ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 4 :: เรื่องแย่ ๆ (หรือป่วน ๆ !?) ที่ทะเล !!
ณ ทะเล !!
'' ถึงแล้ววว >O<! วันนี่จังเก็บของแล้วไปเล่นน้ำกันเถอะ !! '' เฟิร์นขนกระเป๋าลงจากรถแล้วเรียกวันนี่ด้วยความร่าเริง
'' จ้า ๆ ^^ รอก่อนนะ '' วันนี่เดินลงมาแต่ไม่ได้ขนสัมภาระใด ๆ ทั้งสิ้นเพราะมีองค์รักษ์อาษาขนกลับไปที่ห้องให้แล้ว
'' ดีจังเลยไนท์ขนให้แล้วเหรอ =O= '' เฟิร์นมองไนท์ที่เดินเอากระเป๋าไปเก็บ
'' ก็กะจะเก็บเองนะน่ะ แต่ไนท์คุงอาษาเก็บให้นะ = =a งั้นเดี๋ยววันจะไปส่งเฟิร์นจังเก็บของแล้วไปเล่นน้ำกันนะ ''
คำพูดของวันและเฟิร์นไม่รอดไปจากหูสุนัขของอาเจ๊ได้ (ไม่ได้ด่านะหมายถึงหูดี !!)
'' อาเจ๊จะคอยนะวันนี่ อาเฟยยย =3= !! ''อาเจ๊โบกมือให้ทั้งสองแต่ทั้งสองยิ้มเจื่อน ๆ กลับมาให้เท่านั้น '' โอ๊ยย ! '' อาเจ๊ร้องทันทีเมื่อมีคนมาตบหัว
'' คึหึหึ มาคมมาคอยอะไรเนี่ยเจ๊ -_,- เจ๊ก็ไปเก็บของได้แล้ว '' เสียงชายหนุ่มคนที่ชอบแกล้งเจ๊ดังแว่วมาจากข้างหลัง
'' เมื่อไหร่จะเลิกกวนเจ๊ซะทีแว้ !! -..-* '' เจ๊หันไปมองเซบาสแล้วเอามือลูบหัว
'' จนกว่าโลกจะแตก - - '' เซบาสตอบกวน ๆ แล้วลากอาเจ๊และกระเป๋าไปที่รีสอร์ทฝั่งชาย
'' รีบ ๆ เก็บนะเฟ้ย เจ๊รีบดูสาว ๆ เล่นน้ำ '' แล้วพอเจ๊พูดจบก็โดนกระชากลากถูเร็วขึ้นทำให้เจ๊มึนเลยทีเดียว
...............................................................................................................................
ในขณะเดียวกันในที่ ๆ ห่างไกลจากชุมชนและไร้ผู้คนอาศัยมีป่าที่ดูทึบและน่ากลัวจนไม่มีใครกล้าเข้าไปเลยแม้จะใจแข็งขนาดไหนก็ตาม
มีปราสาทท่าทางหน้ากลัว ๆ ตั้งเด่นอยุ่กลางป่านั้น เป็นปราสาทที่ใหญ่ชนิดที่ว่า สูงพอ ๆ กับตึกโรงแรมสูง ๆ นะมั้ง ?? ถ้าคุณลองเงี่ยหูฟังดี ๆ จะรู้ว่า
ในนั้นมีคนอยู่ราว ๆ 2 คน(เอง !) กำลังพูดคุยกันอยู่
'' ได้ข่าวว่าเจ้าพวกนั้นไปที่ ' นั่น ' ใช่รึเปล่า ??... '' เสียงชายผู้ดังกึกก้องในปราสาทราวกับปีศาจถามคุ่สนทนา
'' ใช่แล้วคะ ! แล้วจะให้ชั้นทำอะไรเหรอคะ !? '' เสียงหวาน ๆ เด็กสาวคนหนึ่งยืนมองผู้เป็นหัวหน้า
'' ให้ไปแฝงตัวกับพวกคนที่เราสั่งให้ไปก่อนหน้านี้ แล้วไล่กำจัดพวกมันทีละคนซะ !! แต่อย่าพลอยกำจัด ' ร่างแยก ' ของผมละ
แล้วพา ร่างแยกของผมกลับมาด้วย ''
เสียงผู้เป็นนาย ออกคำสั่ง และมองไปที่สาวน้อยข้างหน้า
'' รับทราบคะ บอส !! '' พอเด็กสาวพูดจบแล้วก็เดินออกไปข้าง ๆ ปราสาท แล้วเรียกคู่หูตัวโปรดนั่นคือมังกรคู่ใจและแมวตัวเล็ก ๆ ออกมา
'' มังกรซัง !! พา ' ไลล่า ' ไปที่ ' ทะเลในเมืองนั้น ทีนะ !! '' เด็กสาวนามไลล่ายิ้มหวานเล็กน้อยแล้วอุ้มแมวตัวโปรดมาวางบนไหล่พรางกระโดดขึ้นไป
บนมังกรคู่ใจ
..................................................................................................................................
