ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : บทที่ 8 :: เผชิญกับอันตราย
' กริ๊ง ๆ ๆ ! '�
เสียงนาฬิกาปลุกทรงเค้กขนาดเล็กส่งเสียงบอกเวลา 04.50 น. ให้คนที่นอนหลับตื่นจากภวังค์
เฟิร์นเอื้อมมือไปกดปุ่มอย่างรวดเร็วแล้วเดินเซไปล้างหน้า
" ล้างหน้าแล้วหายง่วงเป็นปลิดทิ้งเลยแฮะ ^O^ "
เฟิร์นเอาผ้ามาเช็ดหน้าหลังจากล้างหน้าแล้วนึกถึงเรื่องเมื่อวันก่อน...
' คอยดูเถอะ ! ถ้ารู้ว่าใครเป็นคนพาพวกวันจังไปละก็อาเจ๊ตายแน่ ! ไม่สิ..ต้องพวกมันต่างหาก '
เฟิร์นพูดในใจติดตลกจนขำกับความคิดที่มีอาเจ๊โผล่มารับเคราะห์
" ป่าน..นี้คงจามอยู่ละมั้งไปปลุกซักหน่อยดีกว่า "�
' ก๊อก ๆ ๆ ' เสียงเคาะประตูห้องนอนดังขึ้นจนเฟิร์นที่กำลังบิดลูกบิดสะดุ้งทันที
" ชั้น...เอง ? " เอลซ่าพูดช้า ๆ ชัด ๆ ที่หน้าประตู เมื่อรู้ว่าเป็นเอลซ่าทำให้เฟิร์นโล่งใจทันที
เฟิร์นเปิดประตูแล้วเริ่มทักทายในแบบของเธอ " สวัสดีจ้าเอลซ่าจัง ! ^O^ มีอะไรเหรออ !~~ "
" ชั้นคิดว่าวันนี้เราจะไป ' ที่นั่น ' เช้า ๆ นะ ต้องแอบสำรวจซะก่อน " เอลซ่ายิ้มนิด ๆ ก่อนจะพูดต่อ
" ชั้นคิดว่าเราไปปลุกทุกคนเถอะ " เอลซ่าเดินนำไปห้องอาเจ๊เฟิร์นรีบปิดประตูแล้วรีบเดินตามไป
เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองขึ้นไปชั้นที่เป็นที่รวมห้องพักของผู้ชาย จึงไม่ค่อยชิน�
ก่อนที่จะไปถึงชั้นนั้นมีชั้นที่เป็นห้องนั่งเล่น ห้องเซาว์น่า ห้องอาบน้ำ และห้องประชุม�
และห้องอื่น ๆ อีกมากมายจนทำให้เมื่อยขาจัด !
" เมื่อยจังเลยเนอะเจ๊ ! " เฟิร์นทำหน้าตายแล้วนับขั้นทั้งหมดที่พึ่งเดินมา
" ช่วยไม่ได้นี่เนอะ " เอลซ่ายิ้มขำ ๆ แต่ยังคงมาดไว้ทั้งที่ในใจเมื่อยไม่แพ้กัน
' ถึงซักที ~~ ' เฟิร์นกับเอลซ่าเกาะราวบันไดแล้วทำท่าทางเหมือนได้ขึ้นสวรรค์
" นั่น...~ ห้อง...อาเจ๊รึเปล่า =O=/~~ " เฟิร์นนั่งตรงทางเดินแล้วชี้ไปที่ห้องเกือบมุมสุด
