คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Heartbreaker
“เอาคืนมาเลยนะจิยุ !” ชินเปพูดขึ้นพลางยกแขนขึ้นไป เพื่อจะจับอะไรสักอย่างที่อยู่ในมือของคนตัวสูง พยายามเอื้อมก็แล้ว เขย่งก็แล้ว แต่มันก็ไม่ถึงอยู่ดี นี่ล่ะน้า โชคร้ายของคนตัวเล็ก (เค้าเห็นใจ TT_TT เค้าเองก็เหมือนกัน)
“ไม่ยอมง่ายๆหรอก” จิยุยังคงถือเจ้าสิ่งๆนั้นให้พ้นจากมือของชินเป อีกฝ่ายก็พยายามที่จะเอื้อมมือไปหยิบเจ้าของสิ่งนั้นมาให้ได้
น่าอิจฉาจังเลยฟะ คู่นั้นน่ะ
ฉันรู้นะ ว่าหมอนั่นชอบชินเป......
“แน่จริงก็ตามมาสิ” ว่าแล้วจิยุก็รีบชิ่งออกไปนอกห้อง ปล่อยให้คนร่างเล็กต้องวิ่งตามออกไป เพื่อเอาของสำคัญ ปล่อยให้สมาชิกที่เหลือ 3 คนต้องนั่งเหงาหงอยๆอยู่บนโซฟา
“ชินเปต้องโกรธเราแน่เลยที่ไม่ช่วย หึหึ” มัตตันพูดอย่างมีเลศนัยนิดๆ นั่นน่ะสิ ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน ชินเปกับจิยุน่ะส่วนสูงห่างกันตั้ง 10 กว่าเซ็น ก็มักที่จะโดนแกล้งอยู่บ่อยๆ ก็น่าสงสารอยู่ แต่ยังไงพวกเราก็ยังพอดูออกว่าจิยุชอบชินเปแน่ๆ ก็เลยไม่อยากทำตัวเป็น กขค.
“ก็ช่วยไม่ได้.... หมอนั่นบอกไม่ให้ช่วยนี่นา..... ถ้าไม่ทำแบบนั้นฉันก็โดนเผาลงบล็อกอีกอ่ะดิ -O- ”
“ไม่มีอะไรทำแล้วนี่... ยูจิกับทาเครุจะเอาอะไรมั้ย ฉันจะออกไปเซเว่นซะหน่อย”
“ฉันเอาชีทเค้กนะ”
“งั้นผมขอทาโร่สักห่อแล้วกัน เอารสลาบปลาทะเล ^^” ผมพูดออกไป ใจจริง อยากจะให้มัตตันพูดแบบนี้นานแล้ว ผมจะได้อยู่คนเดียวซะที เอ๊ย ไม่สิ ยูจิก็อยู่ด้วย
ปัง ! มัตตันปิดประตูเรียบร้อย ตอนนี้เหลือเพลงผมกับยูจิสองคน บรรยากาศรอบข้างเงียบๆ ไม่ต้องสงสัยหรอกนะว่าทำไม ผมกับเขาน่ะไม่ได้ทะเลาะกันแต่อย่างใด เพียงแต่อาจจะสนิทกันมากไปจนไม่มีเรื่องจะคุยกันแล้วก็เป็นได้
ในเมื่อถ้าไม่มีอะไรจะคุยกับผม ผมชวนคุยเองก็ได้
“อิจฉาคู่เมื่อกี้จังเลยเนอะ.....” ผมเอ่ยขึ้น หวังว่ายูจิจะไม่รอช้า ต้องตอบผมกลับมาอย่างเร็วไวแน่
“นั่นน่ะดิ๊..... หยอกล้อกันทั้งวันเลยนี่..... ตอนอยู่หน้ากล้องก็เหมือนกัน พวกเรางี้เหมือนตัวประกอบเลย” นั่นไงว่าแล้วเชียว “งั้นต่อไป.... นายต้องพูดเยอะๆ เดี๋ยวฉันจะช่วยด้วย แฟนๆจะได้ไม่ต้องสนใจ 2 คนนั่น”
แล้วปกติเนี่ย ผมไม่ได้พูดเยอะ แล้วคุณก็แย่งผมพูดเราะ -*-
“ถ้าผมทำแบบนั้นกับคนที่ผมชอบก็คงจะดีนะ คงมีความสุขน่าดู” ลองสมมุติตัวเองเป็นชินเป แล้วก็ใครสักคนเป็นจิยุ ถึงผมจะโดนแกล้ง แต่ผมก็มีความสุข ขอให้เป็นแบบนั้นสักวันเถิดดดดดดด สาธุ !!!
