คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter II คอสเรียนโหดกับมิสซาฟินน่า ตอน I
Chapter II
คอสเรียนโหดกับมิสซาฟินน่า ตอน I
เดินชายผมดำสนิท กำลังทดลอง เทคโนโลยีในห้องของเขาอย่างเงียบๆโดยถาม วิธีการใช้กับสเต็กหุ่นยนต์สาวใช้ของเขา
และอีกด้านหนึ่ง เลโอน่าและฟีโอน่า คุยกันอย่างเคร่งเครียด
"ที่ผมไปรับคุณช้าเป็นเพราะว่า เมื่อผมมาถึงก็เกิดสงครามวุ่นวาย เมื่อพ่อผมตายไป บ้านเมืองก็ไม่สงบสุขอย่างก่อน และมีข่าวภายในว่า เมื่อราชาองค์ใหม่ครองราชย์ โอรสจะได้รับพลังประหลาด ตอนนี้พวกเรายังไม่รู้ว่าพลังอะไร และสามารถทำอะไรได้บ้าง แต่ตอนนี้เริ่มมีคนคิดปองร้าย เรนแล้ว ..ผมเมื่อขึ้นครองราชย์ ก็ได้สั่งทหารทุกนาย จับผู้คิดปองร้ายเจ้าชาย ซึ่งตอนนี้เราขจัดไปได้ส่วนหนึ่ง และได้ยินข่าวว่าพวกนั้นได้แอบไปที่โลกแล้ว ผมไม่รู้ว่าพวกมันไปที่โลกได้อย่างไรโดยไม่ผ่านราชวัง ตอนนี้เลยรีบรับพวกเจ้ากลับมาเพื่อความปลอดภัย และจะส่งเรนไปเรียน โรงเรียนที่ปลอดภัยต่อการปองร้าย The Kingdom of trinity"
"คะ...ใครกันค่ะ ที่คิดปองร้าย เรน" ฟีโอน่าถามสายตาหวั่น
"มันมีหลายฝ่ายมาก ซึ่งอยู่ในทั้ง 3 โลก ฟีโอน่าคุณก็เห็นใช่มั้ยที่ตอนนั้นมีดพุ่งเข้าหาเรนหน่ะดีที่เท็กน่ารับไว้ได้ทัน ตอนนี้เรนซึ่งยังไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับการปองร้าย และเวทมนต์ต่างๆ ฉันจึงต้องสอนเค้าในอีกหลายๆอย่างเพื่อจะป้องกันตัวเองได้"
"ค่ะ ฉั้นเห็นด้วย ..... แต่พลังอะไรกันนะที่อยู่ในตัวเขา"
"นั่นเป็นเรื่องทีเราไม่รู้ แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้พลังของเขายังไม่ตื่นขึ้น ซึ่งเราต้องทำให้เขามีสภาพร่างกายที่สมบูรณ์ และเมื่อรับได้มื่อพลังนั้นตื่นขึ้นมามันจะได้ไม่ครอบงำเขา"
"ค่ะ"ฟีโอล่าตอบด้วยเสียงที่สั่นไหว
วันต่อมา 6.00 น.
