คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter VI ผลสอบ & AEH
Chapter VI ผลสอบ & AEH
‘ผม ผอ.ฮันทีเนล่า โรมาทีล ออฟแองเจอลิค สั้นๆ รีเซพ ตอนนี้ถึงเวลาสมควรแล้ว ที่จะประกาศผู้สอบติด
“หมอนี่น่ารำคาญชำมัด” เลฟบ่น
“เห็นด้วย หึหึ มัวแต่ยืดอยู่นั่นแหละ ตาเฒ่านั่น” เอเทนส์พูดขึ้นมาลอยๆ เลฟยิ้มมุมปากโดนไม่หันไม่มอง
‘อันดับแรกประกาศจากอันดับหมวด 3 และอันดับ 3 ขึ้นมานะครับ Wisdom อันดับ 3 ได้แก่’
“มิสเอมีเลีย รานาโด้ แห่ง แองเจิลลิค !! ผู้ใช้เวทมนต์ขาวได้แรงที่สุด ! ยินดีด้วยนะครับ” เอมีเลียๆ ฮ้า!! เมโลดี้ที่นั่งข้างเอเทนส์ลุกขึ้นอย่างช้าๆอย่างสง่าผ่าเผย ไฟทั้งห้องดับลง แล้วสปอตไลท์ส่อสว่างไปที่ เมโลดิ้ เมโลดิ้ยิ้มน้อยๆ พวงแก้มที่แดงอยุ่แล้วยิ่งแดงเข้าไปใหญ่ด้วยความเขินอาย แล้วสปอตไลท์ก็ดับลง
“ยินดีด้วยนะ เมโลดิ้” กิฟฟิ่นยิ้มน้อยๆส่งให้ เมโลดิ้พยักหน้า
‘ต่อไป Wisdom อันดับ 2 ได้แก่’ ทั้งหอประชุมเงียบกริบ
“มิส ฟีโอล่า คาอาเดล แห่ง แองเจอลิค !! ผู้ใช้เวทย์มนต์ทั้ง 4 ธาตุได้อย่างช่ำชอง ยินดีด้วยครับ !”
กิฟฟิ่นยืนขึ้น เมโลดิ้ เอเทนส์ ยกเว้นเรน และเลฟ ทำตาโตอย่างตกใจ ไฟดับอีกครั้งและ สปอตไลท์ส่องลงมา กิฟฟิ่นโบกไม้โบกมือและชูสองนิ้ว คนกรี๊ดกร้าดกันใหญ่
“เธอสุดยอดไปเลยกิฟฟิ่น” เรนและเมโลดี้พูดพร้อมกัน เรนหันหน้าไปมองเมโลดี้และหน้าแดงอย่างเขินอาย
“แฮะๆ ไม่คิดว่าจะได้แฮะ”กิฟฟิ่นใช้มือลูบหลังหัว
‘Wisdomอันดับ 1 ได้แก่’ ผู้คนเงียบอีกครั้ง
“มิสเตอร์ โคลนาโด้ เอริเชีย แห่ง ฮิวเมนเนอร์ ! ผู้ใช้เวทต่างๆได้อย่างมีสมองยินดีด้วยครับ !” เอเทนส์ยิ้มมุมปากและลุกขึ้นยืนอย่างสง่า โอ้ยตายละ ! พวกที่ได้ 1 2 3 นั่งติดกันหมดเลยเฟร้ย นี่มันบังเอิญหรือจงใจกันแน่
‘ยินดีด้วยนะครับทั้ง 3 คน
“ได้แก่ ฟีเลียรอส สตาปีโก้ แห่ง เดวิลเดม่อน !!ได้คะแนน 190 เต็ม 200 ยินดีด้วยครับ” เด็กสาวผมสีแดงเข้มลุกขึ้นแล้วยิ้มมุมปากเรนรู้สึกว่าเมื่อกี้ฟีเลีย ส่งสายตาอาฆาตมาให้เขา แต่เขาอาจจะคิดไปเอง
