คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : {sf exo} ON MY HONEY ผมรักคุณพี่ข้างบ้าน! (PART 1)
อนที1
ริ๊! ริ๊! ริ๊! ริ๊!
ุบ!
เสียนาฬิาัระทบพื้น ึ่แน่นอนนที่ทำมันไม่ใ่ใรที่ไหน ’ลู่ห่าน’ หนุ่มน้อยอายุ21ปี ปันนาฬิาที่ทำให้โสประสาทอเ้าแทบแ!!
“อ้าววววววววววววววววววววว” ลู่ห่านบิี้เียไปมา2-3ที และออมารับลมรสนามห้าหน้าบ้านอน
“สวัสีฮะ ลูลู่♥” เสียหนุ่มน้อยนาม ’เฮุน’ ทัทายลู่ห่านและ้าายอเฮุนไ้มีสอสาวอสะบึมยืนนาบ้าทั้สออน เมื่อลู่ห่านเห็นเฮุนเลยทำเป็นไม่สนใไอ้เ็แ่แ้าบ้านที่วันๆเอาแ่ผู้หิมานอนที่บ้าน วันหนึ่นี่วันละ4-5นไ้มั้ เฮ้ยยยย!! -*- อย่าิว่าะสนเ้าเ็นี่นะแ่บัเอิอนนั้นเิเบื่อๆเลยลอทำสถิิูเยๆ ริๆนะ --; (อย่าร้อนัวสิลูลู่♥-เฮุน)
“ันเป็นพี่นายนะ อย่ามาเรียื่อันแบบห้วนๆสิ -*-” ลู่ห่านอบ่อนะเินเ้าไปในบ้าน เพราะ้อรีบเรียมัวไปเรียน แ่็้อะัับำพูำหนึ่..
“โธ่! ‘ป้า’ ไม่้อรีบไปเรียน็ไ้ มหาลัยมันไม่หนีไปไหนหรอป้า” เฮุนอบ โยไม่ทันสัเเลยว่าใรบานที่โน่าว่า ‘ป้า’ ไ้หยิบไม้หน้าสามแล้วโยนไปอีฝั่หนึ่ เป็นเหุให้เฮุนหัวแ
“ใรป้ายะ! ันเพิ่ะ21เอนะ21 ันยัเอาะเอาะอยู่ รุาอย่าเรียันว่าป้า ไอ้-เ็-แ่-แ -*-” ลู่ห่านอบ่อนะเินสะบัเ้าไปในบ้าน
“โอ๊ยยยยย ป้า! ผมเ็บนะ อย่ามาใ้วามรุนแรับผมี่ ป้า! ป้า! ลับมา่อน มารับผิอบเลยยยยย แล้วอย่ามาเรียผมว่าเ็แ่แนะ เพราะผมโเร็วัหา ยัยป้าอบใ้วมรุนแร ะฟ้อปวีา อยู๊ๆๆๆๆ” เฮุนอบ่อนะเ้าบ้านไปทำแผล โยไม่ลืมที่ะิแผนแ้แ้นลู่ห่านเอาไว้ในสมออันาลาอเฮุนแล้ว (พี่ไม่รอแน่ๆ โฮะ โฮะ โฮะ โฮะ – เฮุน) (แเลวมานัฮุน --; - ไรเอร์)
มหาวิทยาลัยเน์
“ลู่ห่านนนนนนนนนนนนนนนน” เสียแบบัริไม่ใ่ใรที่ไหนหรอ ‘แบพยอน’ เสียอแบพยอนมัะมา่อนัวเอเสมอเลยทำให้นอื่น่วยันั้ายาว่า ‘แม่เสียแปสิบหลอ!’ ึ่ายานี้แบพยอนเอ็ไม่แร์ เพราะว่า ันสวย! สวย! สวย! และสวย! โฮะ! โฮะ! โฮะ! โฮะ! (-- ;- ไรเอร์)
“ว่าไแบ แล้วยอูล่ะไปไหน” ลู่ห่านอบ เพราะปิยอูมัะไม่อบไปมาไหนเอเสมอเพราะเป็นโรำเส้นทาไม่ไ้ (?) ึ้ออยู่ับแบพยอนหรือไม่ับลูห่าน แ่ำเส้นทานี้นี่มัน…เอิ่ม ว่าแ่ยอูไปไหนอเานะ
“ยอูบอว่า ะมาสายหน่อยเพราะะมีนมาส่ที่มหาวิทยาลัย เลยะมาสายหน่อยน่ะ”
