ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Hey Say Jump fic แด่เธอที่เป็นที่รัก

    ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1>>>ฉากสุดท้าย

    • อัปเดตล่าสุด 12 มี.ค. 54


    "นี่ไดจังเมื่อไหร่จะรับรักพี่ซักทีล่ะครับ"


                       เสียงของชายหนุ่มผมทอง ผู้ได้ชื่อว่าเป็นราชาของโรงเรียนมัธยมจอนนี่ ดังขึ้นจากมุมหนึ่งของตึกเรียน ที่ตอนนี้เป็นสีส้มพระแสงตะวันใกล้จะตก มันชั่งเป็นยามเย็นที่สวยงามมากวันหนึ่ง แต่เพียงแค่ระเบียงนี้มีเพียงแค่ เขาและคนที่เขาต้องการเพียงสองครเท่านั้น คนที่เขาใช้เวลานานมากในการที่จะเข้าใกล้คนๆนี้ และครั้งนี้แหละเขาจะให้อีกฝ่ายตอบรับให้ได้ ถ้าปฎิเสธละก็.....


    "
    ไม่ครับ ผมไม่ได้รุ่นพี่สักหน่อยนี่ครับ"
    "
    แต่ไดจัง พี่ต้องการไดจังจริงๆ"
    "
    ไม่ครับ ผมจะกลับบ้านแล้ว บายๆครับรุ่นพี่ทาคากิ"


                    หลังจากบอกลาแล้วร่างเล็กก็เดินออกห่างจากชายหนุ่มร่างสูงทันที แต่คนอย่างทาคากิ ยูยะ คงไม่ให้โอกาศนี้หลุดลอยไปอย่างแน่นอน


    ตุบ
    "
    ปล่อยผมน่ะครับรุ่นพี่"
    "
    ไม่...พี่ไม่มีทางปล่อยเราไปเด็จขาด จนกว่านายจะยอมมาเป็นของๆฉัน"


                   เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมาก จากเสียงที่ดังขึ้นเมื่อกี้ มันดังขึ้นจากการที่ยูยะผลักไดกิไปชิดกับผนังกำแพง พร้อมทั้งเอามือทั้งสองข้าง กอบกุมอิสราภาพของอีกฝ่ายไว้อย่างง่ายได้ เพียงแค่มือข้างเดี่ยว ส่วนมืออีกข้างที่ยังว่าอยู่ ยูยะก็ไม่ยอมปล่อยมันไว้เฉยๆ เขาเริ่มเอามือมาจับที่แกล้มสีชมพูใส่ของอีกฝ่าย พร้อมกับก้มลงจะบรรจงจูบ อีกฝ่ายอย่างช้าๆ

    คัท......

     

    เสียงผู้กำกับ อิโนะโอะ เคย์ ดังขั้น ขัดจังหวะฉาก love seen ของราชาประจำมหาลัย และอาริโอะ ไดกิ ว่าที่เจ้าหญิงของมหาลัย ไว้ไดอย่างเหมาะเจาะพอดี

     

    นี่เคย์ หยุดทำไมว่ะ อีกนิดเดียวเอง

     

    เสียงของตากล้องคนเก่ง ยาโอโตเมะ ฮิคารุ มือขวาคนเก่งของเคย์พูดขึ้น เพราะฉากนี้ ไดกิกับยูยะต้องจูบกัน และตามที่เขาคาดการไว้ มันต้องเป็นฉากในตำนานแน่นอน

     

    งั้นเปลี่ยนจากไดกิเป็น แกแทนมัยล่ะฮิคารุ

    ไม่มีทาง/ฉันไม่เอาด้วน่ะ

     

    เสียงของฮิคารุกับยาบุคังขึ้นมาแทบจะพร้อมๆกันเลยทีเดียว ใช่แล้วใครมันจะยอมให้แฟนตัวเองไปจูบกับคนอื่นกันล่ะ ถึงไอคนคนนั้นจะเป็นยูยะก็ไม่มีทาง