" อืม ใช่แล้วละ...มั้ง !? " เอลซ่าไม่รอช้าเตะประตูห้องที่ว่าอย่างไม่ลังเลปล่อยให้เฟิร์นอ้าปากค้าง
" อาเจ๊ตื่น ๆ ๆ ๆ ๆ !!! " เอลซ่าไม่วางมาดอีกต่อไปตะโกนเรียกอาเจ๊อยู่หน้าห้อง
จนทำให้เฟิร์นต้องคิดว้า ' อาจแสบหูตายคาเตียงแล้วสินะ.. '
" เราอุตส่าห์ลงทุนขึ้นมา 266 ขั้นเลยนะ !!! " เฟิร์นมองเอลซ่าแบบคิดไม่ถึงว่าคุณท่านจะนับด้วย
" โอย ๆ เข้าใจแล้วอาเอล -..- 555 " อาเจ๊เอามือนวดหูเพราะเกิดอาการแสบฉับพลันแต่ก็ยังคงอารมณ์ดีแต่เช้า
ยังไม่ทันที่จะได้พูดต่อเอลซ่าจูงอาเจ๊ไปห้องน้ำแล้วเปิดก๊อก�
" ล้างหน้าซะ วันนี้เราจะไปสำรวจแต่เช้าเดี๋ยวชั้นกับเฟิร์นรอข้างหน้าห้อง "�
" โอเชย์ !! " อาเจ๊พอจะจับความได้ว่าจะไปที่ไหนแล้วก็รีบทำธุระส่วนตัว
พอทุกอย่างเรียบร้อยทุกคนก็เดินไปปลุกคนต่อไปซึ่งห้องอยู่มุมมืดสุด ๆ�
" ถึงแม้ห้องทุกคนจะหรูและเจิดจ้าแต่ห้องหมอนี่ไม่ไหว หยั่งกับ...ห้องผีสิง " เอลซ่าพูดจนทำให้อาเจ๊กับเฟิร์นหลุดขำและเห็นด้วย
เมื่อทุกคนมาถึงห้องตรงมุมสุดเอลซ่าก็กำลังจะทำตามมารยาทในฉบับของเธอ(คือการเตะประตูนั่นเอง)ก็ชะงักทันที
" แหม ~ เคาะไม่เป็นสินะ คึหึหึ ~ " เซบาสมาโผล่มาจากด้านหลังและยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนเอลซ่าผวา
" ยังขี้กลัวเหมือนเดิมเลยนะ - -;; แล้วมีอะไรกัน " เซบาสหันไปมองคนที่เขาจะต้องแกล้ง(?)ทุกวัน
" เห้ย ก...ก็ไป... " เมื่ออาเจ๊รู้ตัวว่าถูกมองก็บอกเซบาสไปทันทีพลางทำท่าจะกัดคนมองซะด้วย
" สำรวจไงทวด !!! >[]< " เฟิร์นโผล่มาบังซีนเจ๊จนเจ๊ตกใจแล้วทำท่าจะล้ม
" ขอบคุณที่บอกนะยาย ~ " เซบาสให้รางวัลเฟิร์นด้วยการเอาส้มใส่ปากทั้งผล�
" อ้อ แล้วก็เรื่องไปนะผมขอไปเองแล้วกัน " เซบาสเดินจากไปและไม่รู้ตัวว่าถูกสามสายตาจ้องแบบจะเอาคืนสองเท่า !