"คุณ-เรน-ค่ะ-มาส-เตอร์-เชิญ-ไป-ทาน-ข้าว-ค่ะ" สเต็กสาวรับใช้พูดอย่างสุภาพกับ เรนที่ตอนนี้หลับอยู่หน้าคอมอย่างอ่อนเพลีย
“โอ้ย~สเต็กฉันจะตายอยู่แล้วนะ เธอบอกท่านพ่อว่าวันนี้ฉันไม่ลงไป แล้วอย่าลืมรายงานสาเหตุให้ฉันด้วย”
“ค่ะ”
ณ โต๊ะอาหาร
“มาส-เตอร์-ค่ะ- ท่าน-เรน-บอก-ว่า- -ไม่-สา-มา-รถ-ลง-มา-กิน-ข้าว-ด้วย-ได้-ค่ะ-” คำตอบนั้นทำให้ เลโอน่าและฟีโอน่ามองตกกันอย่างฉงน
”เมื่อ—คืน-ท่าน-เรน- -ได้-หัด-ใช้-คอม-พิว-เตอร์-กับ-ดิ-ฉัน-จน-ดึก- -เพิ่ง-จะ-ได้-นอน- -เมื่อ-ครู่-นี่-เอง-ค่ะ-มาส-เตอร์”
“5555 อย่างนี้นี่เอง เอาหล่ะๆ งั้นรบกวนเธอจัดอาหารเช้าไปที่ห้องเค้าด้วยหล่ะ บอกเค้าว่า พรุ่งนี้เริ่ม คอส ของมิสเตอร์มาดาคัสแล้ว อย่างนอนดึกอีก”
“ค่ะ –มาส- -เตอร์” สเต็กเดินต้อกเต๊ะกลับห้องไป
และแล้ววันแรกที่เรียนกับ มิสเตอร์ดามาคัสก็มาถึง
6.00 น. เสวยพระกายาหาร
“ท่านพ่อทำไมคอสเรียนนี้ถึงเรียกว่า คอสเรียนโหด หล่ะ มันออกจะประหลาดไปหน่อยมั้งครับ”
”เดี๋ยวก็รู้เองหล่ะ เรน อย่าเพิ่งใจร้อนไป หึหึ พ่อแนะนำว่า 9.00 น. ตรงให้ไปรอในห้องเรียนเลยนะ ” เรนทำหน้าแหย เรนอยากรู้แทบตายแล้วว่ามันจะเป็นอย่างไร
9.00 น ตรงเป๊ะๆ
“ตายแล้วว สายแล้วว อ้ากกกก สเต็ก !! สเต็กก !! ” เรนที่เพลอหลับไปหลังรับประทานอาหาร เขายังไม่รู้เลยว่าห้องเรียนอยู่ทางไหน แล้ว สาวใช้สเต็กก็ประกฎอยู่ตรงหน้าเขา
“สเต็กขอให้เธอพาฉันไปที่ห้องเรียนภายใน 1 นาที OK!”
“รับ-ทราบ-นาย-ท่าน--จับ-แน่น-ๆ-นะ-คะ-”แล้วกลางหลังของสเต็กก็เปิดออกเครื่องพ่นไดพ่นขนาดเล็กปรากฏอยู่กลางหลัง สเต็กเปิดเครื่อง ฟู่วว! และจับหมับเข้าที่ข้อมือเจ้านายตื่นสายและบินด้วยความเร็วสูงทันที
อ้ากกก !! เรนหลับตาปี๋ แล้วแรงสั่นสะเทือนก็หมดลง ร่างของเรนลงสู้พื้นอย่างปลอดภัย
เรน หายใจหอบด้วยความเหนื่อย ซวยแล้วๆๆ เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นก็พบกับ ผู้ชายหนึ่งคนและผู้หญิงอีกหนึ่งคน อายุของอาจารย์ชายนั้นย่างเข้า40 หน้าตายิ้มแย้ม บอกถึงอารมณ์ที่สดใส ส่วน อาจารย์หญิง ก็ประมาน 60 กว่าๆได้มั้ง หน้าตาของเธอ อย่าให้Said ใบหน้าของเธอเหี่ยวย่น แล้วใบหน้าที่แสดงถึงความโกรธนั้นยิ่งทำให้รอยเหี่ยวย่นบนใบหน้านั้นเพิ่มมากขึ้น เธอมองเรนด้วยสายตาที่ ดูหมิ่น และดูถูกเหยียดหยามเป็นที่สุด เรนแทบไม่ต้องเดาเลยว่าเธอคือใคร ซาฟินน่าสุดโหดเป็นแน่
“เจ้าชาย เพคะ ตามดิชั้นมา” ยาย เอ้ย มิสซาฟินน่าพูดขึ้น พร้อมทำสัญญาณมือบอกให้สเต็กกลับไป เรนเดินตาม อาจารย์ป้าเข้าไปในห้อง
“เชิญนั่งเพคะ” มิสซาฟินน่าพูดขึ้นดูน้ำเสียงเหยียดหยัน
“คะ.ครับ” ตูจะตายมั้ยเนี่ย
“คุณชายคะ! การมาสายนั้น บ่งบอกถึงบุคลิกส่วนตัวได้นะคะ! เป็นการแสดงกริยามารยาทที่ใช้ไม่ได้ค้ะ !!” อึ้ย ว่าแล้วต้องโดนด่า ><
“เออ แต่ผมมาสายไปแค่ 1 นาทีเองนะรับคุณปะ” อุ๊บ! เกิบหลุดปาก
“นั่นแหละค่ะ ! 1 นาทีก็มีค่านะค้ะ แล้วดูแต่งตัวสิค้ะ! ผมเผ้ายุ่งเหยิงแบบนั้นแสดงว่า เพิ่งตื่นใช่ไหมคะ!! ใช้ไม่ได้เลยนะค้ะ !! คุณชายควนรู้นะค้ะว่าอีก 3 อาทิตย์เท่านั้นก็จะสอบแล้ว ! คุณจะตายคนอื่นเขาทันหรอค้ะ!! คนอื่นนั้นเขาเรียนกันมาตั้งแต่ เด็ก ๆ! แต่คุณชายต้องเรียนหลักสูตรเร่งรัดเพียง 3 อาทิตย์ ! ถ้าคุณชายประพฤติแบบนี้ก็ไม่มีทางทันหรอกค้ะ! ดิฉั้นก็ไม่อยากจะพูดหรอกนะคะ !”
