One Boy Three Girls in love รักสี่เศร้า ของหนึ่งเขาและสามเธอ

ลำดับตอนที่ #1 : ใครเป็นใคร

 

##แฟนใครไม่รู้ ยิ่งดูยิ่งน่ารัก
ขอมองเธอสักพัก จะเป็นไรไหม ##

"เฮ้ยไอ้ตูนแม่เมิงโทรมาอะ"เพื่อนร่วนห้องเธอ(ซึ่งเป็นผู้ชาย)โยนโทรศัพท์ใส่หัวเธอ(ไอ้เพื่อนเลว)

"ว่างัยเอมมี่โทรมาแต่เช้าเลย"หล่อนพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงียครึ่งหลับครึ่งตื่น แต่จะเอนไปทางหลับมากกว่า ตัวอยู่ใต้ผ้าห่มสีขาว ตาปิด มีแต่ปากเท่านั้นที่ยังขยับ ท่าทางสมองของเธอเองก็ยังไม่ทำงานเลย แน่ละเมื่อคืนเธอและเพื่อนๆ เล่นกินเหล้าซะเมาเหละ

"ก็วันนี้ตูนมีนัดกับเอมมี่นะ มีรอตูนนานแล้วนะคะ นี่เสียงตูนยังไม่ตื่นเลยใช่มัยเนี้ย" เสียงแปร๋นๆ จากปลายสายสื่อให้รู้เลยว่าไม่พอใจคู่สายอย่างมาก

"นัดอะไรอีกละ" ดูเหมือนว่าเธอจะจำไม่ได้เลยว่าได้รับปากอะไรกับเจ้าหล่อนเอาไว้

"อ้าว อีกแล้วนะ ตูนเป็นอย่างนี้ทุกทีเลย นัดอะไรไว้ไม่เคยจำได้หรอก ตอนนี้ตูนกำลังทำให้มี่โกรธมากนะคะ รีบออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะค้า”เสียงโวยวายจากปลายสายทำให้เธอเอาโทรศัพท์ออกจากหูแทบไม่ทัน ถ้าวันความถี่เสียงเจ้าหล่อนตอนนี้คงจะได้ประมาณ 200 เดซิเบลละมั้ง

"เออ หาอะไรทำรอแล้วกันเดี๋ยวไป"แม้ว่าเธอจะไม่อยากตื่น แต่เธอก็ไม่อยากจะผิดนัดในครั้งนี้ ถึงแม้ว่าเธอนัดกับเจ้าหล่อนไว้เมื่อไหร่ หรือนัดไว้ที่ไหน

"เร็วๆ นะตูน ไม่งั้นมี่ไม่รอแน่"

"ตามใจ ไม่อยากรอก็กลับไปก่อนเลย"พูดจบเธอก็รีบกดวางสายราวกับว่าไม่แคร์ผู้พูดปลายสายเลย แล้วเดินเข้าห้องน้ำด้วยความอาลัยอาวรที่นอนนุ่มๆ ที่เธอทอดกายลงนอนได้ไม่ถึง 5 ชั่วโมง

“การ์ตูน” เป็นชื่อของเธอ ซึ่งบอกได้เลยว่าไม่ได้เข้าบุคลิกของเธอเลย ถึงแม้ว่าร่างกายของเธอจะเป็นหญิงแต่หัวใจเธอแมนกว่าชายบางคนอีก ใบหน้าเรียวซ่อนหวานตัดตัดคิ้วสีดำโค้งมนดวงตาสีน้ำตาบกลมโต จมูกโด่งเป็นสันได้รูป ไล่ลงมาถึงริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูอ่อนๆ แม้ไม่ได้ทาลิปติก สิ่งทั้งหมดที่อยู่ใบหน้าตัดกับผมตัดสั้นซอยสีดำสนิท ทำให้เธอดูหล่อกว่าผู้ชายบางคนซะอีก ทำให้เธอฮอตมากในหมู่สาวๆ ที่ครั่งใคร่ในเพศเดียวกัน แหงละ เธอไม่เพียงแต่เท่สุดๆ แถมยังเป็นที่เอาใจก่งและปากหวานสุดๆ ไม่ว่าสาวใหญ่สาวน้อยก็มักจะตกหลุมพลางนั้นง่ายๆ ตอนนี้เธอเรียนมหาวิทยาลัยปี 2 คณะวิศวกรรมศาสตร์ ตอนนี้เธอเช่าหอพักแถวมหาวิทยาลัยอยู่กับไนท์ เพื่อนสนิทต่างเพศที่สนิทกันมาตั้งแต่สมัยอนุบาลและเรียนที่เดียวกันมาตลอด 

