ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เพราะนายรึเปล่า(BF)

    ลำดับตอนที่ #1 : อาหารเช้า100%

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 731
      4
      11 ธ.ค. 56

    ท้องฟ้ายามราตรีหายไป    กลายเป็นท้องฟ้าที่สดใสยามเช้า



    "เจ้ากบ.....ตื่นได้แล้ว"เสียงเอะอะโวยวายดังอยู่หน้าประตูท่ามกลางความเงียบสงัดของปราศาทยามเช้า

    ปังๆ!!!

    "นับ1-3ถ้ายังไม่เปิดจะพังประตูเเล้วน๊าน"ประตูสีดำสนิทยังถูกทุบอยู่เรื่อยๆก่อนจะที่ร่างสูงจะหมดความอดทน

    "1"

    "2"

    "3เเล้วนะ" รู้สึกขึ้นหน่อยๆ

    "จะพังเเล้วน้า" หึ...ได้รู้กันเเน่ เเต่ก่อนที่จะยกเท้าถีบประตูนั้น

    "เดี๊ยว!....ตื่นเเล้วคร๊าบ"เสียงหวานใสงัวเงียดังมาจากในห้อง ก่อนที่ร่างบางจะพาร่างตัวเองมาที่ประตูเพื่อต้อนรับเเขกไม่ได้รับเชิญ(?)ยามเช้า...

    "ดีมาก   มาทำกับข้าวให้เจ้าชายได้เเล้วอุชิชิชิชิ" ร่างสูงตรงหน้าเเสยะยิ้มตามฉบับ

    "ไปบอกรุ่นพี่ลุซซูเลียดิคร๊าบ     มาบอกผมทามมายยยยยยย" ฟรานบ่นไปพลางขยี้ตาไปด้วยความง่วงนี่พึ่งจะ10โมงเองนะ เมื่อคืนปั่นเอกสารจนดึกขอนอนไม่ได้รึ

    "เจ้าชายหาม่ายเจอ" ร่างสูงตรงหน้าพูดอย่างเอาเเต่ใจ 
    "รีบมาทำให้กินได้เเล้ว"

    "ขออีกแปปแล้วกันครับ" ฟรานว่าพลางพยามหนีบประตูเข้า เเต่เบลเร็วกว่าจึงคว้าข้อมือบางก่อนที่ประตูจะปิดเเล้วรั้งร่างบางเข้ามาในอ้อมกอด ทำเอาร่างบางดิ้นคลุกๆไปมาพยามจะดิ้นหนี เสียงใสตะวาดก้อง "รุ่นพี่จะทำไรครับ ปล่อยผมนะ"

    "ไม่ปล่อย" ร่างสูงตรงหน้าพูดอย่างดื้อรั้ง หน้าเรียวๆเข้ามาใกล้จนฟรานสัมผัสได้ถึงลมให้ใจของร่างตรงหน้า "จะไปทำกับข้าวให้ดีๆ หรือชั้นจะกินนายดี..."

    "หยุดนะ! ผมจะไปทำให้เเล้วขอผมอาบน้ำก่อนสิ" ฟรานผลักออกมาจากร่างสูงตรงหน้า ก่อนจะถอยให้พ้นรัศมีอันตราย หน้าหวานเเดงระเรื่อก่อนจะสะบัดหนีเเล้วเดินเข้าห้องน้ำไป"รอผมอาบน้ำเเปบ"

    "ให้เจ้าชายอาบให้ไหม" เบลเอียงคอถาม

    "บอกให้รอก้รอไปเหอะครับ"เเล้วประตูก้ปิดลง

    "เเล้วเเปปของนายนานเท่า ไร"

    "อืม.............สัก 3 คร๊าบ"

    "3นาทีช่ายม่าย"

    " 3 ชั่วโมงคร๊าบ"

    "ไอ้เจ้ากบ เเปปบ้านนายรึมันก็เที้ยงเเล้วดิ"

    "คร๊าบบบบบบบบบ บ้านผม"

    "งั้นเจ้าชายจะพังประตูเเล้วน๊าน"

    "งั้นเอาใหม่  อีก3นาทีคร๊าบ"


    "เออ   เจ้าชายจะรอน๊านนนน"

    3นาทีผ่านไป.........ใบหน้าซึนๆก้โผล่ออกมา

    "รุ่นพี่จะกินอะไรครับ"

    "เอามาเหอะหน่า"

    "งั้นไปกันเถอะครับ"

    ณ ครัวในคฤหาสน์วาเรียที่ปกติจะเห็นลุซซูเลียอยู่ประจำเเต่วันนี้กลับวางเปล่าเเต่ต้องใช้เวลาหาถึง3ช.ม.(ซับซ้อน
    อารายนักหนาเที่ยงพอดีเหอะๆ)

    "ได้เเล้วครับ"

    "อะไรอ่ะ"

    "มาม่าครับ"

    "ห๊า!!!!!!!ครึ่งช.ม.ได้มาม่า2ถ้วย"

    "ครับ"

    "ทามายนานจัง"

    "ก๊วน รุ่นพี่ไปงั้นแหละครับ"

    "นุกไหม"

    "นุกครับ^^"

    "น่าเจือนรู้เปล่า"

    "ครับ"

    "อยากตายไหม"

    "ไม่ครับ"

    "ตายซะเถอะ"เเล้วเจ้าชายตกบัลลังก์ก้ขว้างมีดใส่กบ"

    "ไม่หิวรึเเล้วครับ"

    "ได้ฆ่าเเกก้อิ่มเเล้ว"

    "ใจเย็นครับ"

    "ไม่เย็นเเล้ว"

    "อ่าว.......เฮ้ย......หวา........โครม........โอ๊ย"

    กบน้อยสะดุดล้ม


    "เเกเสร็จชั้นเเน่เจ้ากบ อุชิชิชิชิ"

    "เดี๊ยวครับ!!!!!!!"

    "อะไร"

    "หน้ารุ่นพี่......ทำไมใกล้จัง"



     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×