แบพยอนอบ่อนะลาลู่ห่านไปรโรอาหาร เพราะแบพยอนท้อร้อึ้อรีบหาอะไริน่อนะไปเ้าาบเรียน เพราะปิยอูะเป็นนทำอาหารมาให้แบพยอนและลู่ห่านเสมอ แ่วันนี้ยอูะมาสายเลย้อหาอะไรใส่ท้อ่อน ถ้าไม่มีอะไรใส่ท้อนอนเป็นศพายาแน่ๆ เี๋ยวไม่สวยยยยยย ลัวะไม่มีใรมาล้าีบบบบบบ
“แบ มันเ้าาบเรียนแล้วนะ” ลู่ห่านอบแบพยอนพลาี้ไปที่หอนาฬิานาให่ใลาอโรอาหาร
“โอ้ ม๊ายยยยยยยยย ูหิว้าววววววววว TOT”
“ันมีนมปัอยู่ในระเป๋า เอาไปิน่อน็ไ้”
ลู่ห่านอบแบพยอน่อนะล่วหยิบนมปัไส้ัสาร์และไส้บูลเบอรรี่ยื่นให้ับแบพยอน แบพยอนรับมา ่อนะระโี่หลัลู่ห่านและหอมแ้มลู่ห่านเป็นารอบใ้ำไป้ำมา
“Thank Youuuu มาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ูรัมึที่สุเลยยยยยยยยยยย”
แบพยอนอบ และรีบนำออมาาห่อและลาลู่ห่านไปเ้าาบเรียน ่อนที่ะโนอาารย์ุ
[PART’SEHUN]
โอ๊ย! เพราะยัยป้าบ้านั้นทำให้ผมมาสาย-*- อยูนะยัยป้าอบใ้วามรุนแรนัใ่มั๊ย ลับไปเอีแน่ะแ้แ้นส่วนที่ผมหัวแ้วย -_-+++ (เพราะแ่ทำัวเอนั้นแหละ – ไรเอร์) แล้วไอ้ำอินไปไหนว่ะ ปล่อยให้สุหล่อนั่ห่าวอยู่นเียว ไอ้ำอินแ่ล้ามานะที่ล้าทิ้พี่สุหล่อเอาไว้ อยู๊! ะฟ้อพี่าโสุรัสุห่วอแ่ะเลยยย ฮี่ ฮี่ (ไ้ทีเอาให่เลยนะมึ – อิน)
[PART’KAI]
“ฮั..ิ้ววววววววววว” ฟื ใรมันนินทาันฟะ -*- เี๋ยวพ่อ็เอาวามำเ้าสิะเลยนิ ูสิพี่าโมอ้วยวามเป็นห่วแล้วววว น่ารัเินไปแล้วววววววววว ><
“แป็นอะไรหรือเปล่าอิน”
หนุ่มน้อยาโวัใออินถาม ่อนะเอามือไปอัหน้าผาออีฝ่าย ทำให้อีฝ่ายถึับมีวามสุเหมือนไ้ล่อลอยไปับสวรรร์เลยล่ะ
“ไม่เป็นอะไรหรอฮะพี่ยอู สสัยเ้าเฮุนมันะนินทาผมน่ะฮะ อย่าห่วเลย ^^”
“อืม ถ้าไม่เป็นอะไร็ีแล้ว ห่วัวเอ่อนที่ะมาห่วนอื่น เ้าใมั๊ย -_-”
“ฮะ ^^”
“ถ้าเ้าใ็ีแล้ว ถึมหาวิทยาลัยันแล้ว ันไป่อนนะ”
“ฮะพี่ เี๋ยวผมะโทรไปหานะฮะ บายยยย♥”
“บายย”
้อรีบลับไปโรเรียน่อนล่ะ ป่านนี้เ้าเฮุนมันะวาใสแน่ถ้าเอหน้าผม --;; ผมไม่ผิะหน่อยเนาะๆๆๆ ผมแ่ไปส่แฟนที่มหาลัยเอ ็นมีแฟน่วยไม่ไ้♥ ใรบอให้มันโสล่ะ มัวแ่แอบมอพี่ที่้าบ้านอมันแล้วมันะไ้เป็นแฟนันมั๊ย -_-‘
ว่าแ่อนนี้อยาอยู่ับยอู้วยันอีัเลย รีบไปเรียนะไ้รีบมารับ ิถึพี่นะฮะ♥
………………………………………………………………....
สวัสี้า ^O^! เรื่อนี้ไรเอร์แ่เป็นเรื่อแร ไม่รู้ะสนุถูใผู้อ่านันหรือเปล่า
แ่ไรเอร์เอ็ทำออมาให้มันีที่สุแล้ว
ถ้าสนุหรือไม่สนุยัไไรเอร์เอ็อโทษผู้อ่าน้วยนะ่ะ
สุท้ายนี้อฝาเรื่อนี้ไว้ัน้วยเน้อออออ
เม้นันเยอะๆ ไรเอร์เอร์เอ็ะไ้มีำลัใเยอะๆเหมือนันนน
ความคิดเห็น