คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Valentine
"สรุปก็คือ..... นายโดนน้องตัวเองแย่งแฟน ?????" จิยุถามยูจิอย่างชิวชิวมาก แต่มันชิวเกินไปแล้วววววววว ก็พอรู้นะว่าตัวเองกำลังอารมณ์ดี แต่แบบนี้มันก็นะ = = ถามตรงเกินไปรึเปล่า
"นายไม่ต้องมาพูดเลยจิยุ !!!! คนมีแฟนก็อยู่ส่วนคนมีแฟนไปเลยยยยยยยยย ทาเคะต่อไปนี้นายไม่ต้องไปพูดกับ จิท"
รู้อยู่หรอกว่ายูจิยังไม่หายเสียใจ แต่ผมน่ะ ดีใจที่สุดในโล้กเล้ยยยยยยยยยยยยยยยย
เย้ !!! ยูจิโสดเป็นเพื่อนผมแล้วววววววววววววววววววว ยูจิดึงตัวผมเข้าไปโอบไหล่ด้วย โอ้ยยยย มีความสุขที่ซู้ดดดดดดดด \\^O^//
"ต่อไปนี้เราจะโสดกัน 2 คนเนอะทาเคะ"
"คร๊าบบบบบบ ^O^"
"แล้วต่อจากนี้ไปเราจะเที่ยวกับ 2 คน ไปดินเนอร์กัน 2 คน ไปเดทกัน 2 คน คนมีคู่ปล่อยไป เนอะ !!!!" เดี๋ยวนะ...... ไอ้ทำแบบนั้นนี่มันไม่ได้แตกต่างอะไรกับแฟนเลยไม่ใช่เหรอ
"ถึงเราจะไม่ใช่แฟนกัน แต่เราก็จะมีกันและกันเนอะ !!!!" ท่าทางยูจิจะมีความสุขซะเหลือเกินนะ เล่นกับเค้าไปซะหน่อย
"ใช่ !!! มันจะเป็นอะไรที่แบบว่าสุขสุดๆ ความรู้สึกที่แบบว่าคนมีคู่ไม่มีวันเข้าใจ !!!!" อาโลฮ่า แฮปปิลี่ !!!!
"พวกนายเนี่ยเข้าขากันได้ดีเหลือเกินนะ...... ไม่คบกันเป็นแฟนกันเลยล่ะ" โอ้ !!! จิทพูดถูกใจผมก็อีวันนี้นี่เองงงงงงงงง
"ไม่เอาอ่ะ.......... ฉันไม่อยากถูกผู้คนหาว่าวง SuG เป็นวงเกย์เหมือนเกาหลีบางวง เพราะฉะนั้น ฉันจะไม่คบกับผู้ชายเด็ดขาด เนอะ เคจัง" ง่ะ ทำไมเป็นงี้อ่ะ
"ช่ายยยยยยยยย พวกเราเป็นคนปกติที่สุดแล้วววววววววววววววว 5555555555+" พูดๆไปงั้นแหละ ทำไมว่ะ โดนหาว่าเป็นเกย์ไม่เห้นเสียหายอะไรเลยนี่นา ยูจิซังบ้า !!! ><
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"อ๊ะ รุ่นพี่ทาเครุ" จู่ๆก็มีเสียงน่ารักแอ๊บเบ๊วจากใครสักคนดังขึ้นมาจากข้างหลัง ในขณะที่ผมกำลังเดินกลับไปยังห้องซ้อม ไม่ใช่ใครที่ไหน รุ่นน้องที่ทุกคนก็น่าจะรู้จักกันดีในชื่ออีฟ เดินเคียงคู่มากับเจ้าคนที่แอ๊บแบวพอๆกัน เจ้าโคคิง เอ๊ย โคคิ
"อ้าว ว่าไงอีฟจัง ^^" น้องเค้าน่ารักก็ต้องทักตอบไปแบบน่ารักๆ แต่จริงๆก็คือว่า น้องเค้าคิดจะแอ๊บแบ๊วแข่งกับผมเหรอ ???