" ไว้จะยัดคืนให้จุกตายเลย = =** " เฟิร์นมองเซบาสแล้วหันไปมองเอลซ่าที่เดินไปห้องอีกทาง
" แหน้ะ แย่งซีนโลนลี่เจ๊หนิ " เจ๊ไม่ค่อยสบอารมณ์เมื่อโดนแย่งซีนแล้วถึงสองครั้ง
" เอาเถอะน่าเจ๊ ^O^ ที่เหลือก็ไนท์สินะ !? " ดูเหมือนว่าเฟิร์นจะอารมณ์ดีกว่าอาเจ๊แล้วมองหาไนท์
" ถ้าไนท์ละก็... น่าจะอยู่ตรงห้องนั่งเล่นเป็นส่วนใหญ่คงไม่มีที่ห้อง "
เอลซ่าเดินกลับมาหลังจากไปเตะประตู ห้องไนท์
" อาเฟ่ยย เจ๊ว่านะ ตึกกลุ่มจะพังเพราะเอล =..= " อาเจ๊กระซิบกับเฟิร์นพลางมองความทนทานของประตูที่อึดเกินคำบรรยาย
" แล้วเรื่องชุดละ " เอลซ่าหันมาถามเฟิร์นในขณะที่เดินไปห้องนั่งเล่น
เฟิร์นทำท่าคิดก่อนจะตอบ " จัดไว้ที่ห้องแต่งตัวแล้วจ้า ตอนบ่าย ๆ จะจัดการให้ "
" รีบ ๆ เถอะ " เอลซ่ารีบเดินนำไปห้องนั่งเล่น
' คงจะอยากใส่เร็ว ๆ สิน้า =O= ' เฟิร์นมองท่าทางซึน ๆ ของเอลซ่าก่อนจะเดินตามไป
เมื่อเดินมาถึงห้องก็เห็นไนท์นอนเล่นอ่านหนังสือ ไฟจากโคมเปิดสว่างพอให้อ่านได้ ทีวีกำลังเปิดเพลง แอร์ดีเปิดเย็นสบายจนทั้งสามอยากนอนต่อ
" เจ๊ปิดแอร์ที่ห้องเจ๊ยังน้อ ~~��" อาเจ๊ทำท่าจะเดินไปแต่เอลซ่ารู้ทัน
" จะนอนต่อรึไง -_,- " เอลซ่าแสยะยิ้มหลอน ๆแล้วคว้าแขนอาเจ๊ไวจนอาเจ๊ต้องยอมไปโดยปริยาย ' แอร์ในนี้แล้วกัน '
อาเจ๊ทิ้งตัวลงบนโซฟาแล้วทำเนียนใส่แเว่นสีเข้มเพื่อปิดบังว่ากำลังหลับถึงขั้นที่ทุกคนยังไม่รู้ตัว
" ไนท์.... " เอลซ่ามองไนท์ที่นอนมองมาทางเธอ " นายตื่นนานแล้วเหรอ ? " เอลซ่ารู้ได้จากการที่เขาใส่ชุดลำลองเหมือนพร้อมจะออกไปข้างนอก
" ก็นะ... มีคนมาปลุก " ไนท์กวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องเมื่อไม่พบตัวก่อกวนที่ปลุกเขาจึงถอนหายใจ
" อ้อ....คงรู้เรื่องนั้นแล้วสิ เตรียมของรึยัง ? " เอลซ่ามองไปที่เฟิร์นซึ่งกำลังกืนอาหารว่างยามเช้ามืดจนทำให้เจ้าตัวปิดตู้เย็นทันที
" พร้อมแล้วละ ^O^;; " เฟิร์นชูกระเป๋าที่ใส่อุปกรณ์ขนาดเล็กออกมา
" ผมก็เตรียมแล้ว " ไนท์สะพายกระเป๋าหนึ่งข้าง
เมื่อยังเหลืออีกคนที่ไม่ได้ตอบเทุกคนรู้ทันทีว่าเขาหลับ เฟิร์นเดินไปที่โซฟาซึ่งมีอาเจ๊นอนอยู่
" ตื่น !!!!! อาฟุ่ยย(?) ! " เฟิร์นเอาโทรโข่งมาจ่อหูคนนอนแล้วตะโกนเสียงดังจนไนท์กับเอลซ่ายังเอามือปิดหู
" เห้ย !! ไก่ตก !!?? " อาเจ๊อุทานก่อนจะพูดรัว ๆ " เตรียมแล้ว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ !! -..- "