โอ้โห ก็อย่าพูดสิเซ้ ! คุณป้าคร้าบผมมาสาย1นาที คุณป้าเค้าเล่นด่าไป 5 นาที มันจะยิ่งเสียเวลามากกว่านะคร้าบบ แบบนี้ต้องแอ๊กมาทเจ้าชาย
“ครับ ขอโทษนะครับ เราจะเริ่มเรียนกันได้หรือยัง นี่ก็เสียเวลามาตั้ง 5 นาทีแล้วนะครับ ผมมาสาย 1 นาทีผมก็จะเรียนให้ทันในส่วนของผม คุณป้า ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ผมหน่ะ ไม่ใช่เด็กๆแล้วนะครับ อย่าให้ผมต้องเปลี่ยนอาจารย์เลยนะครับ ถ้าผมจะเรียนไม่ทันอาจต้องโทษป้านะครับที่มัวแต่สั่งสอนในสิ่งที่ไม่ต้องเรียนนะครับ” เรนแอ๊คมาดขรึมทำท่าขยับนาฬิกาดูแล้วดูอีก – (555 ดูนั่นสิๆ ก๊ากๆ ป้านั่นหน้าเสียไปเลย )
“ปะ..ปะ ...ป้า หรอค้ะ? เอ่ออ แต่คุณชายว่าแบบนั้น ดิฉั้นก็ดีใจ ไม่ต้องเปลี่ยนอาจารย์ให้เสียเวลาหรอค้ะ” คุณป้าขยับแว่นตาแล้วเอ่ยพูด
“ฮะแฮ่ม ! เอาหล่ะคะ วันนี้ดิฉัน ซาฟินน่า ราโดเนีย ออฟ ฮิวเมนเนอร์ จะสอนเรื่อง ประวัติ ต่างๆของสามโลก และ สอนทาง ทฤศฎีนะคะ ส่วนชายคนนั้น โทมัส ปรินดีโก้ ออฟ เดวิลเดม่อน จะสอนเรื่องการต่อสู้ต่างๆให้เจ้าชายนะค้ะ” เรนพยักหน้าอย่างเข้าใจ
“ว้าว ! ผมอยากเรียนกับ มิสเตอร์ โทมัสเร็วๆจังเลยครับ”โทมัสกล่าวอย่างยิ้มแย้ม
แฮแฮ่ม ! มิสซาฟินน่าทำท่าไม่พอใจ
“อ้อ ครับๆ เริ่มสอนเลยดีกว่าครับ”
“ค้ะ วันนี้ดิฉั้นจะสอนในช่วงเช้านะค้ะ ส่วนโทมัสจะสอนช่วงบ่ายค้ะ คุณโทมัสกรุณาออกไปข้างนอกก่อนนะคะ” โทมัสยิ้มตาหยีแล้วก้าวออกจากห้องอย่างช้าๆ
“ว้า” เรนถอนหายใจอย่างเสียดาย คุณป้าขยับแว่นเล็กน้อยก่อนที่จะเอ่ยต่อ
”เรื่องที่จะสอนในวันนี้คือ ประวัติของโลก 3 โลกนะคะ เรื่องเริ่มจะ โลก หรือที่ที่ท่านเกิดมา ได้เกิดผู้ที่มีมนุษย์ที่มีพลังขึ้น ทำให้ แองเจอลิค และ เดวิลเดม่อน ต้องลำบาก จึงได้สร้าง ฮิเมนเนอนี้ขึ้นมาเพื่อรวม ผู้มีพลังในโลกค่ะและสำหรับปีนี้มีเพียงคนเดียวที่มาจากโลก ก็คือท่านคะเจ้าชาย ส่วนฮิวเมนต์เนอร์คนอื่นๆส่วนใหญ่เป็นเพียงลูกหลานเท่านั้น.....@##$^^%@#@ ” เรนผู้เริ่มคล้อยตามเสียงอันชวนหลับ หน้าที่นั่งฟังอยู่เริ่ม สับพหงก ทีละนิดที่ละนิด และ !