"วันก่อนเห็นรุ่นพี่จิยุเดินไปทั่วตึกประกาศว่าตัวเองคบกับรุ่นพี่ชินเปแล้วจริงรึเปล่าฮะ พวกพี่ๆ A9 กับกาเซ็ทพูดกันใหญ่เลย ^^"
"ก็คงจะจริงมั้ง ??? แต่พี่เห็นจนชินแล้วล่ะคู่นี้"
"ใกล้จะวาเลนไทน์แล้วนะฮะ รุ่นพี่ทาเครุมีแผนจะให้ช็อกโกแลตใครรึยัง" เจ้าโคคิถามพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์นิดๆ เอ๋.... ใกล้จะวาเลนไทน์แล้วเหรอ จะบ้ารึ นี่มันยังเดือนมกราคมอยู่เลยไม่ใช่เหรอ.....
"รุ่นพี่ทาเครุทำไมทำหน้างงๆแบบนั้นล่ะฮะ ฮั่นแน่.... อย่าบอกนะฮะว่าแอบชอบผมอยุ่น่ะ จะบอกให้นะ ผมกับชินน่ะ........" พออีฟจะพูดโม้โอ้อวดให้จบ ก็โดนโคคิชิงปิดปากไปก่อนทันที
อะไรนะ อย่าบอกนะว่าชินกัปอีฟนะ คบกันอยู่ ให้ตายเถอะ เด็กสมัยนี้นี่
"นี่ยังไม่ถึงวาเลนไทน์ไม่ใช่เหรอ ทำไมต้องรีบร้อนถามกันด้วยล่ะ" ผมเอ่ยถามขึ้น รึว่าผมจะเบลอๆจนลืมไปว่จะเข้าวาเลนไทน์แล้ว เดี๋ยวสิ วันนี้วันที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย
"อะไรกันละฮะพี่ทาเครุ นี่ปาไปวันที่ 7 กุมภาแล้วนะฮะ อีก 7 วันก็จะวาเลนไทน์แล้ว มีแผนจะให้ช็อกใครรึยัง"
"อ๋อ... อืมๆ เอ่อใช่ เอาไว้พี่มีแฟนก่อนจะไปบอกที่ห้องละกัน ฮี่ๆ" ผมพยายามฝืนยิ้มๆไปแบบนั้น ปกปิดร่องรอย เฮอะๆ
"อย่าลืมนะฮะ ได้ใครเป็นกิ๊กก็อวดๆกันบ้าง"
"จ้า ^^" ผมรีบล่ำลาเจ้าสองคนนั่นทันที แล้วสองคนนั่นก็เดินไปคุยอะไรกันไป อะไรก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆในหัวของผมตอนนี้ อะไรต่อมิอะไร มันหายไปหมดแล้ว วันนี้วันที่ 7 แล้วหรือเนี่ย ไม่จิงอ๊ะ !!!!! ยังไม่ได้วางแผนจะให้ช้อกโกแลตใครเลย !!!!!!!! ซวยล่ะสิ !!!!!!!!
"มัตตัน !!!!!!!!!!!!!!!" ผมรีบร้อนเปิดประตูดังปั้ง ทำเอามัตตันที่กำลังดีดกีตาร์อยุ่ถึงกับสะดุ้งตกใจ ชินเปที่นั่งทำอะไรก็ไม่รู้อยู่บนโซฟาถึงกลับถอนหายใจเอือกใหญ่
"มีอะไรล่ะทาเครุ วิ่งหน้าตั้งมาเชียว"
"วันนี้วันที่ 7 แล้วเหรอ !!!!!!! ก็ใกล้วาเลนไทน์แล้วน่ะสิ !!!! ทำไมไม่ใครเตือนผมเลยอ๊ะ !!!!" ผมถามทุกคนไป แต่ไม่มีที่จะตอบผมกลับมาเลยอ่ะ ทุกคนเอาแต่มองหน้าผมแบบไม่รู้จะตอบอะไร ทำไมกลายเป็นแบบเนี้ยกันล่ะ TTOTT
"นายก็ยังไม่มีแฟนซะหน่อย... จะไปจริงจังอะไรกับวาเลนไทน์....." ยูจิที่กำลังนั่งมองเนื้อเพลงที่ผมแต่งอยุ่ พูดออกมาแบบชิวชิวมาก
เฮอะ... ตัวเองก้โดนแฟนทิ้งเหมือนกันหรอก ถึงผมจะไม่มีแฟน แต่ผมก้มีเป้าหมายนะว่าผมจะให้ช็อกโกแลตใคร แต่นี่ แทนที่ผมจะได้มีเวลาเตรียมตัววางแผนสัก 10 วัน YY_YY