'' รับนะ เฟิร์นจัง ^O^ !! '' วันนี่เอ่ยขึ้นขณะเล่นวอลเล่ย์บอลกับเฟิร์น
'' หวา รับไม่ได้ซะแล้ว =[]= !! '' ลูกบอลลอยสูงและไกลเกินกว่าที่จะรับได้ ทำให้ทั้งสองมองตามไป
' ตุ๊บ ! ' เสียงลูกบอลโดนหัวใครบางคนทำให้เจ้าของหัวรู้สึกเจ็บทันที
'' อ้าว ! โทษทีนะ มุกจัง '' วันนี่เดินมาหามุก
'' อ... เอ่อไม่เป็นไร '' มุกดูท่าทางเร่งรีบแล้ววิ่งไปแถว ๆ สวนข้างรีสอร์ททันที
'' มุกไปทำไมตรงสวนนะ '' เฟิร์นมองตามไปด้วยความรู้สึกแปลก ๆ
'' คงจะไปเดินเล่นนะมั้ง มาเล่นกันต่อเถอะ = = '' วันนี่เดินไปเก็บลูกบอลแล้วโยนไปให้เฟิร์น
'' น่ารัก ๆ ๆ คึกคักเวลาเธอเล่น >w< '' เจ๊นอนบนเสื่อแล้วมองทั้งสองเล่นด้วยรอยยิ้ม
'' เอ่อ เจ๊ เห็น คู่หู กับ มุกรึเปล่า นี่จะได้เวลาอาหารเย็นแล้วนะ '' เซบาสมองเจ๊นิ่ง ๆ ก่อนจะเดินไปนั่งข้าง ๆ
'' มุกน่าจะไปตรงสวนนะ เจ๊เห็นอยู่ =3= ไปตามเลย ไป้ อย่ามาขวางเวลาเจ๊มองสาว ๆ เล่น '' เจ๊บอก(ไล่?)เซบาสก่อนจะนั่งเหม่อลอยมองต่อไป
'' อ้ะ มุกดาาา อาคาซึ เซบาสเรียกให้ไปทานข้าวแหละะะ !! เห้ยยยย '' เจ๊เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นทั้งคู่เดินมาแล้วพาสาวน้อยคนหนึ่งมาด้วย
'' สวัสดีจ้า ชั้นชื่อ ไลล่า นะ ยินดีที่ได้รู้จัก ^^ '' สาวน้อยผมสีชมพูตัวเล็กแบบนี้คงจะอายุประมาณเก้าขวบนะมั้ง ??
'' แหม ๆ น่ารักจังเลย ไลล่าเหรอ >3< มามะ มาให้เจ๊จ๊วฟฟ ซักหน่อย 55555 '' แทนที่ไลล่าจะกลัวเจ๊แต่กลับยิ้มขำ ๆ แตกต่างจากคนอื่น ๆ
'' อย่ามัวแต่หลีสาวไปหน่อยเลยครับ เจ๊ ไปทานข้าวกัน '' คาซึกึ่งจูงกึ่งลากเจ๊ไปห้องอาหารก่อนที่มีเฟิร์น วันนี่ตามมา
'' มัวแต่เล่นทะเลไปได้ไร้สาระ... '' เอลซ่ามองเจ๊อย่างเย็นชาแล้วนั่งจิบชาไม่สนใจใครทั้งนั้น
'' แหมเอลซังอย่าเย็นชาไปหน่อยเลยยยย อยู่แต่ในนี้น่าเบื่อออกนา !! ''
'' มันก็คงเบื่อ แต่แกล้งเจ๊คงไม่เบื่อหรอกนะ '' เอลซ่ายิ้มสยอง
' เหมือนอาเชเดี้ยะะ !! ' อาเจ๊คิดในใจก่อนจะไปนั่งห่าง ๆ เอลซ่าแล้วทานอาหารกับพวกวันนี่
'' ฮั้ด เช้ยย - -'' ใครนินทาผม...?? เซบาสมองอาเจ๊แล้วก็เกิดเสียงหัวเราะขึ้นมา
ทุกคนในนี้ทานอาหารอย่างมีความสุขโดยไม่รู้ว่ามีสายตาสามคู่กำลังมองมา
'' นั่นเหรอ ร่างแยกของท่านผู้นั้นเหมือนจริง ๆ '' เสียงหญิงสาวพูดขึ้นอย่างเย็นชาแล้วมองไปที่คน ๆ หนึ่งในห้องอาหาร
'' ใช่แล้ว... ก็ว่างั้นแหละ เราคงต้องรีบลงมือแล้ว '' ตามด้วยหญิงสาวอีกคน
'' แล้วจะลงมือเมื่อไหร่ ? '' คราวนี้เป็นชายหน่มยืนกอดอกพิงผนังของห้องอาหาร
เด็กสาวคนแรกพูดขึ้นช้า ๆ และชัด ๆ ว่า .......
'' วัน...พรุ่งนี้ !! ''
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น