คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Your girlfriend
"ฉันรู้นะว่าเมื่อวานพวกนายเล่นอะไรกันที่ร้านแม๊ค" วันต่อมา ในขณะที่พวกเรา SuG อยู่กับพร้อมหน้าพร้อมตา ยูจิเหมือนจะรู้ว่าพวกเราไปเล่นอะไรที่ร้านนั้น มีเพียงมัตตันคนเดียวที่ยังทำหน้างงๆ
"เป็นไงล่ะ ฉันแปลงโฉมเก่งใช่มั้ยล่ะ ฝีมือฉันเลยนะนั่น ฮี่ๆ" จิยุดูท่าทางภูมิใจกับฝีมือการแปลงโฉมของตัวเองมาก "นี่พูดเรื่องอะไรกัน........" มัตตันถามขึ้นด้วยความสงสัย ยูจิก็เลยยัดอะไรสักอย่างลงไปในมือของมัตตัน พร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ มันคือโทรศัพท์มือถือ อย่าบอกเชียวนะว่า
"555555+ นี่ใครแต่งตัวให้ชินเปเนี่ย..... เหมือนเด็ก ม.ต้นเลย" มัตตันถึงกับหัวเราะออกมาเสียงอย่างดัง จิยุสงสัยเลยเดินออกไปดูข้างๆมัตตัน อาศัยการที่ตัวเองสูงที่สุด ได้ความมาว่า มันเป็นคลิปวีดีโอที่แอบถ่ายตอนที่พวกเราอยู่ในร้าน ดูจากในเนื้อคลิปแล้ว เห็นผมกับชินเปชัดแจ๋วเลย ส่วนจิยุเห็นแต่ข้างหลัง เป็นไปไม่ได้แน่ที่ยูจิกับแฟน (หึ พูดไปก็เจ็บใจ) ซึ่งนั่งข้างหลังผมจะถ่ายออกมาได้
"นี่ถ่ายออกมาได้ยังไงเนี่ย.... ทำไมไม่มีหน้าฉันติดอยู่เลย.... ฝีมือใคร ????" ท่าทางจิยุจะไม่พอใจเป็นอย่างมาก
"อย่ามาโทษฉันนะ พนักงานในร้านเป็นคนถ่ายให้ ว่าแต่พวกนายน่ะแหละ เล่นอะไรกันก็ไม่รู้ ทำยังกะตัวเองเป็นเด็กผู้หญิง ม.ปลาย" ดูท่ายูจิจะไม่ค่อยพอใจที่เราไปเล่นอะไรก็ไม่รู้ แล้วไปกวนสมาธิ 5555+ จิยุ ชินเปหันมายิ้มแบบเจ้าเล่ห์ๆให้ผม ทำเอาผมแทบจะหัวเราะก๊ากกกไปด้วย
แต่ก็นะ.... ผมมาคิดๆดูอีกทีแล้ว ผมเองก็ยังตัดใจไม่ได้หรอก ถึงจะพยายามยอมรับแล้วก็เถอะว่ายังไงเสียก็เหลือแต่ผมคนเดียวที่ยังโสดสนิท แต่ไอ้การที่จะหนีหน้าไปเลยก็กระไรอยู่ ในเมื่อทำงานอยู่ด้วยกันทุกวัน แล้วผมกับยูจิน่ะก็ขึ้นชื่อว่าสนิทกันมากๆเลยด้วย แต่จะให้ผมไปทำท่าทางสนิทสนมแบบนั้นต่อไป ผมคงทำใจไม่ได้แน่ๆ ยังไงผมก็ยังตัดใจไม่ได้อยู่ดี
มาคิดๆดูแล้ว ผมควรที่จะอยู่ห่างๆยูจิให้มากที่สุดเลยดีกว่า
"นี่ก็เย็นมากแล้วนะ หิวจังเลยอ่ะ ทาเคะไปหาอะไรกินกันเหอะ~~~~~~~ \^O^/" พูดยังไม่ทันจบดี ใครบางคนก็บ่นหิวขึ้นมาอีกล่ะ แถมยังชวนผมไปอีกด้วย ไอ้ผมก็อยากไปอยู่หรอก แต่ผมได้ตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่ไปแล้ว ผมจะอยู่ห่างๆ
"ไม่ไป...... ผมนัดกับมัตตันกับเปโกะ (?) ไว้แล้ว เราจะไปกินทาโกยากิด้วยกัน" ผมตอบกลับไปด้วยท่าทางร่าเริงเหมือนปกติ มัตตันกับเปจังเหมือนจะงงๆเล็กน้อย คงคิดไว้ในใจแน่ๆ ประมาณว่า ไปนัดแกตอนไหนกัน
"งั้นฉันไปด้วยยยยยยยยยยย"
"ไม่ได้ !! ยูจิไปด้วยไม่ได้หรอก......... เพราะพวกเราจะไปปรึกษากันเรื่องปัญหาหัวใจกัน 3 คน ยูจิไปกินกับจิยุเหอะ"
"ซะงั้นอ่ะ..... ฉันไปด้วยไม่ได้จริงๆเหรอ"