เมื่อทุกคนพร้อมแล้วจึงเริ่มเดินออกจากที่พัก
" จะว่าไป ที่นี่เจ๊ว่าเหมือน ที่กลุ่มเราทุกชั้นเลยนะ = = 555 " เจ๊มองไปด้านหลังแล้สอดสงสัยไม่ได้
" มันก็..เหมือนกลุ่มเราก็เพราะที่ดินเนี้ย เป็นของคาซึไง " เอลซ่าเดินไปด้วยพูดไปด้วยแล้วมองไปน้ำตกทางข้างทาง
" น่านอนเน้อที่นี่นะ " อาเจ๊ทำท่าจะหลับทั้งยืนจนโดนเฟิร์นเหวี่ยงกระเด็นไปตกที่ลำธารจนตัวเปียกแฉะและลอยตามกระแสน้ำไปข้างหน้า
" เห้ย !! =[]= เจ๊ " เอลซ่าโยนขอนไม้ไปให้เจ๊เกาะแต่ดูเหมือนเขาจะหลับอยู่
ไนท์มองอาเจ๊ลอยไปตามกระแสน้ำ แล้วมองไปข้างหน้าที่ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไร
" ผมว่าเราน่าจะใช้ทางนั่น " ไนท์เปิดถุงที่ใส่เรือยางขนาดที่อยู่ได้ราว ๆ 5-6 คนออกมา
เอลซ่ามองไนท์ที่กำลังเอาเชือกมัดระหว่างต้นไม้กับเรือที่พึ่งสูบเสร็จ
' ทำอะไรของเขานะ ' เอลซ่าคิดในใจ
" ขึ้นมาเลยครับ " ไนท์ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพาทั้งสองขึ้นไปนั่งบนเรือยางก่อนจะหยิบที่พายเรือมาวางเตรียมไว้และมีดพกขนาดเล็ก
" เราจะไปไหน ? " เฟิร์นมองด้วยความไม่เข้าใจ แต่ไนท์ไม่ตอบเขาเอามีดผ่าเชือกจนหลุดจากนั้นเรือยางก็ลอยตามสายน้ำไป
" ช่วยกันพายด้วยนะ เราต้องรีบตามเจ๊ไป " ได้ยินดังนั้นทุกคนเลยช่วยกันพายจนตามเจ๊ทันแล้วพาเจ๊ที่นอนหลับไม่รู้เรื่องขึ้นมานอน
ไนท์ทำท่าครุ่นคิดแล้วมองเห็นทางแยกสองฝากเขาจึงทำท่านึกอีกครั้ง
" ช่วยกันพายไปทางขวา " พอผ่านทางแยกมาได้ก็ทำตามคำพูดไนท์เรื่อย ๆ จนถึงตรงที่เรือไปต่อไม่ได้อาเจ๊ลืมตาขึ้นมองตรงหน้า
" =[]= โอ้วววว ! " ด้านหน้ามีรั้วขนาดใหญ่แบบอังกฤษสีดำแต่ไม่มีประตูเพียงอย่างเดียว มีทางเดินเข้าไปสู่ป่าที่มืดมิดผิดกับท้องฟ้าที่เริ่มสดใสต้อนรับเช้าวันใหม่เมื่อทั้งสี่คนเดินไปตามทางเดินก็พบทั้งงค้างคาว นกฮูก อยู่บนต้นไม้จ้องมาทางพวกเขาบรรยากาศชวนให้ขนลุก
" น่ากลัว - -!! " เฟิร์นเกาะแขนเจ๊แล้วรีบเดินนำ
" อ่าวทำไมทางสั้นจัง " เอลซ่าพูดเมื่อพบว่าข้างหน้าพ้นป่าสยองนี้แล้ว
" โอ้ววว ! =[]= " อาเจ๊อุทานอีกครั้งเมื่อเห็นปราสาทขนาดใหญ่ตั้งอยู่ข้างหน้าท้องฟ้ามืดมน
" ถึงเร็วกว่าที่คิด " ไนท์จ้องปราสาทราวกับจะทำลายมันในครั้งเดียว
สายลมและเม็ดฝน เสียงฟ้าร้องดังสนั่น เหมือนพร้อมใจกันตอกย้ำความน่ากลัวของสถานที่แห่งนี้ ทั้งสี่รู้สึกไม่ดีกับปราสาทที่ตั้งอยู่ตรงหน้าพวกเขา ราวกับจะท้าทาย ให้พวกเขาก้าวเข้าไป ..