          เอมมี สาวน้อยลูกสาวไฮโซชื่อดัง เธอเป็นสาวน้อยที่เต็มไปด้วยความร่าเริงเธอเป็นเด็กปี 1 มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง แม้ว่าเธอและการ์ตูนจะอยู่ต่างมหาลัย แต่หลังเลิกเรียนเธอก็จะไปหาการ์ตูนที่มหาลัยอยู่เสมอๆ ตอนนี้เธอตกอยู่ในห้วงของความรักที่มีต่อการ์ตูน เธอเป็นสาวน้อยที่เอาแต่ใจมาก ด้วยฐานะทางบ้านเธอ เธอจึงกลายเป็นคนที่เอาแต่ใจมาก แต่ก็ไม่ใช่ซะหมด เพราะคนเดียวที่เธอยอมทำตามใจก็คือการ์ตูน ถ้าการ์ตูนบอกอะไร หรือสั่งอะไรเธอ เธอก็อาจจะงอแงบ้างแต่สุดท้ายเธอก็จะทำตาม การคบหากับการ์ตูนเธอก็ไม่ได้ปิดบังทางครอบครัวของเธอ แถมคุณหญิงแม่ของเธอยังสนับสนุน และชอบการ์ตูนมาก

กริ้งงงงงงง

"ไอ้ไนท์ใครมาวะ  ออกไปดูดิ"การ์ตูนตะโกนออกมาจากห้องน้ำ

"แกก็ออกไปดูดิวะ คนจะหลับจะนอน"

"กรูแต่งตัวอยู่ มึงก็ออกไปดิ"

"เออ ใครมาทำอะไรแต่เช้าวะคนจะหลับจะนอน เดี๋ยวก็โทรศัพท์ เดี๋ยวก็คนมาอะไรนักหนาวะ" เค้าบ่นไปเดินไป แต่เมื่อไนท์เปิดประตูออก ก็พบกับหญิงสาวหน้าตาน่ารัก เธอมาในชุดกระโปรงสีขาวดูสะอาดสอ้าน

"ขอโทษนะที่แอมมารบกวนแต่เช้า" แอมคือแฟน (คนล่าสุด) ไนท์ หล่อนถือถุงใบใหญ่เต็มทั้งสองมือเรื่องของใช้ของสองหนุ่มในห้องนี้จะมีเธอนี่แหละที่เป็นคนจัดการทั้งหมด แต่การทำแบบนี้ก็ทำให้ไนท์แฟนหนุ่มของเธอตวาดเธอทุกครั้ง แต่ยังไงซะเธอก็ยังซื้อมาตลอด

"แล้วนี่ซื้ออะไรมาอีกละ บอกแล้วงัยว่าไม่ต้องซื้ออะไรมาแล้ว" ไนท์ตะหวาดแอม แต่ฝ่ายที่โดนตวาดหน้าเจื่อนไป แต่เธอก็ยังยิ้มออกมาตอบคำถามเค้า

