คลังเก็บของ[Maiha-chan Only!!!]

ลำดับตอนที่ #77 : Onishige Kuroryu

'ใบสมัคร

ชื่อ - นามสกุล :  โอนิชิเงะ คุโรริว(Onishige Kuroryu)

บท :หัวหน้าหน่วย

อายุ : 20

เพศ :ชาย

กรุ๊ปเลือด : A

ส่วนสูง | น้ำหนัก : 178/70

เผ่าพันธุ์ :มนุษย์

ลักษณะนิสัย :  เป็นคนหยิ่งๆ ไม่ค่อยพูดกับใครก่อนถ้าไม่จำเป็น ไม่พูดมากไม่ค่อยยิ้ม อัธยาศัยค่อนข้างเเย่เเละจะไม่ค่อยสนิทกับคนอื่นมากนัก ชอบอยู่คนเดียว ขี้รำคาญนิดๆ ไม่ชอบเสียงเจี้ยวจ๊าว ทำหน้าจริงจังตลอดเวลาเเละจริงจังในทุกเรื่อง ลึกๆ เขาเป็นคนรักเพื่อน เเล้วก็ใจดีนะ เเค่ไม่ค่อยเเสดงออกทางสีหน้าเเต่จะเเอบออกมาทางท่าทางซะมากกว่า ไม่ค่อยชมใครง่ายๆเวลาอยู่กับคนรุ่นเดียวกัน เวลาอยู่กับคนเเก่กว่าก็จะสุภาพตามปกติเเค่จะไม่ค่อยพูดอะไรมาก ปกติเป็นพวกพูดน้อยเเละดาบเร็วกว่าปากค่ะ บางทีดาบไปจ่ออยู่ที่คออีกฝ่ายก่อนคำพูดซะอีกเเถมพูดออกมาทีนี่ก็ปากเสียซะไม่มี เป็นพวกเกลียดความพ่ายเเพ้ขั้นรุนเเรง เจ้าตัวถือคติ ถ้าเเพ้นี่ขอตายดีกว่า(เดี๋ยวได้ตายจริงๆหรอก=_= ) เกลียดการโดนดูถูก ถ้าเเค่นิดๆหน่อยๆยังพอทน เเต่ถ้ามากไปเขาก็พร้อมจะฟันคนๆนั้นให้เงียบปากไปได้เหมือนกัน หัวดื้อ  ไม่ค่อยฟังใครบางทีทำตัวเหมือนเด็กมีปัญหาที่ไม่ฟังใครเเละไม่เอาใครเลย เเถมบางครั้งยังทำเหมือนเหมือนตัวเองอยู่เหนือกว่าอีกฝ่ายทั้งๆที่อีกฝ่ายเป็นคนตำเเหน่งเดียวกันอีกตะหาก ชอบของที่เป็นสไตล์ญี่ปุ่นมาก ชอบให้คนเรียกนามสกุลมากกว่าชื่อ เป็นพวกที่ว่า ไม่ต่อยตีใครก่อน เเต่ถ้ามาดูถูกนี่ อาจจะโดนเขาเอาดาบฟันซักรอบได้ เป็นพวกเห็นภารกิจสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด ถ้ามันเป็นภารกิจ เขาก็พร้อมจะฟันคนตรงหน้าให้หัวขาดตายไปได้โดยไม่ลังเลเเละเลือดเย็น จนบางครั้งโดนเรียกว่าปิศาจไร้หัวใจ จริงๆเขาไม่ได้โหดอำมหิตโดยสันดาน เเต่เขาถือว่าถ้าเป็นคนที่เขาต้องฆ่า เขาก็จะฆ่า มันเป็นหน้าที่ เขาไม่ได้เป็นพวกชอบการฆ่าฟันไปทั่ว เเถมไม่ชอบซะด้วยซ้ำ ไม่ได้ชอบการต่อสู้อะไรมากมาย เเต่ไม่เคยคิดจะยอมเเพ้ในการต่อสู้ เป็นคนที่มั่นใจในฝีมือตัวเองมากๆเเละไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเเพ้ใคร เป็นคนตรงเวลาเเละมีระเบียบ เป็นคนเซ้นส์ดีเเละเชื่อตามเซ้นส์ตัวเองเสมอ เเละไม่ฟังคำโต้เเย้งใดๆด้วย บางครั้งก็ใช้อารมณ์ตัวเองในตอนนั้นในการตัดสินใจหรือใส่อารมณ์ในการต่อสู้ด้วย  ยกเว้นจะเป็นคำสั่งของคนที่สูงกว่าเท่านั้น ปกติจะไม่ค่อยโมโหใคร เเค่จะออกเเนวรำคาญเเล้วไล่ไปห่างๆมากกว่ามากว่า เเต่ถ้าใครทำให้เขาโกรธจริงๆ...จะเจอเขาในสภาพที่"ไม่พูดอะไรเลย"เเล้วพร้อมจะทำให้คนตรงหน้านอน"จมกองเลือด"โดยที่ใครก็หยุดไม่อยู่.....ปกติเขาจะยังพอมีพูดมีอะไรอยู่บ้าง เเต่พออยู่โหมดนี้ เขาจะไม่พูดอะไร ไล่เจื๋อนอย่างเดียวอย่างกะเครื่องจักรสังหารงั้นเเล....(ต้องโกรธมากๆสุดๆถึงจะมาโหมดนี้)

