คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : -ทาสรักดวงใจ- [KRISYEOL] P.2
อนที่2
สามเือน่อมา
ริ๊ ริ๊
“านยอลลู ไปโรเรียนไ้แล้ว้า” เสียมาราอานยอลัึ้นในท่ามลาอนเ้า ึ่มัน้อเป็นเวลาื่นแ่สำหนับานยอลนั้นมันเป็นเวลาหลับ!
“อื่ออ ผมออีสิบปี่อยื่นนะฮะแม่..”
โป๊
“โอ๊ยยยย เ็บนะฮะแม่” ทำับลูสุที่รัไ้ลอT^T
“เอาอีะรอบไมเ้าลูบ้า รีบไปโรเรียนไ้แล้วานยอล”
“ฮะแม่”
….
…
..
.
“ผมไปโรเรียน่อนนะฮะแม่”
านยอลบอลามาราที่เหลืออยู่เพียนเียวในรอบรัวเพราะพ่ออานยอลนั้นไ้หายไปาีวิอานยอลหลัาที่ลอเาออมา็ไม่เยิะมาูำูีอะไรับเาและแม่อเาแ่านยอล็ไม่เยิะแร์ เาไม่ำเป็นะ้อมีพ่อ็ไ้เาแ่ไ้อยู่ับแม่อเา เา็ีใแล้ว
“รีบลับล่ะานยอล”
“ฮะมามี๊~>__<”
“รีบไปไป๊เ้าลูบ้า”
“ฮ่าๆ ฮะแม่”
โรเรียนมัธยมปลาย S
“านยอล~มาแล้วววว”
เสียอานยอลัึ้นในท่ามลาวสนทนาอ’ยอู’ ’ลู่ห่าน’และอีนที่าไม่ไ้ือ’แบพยอน’
“อ้าวว มาแล้วเหรอานยอล”แบพยอนเอ่ยทัานยอลเป็นนแร่อนะมีเสียอยอูและลู่ห่านามมา
“วันนี้มาเร็วนะานยอล^^”ลู่ห่านแว เพราะปิแล้วานยอละมาเ้าเรียนแบบเียิวบ้า มาไม่ทันนเลยเ้าาบเที่ยไปแล้วถึะมาแ่วันนี้โลแแน่ถึมาโรเรียน่อนที่ะออั!
“แม่เ้ามาปลุเอนะสิวันนี้ เลยรีบื่น่อนที่ะโนฟาน่ะ-_-;”
“ฮ่าๆๆๆ สสัยุน้าะเอือมที่มีลูายนอนื่นสายนพระอาทิย์ะแยูมั่ ถึเ้ามาปลุเอ ร๊า”แบพยอนหัวเราะร่าใส่านยอล เป็นเหุให้านยอล้อลุบหัวแบพอยนที่บัอามาล้อเลียนใส่ัวเอ
“นี่หยุล้อเลียนานยอลไ้แล้วแบ” ยอูีไปที่แนแบพยอนเบาๆ
“นี่แล้วไ้ไปเยี่ยมเลวินบ้าไมานยอล”ลู่ห่านเอ๋ยทัถามานยอลเลยทำให้ในวสนทนาเียบ เพราะทุนรู้ีเรื่อเมื่อสามเือน่อน
“ัน..ยัไม่ไ้ไป ันะว่าะไป่ววันหยุ” านยอลอบทั้สาม
“แ ยัเ็บมันมาิอยู่ใ่ไม”ลู่ห่านถามานยอล เพราะลู่ห่านเป็นเพื่อนในลุ่มที่เ้าใวามรู้สึอทุนมาว่าและลู่ห่านะเป็นนที่ให้ำปรึษาเสมอ เมื่อมีเพื่อนในลุ่มเือร้อน
“อืม”
“เฮ้อ านยอลแลืมไปเถอะ เรื่อมันผ่านไปแล้ว” ยอูปลอบานยอล
“ใ่แล้วแ เรื่อมันผ่านมาสามเือนแล้วทานั้น็มาอโทษแล้ว แอย่าเลียเถอะ”
แบพยอนพยายามปลอบให้านยอลหายเรีย เพราะหลัาเิเรื่อนี้ึ้นแล้วทานั้น็มาอโทษอโพยับานยอล ส่วนเลวินถูนำัวส่ไปที่สถานบำบัทันทีหลัาที่เิเรื่อนี้ึ้น เลวินลายเป็นนไม่สามารถรับรู้ไม่สามารถรับวามรู้สึอะไรอี่อไปแล้ว เวลาที่านยอลับพวแบพยอนไปเยี่ยมะเห็นเลวินเอาแ่อุ๊าและเรียื่อานยอลที่หน้าอุ๊าะมีรอยเหมือนโนอมีมแทแทเ้าไปที่หน้าุ๊าหมีและเอาแ่หัวเราะและพู่าๆนาๆ
“ถ้าแะไปเยี่ยม พวันะไปับแ้วย” ลู่ห่านพยายามพูให้านยอลลายวามเรีย
“อบุทุนนะ ันว่านะอนนี้รีบไปเ้าเรียนาบแรเถอะ มันผ่านไปไ้รึ่ั่วโมแล้วนะ-_-;” านยอลพูพลา้มไปมอที่นาฬิา้อมือัวเอปละเยหน้าึ้นมามอพวแบพยอน
“อ๊ายยยยยยย ริ้วยมันเลยมารึ่ั่วโมแล้วววว” แบพยอนร้อเสียและรีบเ็บ้าวอ่อนะมีลู่ห่านและยอู่วยันเ็บอและรีบวิ่เ้าาบเรียนแร
“นี่รับุาย’้อมูล่าๆอปาร์านยอล’รับ” ายหนุ่มในสูทร่าบึบึนยืนอเอสารสีน้ำาลให้ ายร่าสูที่เป็นเ้านายรหน้า
“ทำานไ้ีมา ออไปไ้แล้ว” ร่าสูเอ่ย่อนที่ะให้ายร่าบึบึนออไป ่อนที่ะเินไปนั่โฟาหนัสัว์อย่าีและรีบแะอเอสารที่อยู่ในอออมาู
“ไหนันอูหน่อยเถอะนะว่านายมีีอะไร ถึทำให้น้อันรัมานลายเป็นโรประสาท…านยอล”
ร่าสูพู อนนี้ใอเามีแ่วามับแ้นใแทนน้อายบุทำมาที่สุ ใรทำน้ออเาเ็บ ไอ้นที่ทำมัน็้อเ็บว่า!!!!!!
.................................................................................................
ี้เียอัพแล้วไม่่อยมีนเ้ามาเม้นเลยTT
อยาให้มีนมาเม้นันเยอะๆั
่วนี้ำำลับ่าัหวันะ่ะ
ลับมาแล้วะมาอัพ่ะ
อนเม้นหน่อยเน้อออ
ความคิดเห็น