ เอ็มาแล้วเ่นัน
“ เห้อ~~~ ไม่ไหว ไม่ไหวเลย พวเธอทุนะ้อเียนรายานให้ัน!! ”
ผมรู้ว่าหมายเลสิบสามเป็นผู้หิ แ่อยาะปิบัไปอีสัร้อยอนเท่านั้นเอ แย่ริมีเม้น์สปอย!!
ความคิดเห็น