"พูดแบบนี้แสดงว่ายูจิไม่อยากได้ช็อกโกแลตของผมใช่มั้ยล่ะ !!! ถึงผมจะไม่มีแฟน แต่ผมก็ตั้งเป้าหมายเอาไว้แล้วนะว่าจะให้ช้อกโกแลตกับทุกๆคนน่ะ ให้ตายสิเหลือเวลาที่ 7 วันเองแท้ๆ กะว่าจะหัดทำช็อกโกแลตด้วยตัวเองเลยนะเนี่ย" ผมพูดออกไปแบบงอนๆ ใช่สิ หลังจากที่ปีที่แล้ว ผมซื้อช็อกโกแลตมาให้เป้นของขวัญ แต่ทุกคนกลับบ่นว่ามันไม่อร่อย ปีนี้ก็กะว่าจะเริ่มต้นใหม่โดยการหัดทำช็อกโกแลต ใช้เวลาเตรียมตัวสัก 10 วัน
"ยูจิ" จู่ๆจิยุก็เรียกเพื่อนซี้ด้วยเสียงเบาๆ พร้อมกับยิ้มๆแบบฝืนๆเล็กน้อย ยูจหันไปหาด้วยสีหน้าแบบไม่ค่อยเต็มใจนัก อย่าบอกเชียวนะว่าจิยุไปทำอะไรเข้าอีก
"จิยุ !!!! นายทำสายกีตาร์ฉันขาดอีกแล้วนะ !!!!!!!!" นั่นไง ว่าแล้วเชียว เพราะเวลาจิยุพูดด้วยน้ำเสียงแบบนี้ทีไร แสดงว่าต้องสำนึกผิดอะไรอยู่แหงๆ
"ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ m_m ยกโทษให้ด้วยน้า" ท่าทางจิยุจะสำนึกผิดจริงๆ (รึ) แต่ยูจิเองดูท่าทางจะโมโหมาก ก็แน่ล่ะเมื่อ 2 - 3 วันก่อนก็เพิ่งทำสายกีตาร์ขาดไปแหมบๆ แล้วมาวันนี้ก็ทำอีก เหตุเพราะจิยุอยากจะลองแต่งทำนองเพลงโดยใช้กีตาร์บ้าง แต่ในเมื่อตัวเองไม่มีก็เลยต้องมาขอยืมคนอื่น (แล้วยูจิที่เป็นเพื่อนสนิทก็เลย ????? = = )
"เพราะนายเลยจิยุ ฉันต้องเสียเงินอีกล่ะ" ยูจิบ่นไปในขณะที่ตัวเองเตรียมตัวที่จะออกจากห้องอีกแล้ว ตามมาด้วยจิยุตัวต้นเหตุ
"ฉันขอโทษ...... ชินเป เดี๋ยวฉันไปเปลี่ยนสายกีตาร์ให้ยูจิก่อน เดี๋ยวกลับมานะ" ตัวเองล่ำลาแฟนก่อนที่จะเดินออกประตูตามยูจิไป
ชินเปไม่พูดอะไรเลยนอกจากตอบรับว่า "อืม..." ดูท่าทางซึมๆยังไงไม่รู้ เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าน๊า คู่เนี้ย ต้องถามซะหน่อย
"ชินเป เป็นอะไรรึเปล่า ทำไมวันนี้ดูไม่ค่อยสดใส" ผมถามขึ้น ชินเปเหมือนไม่ค่อยสบายใจเรื่องอะไรสักอย่าง รึว่ามีปัญหาอะไรกับจิยุ ซึ่งเขาก็ยอมตอบกลับมาอย่างซึมๆว่า
"ก็จิยุน่ะสิ.... จะให้ฉันทำช็อกโกแลตวาเลนไทน์ให้ บอกจะซื้อก็ไม่เอา ดื้อด้านชะมัด ฉันทำเป็นซะที่ไหนกันล่ะ....." อืมๆ มันก็น่าเครียดอยู่นะ จิยุน่ะเป็นคนที่ดื้อรั้น แล้วก้ชอบแกล้งด้วย คงไม่อยากขัดใจจิยุสินะ
"เฮ้อ.... นั่นสินะ.... จะวาเลนไทน์ทั้งทีดูทุกคนไม่ค่อยสดใสกันเลยเนอะ.... ออกไปเดินเล่นหน่อยดีมั้ย" มัตตันว่า ก็คงมีแต่มัตตันที่อารมณ์ดีสุดๆแล้วมั้งในวันนี้ ผมเองก็ไม่ได้ดูสดชื่นสดใสกว่าปกติเลย ออกไปรับลมหน่อยก็ดีนะ....