- สิ่งที่ชอบ :น้ำชากับดาว เเล้วก็ดอกซากุระ

- สิ่งที่เกลียด : โคล่ากับอะไรท่ไม่เรียบร้อย

- สิ่งที่กลัว,แพ้ :กลัวเเมงป่อง เเพ้โคล่า(กินไม่ได้เลย)

ประวัติส่วนตัว :ชายหนุ่มธรรมดาๆที่รอดมาจากอุบัติเหตุเครื่องบินตกอย่างปาฏิหารย์เมื่อ10ปีก่อน  ตอนนั้นเขามีอายุ10ขวบ โชคดีที่ทีมกู้ภัยมาช่วยเขาไว้ได้ เเล้วพาส่งโรงพยาบาลเลยปลอดภัย เเต่เขาก็ความจำเสื่อมเพราะเหตุการณ์นั้น จำอะไรไม่ได้เลยว่าเขาเป็นใคร มาจากไหน เเละจำไม่ได้ด้วยว่าครอบครัวของเขาเป็นใคร เพราะครอบครัวของเขาก็ตายไปในอุบัติเหตุหมดเเล้ว ญาติห่างๆก็ไม่มี เขาก็เลยอยู่ที่บ้านเด็กกำพร้าจนอายุ12เเถมยังมีนิสัยเป็นเด็กมีปัญหาที่ไม่ยอมรับคนรอบข้างเลยซักกะนิด เขาได้คนของอาร์คาน่าคนนึงมารับไปดูเเลพร้อมฝึกให้เขาอย่างเต็มที่เพราะเห็นเเววในตัวเขา โดยหลักๆจะฝึกเพลงดาบกับการเคลื่อนไหวให้เขา หลังจากนั้น เขาก็ยังไม่ยอมรับใครนอกจากคนที่รับเขาไปดูเเล เขาอยูาภายใต้การดูเเลของคนคนนั้นมาตลอด8ปี เเถมนับถือเขาเหมือนพ่อ เเต่วันนึงคนๆนั้นก็หายสาปสูญไปอย่างไร้ร่องรอยตอนเขาอายุ18ปี(2ปีก่อน )ว่ากันว่าเขาโดยปิศาจฆ่าตายไป เขาพยายามตามหาเเต่ก็ไม่พบ เขาเลยขอเข้ารับการทดสอบเพื่อเป็นหัวหน้าหน่วยเพื่อที่อาจจะมีโอกาศได้ตามหาคนๆนั้นเจอได้มากขึ้นเเละถ้าคนคนนั้นตายไปเเล้วจริงๆ เขาก็จะฆ่าปิศาจพวกนั้นด้วยมือของเขาเอง 

งานอดิเรก :ทำความสะอาดดาบ เเละฝึกซ้อมเพลงดาบของตัวเอง

ลักษณะการต่อสู้ : เขาใช้คาตานะเป็นอาวุธหลัก เขาไม่ใช่คนเเรงเยอะเเละอึดถึก เเต่เขาจะเด่นเรื่องความเร็ว เขาเป็นคนที่เคลื่อนไหวได้เร็วเเละเพลงดาบของเขาก็เฉียบคมมาก  เเต่ถ้าอยู่ในสภานการณ์คับขันที่ไม่สามารถใช้ดาบได้ เขาก็จะมีมีดสั้นติดตัวอยู่เล่มนึง เเละพอสู้มือเปล่าได้ในระดับหนึ่ง

ลักษณะคำพูด / ท่าทาง :การพูดของเขาจะไม่ค่อยลื่นหูหนัก ปกติจะพูดด้วยคำพูดห้วนๆ+บ่นเช่น "มีอะไร" "รายงานมาสิ" "อย่าอู้ ไปทำภารกิจซะ"ยกเว้นเวลาอธิบายอะไรก็จะอธิบายเป็นปกติ มีคำพูดประจำตัวคือ "หัวขาดตายไปซะ"มักจะพูดตลอดเวลาต่อสู้ ถ้ากับคนรุ่นเดียวกันหรือเด็กกว่า จะเรียกตัวเองว่าชั้น เรียกคนอื่นว่านายหรือเธอ เเต่กับคนเเก่กว่าจะเรียกตัวเองว่าผม เรียกคนอื่นว่าคุณ ตลอด เวลาพูดโต้ตอบกับคนที่มาทำให้เขารำคาญ ก็ประมาณ "หนวกหูจริง"ไม่ก็ "...นายช่วยเงียบปากเเล้วไปตายหองไปซะจะได้มั้ย"อะไรเทือกนี้ค่ะ ปากเสียน่าดู ไล่คนไปตายได้หน้าตาเฉยเลย =_= ส่วนท่าทาง อย่างเเรกคือเขาไม่ค่อยชอบการก้มหัวให้ใครเท่าไหร่ เวลาเจอหน้าเขา เขาก็จะยืนคุยตลอด ไม่ค่อยนั่ง บางทีก็ไม่หาอะไรพิงเเทน 

เพิ่มเติม :ถ้ามีตรงไหนไม่เข้าใจ ถามได้เลยค่า บางทีเราก็เขียนมึนๆเมาเหมือนกันค่ะ เเหะๆ=w=a