     

    แกเป็นไรไปนี่เคย์ ถึงพูดเล่นก็แต่มันก็ไม่ดีจะโว้ยพูดอย่างงี้

     

    ยาบุพูดขึ้น ทำให้เคย์ที่ตอนนี้ดูท่าจะโกรธสงบลงแล้ว จึงทำให้ในตอนนี้ในสถานที่ถ่ายทำเงียบลงอย่างถนัดตาเลยที่เดียว หลังจากการถกเถียงอย่างเด็กๆของ เคย์  ยาบุ และฮิคารุ ทำให้ตอนนี้การถ่ายทำต้องหยุดชะงั้กลงไปด้วย

     

    นี่ตอไปเป็นฉากไหนนี่

     

                    เสียงของฮิคารุดังขึ้น เพื่อที่ได้จัดเตรียมสถานที่ต่อ

     

    ฉากต่อไปก็.......

     

    ฉากต่อไปคือฉากที่ยูริเดินมาเห็นยูยะกำลังจะจูบไดกิ (เน้นว่ากำลังน่ะ  : Hikaru-cosplay)  ซึ่งทำให้ยูยะเห็นเข้าพอดีเลยรีบพลักไดกิออกห่างแล้วรีบเดินไปหายูริ แต่มันกับสายไปแล้วตอนนี้ยูริได้วิ่งหนีไปพร้องทั้งน้ำตาที่นองหน้าอยู่ พอยูยะได้เห็นน้ำตานั้นก็จะทำให้รู้ว่าคนที่ตนต้องการจริงๆคือยูริไม่ใช่ไดกิ ก็ประมาณนี้ล่ะแต่ฉันว่าเจ้าตัวเอกมันยังไม่มาเลยนี่สิ

     

                    ริวทาโร่ น้องเล็กสุดในชมรมก้มดูตารางถ่ายฉากต่อไป ซึ่งเป็นฉากต่อจากที่ถ่ายไปเมื่อกี้ แต่ขณะที่ริวทาโร่กำลังจะพูดเคย์ก็พูดขัดขึ้นมา ซึ่งนี้ละคือเหตุผลที่เขาสั่งให้คัทและทำให้เขาโมโหมากเพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่จะนำไปแสดงในงานมหาลัยที่จะถึงนี้แล้วน่ะสิ แล้วที่ทำให้โมโหที่สุดคือนี้มันฉากสุดท้ายแล้ว แต่นี่เจ้าตัวเองยังไม่มาจะทำไงล่ะทีนี่ เครียดน่ะนี่

     

    นี่...ยูยะแกโทรหาที่รักแกดิว่าอยู่ไหนแล้ว

    อ่ะ..อือ   แปปน่ะ

     

                    เคย์หันไปสั่งยูยะให้รีบโทรไปหายูริก่อนจะออกไปที่หน้าต่างเพื่อที่จะสูญเอาอากาศบริสุทธ์เข้าปอด จะได้หายเครียด

     

    พี่เคย์อย่าเครียดเลยน่ะครับ

     

                    เสียงของน้องเล็กแห่งชมรมดังขึ้น พร้อมกับส่งสายตากลมโตใส่ เพื่อที่แสดงถึงการให้กำลังใจกับรุ่นพี่ของตนที่ตอนนี้ทำหน้าเหมือนคนแก่เข้าไปทุกที (นี่มันก่ะหลอกด่ากันนี่หว่า : เคย์ )

     

    เฮ้!! เคย์ ยูริบอกว่ากำลังมา แล้วก็เดี่ยวยูโตะกับยามะดะจะมาพร้อมกันเลย

    จะมาพร้อมกันสามคนเลยเหรอ ทำไมมาพร้อมกันได้อ่ะ

     

     

                    เสียงฮิคารุถามขึ้นมาอย่างสงใส ใช่สิก็ถ้ายามะจังมาพร้อมกับยูโตะน่ะไม่ใช่เรื่องน่าตกใจอะไรหรอก แต่ไหงมียูริมาด้วยล่ะ บ้านอยู่กันคนล่ะทิศคนล่ะทางเลยน่ะนี่

     

    อ้อ เมื่อวานยูริไปนอนค้างบ้านยามะดะน่ะ เลยออกมาพร้อมกันส่วนยูโตะก็มา..

