คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 8
“เป..... พี่ขอถามอะไรหน่อยมั้ย ????” หลังจากที่ทิ้งขยะลงถังใหญ่เสร็จแล้ว รุ่นพี่มาซาโตะก็ถามขึ้น จะถามอะไรน้า~~~~
“อะไรเหรอฮะ ^^”
“ทาเครุคุงน่ะ...... มีอะไรกับแฟนพี่รึเปล่า ????????” ==
ตะ...ตะ....... ตายล่ะหว่า นึกว่าเรื่องอะไร ที่ไหนได้ก็เรื่องนี้เองน่ะเราะ ไอ้รู้คำตอบอ่ะรู้ แต่จะบอกยังไงดีล่ะ ทาเครุมันชอบแฟนพี่ ????? ใครที่ไหนมันจะยอมได้ เผลอๆ ได้มีเรื่องกันยาวยืด
ทาเคะนะทาเคะ ก็บอกแล้วกว่าอย่าทำแบบนี้เลยดีกว่า
“รุ่นพี่ถามแบบนี้ทำไมเหรอฮะ.....” แต่จะว่าไปมันก็ไม่แปลกที่รุ่นพี่มาซาโตะจะสงสัย ก็ตั้งแต่ทาเครุได้เป็นนักร้องนำ ดูสนิทสนมกับรุ่นพี่ยูจิยังกะอะไร ดูเหมือนจะเข้ากันง่ายมากๆเลยคู่นี้ (แล้วให้ผมมาเป็นพ่อสื่อเพื่ออะไร -*-)
“ก็...เห็นท่าทางสนิทสนมกัน ก็ถามๆไปแบบนั้นแหละ ไม่มีอะไรหรอก” รุ่นพี่ว่าด้วยน้ำเสียงที่ดูร่าเริงขึ้น จากนั้นก็ชวนคุยอะไรไปเรื่อยเปื่อย ดูแล้วเหมือนไม่มีอะไร
แต่ผมรู้นะว่าจริงๆแล้วที่ทำสีหน้าแบบนั้นก็แค่กลบเกลื่อน ทำไมผมจะดูไม่ออกล่ะว่าจริงๆแล้วรุ่นพี่รู้สึกอย่างไรบ้าง คงไม่มีใครมีความสุขหรือร่าเริงได้หรอกถ้าได้เห็นแฟนของตัวเองสนิทสนมกับใครสักคนเกินความจำเป็น
“รุ่นพี่มาซาโตะพูดแบบนั้นเหรอ” ทาเครุถามขึ้นเมื่อผมได้เล่าอะไรออกไป ผมคิดว่า ผมต้องทำอะไรสักอย่างกับทาเครุ เพื่อจะได้ไม่ต้องล้ำเส้นเข้าไปมากกว่านี้
“ใช่..... ฉันว่านะนายออกมาห่างๆดีกว่ามั้ย ฉันรู้นะว่านายชอบรุ่นพี่เค้า แต่ทำแบบนี้..... ฉันสงสารรุ่นพี่มาซาโตะ” ผมพูดออกไปแบบไม่เกรงใจ ผมเองก็เข้าใจความรู้สึกว่าการแอบชอบใครสักคนมันเป็นอย่างไร แต่ในกรณีที่คนๆนั้นมีแฟนแล้วก็น่าจะถอยๆออกมาดีกว่า
“เป...... นายก็อยู่ตลอดนี่นา... ฉันไม่ได้ทำอะไรกับรุ่นพี่เลยนะ รุ่นพี่เข้ามาหาฉันเอง” เอ๋.... ทำไมทาเครุพูดแบบนี้ล่ะ ทำเหมือนไม่ได้ทำอะไรผิดเลยอย่างนั้นแหละ
“ก็นั่นแหละ...... รุ่นพี่เค้าสงสัยนายอยู่นะ.... ฉันว่านายควรจะออกห่างๆเขาดีกว่า ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา จะแย่เอาน้า” ผมพูดด้วยความเป็นห่วง ถึงว่ามันจะยังไม่มีอะไรก็จริง แต่ถ้าล้ำเส้นเข้าไปมากกว่านี้ล่ะ อีกฝ่ายก็เป็นถึงรุ่นพี่ที่เคารพนับถือกันมานานนะ
“นายคิดแบบนั้นเหรอชินเป.....” ทาเครุพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังขึ้นกว่าเดิม มีอะไรแปลกๆ
ร้อยวันพันปี ทาเครุไม่เคยเรียกผมว่าชินเปมาก่อน
“เพราะว่านายคิดว่าฉันควรทำแบบนั้นน่ะสิ..... นายถึงได้ไม่มีแฟนซะที” รู้สึกถึงบรรยากาศที่เริ่มน่ากลัวขึ้นมาเรื่อย นี่อย่าบอกเชียวนะว่า........ “ฉันรู้ว่านายไม่เห็นด้วยถ้าฉันจะคิดแบบนั้น...... ฉันชอบรุ่นพี่เค้าจริงๆ และฉันจะ........”
