โรคุ หนุ่มน้อยยอดนักสืบ

ลำดับตอนที่ #2 : แฟ้มคดีที่1 เบาะแสปริศนา [ฉากที่ 1]

เบาะแสปริศนา [ฉากที่1]

ณ โรงแรมโฮไดโฮเทล โรงแรมชื่อดังกลางเมืองโตเกียว

“ก๊อก ก๊อก ก๊อก” เสียงเคาะประตูดังขึ้นที่ประตูห้อง 1502 ของโรงแรมแห่งนี้ เรียกให้ชายวัยประมาณ 50 กว่าๆออกจากภวังค์หนังสือที่เขาอ่านอยู่ และเดินไปที่ประตูห้อง 

ชายเจ้าของห้องมองลอดผ่านบริเวณตาแมวที่ประตู เขามองเห็นร่างของผู้มาเยือนกลางดึกได้อย่างชัดเจน ภาพที่เขาเห็นทำให้เขาต้องส่ายศีรษะอย่างเอือมระอา ก่อนจะเอื้อมมือที่มีร่องรอยความเหี่ยวย่นไปปลดกลอนและเปิดประตูเชิญผู้มาเยือนให้เข้ามา โดยตัวเขาเองไม่มีทางรู้ได้เลยว่า คนผู้นี้จะกลายเป็นยมทูตผู้นำวิญญาณเขาออกไปภายในไม่ช้านี้

“แกอีกแล้วรึ” ชายเจ้าของห้องเอ่ยปากเมื่อผู้มาเยือนได้ก้าวเข้ามาในห้องของเขาเรียบร้อยแล้ว 

“ฉันจะมาพูดเรื่อง...” ผู้มาเยือนยังพูดไม่ทันจบเจ้าของห้องก็พูดแทรกขึ้นมาทันที

“ถ้าจะมาเรื่องเก่าฉันก็บอกแกไปแล้วไงว่าต้องทำตามที่ฉันบอกก่อน” พูดจบเขาก็กลับไปนั่งอ่านหนังสือที่โต๊ะต่อ โดยคิดว่าเดี๋ยวคนที่ยืนอยู่คงกลับไปเองเหมือนทุกๆครั้ง แต่ดูเหมือนครั้งนี้เขาจะเข้าใจผิด ผู้มาเยือนไม่มีทางกลับไปง่ายๆแน่ 

“แต่ฉันต้องการมันจริงๆนะ” ผู้มาเยือนพูดอย่างไม่ย่อท้อขณะเดินตามเข้ามาที่โต๊ะอ่านหนังสือ 

“ถ้าแกยอมทำตามที่ฉันบอก ฉันจะคืน สิ่งนั้น ให้” ชายเจ้าของห้องบอกพร้อมกับลุกขึ้นยืนอีกครั้งและเดินไปที่โคมไฟใกล้ๆโต๊ะ ขณะที่หยิบหนังสือที่ตนอ่านค้างอยู่ติดมาด้วย เขาหันหลังให้ผู้มาเยือนอย่างไม่คิดอะไร 

“แกก็รู้นี่ว่าฉันพูดจริงทำจริง ถ้าแกไม่ยอมทำตามที่ฉันบอก ข่าวนี้ได้รู้กันทั่วบ้านทั่วเมืองแน่” ชายเจ้าของห้องยังคงพูดต่อไปโดยไม่ได้คาดคิดเลยว่า นี่อาจจะเป็นครั้งเกือบสุดท้ายที่เข้าได้พูดก็เป็นได้ 

คำพูดเพียงไม่กี่คำที่หลุดออกมาจากปากชายเบื้องหน้า ทำให้คนที่ได้ยินรู้สึกเดือดดาลเป็นยิ่งนัก เขาขาดสติเต็มที่ และโดยไม่มีใครคาดคิดมาก่อน ตอนนี้เองที่เขาได้กลายร่างเป็นยมทูตล่าวิญญาณเต็มตัว มือของยมทูตได้ไปคว้าเอาสิ่งหนึ่งเข้า แล้วเขาก็เดินตรงไปที่ชายเบื้องหน้าทันที

“หมดเรื่องแล้ว แกกลับไป...!!” ชายเจ้าของห้องพูดยังไม่ทันจบก็ล้มโครมลงไปกับพื้น ตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจในความที่ไม่คาดคิดมาก่อน ก่อนที่สติจะดับวูบเขาได้คิดทำสิ่งหนึ่ง สิ่งสุดท้ายที่เขาจะได้ทำในโลกนี้และจะไม่มีทางจะได้ทำอีกตลอดไป...

“แฮ่ก แฮ่ก!!...ท...ทำไงดี ทำไปแล้ว ตายแน่” ผู้มาเยือนบ่นอย่างประสาทเสียขณะที่ในมือยังถืออาวุธสังหารที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือดของผู้เคราะห์ร้าย แล้วความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในสมองของเขา สิ่งทำให้เขาต้องกลายเป็นยมทูตไปชั่วชีวิต

ผู้มาเยือนได้จัดทำทุกสิ่งตามที่สมองของเขาสั่งการ แล้วเขาก็จากที่นั่นไปโดยไม่คิดจะกลับมาอีกเป็นครั้งที่ 2

เช้าวันรุ่งขึ้นที่กรมตำรวจได้เกิดความวุ่นวายขึ้นอย่างมาก เนื่องจากนาย โคชิอุมิ ซาวารุ ซึ่งเป็นเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ อย่างบริษัทโคชิอุมิ ถูกฆ่าตายอย่างปริศนาภายในห้องพักที่โรงแรมโฮไดโฮเทล ผู้พบศพคือ นางโคชิอุมิ ซึจิยะ ซึ่งเป็นภรรยาของผู้ตาย สาเหตุการทำร้ายจนถึงตายในครั้งนี้ทางตำรวจได้สรุปว่าเป็นการฆ่าชิงทรัพย์ธรรมดา เพราะห้องถูกรื้อกระจายและกระเป๋าเงินรวมทั้งของมีค่าของผู้ตายได้หายไป  ที่น่าแปลกคือ ยังหาอาวุธที่ใช้ในการฆาตกรรมไม่พบ อาวุธที่คาดว่าน่าจะเป็นของแข็งขนานเล็กและหนา  และดูจากสภาพศพผู้ตาย น่าจะตายด้วยการถูกฟาดอย่างแรงและตายภายในไม่กี่นาทีต่อมา 

และในเมื่อทางตำรวจไม่สามารถแก้ไขคดีนี้ได้ จึงต้องไปพึ่ง หนุ่มน้อยยอดนักสืบ อุมิฮายาชิ โรคุ

                 555 เราจัดวางหน้ากระดาษใหม่เล็กน้อยน่ะ แล้วก็แก้ชื่อโรงแรมกับชื่อคนด้วยนะจ๊ะ อย่าลืมลองอ่านกันต่อไป! ^^