    พี่ยูโตะก็ไปรับยามะจังตอนเช้าทุกวันอยู่แล้วเลยมาพร้อมกัน 3 คน ใช่ป่ะฮ่ะรุ่นพี่ยูยะ

     

                    เสียงหนูหน่อยของชมรมพูดแทรกขึ้นมาอีกครั้ง ก็ช่วยไม่ได้นี่น่ะก็เด็กมันรู้ก็เลยบอกต่อ5555

    ผว่ะ

     

    นายจะรู้ดีไปแล้วน่ะ

     

                    เสียงของบุคคลปริศนาดังขึ้นข้างหลังของริวทาโร่พอดี พร้องกับมีมือจากไหนก็ไม่รู้ตบหัวของริวทาโร่ซะเต็มรักไปหนึ่งที

     

    โอ้ย ยามะจังผมเจ็บน่ะ

    ทุกคนอรุณสวัดครับ จิเน็น ยูริ มารายงานตัวแล้ว

     

                    เด็กหนุ่มร่างเล็กเดินออกมาจากข้างหลังชายหนุ่มที่ถูกริวทาโร่เรียกว่ายามะจัง พร้องกับส่งร้อยยิ้มทักทายทุกคนที่อยู่ในกองถ่ายอย่างทั่วถึง นี่ถ้าไม่บอกก็คงไม่มีใครรู้แน่ว่าคนๆนี้เป็นผู้ชาย และเป็นแฟนของทาคาคิ ยูยะ อีกด้วย แต่รู้สึกว่ารอยยิ้มนั้นจะไม่เป็นผลเลยสำหรับ อิโนะโอะ เคย์ ที่ตอนนี้ยังคงไม่พอใจกับการมาสายของนางเองตัวดีคนนี้

     

    นี่ถ้าสายอีก 5 นาที จะเอาริวทาโร่แทนแล้วน่ะ

    พี่เคย์ผมไม่เอาด้วยน่ะครับ

    ดีครับ นี่ทุกคนมีเรื่องกันไรเหรอครับ

     

                    เสียงของนาคาจิม่า ยูโตะ สมาชิกชมรมคนสุดท้ายดังขึ้น ขณะที่เคย์กำลังทะเลาะกับริวทาโร่อยู่

     

    ไม่มีไร ขี้เกียจพูดแล้ว รีบๆถ่ายฉากสุดท้ายเถอะจะได้เสร็จๆน่ะ

     

                    เสียงยาบุดังขึ้นมาเพื่อที่ได้หยุดการทะเลาะที่ไร้สาระนี้ซักที (ที่จริงคิดว่าเฮียน่าจะห้ามได้ตังนานแล้วน่ะ แต่เฮียก่ะหาไรหนุกๆดูเลยปล่อยให้ทะเลาะกัน)

                หลังจากที่เคย์ห้ามทัพแล้วจรึงเริ่มถ่ายฉากสุดท้ายกันซักที แต่ทีทำให้ยาบุแปลกใจที่สุดคือในการเทาะเลาะกันของสมาชิกในชมรมครั้งนี้ ไม่มีเสียงของไดจังดังขึ้นมาซักนิด ทั้งทีทุกทีไดจังมักเป็นคนห้ามทัพแท้ๆ เพราะคนในชมรมที่สามารถหยุดเคย์ได้มีแต่เขา และไดกิเท่านั้น

     

     

    ..........................................................................


    บทแรกก็จบไปแล้ว
    แต่งหลายรอบจัดเลยออกมางงอย่างงี้แหละ
    ไม่รู้จะชอบกันรึเปล่า

    ไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะ


     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×