คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ไฟดับ
"โบมิน...ไปผับกันไหมวันนี้"โซจินชวน
"ไม่..."โบมินพูดทำเอาโซจินตะลึง
"ไม่..ปฎิเสธ ^ _ ^"โบมินพูดและยิ้มทะเล้น
"โธ่..ไอบ้า เดี๋ยวไปชวนพวกนั้นด้วยนะ"โซจินพูดพลางตบไหล่โบมิน
"อือ..เดี๋ยวมานะ"โบมินพูดและลุกไปแต่ไม่ปิดประตู
"อ๊าย.."โซจินกรี๊ดเมื่อเห็นเงาปริศนาผุดโผล่แถวๆประตู
"คุณกรี๊ดทำไมผมเอง"เสียงปริศนาที่ว่าก็คือ แจจุงนั้นเอง
"โธ่..ตกใจ นึกว่าผี มีไรล่ะ"โซจินพูดพลางจับหัวใจตัวเอง
"เปล่าหรอกแค่อยากเห็นหน้าผู้จัดการส่วนตัวชัดๆน่ะ"แจจุงพูดพลางนั่งลงบนโซฟา
"แค่เนี้ยนะ"โซจินพูดพลางลุกขึ้น
"อืม..แล้วก็จะมาคุยเรื่องเพลงที่พวกคุณต้องแต่งให้พวกผมน่ะ"
"อืม...มีไรหรอ"
"คือพวกคุณลงมือแต่งยังหรอ"แจจุงถามพลางมองหน้าโซจิน
"เหอะ...ยังหรอกฉันกะว่าจะแต่งพรุ่งนี้น่ะ"โซจินพูดพลางยื่นขวดน้ำให้แจจุง
"อืม...ขอบใจนะ..อึ๊กๆๆ"แจจุงพูดพลางรับน้ำจากมือโซจินและกระดกกินใหญ่ ยังกะไม่ใครกินน้ำ(อดน้ำมารึไง)
"ไฮ....โซจินว่าไง"มีสาวน้อยคนหนึ่งหน้ารูปไข่หุ่นดีเดินเข้ามาแลพะทักทายโซจิน
"อ้าว....ว่าไงอินโย"โซจินพูดกับสาวนั่นที่ชื่ออินโย
ส่วนแจจุงน่ะหรอจ้องอ่ะดิ
"โอว...ยู ชื่ออะไรหรอคะ"อินโยพูดพลางยิ้มหวานให้แจจุง
"ชื่ออแจจุงครับ"นายแจจุงพูดพลางยิ้มหวาน
"นี่...อินโยมีธุระอะไร"โซจินถามพลางจับไหล่อินโยที่กำลังจะก้มจูบแจจุง
"อ๋อ...คือแนจะมาเอาเนื้อเพลงที่เธอบอกให้มาเอาน่ะ"อินโยพูดพลางส่ายหน้าเพื่อเรียกสติกลับมา
"อ๋อ..อ่ะนี่"โซจินพูดพลางยื่นซองกระดาษสีน้ำตาลให้อินโย
"อืม...บายค่ะแจจุง"อินโยรับซองสีน้ำตาลและหันไปพูดกับแจจุง
"ใครอ่ะ"แจจุงถาม
"อ่อ..เขาชื่ออินโยสวยใช่ไหมล่ะ เขาน่ะเป็นดาราที่โดนดันเข้าวงการ"โซจินพูดพลางกอดอกและมองแจจุงขำๆ
"เอ๋..สวยขนาดนั้นทำไมต้องดันด้วยล่ะ"แจจุงถามด้วยสายตาบ๊องแบ๊ว
"ก็อินโยน่ะเกิดที่อเมริกา และเป็นนางนิตสารน่ะและที่นี้เธอดันไปมีแฟน 2 ก็เลยต้องออกจากวงการ และพ่อเธอก็เป็นประธานบริษัทนี้พอดีน่ะ ^ _ ^ "โซจินอธิบาย
"อืม...ท่านประธานคังมินน่ะเหรอ"แจจึงทวนคำ
"อืม...พลื่บ!!!! "โซจินพูดและไฟดับพอดี
"อ๊ะ...ไฟดับอ่ะ แงงงงๆ"โซจินพูดพลางสะอื้น
"นี่..คุณโซจินคุณจะร้องไห้ทำไมแค่ไฟดับเอง"แจจุงถามโซจินในความมืด
"ก...ก็ฉันกลัวความมืดนี่นา "โซจินตอบ
"เหรอ...แล้วตอนนี้คุณยืนอยู่ที่เดิมรึเปล่า"แจจุงถามพลางควานหาโซจิน
"เอ๊ะ...."แจจุงพูด
"ใครเกาะแขนผมเนี้ย"ฉ๗๗.ฑุโ
"ฉ..ฉันเอง"โซจินพูด
15นาทีผ่านไป (โซจิน)
ไฟก็ยังไม่มา ใน ช่วง 2 ทุ่มนี้ทำให้ฉัน โซจินถึงกับใจเต้น ช่วยไม่ได้นี่นาฉันได้อย฿ในห้อง 2 อ 2 กับ แจจุง
หนุ่มหล่อดันได้นั่งเกาะแขนเขาอีก ฉันกลัวความมืดนี่นา แต่ไฟก็ยังไม่มาฉันก็เลยยังนั่งเกาะแขนเขาอยู่
"พรื่บ...อ๊ะ"เสียงไฟมาและฉันก็เบิกบานขึ้นและก็พละเขาออกทันที มันอายนี่นา
"ก๊อกๆๆๆ"ใครนะมาดีแล้ว ฉันอายๆๆๆๆ
"เป็นไรรึเปล่า โซจิน"โบมินนี่เอง
"นั้นผมไปนะ"แจจุงพูดพลางเดินออกไป
"นี่...แจจุงมาไมแล้วเธอคงไม่เป็นไรใช่ไหม"ยัยโบมินถามใหญ่
"เขามาถามเรื่องเพลง ฉันไม่เป็นไร"ฉันพูดพลางไปนั่งที่โต๊ะทำงานพูดพลางกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงาน
"ไม่สบายรึเปล่าหน้าแดงๆ"โบมินช่างสังเกต
"อ๊ะ..เปล่านะไม่เป็นไร ล..แล้วพวกแทยังว่าไง"ฉังเบี่ยงเบน
"อ๋อ..พวกนั้นมันไม่ไป "โบมินพูด
"ทำไมอ่ะ"ฉันพูดพลางก้มหน้าก้มตาทำงาน
"มันบอกว่า งานเยอะ "โบมินพูด
"อืม...ไม่เป็นไร แล้วโบมินจะไปไหม"ฉันเปลี่ยนสรรพนามพูดเพื่อจะไปเป็นเพื่อน อิอิ
"ก็อยากไปอยู่หรอกแต่ แม่ฉันให้ไปดูตัวอ่ะดิ"โบมินทำเสียงตลก
"อืม...ลืมไปคุณป้าชอบให้แกไปดูตัว โชคดีละกันนะ"ฉันปลอบเพื่อน
"นั้นฉันไปทำงานต่อนะเรื่องอีกนิดเดียวเอง"โบมินพูด
ความคิดเห็น