คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : OvErTimE 0002 ] ผมเป็นใคร [
เฮอะ เฮอะ เฮอะ ตอนนี้สั้นมักมากกกกกกกกกกกกก แต่ความจริงสำหรับเราแล้วมันก็ไม่สั้นหรอกเพียงแต่ว่าตอนแรกมันยาววววววววว เอาเป็นว่าไปติดตามอ่านกันเถอะ แล้วอย่าลืมเมนท์กันเยอะนะจ๊ะ
*****สำหรับผู้อ่านที่สงสัยว่าเรื่องนี้จบแบบไหน*****
ตามที่เราคิดไว้ เรื่องนี้คงไม่ยาวมากนัก และต้องจบแบบ HappyEnding แต่ไม่รู้ว่าแต่งๆไปเนื้อเรื่องจะเปลี่ยนไปขนาดไหน แต่ถ้าเพื่อนๆคิดว่าอยากให้จบแบบไหนก็ออกความคิดมาได้เลย เผื่อไอเดียร์เราจะบรรเจิด หรืออยากให้เนื้อเรื่องไปในทางไหนก็แนะนำมาได้เลยนะจ๊ะ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
OvErTimE 0002 ] ผมเป็นใคร [
ห้องนอนขนาดใหญ่ที่ประดับประดาอย่างสวยงามสไตล์กรีกแท้แต่ดั้งเดิม ม่านผืนใหญ่ถูกรูดออกเปิดรับแสงสว่างยามเช้าที่ส่องผ่านมาทางหน้าต่างบานใหญ่รอบๆตัวห้อง เตียงขนาดคิงค์ไซส์ตั้งตระหง่านอยู่ใจกลางห้อง ใจกลางเตียงมีร่างบางนอนขดอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา
"อ๊ะ…." ร่างบางที่ฟื้นคืนสติพยายามขยับตัว
"ฟื้นแล้ว…ฟื้นแล้วขอรับ ท่านอะคีลิส" เด็กรับใช้นายหนึ่งวิ่งไปบอกนายของตนด้านนอกทันทีที่ร่างบางเริ่มขยับ
ร่างสูงของผู้เป็นนายก้าวเข้ามาในห้องทันทีที่ได้ทราบข่าว พร้อมเดียวกับหญิงชราที่ก้าวตามมาติดๆ ทั้งสองเดินตรงไปยังเตียงใหญ่ทันที
"เจ้าฟื้นแล้วหรือ" เสียงของชายผู้ทรงอำนาจเอ่ยถาม อย่างดีใจจนออกนอกหน้า
"อ๊ะ…โอ๊ย " ร่างเล็กตกใจเล็กน้อย ก่อนร้องออกมาอย่างเจ็บปวด มือทั้งสองข้างเคลื่อนไปกุมขมับทันที
"หมอ… เรียกหมอมาเร็ว" เสียงดุสั่งออกไป
"เด็กน้อยเจ้าเป็นอะไรมากไหม" เสียงเจือความอบอุ่นของหญิงชราถามอย่างเป็นห่วง ระหว่างที่หมอกำลังเดินทางมา
"อืม…มะ…ไม่…ฮะ…" แต่ละคำที่เปล่งออกมานั้นล้วนยากเย็น แต่ฟังจากเสียงก็ทำให้ทราบว่า แม้แต่น้ำเสียงก็ยังเหมือนถึงเพียงนี้
"เจ้า…ชื่ออะไร" เสียงดุที่เงียบไปนานเอ่ยถามเมื่อแลเห็นว่าอาการของร่างเล็กดีขึ้น
" ผมชื่อ…ปะ…อ๊ะ…โอ๊ย…" อาการปวดหัวกลับมาอีกครั้ง
"หมออยู่ไหนฮะ…พวกเจ้าใครไปตามหมอมาสิ" หันไปตวาดใส่ข้ารับใช้
"มะ…มาแล้วขอรับท่านอะคีลิส" เด็กรับใช้คนเดิมกล่าวพร้อมกับชายชราผู้เป็นแพทย์คนเดิมที่เดินเข้ามาติด
"ตรวจสิ…ว่าเจ้านี่เป็นอะไร" เสียงดุสั่งอีกครั้ง
เวลาผ่านไปไม่นานผู้เป็นแพทย์ก็ได้ผลสรุป