"คือเมื่อวานแอมเห็นในตู้เย็นไม่มีอะไรนะ แถมของในห้องก็เหมือนจะหมดไปหลายอย่างเลยด้วย แอมเลยซื้อมา"เธอชูของที่อยู่ในมือ เป็นสัญญานบอกแฟนหนุ่มให้ช่วยถือ แต่อีกฝ่ายกลับทำเหมือนไม่เข้าใจ เมื่อเป็นเช่นนั้นเธอต้องพูดออกมาแล้วละ “ช่วยแอมถือหน่อนซิ หนักมากเลย”

“ซื้อมาเองก็ถือเอง ถ้าไม่อยากหนักคราวหลังอย่าซื้อมา”พูดจบเค้าก็หันหลังเดินเข้าห้อง

"ใครมาอะไนท์” การ์ตูนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากในห้อง “อ้าวแอมมาแต่เช้าเลยนะ"เธอชะโงกหน้ามองคนที่อยู่หน้าประตู

"หวัดดีตูน"เธอยกมือทักทายเพื่อนร่วมห้องของแฟน

"จะอยู่ข้างนอกไม่เข้ามาใช่มัย จะได้ปิดประตู"พอหมดเสียงเค้าพูดตัวเค้าก็เข้าห้องนอนไปแล้ว ทิ้งไว้แต่น้ำเสียงเย็นชาที่ทำให้แฟสาวที่อยู่หน้าห้องหน้าเจื่อนอีกรอบ

"ไอ้ไนท์!!! พูดดีหน่อยไม่ได้เหรอวะ แหม ไอ้เพื่อนเลว”การ์ตูนเดินเข้าไปเตะประตูห้องของเพื่อนร่วมห้อง “แล้วนั้นแอมซื้ออะไรมาเยอะแยะ คงหนักแย่เดี๋ยวเราช่วยนะ อย่าไปถือสาไอ้ไนทืมันเลย มันก็อย่างนี้แหละการแสดงออกกับใจมันไม่ตรงกันหรอก"การ์ตูนแย่งของที่อยู่ในมือแอม ของเยอะๆ หนักมากพอดู

" แอมชินแล้วละ ไม่เป็นไรหรอก ก็เป็นอย่างนี้มาตลอดนิ”แม้ว่าเธอจะยิ้มออกมาได้ แต่ก็เป็นรอยยิ้มที่ไม่ได้บ่งบอกถึงความสุขทั้งหมด แต่เป็นรอยยิ้มที่ผิดหวัง “เออ แล้วตูนจะไปไหนอะ แต่งตัวซะหล่อเชียว"

“ออกไปข้างนอกนะ เอมมี่โทรมาบอกว่านัดกันไว้"คำตอบของการ์ตูนยิ่มทำให้ใบหน้าของแอมเศร้าขึ้นอีก

"หว้า หน้าอิจฉาจัง แอมอยากไปบ้าง"เธอพูดด้วยน้ำเสียเศร้าปนความน้อยใจที่มีต่อแฟนหนุ่มที่ไม่เคยพาเธอไปเที่ยวสองต่อสองเลย ถ้าไปก็ต้องมีการ์ตูนและเอมมี่ไปด้วย หรือถึงแม้จะไปกันสองคนพอไปถึงก็จะต้องมีสาวๆ เข้ามาหาเค้าเสมอ


"ก็ชวนไอ้ไนท์ไปดิ มันก็ไม่มีรัยทำนี่ มันออกไปอยู่แล้วละ"ตูนรู้ว่าคำที่เธอพูดออกไปนั้นไม่มีทางเป็นไปได้ เธอยังคิดได้ว่าเธอไม่น่าจะพูดประโยคนั้นออกมาเลยด้วยซ้ำ เพราะเหมือนกับว่าเธอกำลังตอกย้ำความรู้สึกของแอม


"ตูนพูดเหมือนไม่รู้จักเพื่อนตัวเอง ชวนให้ตายก็ไม่ไป แต่...ถ้ามีตูนไปด้วยถึงจะไป" น้ำเสียงและสีหน้าของเธอยิ่งดูเศร้าเข้าไปใหญ่ ทำให้คู่สนทนาทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว

