โชคชะตาหรือใครกำหนด

ลำดับตอนที่ #1 : มนุษย์ผู้ชาย1

ดี

    เช้าวันรุ่งขึ้นเพียงฟ้าตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย เพราะหลังจากที่เธอวิ่งกลับมาที่พัก เธอก็ตื่นเต้น ตกใจจนนอนไม่หลับ ทำให้เธอตื่นสายกว่าทุกวัน 

“แต่งตัวไปไหนเหรอแก้ว” ถามด้วยความสงสัยเมื่อเห็นกิ่งแก้วแต่งตัวด้วยชุดลำลอง

ไม่ใช่ชุดยูนิฟอร์มของโรงเรียนตามปกติ

“ วันนี้เธอนัดเราไปร้านหนังสือ จำไม่ได้หรือไง” กิ่งแก้วโวยวายเมื่อเห็นเพื่อนลืม

เพียงฟ้ามองหน้ากิ่งแก้วอย่างตกใจ เหมือนเพิ่งนึกออก “ตายจริง กี่โมงแล้วนี่”

“เก้าโมงแล้ว เธอรีบอาบน้ำแต่งตัวเถอะ”

เพียงฟ้ารีบวิ่งไปอาบน้ำแล้วแต่งตัวอย่างรวดเร็ว เมื่อเพียงฟ้าแต่งตัวเสร็จ ทั้งสองก็ขึ้นรถของบ้านกิ่งแก้วออกไป  พอถึงร้านหนังสือกิ่งแก้วกับเพียงฟ้าก็แยกกันไปเลือกหนังสือที่สนใจ แล้วนัดเจอกันอีกทีที่ร้านอาหารในห้าง

 เพียงฟ้าเดินเลือกหนังสือในหมวดการ์ตูนและ นวนิยายอย่างมีความสุข แม้ว่าเพื่อนเธอจะเห็นว่าไร้สาระ  แต่เธอกลับเห็นว่าหนังสือทุกประเภทให้ความรู้ ขึ้นอยู่กับว่าให้ความรู้ในเรื่องอะไร  หนังสือมากมายบนชั้นวางหนังสือทำให้เธอตัดสินใจเลือกไม่ถูก

ขณะที่เธอยืนดูหนังสืออยู่นั้น ก็มีผู้ชายที่ดูดีมากๆ อายุดูมากกว่าเธอเล็กน้อย  เธอมองด้วยความสนใจ คนที่ดูดีตั้งแต่หัวจรดเท้าเป็นอย่างนี้นี่เอง ดวงตาคมที่ดูดุ

ริมฝีปากบางสีสดที่ตัดกับใบหน้าที่ขาว ทำให้ดูเด่นเป็นที่น่าสนใจต่อผู้คน ผู้ชายคนนั้นมองเธอด้วยสีหน้ารำคาญ ทำให้เธอหลบสายตาแล้วเลือกหนังสือด้วยความระอายใจ

เรามาน่าไปมองเขาเลย ผิดหลักมารยาทที่สุด เธอตำหนิตัวเอง ผู้ชายคนนั้นเดินมาหยุดที่ข้างเธอ ทำให้ใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ นอกจากหน้าตาดีแล้วรูปร่างก็ดูดี ถ้าให้คะแนน                                     เอาไปเลย ร้อยคะแนน คิดด้วยความชื่นชม เธอเหลือมองเขาอย่างสนใจ ชอบหนังสือแบบเดียวกันเลย  ด้วยความมีมนุษย์สัมพันธ์ดีเลิศ และความหวังดีโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง

 “หนังสือเรื่องนี้สนุกมาก อ่านแล้วหัวเราะจนว่างไม่ลงเลยค่ะ”เธอพูดแล้วยื่นหนังสือเล่มนั้นให้เขาดูด้วยอัธยาศัยดี เขามองอย่างงง แล้วเปลี่ยนเป็นความหงุดหงิด เพียงฟ้านึกว่าเรื่องนี้เขาคงไม่ชอบ จึงหยิบหนังสือมาอีกเล่มหนึ่งแล้วอธิบายด้วยน้ำเสียงสดใส

“งั้นเรื่องนี้เป็นไงค่ะ ออกแนวเศร้าๆ ฟ้าอ่านแล้วร้องไห้ด้วยความซึ้งกินใจเลยล่ะคะ”

ผู้ชายคนนั้นมองหน้าเธออย่างรำคาญแล้วหยิบหนังสือจากชั้นวางหนังสือเล่มหนึ่งออกไปอย่างไม่พูดไม่จา ปล่อยให้เพียงฟ้ายืนอึ้งอยู่กับที่    ชื่อหนังสือที่เขาหยิบไปคือ “การบริหารคน”