คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : รอยแผลในอดีต
ภาพในตอนนั้นมันเกิดขึ้นเร็วมาก
ร่างเล็กๆของน้องสาวที่ค่อยๆก้าวออกจากตัวตึก..
พลันเมื่อเท้าพ้นจากตัวตึก ร่างนั้นก็ร่วงหล่นลงมาอย่างรวดเร็ว..
และกระแทกพื้นอย่างแรงจนเกิดเสียงดัง
เสียงกรีดร้องของผู้คนดังกันระงมอย่างตื่นตระหนก
เลือดสีแดงฉานสาดกระเซ็นเปื้อนเสื้อนักเรียนของผม..
“อากะรุ!!!!”
ชายหนุ่มแผดเสียงออกมาด้วยตกใจ พร้อมเสียงนาฬิกาที่เตือนบอกเวลาที่ตั่งอยู่บนหัวนอน
“ฝะ ฝัน..ฝันเรื่องนี้อีกแล้ว..”อานะตะพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ก่อนจะค่อยๆชันตัวขึ้นมานั่ง พลางเอามือทั้งสองมาปิดหน้าตัวเอง ที่น้ำตาเอ่อล้นออกมา
ไม่ว่าเรื่องนี้จะผ่านมานานถึง4ปีแล้ว แต่ภาพเหตุการณ์ในวันนั้นก็ยังคงตามหลอกหลอนเขาไม่
เลิก
ไม่ใช่แค่เขาคนเดียว แต่มันคือฝันร้ายของทุกคนในครอบครัว
“อากะรุ..ใครกันที่ทำร้ายเธอ ใครกันที่ทำให้เธอเป็นแบบนั้น ฮึก!”อานะตะพูดออกมาอย่างไม่เข้าใจตัวเอง และเหตุการณ์ในวันนั้นเลยสักนิด
ในวันนั้น ก่อนจะเข้าเรียนห้องตัวเองยังส่งยิ้มให้กันอยู่เลย..
ก่อนจะมาถึงโรงเรียน ก็ยังพูดเล่นด้วยกันอยู่เลย
ทำไมมันถึงกับตาลปัตรอย่างนี้
คดีน้องสาวของเขาจบลงไป โดยลงความเห็นว่า
‘น้องสาวของเขาฆ่าตัวตาย’
แล้วสาเหตุที่ฆ่าตัวล่ะตาย คืออะไร?
อานะตะ ช็อกและหมดสติไป พอฟื้นขึ้นมาปรากฏว่าคดีได้คลี่คลายจนจบแล้ว..
พอเขาถามทุกคนรอบข้าง กลับไม่มีใครปริปากบอกเขาเลยสักคน..
ถามพ่อกับแม่ก็แล้ว..
“อากะรุอิเขาเครียดเรื่องคะแนนสอบน่ะ..”
เขาได้ข้อมูลมาแค่นี้
แค่นี้เท่านั้น!
‘นั่นไม่ใช่สาเหตุการตายแน่ๆ ทุกคนกำลังปิดบังอะไรบางอย่าง ไม่ให้ตัวเขารู้เรื่องในสิ่งที่เขาไม่เคยรู้มาก่อน..’
“ผ่านมา4ปีแล้วสินะที่เธอจากไป..”อานะตะพึมพำขึ้นเบาๆ พลางหยิบรูปของตัวเองที่ถ่ายคู่กับน้องสาวเอามาวางไว้ที่ตักแล้วมองภาพนั้นอย่างอาลัยอาวรณ์
โคอิบิโตะ อากะรุอิ น้องสาวฝาแฝดของเขา..
พวกเราเติบโตมาด้วยกัน
เล่นด้วยกัน..
มีทะเลาะกันบ้างตามประสาลิ้นกับฟัน แต่ถึงอย่างนั้นอานะตะก็รักน้องสาวของตัวเองมากๆ
ทุกวันนี้แม้จะผ่านเรื่องเลวร้ายมาแล้ว แต่พี่ชายอย่างเขาก็ยังคงรับเรื่องการจากไปของน้องสาวไม่ได้
ยังคงแอบร้องไห้คนเดียวอยู่ทุกวัน
“อานะตะคุง ตื่นรึยังจ้ะ!” เสียงเล็กๆดังขึ้นข้างนอกห้อง อานะตะตกใจเล็กน้อยจึงรีบเอามือมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้เรียบร้อยก่อนจะขานรับ
“ตื่นแล้วครับ! เดี๋ยวผมจะลงไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ”
“จ้ะๆ! วันนี้อานะตะคุงต้องไปทำงานพิเศษนี่เนอะ งั้นก็รีบๆอาบน้ำแต่งตัวซะล่ะ เดี๋ยวจะไปสายเอา”ผู้เป็นแม่เตือนลูกชาย อานะตะจึงตอบแม่กลับอีกครั้งหนึ่งก่อนจะรีบลุกขึ้นจากที่นอนแล้วไปเตรียมตัวอาบน้ำ
อานะตะ...
มีเสียงหนึ่งเรียกชายหนุ่ม แต่มันยากเกินกว่าใครจะได้ยิน แต่ในที่สุดเสียงมันก็สามารถเล็ดลอดออกมาได้แล้ว
ใครอีกคนในจิตใจของอานะตะกำลังยิ้มกริ่มอย่างพอใจ
อยากรู้ล่ะเหตุการณ์ตายของน้องนายล่ะสิ
งั้นฉันจะช่วยนายเอง อานะตะ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปตอนหนึ่งค่ะ พอดีอยู่ๆก็นึกอยากจะแต่งเรื่องแนวลึกลับหน่อย ถึงจะไม่ค่อยถนัดก็เถอะ แต่เพราะอยากจะพัฒนาค่ะเลยต้องยอม 555
ใครคือชายฮูทดำคนนั้นถ้าอยากรู้ก็คอยติดตามอ่านนะค่ะ^^
B B
ความคิดเห็น