"เออ จริงๆ ด้วย อย่าไปคิดมากเลยมันก็เป็นซะอย่างนี้แหละ แต่ยังไงซะมันก็รักแอมนะ ก็มีแอมนี่แหละที่มันคบมาได้ถึงปี ถ้าไม่นับระหว่างทางอะนะ”คำพูดนี้ทำอีกฝ่ายขำออกมาได้ “งั้น เดี๋ยวเราไปแล้วนะ ถ้าช้า มีหวังหูได้แตกแน่"

"จ้า เที่ยวให้สนุกละกัน เที่ยวเผื่อด้วยนะ"

"ครับปม เดี๋ยวเราดูเผื่อ ไปละ"ก่อนที่เธอจะเดินออกจากห้อง เธอต้องบอกเพื่อนร่วมห้องของเธอก่อน “ไอ้ไนท์ฉันไปละนะโว้ย”ไม่มีเสียตอบรับจากคนที่อยาในห้อง การ์ตูนจึงเปิดประตูเข้าไป “ไอ้ไนท์ฉันไปละนะโว้ย ดูแลแฟนแกด้วย”

“พูดมาก”เค้าทำเหมือนไม่สนใจสิ่งที่การ์ตูนพูดเลย “อย่าลืมขนมละ”

“แหม ทีแฟนซื้อมาด่า แต่ดันให้ฉันซื้อมาให้”การ์ตูนตบหัวเพื่อนที่นอนอยู่ไต้ผ้าห่อ “เออ เดี๋ยวซื้อมาฝาก”พูดจบเธอก็เดินออกจากจากห้องไป

          ไนท์ หนุ่มสุดฮอตเดือนเด่นของหาวิทยาลัย เค้าไม่เพียงฮอตในหมู่สาวๆ ในมหาลัยเดียวกันเท่านั้นแต่ยังส่งผลถึงสาวต่างมหาลัยอีกมากมาย ด้วยใบหน้าบวกกับดวงตาคมคู่สีดำเศร้า คิ้วโค้งสีเข้ม จมูกโด่งเป็นสันเหมือนกับกระดานลืนที่เคยเล่นสมัยเด็กๆ ไต้จมูกริมฝีปากเรียวน่าจูบแต่ไม่ค่อยเผยรอยยิ้มแต่ก็ดึงดูดสายตาสาวๆ ได้เป็นอย่างดี ประกอบกับผมสีดำเข้ม นิสัยที่สุขุม ทำให้เค้ายิ่งดูเป็นผู้ชายที่น่าค้นหา ไนท์เป็นเสือผู้หญิงที่มักจะคบแต่กับผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าเค้าสัก 2 ปีขึ้น รอยยิ้มของเค้ามักจะเผยออกมาเมื่อเค้าอยู่กับการ์ตูนเท่านั้น แม้แฟนสาวที่เค้าคบอยู่ตอนนี้ที่ถือว่านานที่สุด ก็ไม่เคยได้เห็นรอยยิ้มของเค้าเลย ไนท์เป็นลูกชายคนเล็กของบริษัทนำเข้าละส่งออกเกี่ยวกับเครื่องจักรกลโรงงาน แต่แปลกมากที่เค้าไม่ชอบที่จะอยู่ที่บ้าน ชีวิตส่วนมากของเค้าก็อยู่กับการ์ตูนซะส่วนมาก

           หลังจากที่การ์ตูนออกไป แอมก็เริ่มต้นทำความสะอาดห้อง จัดนั้น เก็บนี้จนห้องที่รกรุงรังกลายเป็นห้องที่เป็นระเบียบมากเหมือนกับเป็นคนละห้อง เธอทำงานบ้านจนหมดทุกอย่าง แต่คนที่เธอต้องการเจอกลับยังไม่ตื่นซะที แต่...นี่มันก็เย็นมากแล้วเธอจึงจัดเตรียมอาหารเย็นไว้รอเค้าตื่น