"เอ่อ…ศีรษะได้รับการกระทบกระเทือน จึงทำให้มีอาการปวดหัวขอรับ" ชายชราตอบอย่างขรุขระ
"เพียงเท่านี้" ร่างสูงถามอย่างสงสัย
"ใช่ขอรับ"หมอชราตอบทันที
"แล้วการป้องกันหละ" เมื่อได้รับการยืนยันเสียงเข้มถามต่อไป
"เอ่อ…ก็ต้องพยายามอย่าให้คิดมากขอรับ" หมอชราเอ่ยตอบ
"งั้นหรือ…ในเมื่อไม่เป็นอะไรมากเจ้าก็กลับไปเถอะ" ว่าพรางยืนถุงเงินให้ โดยหมอชรารีบรุดมารับไปอย่างรวดเร็ว
"เอาหละ เจ้าปลอดภัยแล้วหละเด็กน้อยนอนพักเสียเถิด" เสียงแหบของหญิงชรากล่าวกับร่างบาง มือทั้งสองข้างก็จัดผ้าห่มผืนใหญ่ให้กระชับ
"ขอบคุณฮะ… ว่าแต่พวกคุณเป็นใครฮะ" ร่างใต้ผ้าห่มเอ่ยถามผู้มีพระคุณแต่แปลกหน้าทั้งสอง
"เจ้านี่ช่างไร้มารยาทเสียจริง…ก่อนเอ่ยถามชื่อผู้อื่นต้องแนะนำตัวเองเสียก่อนสิ" ร่างสูงที่สงบปากสงบคำไปนานเอ่ยตำหนิ คนไม่สบาย จนผู้เป็นแม่ต้องหันมาส่งหางตาตำหนิผู้เป็นบุตรอีกต่อ
"เอ่อ…ผมชื่อ..อ๊ะ…โอ๊ย…ไม่รู้…จำไม่ได้…ผมชื่ออะไร…อ๊ะ…โอ๊ย" ร่างบางพูดไม่เป็นประโยคพร้อมกับบีบขมับทั้งสองข้างอย่างแรง
"จำไม่ได้งั้นหรือ" ร่างสูงทวนคำเบาๆ
"เจ้าจำไม่ได้งั้นหรือ ว่าเจ้าเป็นใคร มาจากไหน" ร่างสูงถามตอบ
"ใคร…จากไหน…โอ๊ย…ไม่รู้" มือทั้งสองข้างบีบแรงขึ้น ดวงตาทั้งสองปิดแน่นสนิทพร้อมกลับสั่นศีรษะไปมา
"พอได้แล้วอะคีลิส … นอนหลับให้สบายเถอะเด็กน้อย" หญิงชรากล่าวห้ามผู้เป็นบุตรก่อนจะบอกให้ร่างบางพักผ่อน
เมื่อผู้เป็นแม่เอ่ยปากห้ามมีหรือที่บุตรจะกล้าขัด สุดท้ายก็ต้องจำยอมทำตามแต่โดยดี
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
"ท่านแม่ หากเด็กนั่นจำความอะไรไม่ได้จริง…ข้าจะบอกว่าเขาคือพาโตรคลัส" ชายร่างใหญ่พูดอย่างอารมณ์ดี ไม่คิดเลยว่าเขาจะมีโอกาสได้น้องอันเป็นที่รักกลับคืนมา
"เจ้าไม่ควรเอาเด็กน้อยนั่นมาแทนน้องของเจ้า" หญิงชราเตือน
"แต่เหมือนมาก … เด็กนั่นเหมือนพาโตรคลัสน้องข้า เหมือนมากเหมือนแม้กระทั่งน้ำเสียง" อะคีลิสกล่าวต่ออย่างไม่ลดละ
"แม่รู้ว่าไม่สามารถขัดเจ้าได้ แต่หากเจ้าบอกว่าเด็กน้อยนั้นว่าเขาเป็นน้องของเจ้า สักวันหนึ่งเจ้าจะเสียใจ" หญิงชราเอ่ยอย่างปลงตก
"ไม่มีอะไรทำให้ข้าเสียใจเท่ากับการจากไปของพาโตรคลัส ท่านแม่" เสียงเข้มพูดอย่างเจ็บปวด
"และบัดนี้ข้าได้น้องข้ากลับคืนมาแล้ว" พูดออกมาเบาๆเหมือนกล่าวกับตัวเอง
"นับจากนี้ไปเด็กคนนั้นคือ พาโตรคลัส น้องข้า" พูดออกไปอย่างตัดสินใจ
แล้วร่างสูงใหญ่ก็ออกเดินก้าวเท้าจากไป
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น