โป้ก !!!
“โอ้ยหัวผม”
“มี-อะ-ไร-ไม่-เข้-า-ใจ-ตรง-ไหน-คะ-เจ้า-ชาย !” ซาฟินน่า กล่าวทีละคำ เรนคิดว่า เธอพูดเหมือนสเต็ก
“อ้อ คือผม.... อยากให้เริ่มสอนตั้งแต่ แองเจอเอ่ออ นั้นแหละครับคืออะไร แล้วก็ไอ้เดวิลอะไรนั่น
คืออะไรเลยหน่ะครับ แฮะๆ” ซาฟินหน้า กุมขมับอย่างหัวเสียและเริ่มสอนต่อ
“แอง-เจอ-ลิค และ เด-วิล-เด-ม่อน-คะ” ซาฟินน่าย้ำที่ละพยางค์ อย่างชัดเจน
“(พูดเหมือนสเต็กเลยแฮะ555) อ้อๆครับๆ แองเจอลิคและเดวิลเดม่อน คืออะไรครับ”
“แองเจอลิค คือที่อยู่ของทูตสวรรค์ค่ะ ส่วน เดวิลเดม่อน คือที่อยู่ของเหล่าปีศาจ ซึ่งทั้งสองโลกนี้ก็จะมาร่วมสอบเข้าโรงเรียนด้วยแล้ว..” เรนยกมือขึ้นซาฟินน่าหัวเสียมากที่เรนเข้ามาขัดจังหวะ
“ผมต้องสอบกับพวกปีศาจที่ชั่วร้ายด้วยหรอครับ”
“เรื่องนั้นไม่ใช่ประเด็นค่ะ เหล่าปีศาจไม่ได้ชั่วร้ายเสมอไปหรอกนะคะ แล้วเจ้าชายเมื่อสงสัยอะไรก็กรุณาฟังที่ดิฉั้นพูดให้จบก่อนแล้วค่อยยกมือนะคะ ”
“คะ ครับ” เรื่องมากจริงจริ้ง
“ต่อบทเรียนของเรานะคะ โลกทั้งสามไม่ได้มีการศึกษาที่เท่าเทียม จึงได้สร้างโรงเรียน ซึ่งเป็นโลกที่อยู่ ด้านในวงกลมโดยมีโลกทั้งสามโลกล้อมรอบ มีคำถามมั้ยคะ”
“เอ่อครับ ทั้ง 3 โลกมีโรงเรียนเดียวหรอครับ”
“ไม่ใช่คะ มีหลายโรงเรียนภายในแต่ละโลกคะแต่ว่าโรงเรียนที่ปลอดภัยและพอเรียนจบที่นั่นเราจะทำอาชีพอะไรก็ได้ที่อยากทำก็เหมือนนักเรียนคุณภาพนั่นหละค้ะและที่นั่นก็คือ The Kingdom of Trinity ค้ะ ” คุณป้าพูดไปยืดไป
“แล้วเค้าจะรับปีละกี่คนกันครับ แบบนี้ที่นั่นคนไม่เยอะตายเลยหรอ”
“ที่คิงดอม รับไม่จำกัดค่ะแต่เน้นที่ข้อสอบสุดโหด ใครสอบผ่านก็ได้เข้าเรียนค่ะ”
“โหยย คุณ ซาฟินน่า แล้วผมต้องไปสอบแข่งกับกี่คนคร้าบ ”
“คะ เจ้าชาย เค้าจะเก็บ วิชาการหรือที่เจ้าชายเรียนอยู่ 20 คะแนน และ วิชาการต่อสู้ 80 คะแนน”
“ตายแน่ๆตู”เรนบ่นพึมพำเบาๆ
“ต่อบทเรียนคะ เรื่อง ที่คิวดอมอยู่ในวงกลมก็คือแบบนี้ ดูให้ดีนะคะเจ้าชาย”ซาฟินน่า ผายมือออกหลับตา แล้วพูดว่า THR SHOW BEGIN !