"จริงสิ ก็ขืนยูจิไปน่ะ ได้แค่คุยอะไรไม่รู้เสียงดังกันไปทั้งร้าน ไม่เอาอ่ะ..... ได้เวลาแล้ว ไปเหอะ มัตตัน เปจังงงงงงงงงง" ว่าแล้วผมก็รีบร้อนรีบคว้ากระเป๋า มือมัตตัน มือชินเปออกไปจากห้องทันที ปล่อยให้คนที่เหลือยังนั่งเอ๋ออยู่ในห้องแบบนั้นแหละ พอพวกเราออกมาได้ปุ๊บ ผมก็ถูกว่าเป็นการใหญ่
"คิดเองเออเองเลยนะทาเครุ.... ฉันไปนัดกับนายตอนไหนว่าจะไปกินทาโกยากิ" มัตตันว่า ก็แหม..... ช่วยโมเมไปกับผมหน่อยก็ไม่ได้ จะจริงจังอะไรนักหนานะ
"แต่ดูจากท่าทางแล้ว เค้าอยากไปกับนายจริงๆนะทาเครุ.... ทำแบบนี้จะดีจริงๆเหรอ" ชินเปว่า ผมก็รู้ว่ายูจิอยากไปกับผมจริงๆ เพราะปกติน่ะ ถ้าพวกเราไม่ได้ด้วยกันหมด 5 คน ชินเปก็จะไปกับจิยุ มัตตันจะไปไหนก็ไม่รู้ แต่แว่วๆมาว่าไปเจอมิตจัง ส่วนคนไร้คู่อย่างผมน่ะเหรอ ก็ได้แต่ไปกับยูจินี่แหละ ตั้งแต่รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว ผมคิดว่าความรู้สึกในตอนนี้กับตอนที่รู้ว่าไม่มีมันต่างกัน ผมก็แค่กลัวว่าจะทำตัวเป็นปกติเหมือนที่แล้วมาไม่ได้อีก ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปแล้ว
"แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้ ผมก็อาจจะตัดใจจากเค้าไม่ได้จริงๆ ทางที่ดี ผมควรอยู่ห่างๆเขาดีกว่า" ผมพูดออกไป หวังว่าทุกคนคงจะเข้าใจ
"ก็เถอะ" มัตตันถอนหายใจ "ไปกินทาโกยากิแก้เซ็งก็ได้...... "
"เย้ !!! ผมรักมัตตันที่สุดในโลกเลย มัตตันเลี้ยงนะ" ผมกลับมาร่าเริงเหมือนเดิม ก่อนที่จะเดินจ้ำอ้าวไปที่ร้านยาโกยากิทันที
"ซะงั้นนะคนเรา" ผมได้ยินมัตตันบ่นมาด้วย ก็ช่วยไม่ได้ ผมบอกให้เลี้ยง มัตตันก็ต้องเลี้ยงผม อิอิ
"ก็ได้ !!!! ฉันเองก็ไม่ได้ชอบนายซะเท่าไหร่หรอก !!!!!!!!" ได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งดังมากเลย ดูเหมือนจะทะเลาะกับใครสักคน แต่เสียงนี่มันคุ้นๆ เหมือนเคยได้ยินที่ไหนสักแห่งเมื่อวันก่อน
ไม่นานนักเราก็เห็น ภาพเด็กมัธยมทะเลาะกันอยู่ตรงหน้า ผู้ชายตัวเล็กๆพอๆกับพวกเราเลย แต่หน้าตา อยากจะบอกว่าคล้ายๆยูจิอยู่เหมือนกัน ส่วนเด็กผู้หญิง จำได้เลยว่าคนนี้แฟนยูจิที่เห็นเมื่อวานนี้
"ฉันเองก็ไม่ได้มาบอกให้เธอมาชอบฉันนี่ แต่ใครจะไปนึกล่ะว่าเธอเป็นคนแบบนี้ ฟังไว้ให้ดีนะ ฉันจะฟ้องพี่ !!!!"
"ฉันก็ไม่ได้ห้ามนายซะหน่อย ก็ลองคิดดูระหว่างฉันกับน้องกวนๆอย่างนาย พี่นายจะเข้าข้างใคร"
"ถามได้ ก็ฉันน่ะสิ"
"ใครบอก ฉันตะหากล่ะ"
"นั่นมันกินจิไม่ใช่เหรอ" มัตตันพูดขึ้น
"มัตตันรู้จักด้วยเหรอ"
"อ้าว..... นายไม่รู้หรอกเหรอ นั่นน่ะน้องยูจินะ" วะ....... ว่าไงนะ เด็กผู้ชายคนนั้นน่ะเหรอเป็นน้องยูจิ ก็พอรู้อยู่นะว่ายูจิมีน้อง แต่ไม่เคยเห็นหน้าแม้กระทั่งรูป
ขนาดเพื่อนที่สนิทที่สุดอย่างผมยังไม่เคยรู้เรื่อง แต่ทำไมกับคนอื่นถึงได้รู้ทุกอย่าง
ยูจิเห็นผมเป็นตัวอะไรนะ ???????
ความคิดเห็น