' ไม่ได้ ๆ พวกเราแค่จะมาสำรวจเท่านั้น ' เอลซ่าส่ายหน้าแล้วรู้สึกถึงความกดดันจนหน้าซีดเผือด
" มากันแล้วเหรอ ไม่สิ.... แค่มาสำรวจสินะ ไม่นำไปบอก ' เขา ' ก็ได้ " คาซึที่มองทั้งสี่บนต้นไม้
มองทั้งสี่ด้วยสายตาเย็นชาแล้วหายไปกับสายลม
เสียงนาฬิกาปลุกทรงเค้กขนาดเล็กส่งเสียงบอกเวลา 04.50 น. ให้คนที่นอนหลับตื่นจากภวังค์
เฟิร์นเอื้อมมือไปกดปุ่มอย่างรวดเร็วแล้วเดินเซไปล้างหน้า
" ล้างหน้าแล้วหายง่วงเป็นปลิดทิ้งเลยแฮะ ^O^ "
เฟิร์นเอาผ้ามาเช็ดหน้าหลังจากล้างหน้าแล้วนึกถึงเรื่องเมื่อวันก่อน...
' คอยดูเถอะ ! ถ้ารู้ว่าใครเป็นคนพาพวกวันจังไปละก็อาเจ๊ตายแน่ ! ไม่สิ..ต้องพวกมันต่างหาก '
เฟิร์นพูดในใจติดตลกจนขำกับความคิดที่มีอาเจ๊โผล่มารับเคราะห์
" ป่าน..นี้คงจามอยู่ละมั้งไปปลุกซักหน่อยดีกว่า "�
' ก๊อก ๆ ๆ ' เสียงเคาะประตูห้องนอนดังขึ้นจนเฟิร์นที่กำลังบิดลูกบิดสะดุ้งทันที
" ชั้น...เอง ? " เอลซ่าพูดช้า ๆ ชัด ๆ ที่หน้าประตู เมื่อรู้ว่าเป็นเอลซ่าทำให้เฟิร์นโล่งใจทันที
เฟิร์นเปิดประตูแล้วเริ่มทักทายในแบบของเธอ " สวัสดีจ้าเอลซ่าจัง ! ^O^ มีอะไรเหรออ !~~ "
" ชั้นคิดว่าวันนี้เราจะไป ' ที่นั่น ' เช้า ๆ นะ ต้องแอบสำรวจซะก่อน " เอลซ่ายิ้มนิด ๆ ก่อนจะพูดต่อ
" ชั้นคิดว่าเราไปปลุกทุกคนเถอะ " เอลซ่าเดินนำไปห้องอาเจ๊เฟิร์นรีบปิดประตูแล้วรีบเดินตามไป
เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองขึ้นไปชั้นที่เป็นที่รวมห้องพักของผู้ชาย จึงไม่ค่อยชิน�
ก่อนที่จะไปถึงชั้นนั้นมีชั้นที่เป็นห้องนั่งเล่น ห้องเซาว์น่า ห้องอาบน้ำ และห้องประชุม�
และห้องอื่น ๆ อีกมากมายจนทำให้เมื่อยขาจัด !
