รวมเรื่องสั้นขยันเขียน

ลำดับตอนที่ #7 : Princess Forever

                แสงเรืองรองส่องประกาย ใบหน้าอิ่มเอิบยิ้มแย้มประดับกับแสงไฟที่เฉิดฉายลงมาของโคมระย้า ส่องสว่างทั่วงานเลี้ยงปาตี้ มีเหล่าผู้คนเต้นอยู่บนพรมสีแดง อาหารที่ถูกจัดเตรียมอย่างเพียบพร้อมเว้นเสียแต่ว่า ผู้หญิงคนหนึ่งในชุดนักเรียนสีขาวใบหน้าจิ้มลิ้ม ทรงผมสีดำยาว ยืนตื่นตกใจจนแน่นิ่งอยู่กับที่มาซักพักหนึ่ง

                “ขอโทษครับ คุณหนูไม่ทราบว่า มีบัตรเชิญหรือเปล่า ขอรับ”

                ชายชรารูปร่างดี ยืดหลังตรงที่โน้มตัวเข้าหาหญิงสาวพูดพรางขยับแว่น เขาสวมถุงมือสีขาวสะอาดที่ใครๆเห็นก็ต้องร้องว่าอยากได้

                “ไม่มีหรอกค่ะ หนูหลงทางมาตอนกำลังกลับบ้าน”

                หญิงสาวพูดพรางส่ายหน้า แต่พ่อบ้านก็ขับไสอย่างไร้เยื่อใยจนมีเสียงหนึ่งดังขึ้น

                “ช้าก่อน โอลิเวอร์ เด็กคนนั้น จูลี่สินะ”

                ผู้หญิงที่แต่งตัวด้วยชุดหรูฟูฟ่องเดินลงมาจากบันไดจนคนในงานเลี้ยงต่างหลบถอยไป ภาพของเธอเด่นชัดมากขึ้นเมื่อยืนอยู่ต่อหน้าของ จูลี่

                “เรไร มาทำอะไรที่นี่ นี่บ้านของเธออย่างนั้นเหรอ? ทำไมมันดูใหญ่จัง แล้วมีปาตี้อะไรอย่างนั้นรึเปล่า”

                “เธอจะบ้ารึเปล่า ปาร์ตี้ เขาก็จัดทุกวันอยู่แล้วน่ะสิ”

                เรไรพูดพร้อมกับดึงมือของฉันเข้าไปในบ้าน ทุกอย่างสวยงามยิ่งกว่าที่เห็น เหล่าผู้เต้นรำอยู่หัวเราะยิ้มเล็กๆน้อยๆ ให้กับโอลิเวอร์ มันสนุกมาก จนลืมหลายๆสิ่ง ทั้งเป้าหมายหรืออะไรก็ตาม จุดมุ่งหมายที่อยากไปก็ไม่สามารถลืมได้

                “เดี๋ยว เรามีที่จะต้องไปนี่นา เราไม่มีเวลาอยู่ที่แห่งนี้แล้ว”

                “ช้าก่อน!”

                เรไรพยายามห้ามไม่ให้ โอลิเวอร์ออกจากงานเลี้ยงของเธอ

                “ไม่ได้หรอก เราต้องกลับบ้านแล้ว เรากำลังจะไปที่แห่งหนึ่งเรารู้เพียงแค่ว่าเราต้องรีบ ไว้เจอกันนะ เรไร”

                เมื่อโอลิเวอร์วิ่งออกมาจนถึงหน้าบ้าน ทุกอย่างจนถึงเมื่อครู่กลับจำไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว จดหมายในมือบอกฉันว่าจุดหมายอยู๋ที่ไหน เมื่อเดินต่อมาเรื่อยๆจนถึงบ้านหลังเก่าๆทำด้วยไม้โอ๊คผุๆพังๆ มีไฟลิบหลี่ เมื่ออยู่ต่อหน้าบ้านมันต่างกับสถานที่ๆฉันได้จากมา ความสนุกเมื่อครู่ลืมไปจนหมด

                “อ้าวมาแล้วเหรอ เข้ามาก่อนสิ”

                เสียงของผู้หญิงแก่คนหนึ่งต้อนรับอย่างอ่อนโยน มีคุกกี้เตาผิงถูกจุดอยู่เปลวไฟส่องประกายโชติช่วงสวยงามและเมื่อมายืนอยู่ตรงหน้าประตู หญิงสาวถอนหายใจ ก่อนเดินเข้าไป ผู้หญิงนอนหลับใหลอย่างสงบ ข้างๆตัวเธอมีนิทานเก่าแก่เล่มหนึ่ง หญิงสาวเล่าให้เธอฟังว่า มีงานเลี้ยงหนึ่งซึ่งจัดทุกวัน มีเจ้าหญิงที่มีความสุข แสงไฟส่องสว่างตลอดทั้งคืน เหล่างานเลี้ยงที่ไม่เลิกรา ขอให้เธอเป็นดั่งเจ้าหญิงนั้นนะ เรไร

                สาวน้อยจุมพิตที่หน้าผากช้าๆ ก่อนเดินจากไป......