‘Patien tอันดับ 2 ได้แก่’
“มิสเตอร์คอลเรล ราฟาเอล แห่ง ฮิวเมนเนอร์ !! คะแนน 191 เต็ม 200 ยินดีด้วยครับ” ฮะๆล้อเล่นป่าวเนี่ย
“ลุกสิเรน !” กิฟฟิ่นกระซิบดังๆแล้วมองเขา เขาไม่ได้ฝันไปอ่าฮ้า สุดยอดคร้าบผมม !!! เรนพยายามลุกให้เท่อย่างสุดชีวิต เสียงกรี๊ดดังสนั่น
‘อ้ากกกกกก ท่านเรนน สุดหล่อ’
‘กรี๊ดดด เจ้าชายขา ’
เรนยิ้มอย่างแหยๆเอามือลูบหัวเล่น ก่อนสปอตไลท์จะดับลงเรนนั่ง เลฟยิ้มที่มุมปาก ‘ไอ้นี่ก็ใช้ได้นี่หว่า’
“แมนมากเพื่อน” เอเทนส์เอามือลูบหัวเขาจนยุ่ง
“แหะๆ”
‘และอันดับ 1 มิสเตอร์ดามาคัส เซลูลอส แห่ง เดวิลเดม่อน!! คะแนน 200 เต็ม 200 ยินดีด้วยครับ’
‘200/200 !!!!’
‘พระเจ้า ....’
“ ทำได้ดีนี่เจ้าลอเรนส์”เอเทนส์เอ่ยมองไปทางลอเรนส์ที่ลุกขึ้น ทางด้านซ้ายของหอประชุม
“ว้าว ! สุดยอดไปเลย” เรนตบมืออย่างชื่นชม
‘ถึงเวลาประกาศวิชาสุดท้าย Heart อันดับ
“มิสเตอร์ ริคาปีโอ้ เซ็ตดริก แห่ง เดวิลเดม่อน ยินดีด้วยครับ !!”
“ชิ ! ได้แค่ที่ 3 เองหรอ” เลฟบ่นอย่าหัวเสียและลุกขึ้นยืน
‘เอาหล่ะครับ คราวนี้ก็มาถึง 2 รางวัลสุดท้ายแล้ว อันดับ 2 ได้แก่’ คนในหอประชุมเงียบกริบทุกคนลุ้นอย่างใจจดใจจ่อ
“มิสเตอร์ คาเดล รีฟอสเซส ออฟ เดวิลเดม่อน ยินดีด้วยนะครับ !” เมื่อ คาเดลยืนขึ้น เรน ก็แทบช็อค! Shadow !!! เขามาทำอะไรที่นี่ น่าจะตายไปแล้วไม่ใช่หรือ เอเทนส์และทุกๆคนจำความผิดปกติของเรนได้แต่ก็เก็บเงียบเอาไว้ก่อน
‘และอันดับหนึ่งนะครับ ด้วยหัวใจที่เปี่ยมด้วยพลัง และความแข็งแกร่ง มิสเตอร์’
“เฮ้อ ปีนี้ผู้หญิงชวดอีกแล้ว ผู้หญิงไม่เคยจะ ชนะ Heart ซักที” กิฟฟิ่นพูดกับเมโลดิ้ เมโลดิ้พยักหน้าอย่างเข้าใจ
‘คอลเรล ราฟาเอล แห่ง ฮิวเมนเนอร์ ครับ !! ขอแสดงความยินดีด้วย !!!’ กรี๊ดดดดด อ้ากกก
‘เจ้าชายของช้านน ท่านเรนน กรี๊ดด ><’
เรนตกใจมากที่ได้ยินชื่อของตัวเองเขาตกลงไปกองกับพื้น
“เอเทนส์ตบหน้าฉันหน่อยเซ้ !!! ไม่ได้ฝันใช่ไหม” เรนมองเอเทนส์ ที่ส่ายหน้าอย่างเหนื่อยหน่ายพร้อมรอยยิ้ม
“นายอยากได้ฉันก็จัดให้” เอเทนส์ใช้มือตีลงบนหัวเรน ป้าบ !