ทันใดนั้นทั้งห้องก็เปลี่ยนเป็น อวกาศ ! มีโลกอยู่ 3 โลก โลกสีเขียว สีขาว และสี ดำ ตรงกลาง เป็นโลกที่เล็กที่สุด สีฟ้า คล้ายกับ โลกที่เรนเคยเห็นในทีวี
“นี่นะคะเจ้าชาย โลกสีเขียวคือที่ๆเราเหยียบอยู่ คือ ฮิวเมนเนอร์ สีขาว คือ แองเจอลิค สีดำ คือเดวิลเดม่อน ส่วนตรงกลางเป็น คิงดอม ค่ะ จะมีลักษณะคล้ายคลึงโลกที่ท่านจากมากที่สุด”
‘ว้าวว ทำได้ไงครับเนี่ย น่าทึ่งสุดๆ” เรนมองไปรอบๆอย่างตื่นเต้น
‘นี่คือสิ่งที่สร้างจาก เวทมนต์ค่ะ ”
“เวทมนต์ ? มีจริงด้วยหรอ” เรนนึกไปถึง แฮ่รี่พอตเตอร์ หนังที่เค้าเคยดูในโลกที่จากมา แล้วเขาก็ยิ้มออก
“สุดยอดเลยนะครับ เวทมนต์เนี่ย ผมอยากใช้ได้บ้างจัง” เรนพูดหงอยๆ ‘เราคงทำไม่ได้ ก็มาเราจากโลกนี่หน่า’
“ถ้าอยากใช้เจ้าชายต้องสอบเข้า คิงดอมให้ได้ค่ะ”
“หา ผมใช้มันได้จริงๆหรอครับ ผมเป็นมนุษย์นะ”
“คนที่ถูกย้ายมา ฮิวเมนเนอร์ก็ใช้ได้หมดหล่ะคะ แต่ว่าสำหรับเจ้าชายนั้นต้องได้สิคะ ก็เจ้าชายเป็นคนที่พิเศษ พิเศษมากๆค่ะ”มิสซาฟินน่าเอ่ยเสียงเบา ส่วนเรน มองสิ่งที่สร้างจากเวทมนต์ด้วยแววตามุ่งมั่น มันคงเป็นความรู้สึกธรรมดาของคนบนโลกที่เราอยากจะใช้เวทมนต์สักบท เสกบางสิ่งบางอย่างให้เป็นจริง
“เอาหล่ะคะ ไปพักได้ แล้วช่วงบ่าย มาเรียนต่อสู้กับ โทมัสนะคะ”
“ขอบคุณครับคุณครู !” เรนยกมือไหว้ ซาฟินน่ามองเด็กชายอย่างงงงัน
“มันเป็นคำที่ใช้ขอบคุณ อาจารย์ หลังเลิกเรียนหน่ะครับ ซาฟินน่า”
“อ้อ ขอบคุณค้ะเจ้าชาย !” ซาฟินน่าทำตามเรนบ้าง
“อาจารย์ไม่ต้องทำคร้าบ
-------------------------------------------------
ติชมได้ตามสบายเหมือนเดิมค่ะ คอมเม้นเล็กๆสร้างกำลังใจได้มากโข > < รักคนอ่านจัง วันนี้จะลง 2 ตอนรวดอ่านตามสบายค่ะ เรื่อยๆชิวๆ พรุ่งนี้ตอน เช้าไม่ก็ ดึกๆ จะมาลงต่อนะ ^^
ความคิดเห็น