“ทาเคะ!!!! นายชอบใครอ่ะ !!!!” จู่ๆ ยูจิซังก็พูดขึ้นมาเสียงอย่างดัง ทำเอาผมตกใจ แล้วยังไม่พอแค่นั้นยังกระเถิบเข้ามาใกล้ๆผมอีกด้วย “ฉันรู้จักรึเปล่า”
ท่าทางรีบร้อนแบบนี้ สงสัยจะอยากรู้จริงๆ อย่างนี้ต้องแกล้ง
“ทำไมผมจะต้องบอกคุณด้วยล่ะ” ต้องเล่นตัวนิดนึง จะได้อยากรู้เข้าไปอีก อิอิ
“บอกมาเลยนะ ทาเคะ~~~~ ฉันไม่บอกใครหรอกน่า” เท่านั้นยังไม่พอยังมาโอบไหล่ผม ให้เข้าไปใกล้ๆตัวเองอีกแน่ะ อย่าทำแบบนี้สิ ผมเขินนะ
“อยากรู้จริงๆเหรอ” ถ้าขืนเล่นตัวอีก สงสัยอีงานนี้อีกยาว บอกๆไปเถอะ ก่อนที่ผมจะอารมณ์ขึ้น หน้ามืดไปซะก่อน “ผมชอบ...... จิยุ.....” มั่วๆไปก่อน ขอโทษนะเปจัง T_T
“เห~~~~~~~~~ นายชอบหมอนั่นงั้นเหรอ...... งั้นนายก็อกหักแล้วงั้นสิ !!!!” อกหัก อกเหิกอะไรกัน ผมไม่ได้ชอบจิยุจริงๆซะหน่อย ก็เล่นถามผมซะแบบนี้จะให้ผมตอบว่าชอบชินเปรึไง ????
ก็ในเมื่อตอนนี้น่ะ มีคุณกับผมเท่านั้นเองที่ไม่มีคู่
จู่ๆก็มีเสียงเพลงดังขึ้น จะได้เลยว่าเพลงนี้เพลงของ AKB วงโปรดของยูจิ ก็เลยรู้ว่าโทรศัพท์ของยูจิดังขึ้นมา
“โมชิ..โมชิ....... อืมๆ ก็ว่างอยู่นะ....... เอ๋ ! อยากไปกินแม๊กเหรอ....... ตอนนี้อยู่ไหนล่ะ โรงเรียน????” คุยกับใครอยู่น๊า เพื่อนรึเปล่า ยูจิออกจะมีมนุษย์สัมพันธ์ดี ก็ไม่แปลกหรอกถ้าจะมีเพื่อนเยอะๆ แต่..... อายุปานนี้แล้วจะมีเพื่อนอยู่โรงเรียนรึ ???? คงไม่ใช่นักเรียนหรอกมั้ง
“จะบ้าเหรอ...... เธอนี่น๊า~~~ จะให้ผมไปรับถึงโรงเรียนแบบนี้ ผมก็แย่สิ” เอ๊ะ เดี๋ยว ทำไมใช้สรรพนามแปลกๆ o-O “เอาเป็นว่ามารออยู่ตรงลานน้ำพุได้ม้า~~~ ก็ตรงสวนสาธารณะไง..... เดี๋ยวผมจะไปหานะ” ว่าแล้วก็วางโทรศัพท์ลง ต้องถามซะหน่อยว่าเมื่อกี้ใคร
“ใครโทรมาเหรอ......” ผมรีบซักถามทันที หมอนั่นดูเหมือนชิวๆมาก คงไม่ใช่อย่างที่ผมคิดไว้หรอกมั้ง “แฟนเหรอ ???”
“เอ๋............ ทำไมนายถามฉันแบบนี้ล่ะ” พอผมถามปุ๊บ ก็หน้าแดงขึ้นทันทีแล้ว แล้วก็ท่าทางอายๆแบบนี้ มีเค้าๆ แต่อย่าเป็นแบบนั้นเชียวนะ
“แล้วตกลงใครกันล่ะ”
“บอกก็ได้ แฟนฉันเองแหละ” พอเขาพูดจบ ผมก็ออกอาการอึ้งไปเลยทันที มะ....ไม่น่าเชื่อ....... ทั้งๆที่พยายามบอกตัวเองแล้วว่าจะต้องไม่ใช่ แต่มันก็เป็นจริงจนได้
“เดี๋ยวฉันจะไปพาเธอไปกินแม๊ก อาจจะกลับดึกๆหน่อยนะ ฝากบอกมัตตันด้วยนะ อย่าเผลอกินชีทเค้กของฉันเชียวล่ะ” ท่าทางยูจิรีบร้อนจริงๆ พอลุกขึ้นเดินไปหยิบกระเป๋าตัวเองปุ๊บ ก็รีบออกจากห้องไปเลยทันที ปล่อยให้ผมนั่งตัวแข็งเป็นหินอยู่บนโซฟาเพียงลำพัง
ให้ตายสิ...... รู้งี้ผมไม่น่ามาอยู่ตรงๆนี้เลย
รู้แบบนี้ออกไปซื้อของกับมัตตันก็ดี
ไม่อยากจะประกาศบอกให้ใครรู้หรอกนะว่า
.........ผมอกหักเข้าแล้วจริงๆ........
ความคิดเห็น