" เมื่อยจังเลยเนอะเจ๊ ! " เฟิร์นทำหน้าตายแล้วนับขั้นทั้งหมดที่พึ่งเดินมา
" ช่วยไม่ได้นี่เนอะ " เอลซ่ายิ้มขำ ๆ แต่ยังคงมาดไว้ทั้งที่ในใจเมื่อยไม่แพ้กัน
' ถึงซักที ~~ ' เฟิร์นกับเอลซ่าเกาะราวบันไดแล้วทำท่าทางเหมือนได้ขึ้นสวรรค์
" นั่น...~ ห้อง...อาเจ๊รึเปล่า =O=/~~ " เฟิร์นนั่งตรงทางเดินแล้วชี้ไปที่ห้องเกือบมุมสุด
" อืม ใช่แล้วละ...มั้ง !? " เอลซ่าไม่รอช้าเตะประตูห้องที่ว่าอย่างไม่ลังเลปล่อยให้เฟิร์นอ้าปากค้าง
" อาเจ๊ตื่น ๆ ๆ ๆ ๆ !!! " เอลซ่าไม่วางมาดอีกต่อไปตะโกนเรียกอาเจ๊อยู่หน้าห้อง
จนทำให้เฟิร์นต้องคิดว้า ' อาจแสบหูตายคาเตียงแล้วสินะ.. '
" เราอุตส่าห์ลงทุนขึ้นมา 266 ขั้นเลยนะ !!! " เฟิร์นมองเอลซ่าแบบคิดไม่ถึงว่าคุณท่านจะนับด้วย
" โอย ๆ เข้าใจแล้วอาเอล -..- 555 " อาเจ๊เอามือนวดหูเพราะเกิดอาการแสบฉับพลันแต่ก็ยังคงอารมณ์ดีแต่เช้า
ยังไม่ทันที่จะได้พูดต่อเอลซ่าจูงอาเจ๊ไปห้องน้ำแล้วเปิดก๊อก�
" ล้างหน้าซะ วันนี้เราจะไปสำรวจแต่เช้าเดี๋ยวชั้นกับเฟิร์นรอข้างหน้าห้อง "�
" โอเชย์ !! " อาเจ๊พอจะจับความได้ว่าจะไปที่ไหนแล้วก็รีบทำธุระส่วนตัว
พอทุกอย่างเรียบร้อยทุกคนก็เดินไปปลุกคนต่อไปซึ่งห้องอยู่มุมมืดสุด ๆ�
" ถึงแม้ห้องทุกคนจะหรูและเจิดจ้าแต่ห้องหมอนี่ไม่ไหว หยั่งกับ...ห้องผีสิง " เอลซ่าพูดจนทำให้อาเจ๊กับเฟิร์นหลุดขำและเห็นด้วย
เมื่อทุกคนมาถึงห้องตรงมุมสุดเอลซ่าก็กำลังจะทำตามมารยาทในฉบับของเธอ(คือการเตะประตูนั่นเอง)ก็ชะงักทันที
" แหม ~ เคาะไม่เป็นสินะ คึหึหึ ~ " เซบาสมาโผล่มาจากด้านหลังและยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนเอลซ่าผวา
" ยังขี้กลัวเหมือนเดิมเลยนะ - -;; แล้วมีอะไรกัน " เซบาสหันไปมองคนที่เขาจะต้องแกล้ง(?)ทุกวัน
" เห้ย ก...ก็ไป... " เมื่ออาเจ๊รู้ตัวว่าถูกมองก็บอกเซบาสไปทันทีพลางทำท่าจะกัดคนมองซะด้วย
" สำรวจไงทวด !!! >[]< " เฟิร์นโผล่มาบังซีนเจ๊จนเจ๊ตกใจแล้วทำท่าจะล้ม
" ขอบคุณที่บอกนะยาย ~ " เซบาสให้รางวัลเฟิร์นด้วยการเอาส้มใส่ปากทั้งผล�
" อ้อ แล้วก็เรื่องไปนะผมขอไปเองแล้วกัน " เซบาสเดินจากไปและไม่รู้ตัวว่าถูกสามสายตาจ้องแบบจะเอาคืนสองเท่า !
