คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter I::สิ่งที่หายไป..(30%)
|
“ตื่นหรือยังจ๊ะ อาลาดินจัง? ออกมากินข้าวก่อนไหม?”
สาวร่างเล็กในชุดจีนยาวสละสวยเอ่ย นัยน์ตาสีคมกริบเหลือบมองไปทั่วเรือนร่างของเด็กหนุ่มวัยละอ่อนที่มีแต่รอยแผลจากการถูกทำร้าย เห็นแล้วก็อดที่จะถอนหายใจออกไม่ได้ทุกทีจริงๆ...
“แต่...เอ๊ะ ไม่สิต้องทำแผลพวกนี้ให้เธอก่อนจะดีกว่า..?”
หลังจากเอ่ยประโยคจบเด็กหนุ่มร่างเล็กค่อยๆหันมาสบตากับอีกฝ่ายด้วยใบหน้านิ่งเรียบเฉยก่อนจะรอบยิ้มที่มุมปากปนเศร้าออกมาเล็กน้อย โคเกียวคุค่อยๆหยิบผ้าพันแผลและยาจากในกล่องที่เธอเตรียมไว้ตั้งแต่แรกขึ้นมา พร้อมกับเขยิบขึ้นไปนั่งตรงข้ามกับอีกฝ่ายตรงพื้น
แผลพวกนี้..เห็นแล้วก็อดจะสงสารไม่ได้จริงๆ..จูดัลจัง...
สาวตัวเล็กเอ่ย มือจับผ้าพันแผลบนแขนและตามลำตัวอีกฝ่ายอย่างเบามือ.. เด็กคนนี้นอกจากตัวเล็กแล้ว เรือนร่างช่างบอบบางราวกับอิสตรีเสียจริงละ ถึงแม้จะเป็นถึงเมไจก็เถอะ เด็กก็คือเด็กอยู่วันยังคํ่าละนะ....แต่นี่ก็..
เกือบเดือนแล้วสินะ..
แต่...แล้ว..แถม...ยัง...
เกือบทุกครั้งที่เธอมักจะเห็นเด็กหนุ่มตัวน้อยคนนี้ร้องไห้วิ่งออกมาจากห้องพร้อมกับรอยแผลต่างๆตามร่างกาย เด็กหนุ่มตัวน้อยที่เคยยิ้มแย้มสดใสและร่าเริงกับมาต้องจนตรอกเพราะเรื่องไม่เรื่องแบบนี้...เป็นใครก็อดที่จะสงสารไม่ได้หรอก
|
ความคิดเห็น