‘คอลเรล ไม่ลุกถือว่าสละสิทธิ์นะ’ เรนสะดุ้งโหยง รีบลุกขึ้นทันที
“คร้าบๆๆ ลุกแล้วๆ” เสียงหัวเราะและเสียงกรี๊ดดังลั่น เรนใช้มือปัดเสื้อแก้อาย
หลังจากนั้น ผอ.รีเซพก็ประกาฝสรายชื่อผู้สอบติดทั้งหมด อ้อผมลืมบอกไปเก้าอี้ที่เรานั่งทุกตัวมีจอภาพฉายด้านหลังเก้าอี้เพื่อความสะดวก ใช้ระบบสำผัสสำหรับเลื่อนดูรายชื่อหรือจะ เซิสหาเอาก็ได้ มันสะดวกชำมัดยาก ช่วงนี้มีทั้งเสียงหัวเราะและร้องไห้ผู้ที่หัวเราะก็ได้อยู่ต่อส่วนผู้ที่ร้องไห้ ก็ต้องกลับบ้าน ตอนนี้ลอเรนส์ วาบมานั่งข้างๆเลฟแล้ว ลำดับที่นั่งเราก็จะเป็น ลอเรนส์ เลฟ เรน เอเทนส์ เมโลดี้ กิฟฟิ่น ทุกคนทำความรู้จักกันยกเว้น ลอเรนส์และเลฟที่นั่งฟังเพลงอยู่แล้วก็เข้าสู่ช่วงประกาศห้องพัก
‘เอาหล่ะยินดีด้วยสำหรับทุกท่านที่อยู่นะที่นี้ ! ต่อไปนี้เราจะบอกห้องพัก ก่อนอื่นรับนี่ไว้คนละอันนะครับ ’ บนจอภาพหลังเก้าอี้ทุกตัวที่มีคนนั่งอยู่ มี หูฟังอันหนึ่งปรากฏชึ้นและมีคำว่า โหลด หรือ ยกเลิก เรนแน่ใจว่าจะไม่มีคนกดยกเลิก เรนกด โหลด และมันก็ค่อยๆปรากฏอยู่ตรงหน้าเรน มันไม่เชิงเป็นหูฟังเสียทีเดียว มันเป็นเหมือนที่ครอบหัว เหมือนหูฟังเกี่ยวหูนั่นแหละแต่ละคนก็มีสีแตกต่างกันไป ของเรนเป็นสีแดง เอเทนส์สีดำ เมโลดี้สีขาว กิฟฟิ่นสีฟ้า เลฟสีเขียว และลอเรนส์สีเทา
‘อุปกรณ์ที่ทุกคนถืออยู่ในมือเรียกว่า Angle Electric Headphone หรือ AEH มันเอาไว้เก็บของต่างๆ แม้กระทั้งส่งอีเมลหรือเล่นเน็ตนอกสถานที่ ฟังเพลง โทรศัพท์แบบเห็นภาพ มันทำได้อย่างละเล็กๆน้อยๆเท่านั้น แต่เมื่อคุณเข้าห้องไปหรือชมอาคารต่างๆเรียบร้อย คุณจะรู้ว่านี่เป็นแค่อุปกรณ์ธรรมดาๆที่เรามีให้เริ่มต้นใน KingDom ของเรา’
“ฉันตื่นเต้นจนบอกไม่ถูกเลย อ้ากก” เรนมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างทึ่งๆ เพื่อนเขาก็มองอย่างทึ่งๆเช่นกัน
‘เราจะส่งหมายเลขห้องไปให้ผ่านทาง AEH นะครับ เมื่อได้รับข้อความกรุณาสวมใส่ AEH ของท่านเพื่อนดูข้อมูลและโหลด ’
ตริ้ง ! You Have A Mail !