พอผมเปิดประตูออกไป ก็พบว่ามีกระดาษใบเล็กๆใบหนึ่งตกลงมาที่เท้าของผม ผมหยิบขึ้นมา เป็นกระดาษสีชมพู เต็มไปด้วยรูปหัวใจ ดอกกุหลาด และช็อกโกแลต ผมอ่านตามเนื้อความในกระดาษ
"คุณ...มีแผนจะทำช็อกโกแลตให้คนรักของคุณรึยัง.... หากคุณมีแล้วแต่ติดตรงที่ว่าคุณทำไม่เป็น ไม่เป็นปัญหา ที่นี่ช่วยคุณได้ ร้านช็อกโกแลต Love Love (ชื่ออย่างโหล) ของเรามีบริการรับวันวาเลนไทน์ สอนทำช็อกโกแลต (คิดเป็นรายวัน วันละ 50 เยน) ตั้งแต่บัดนี้....จนถึงวันวาเลนไทน์................."
"อ๊ะ อยู่นั่นเองล่ะ...... " จู่ๆอีฟ ณ วิวิโดะก็เดินมาทางผมทันที ที่เห็นผมถือกระดาษนั่น เคียงคู่กับเจ้าโคคิ "รุ่นพี่ทาเครุ ของผมเองฮะ"
"พวกนายมีแผนจะเรียนทำช็อกโกแลตรึไง" ผมแกล้งถามไปเล่นๆ มันก็น่าสนใจอยู่ ถ้าผมเกิดเป็นเด็กผู้หญิงมัธยม
"รุ่นพี่ทาเครุเดาเก่งจัง......" น่ะ ดันทายถูกอีก "พวกผมมีแผนจะทำช็อกโกแลตแจกพวกแฟนในวันวาเลนไทน์นี้ ที่ไลฟ์ของพวกผมน่ะ"
"ใช่ๆ กะว่าจะทำเป็นลูกอม รึไม่ก็เวเฟอร์ช็อกโกแลต ห่อใส่พลาสติกเล็กๆ แล้วก็ให้ทุกคนเซ็นชื่อบนห่อ พอถึงวันจริงก็โยนแจกพวกแฟนๆ แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว พวกแฟนๆจะได้ลุ้นไปด้วยว่าจะได้ลายเซ็นของใคร ><" อืมๆ ฟังดูน่าตื่นเต้นดี เข้าใจคิดนะเจ้าเด็กๆพวกนี้
"แล้วนี่ ทุกคนทำช็อกโกแลตเป็นเหรอ" ผมถาม อีฟกับโคคิมองหน้ากัน
"เปล่าหรอกฮะ..... ก็กะว่าจะไปเรียนทำช็อกโกแลตนี่ไง" อีฟว่า "มีอยู่หลายร้านเชียวนะฮะที่รับบริการแบบนี้ แต่ได้ยินมาว่าร้านนี้คนน้อย เหมาะที่พวกเราจะแอบไปหัดทำ..... คิดเป็นวันๆด้วย 50 เยนเอง ><"
".............." ผมกับมัตตันและชินเปมองหน้ากัน ดูท่าทางทั้ง 2 คนก็สนใจเจ้านี่ด้วยเหมือนกัน โรงเรียนสอนทำช็อกโกแลตเหรอ น่าสนใจอยู่นะ ผมเองก็มีแผนจะทำช็อกโกแลตให้ทุกคนอยู่เหมือนกัน แล้วยิ่งช่วงนี้ก็ไม่ค่อยมีงานอะไรด้วย เพราะเพิ่งจบการแสดงไลฟ์ทัวร์มาหยกๆ ก็มีแค่แต่งเพลงกับทำนองใหม่เท่านั้น ไม่มีอะไร ตอนเย็นๆก็เลยว่าง ทุกคนก็เลยตกลงที่จะไปลองเรียนทำช็อกโกแลตดู
ความคิดเห็น