“ทาเครุ..... อย่าบอกนะว่านาย.........” ผมว่าออกไป อย่าให้เป็นแบบที่ผมคิดเลย “รุ่นพี่เค้ามีแฟนแล้วนะ นายจะไปทำให้เขา 2 คนแตกกันเปล่าๆ นายคิดแบบนี้ดีแล้วเหรอ”
“นายเองก็น่าจะรู้ว่าการที่แอบรักเขาข้างเดียวมันเป็นยังไง...... นายเองก็น่าจะมีไม่ใช่เหรอ.....” ผมเงียบไปพักนึง มันก็ใช่ คนที่ผมชอบในโรงเรียนน่ะ มันมีแน่ “นายก็คงเข้าใจว่ามันรู้ยังไง...... ฉันอาจจะดูเลวในสายตานาย แต่ฉันทนเป็นแบบนั้นไม่ได้หรอก…….”
ทาเครุพูดแบบเอาจริงเอาจังมาก นี่คงไม่ใช่แค่การล้อเล่น ผมรู้นิสัยเพื่อนคนนี้ของผมดี เมื่อไหร่ที่เขาจริงจัง ไม่ว่าใครก็ห้ามเข้าไปเล่นกับเขา
“นี่นายจะแย่งรุ่นพี่ยูจิงั้นเหรอ !!!” ผมเริ่มพูดเสียงดังขึ้น ให้ตายสิ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ “นายทำแบบนี้ไม่ได้นะ !!! “
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ..... 2 คนนั้นเป็นแค่แฟนกันนะ..... ร้อยวันพันปียังไงก็ต้องเลิกกันอยู่ดี”
“นายพูดอะไรของนาย..... นี่นายจะทำให้ 2 คนนั้นเลิกกันเลยเหรอ ???”
“ก็....... ตราบใดที่2 คนนั้นคบกันอยู่ ฉันก็คงได้เป็นคนที่แอบรักเท่านั้น....... ใช่....... ฉันมันไม่ใช่คนดีอย่างที่นายคิดหรอก”
“ทาเครุ......” ผมเรียกชื่อด้วยเสียงแผ่วเบา ไม่น่าเชื่อเลยว่าหมอนี่จะคิดอะไรแบบนี้ได้........
“ขอโทษทีนะชินเป..... ถ้านายไม่อยากคบเพื่อนอย่างฉัน....... ฉันก็จะไปเอง” ว่าแล้วทาเครุก็หยิบกระเป๋าออกไปจากที่นั่งคนเดียว บรรยากาศรอบข้างเริ่มตึงเครียด......
มันไม่ใช่ความคิดที่ดีเลยที่จะทำแบบนั้น ใช่...... ผมยอมรับตรงๆว่าผมช็อกที่เพื่อนคิดแบบนั้น ทาเครุเป็นคนที่มีความพยายามในทุกสิ่งทุกอย่างที่เค้าอยากให้เป็นความจริง ซึ่งแตกต่างจากผมที่ไม่คิดที่จะทำให้ใครเดือดร้อน ไม่คิดที่จะทำอะไรเลยแม้แต่กับคนที่แอบชอบอยู่......
ทำไม..... มันถึงกลายเป็นแบบนี้ได้นะ
ความคิดเห็น