เสียงออกมาจาก AEH ของทุกๆเครื่องพร้อมๆกัน เรนพูดได้คำเดียวว่า ‘สุดยอด !’ ทุกคนสวมใส่ AEH ทันใดนั้น เมื่อเกี่ยวที่ล็อคหูมันก็มีปีกขึ้นมาทางหูด้านซ้าย และมีแก้วแผ่นบางๆโผล่ออกมาจากที่เกี่ยวหูทั้งสองข้างมาประกบกันที่กลางดั้ง เหมือนแว่นตา แต่พอมองเข้าไปในแผ่นนั้น มันก็มี รูป กระดาษแผ่นนึงขึ้นมาและคำว่า เปิด หรือ ปิด หรือ ลบ
“ว้าว/โว้วว/โฮ่ว/สุดยอด/เจ๋งเป้ง/พระเจ้า !!” ทุกคนอุทานออกมาอย่างไม่รู้ตัว
‘ถึงขั้นนี้แล้ว เราจะเห็นข้อความทั้งสาม เธอจะเลือกอันไหนก็พูดเป็นคำพูด AEH จะใช้ระบบเสียงควบคุม’
เปิด !
คนทั้งห้องพูดเกือบพร้อมๆกัน
“ฉันห้อง
“ฉันก็
“ฉัน
“ฉัน 001 B ” กิฟฟิ่นเอ่ยพร้อมถอนหายใจ
“ฉันก็เหมือนเธอกิฟฟิ่น” เมโลดี้เอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“
“เรนฉันแล้วก็ลอเรนส์อยู่ห้องเดียวกันสินะ” เอเทนส์พูดขึ้น เรนและ ลอเรนส์พยักหน้า
“ฉันห้องติดกับนาย” เลฟพูดขึ้น
“ฉันอยู่กับเมโลดี้” กิฟฟิ่นเอามือโอบไหล่เมโลดิ้และพูดด้วยรอยยิ้ม เรนมองเมโลดิ้ด้วยสายตาแปลกๆ
‘เอาหล่ะเมื่อเรารู้ห้องแล้ว ต่อไปผมจะแจกแผนที่ให้ทุกคนนะครับ’
ตริ้ง ! You Have a mail !
“เปิด !” ในเมลมีแผนผังโรงเรียนขึ้นมา
เรนมองภาพด้านหน้าอย่างตกใจ หอประชุมที่พวกเขานั่งอยู่มันเล็กกว่าหอพัก A B 2 เท่า อาคารเรียนก็ใหญ่กว่าหอพัก อีก 2 เท่า แผนผังนี้เป็นแค่กระดาษแผนหนึ่งไม่ใช่รูป 3D เขาจึงยังไม่รู้ว่ามันมีกี่ชั้น ข้างๆ อาคาร A และ B ซึ่งเป็น หอชายและหอหญิงอยู่ติดกันและข้างหอหญิงก็มีสวนหย่อมเล็กๆอยู่ ในภาพอาคารเรียนอยู่ตรงข้ามกับตึก A และ B
‘นี่เป็นเพียงผังคร่าวๆของส่วนนึงในโรงเรียน... นี่เป็นเพียง 1/10 ของ Kindom เท่านั้น’
“ส่วน 1/10 !!! ” เรนและคนรอบห้องๆอุทานอย่างตกใจ
‘เราจะมียานรับส่งรอบๆ Kindom ไม่ต้องเป็นห่วง’
“เฮ้ออ ~ ค่อยยังชั้วนึกว่าต้องเดินซะแล้ว”
‘ในอีก 10 วันจะเริ่มเรียนวันแรกทุกคนจะไปที่หอพักเลยหรือว่าจะกลับบ้านก่อนก็ได้ไม่มีปัญหา ในอีก 10 วันเจอกันที่นี่ เราจะพูดคุยเรื่องงานวิสเซอว์กันนะครับ’ เมื่อผอ. พูดจบก็มีเสียงกระซิบเกี่ยวกับงานวิสเซอว์ยกใหญ่