           แอม แฟนสาวของไนท์ที่คบกันมาเกือบปีแล้วมั้ง ตอนนี้เธอทำงานแล้ว พวกเค้าเริ่มคบกันตอนที่แอมอยู่ปี 4 มหาลัยเดียวกัน เธอจบคณะวิทยาศาสตร์ ตอนนี้ทำงานเป็นผู้ช่วยอยู่ที่กระทรวงวิทยาศาสตร์ เธอเป็นหญิงสาวที่เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา การศึกษา มรรยาท และชาติตระกูล เธอเอาใจใส่ไนท์มาก ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่เคยเห็นความดีนั้นของเธอเลยก็ตาม แต่เธอก็ยังเต็มใจที่จะทำหวังว่าสักวันเค้าจะเห็น เธอไม่ใช่คนที่ไม่มีทางเลือกเรื่องความรักหรอกนะ แต่เธอกลับมีคนมาให้เธอเลือกมากมาย แต่เธอไม่ยอมเลือก เธอเลือกที่จะตามเค้า อยากดูแลเค้า

“เฮ้ ไอ้ตูนหิวชะมัดเลยวะ มีรัยปะวะ”เสียคนที่หลับทั้งวันบ่นเดินงัยเงียออกจากห้องที่เค้าใช้เวลาทั้งวันนี้คลุกอยู่ “อ้าว แอมยังไม่กลับอีกเหรอ”เค้าทักเมื่อเห็นแฟนสาวกำลังทำอาหารอยู่

"แอมทำให้ไนท์ตื่นป่าวค่ะ"เธอหันมาถามคนที่เพิ่งเดินออกจากห้อง “หิวแล้วเหรอ แอมทำต้มยำไว้นะกินเลยมัย”

“แล้วไอ้ตูนอะ”เค้าถามขึ้นเมื่อมองไม่เห็นเพื่อนร่วมห้องอยู่ในห้อง

“ตูนยังไม่กลับนะ”เธอตอบคำถามเค้าทั้งที่มือของเธอยังพัลวันกับการทำกับข้าว “ไนท์ไปอาบน้ำซิเดี๋ยวกับข้าวก็เย็นหมดหรอก”

“ห้องดูดีขึ้นนะ ฝีมือเธออีกละซิ”เค้าเอ๋ยขึ้นหลังจากที่ใช้สายตากวาดไปรอบห้อง “ยังไงก็ขอบใจนะ”

“ฮะ เหรอ ขอบใจ”คำพูดในประโยคสั้นๆ ทำให้อีกฝ่ายดีใจจนติดอ่างเลยทีเดียว “ไปอาบน้ำได้แล้ว”เธอพูดเขินๆ

"แอมไม่เข้าไปอาบให้เราเหรอ"ไนท์สายตาเจ้าเหล่


"จะบ้าเหรอ เข้าไปอาบน้ำได้แล้ว"เธอผลักแฟนหนุ่มเข้าไปในห้องน้ำ

“เข้ามาด้วยกันซิ”เค้าลากเธอเข้าไปด้วยโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว “จะถอดแล้วนะ ชิ้นที่หนึ่งจะออกแล้ว” เค้าพูดเพื่อจะแกล้งแฟนสาวที่ยืนปิดตาอยู่ในห้องเดียวกัน

“ไนท์ เล่นอะไรบร้าๆ”เธอวิ่งออกมาจากห้องน้ำได้ แต่อีกฝ่ายที่เหลือเพียงบ็อกเซอร์ติดตัวก็วิ่งตามแกล้งเธอ

“ไอ้ไนท์โว้ยย ฉันกลับมาแล้ว พร้อมกับขนมแสดอร่อย”