“งานวิสเซอว์ คืออะไรหน่ะ ?” เรนเอ่นถามเอเทนส์ แต่เมื่อเอเทนส์จะตอบกิฟฟิ่นก็ชะโงกหัวมาตอบแทน
“
“อืมก็แบบที่กิฟฟิ่นบอก” เอเทนส์พูด
‘สำหรับวันนี้ เลิกประชุมได้ !’ เมื่อ ผอ. พูดจบก็หายวับไปจากหอประชุม คนรอบๆห้องค่อยๆทยอยลุกขึ้นและออกจากหอ บางคนก็ใช้เวทมนต์เพื่อออกไป พวกเรนนั้นถอด AEH แล้วค่อยๆเดินออกมาด้านนอกเพื่อดูบรรยากาศโรงเรียน
และเมื่อเดินออกมาเรนก็ต้องตกใจ มันไม่เหมือนกับที่ๆเขาทำการทดสอบด่านสุดท้าย แต่คล้ายๆกับที่รอเข้าห้องสอบครั้งแรก มียานรับส่งลอยฟ้าจอดอยู่ ยานรับส่งเป็นยานสีขาวทั้งคันมีปีกติดอยู่สองข้าง คนเดินเข้าไปใช้บริการอย่างหนาแน่น ตึกหอประชุมนั้นเป็นสี ดำ ทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นตัวตึกหรือเสา แต่ประตูหรือหน้าต่างเป็นแก้วบางใส ถัดจากยานรับส่ง มันเป็นพื้นที่ๆใหญ่มากๆมีตึกรูปทรงประหลาดเต็มไปหมด
“เรน ! กลับวังก็ก่อนเนอะ ไปเก็บของ”
“อื้มได้ แล้วจะกลับยังไงหล่ะ ”
“เดี๋ยวฉันเรียก Crown XXD มา ” กิฟฟิ่นหยิบ AEH มาใส่
“หา! อะไร XXD นะ”
“กุไอ้รถมงกุฎยักษ์หน่ะแหละ / ส่ง Crown XXD มาที” กิฟฟิ่นพูดกับคนใน AEH เพื่อนติดต่อสื่อสาร เรนหันมาหาพวกเอเทนส์
“แล้วพวกนายจะเอาไง”
“ก็คงกลับ ฮิวเมนเนอส์ก่อนแหละ 2 3 วันค่อยกลับมา” เอเทนส์ตอบพร้อมลูบหัวตัวเอง
“ฉันกลับแองเจิลลิคค่ะ” เมโลดิ้ตอบก้มหน้ามองพื้น
“ลอเรนส์กับเลฟหล่ะ” ลอเรนส์ชี้ลงบนพื้นแล้วพยักหน้า เรนเข้าใจว่าเขาจะอยู่ที่นี่ ส่วนเลฟหายไปแล้ว
“เลฟไปแล้ว เค้าบอกว่าจะกลับ เดวิล ซักหน่อย” เอเทนส์พูดแทน
“เรน อีก 2 นาที Crown XXD มาแล้ว เตรียมตัวนะ” กิฟฟิ่นพูดขึ้น
“ฉันต้องเตรียมอะไรเนี่ยกิฟฟิ่น เออใช่ เอเทนส์ไปกับพวกเราปล่าว กลับฮิวเมนเนอร์นี่” เรนพูดยิ้มๆ
“ไม่ต้องหรอก
เรนและกิฟฟิ่นโบกมือลาทั้ง สาม
“แล้วเจอกันนะ !”
--------------------------------------------------------
แต่งอยู่เรื่อยๆค่ะ ถ้ามีคนเร่งก็จะรีบเอาลง ไม่มีก็จะลงวันที่ว่างๆค่ะ รักคนอ่านนะคะ ^^
ความคิดเห็น