" ไว้จะยัดคืนให้จุกตายเลย = =** " เฟิร์นมองเซบาสแล้วหันไปมองเอลซ่าที่เดินไปห้องอีกทาง
" แหน้ะ แย่งซีนโลนลี่เจ๊หนิ " เจ๊ไม่ค่อยสบอารมณ์เมื่อโดนแย่งซีนแล้วถึงสองครั้ง
" เอาเถอะน่าเจ๊ ^O^ ที่เหลือก็ไนท์สินะ !? " ดูเหมือนว่าเฟิร์นจะอารมณ์ดีกว่าอาเจ๊แล้วมองหาไนท์
" ถ้าไนท์ละก็... น่าจะอยู่ตรงห้องนั่งเล่นเป็นส่วนใหญ่คงไม่มีที่ห้อง "
เอลซ่าเดินกลับมาหลังจากไปเตะประตู ห้องไนท์
" อาเฟ่ยย เจ๊ว่านะ ตึกกลุ่มจะพังเพราะเอล =..= " อาเจ๊กระซิบกับเฟิร์นพลางมองความทนทานของประตูที่อึดเกินคำบรรยาย
" แล้วเรื่องชุดละ " เอลซ่าหันมาถามเฟิร์นในขณะที่เดินไปห้องนั่งเล่น
เฟิร์นทำท่าคิดก่อนจะตอบ " จัดไว้ที่ห้องแต่งตัวแล้วจ้า ตอนบ่าย ๆ จะจัดการให้ "
" รีบ ๆ เถอะ " เอลซ่ารีบเดินนำไปห้องนั่งเล่น
' คงจะอยากใส่เร็ว ๆ สิน้า =O= ' เฟิร์นมองท่าทางซึน ๆ ของเอลซ่าก่อนจะเดินตามไป
เมื่อเดินมาถึงห้องก็เห็นไนท์นอนเล่นอ่านหนังสือ ไฟจากโคมเปิดสว่างพอให้อ่านได้ ทีวีกำลังเปิดเพลง แอร์ดีเปิดเย็นสบายจนทั้งสามอยากนอนต่อ
" เจ๊ปิดแอร์ที่ห้องเจ๊ยังน้อ ~~��" อาเจ๊ทำท่าจะเดินไปแต่เอลซ่ารู้ทัน
" จะนอนต่อรึไง -_,- " เอลซ่าแสยะยิ้มหลอน ๆแล้วคว้าแขนอาเจ๊ไวจนอาเจ๊ต้องยอมไปโดยปริยาย ' แอร์ในนี้แล้วกัน '
อาเจ๊ทิ้งตัวลงบนโซฟาแล้วทำเนียนใส่แเว่นสีเข้มเพื่อปิดบังว่ากำลังหลับถึงขั้นที่ทุกคนยังไม่รู้ตัว
" ไนท์.... " เอลซ่ามองไนท์ที่นอนมองมาทางเธอ " นายตื่นนานแล้วเหรอ ? " เอลซ่ารู้ได้จากการที่เขาใส่ชุดลำลองเหมือนพร้อมจะออกไปข้างนอก
" ก็นะ... มีคนมาปลุก " ไนท์กวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องเมื่อไม่พบตัวก่อกวนที่ปลุกเขาจึงถอนหายใจ
" อ้อ....คงรู้เรื่องนั้นแล้วสิ เตรียมของรึยัง ? " เอลซ่ามองไปที่เฟิร์นซึ่งกำลังกืนอาหารว่างยามเช้ามืดจนทำให้เจ้าตัวปิดตู้เย็นทันที
" พร้อมแล้วละ ^O^;; " เฟิร์นชูกระเป๋าที่ใส่อุปกรณ์ขนาดเล็กออกมา
" ผมก็เตรียมแล้ว " ไนท์สะพายกระเป๋าหนึ่งข้าง
เมื่อยังเหลืออีกคนที่ไม่ได้ตอบเทุกคนรู้ทันทีว่าเขาหลับ เฟิร์นเดินไปที่โซฟาซึ่งมีอาเจ๊นอนอยู่
" ตื่น !!!!! อาฟุ่ยย(?) ! " เฟิร์นเอาโทรโข่งมาจ่อหูคนนอนแล้วตะโกนเสียงดังจนไนท์กับเอลซ่ายังเอามือปิดหู
" เห้ย !! ไก่ตก !!?? " อาเจ๊อุทานก่อนจะพูดรัว ๆ " เตรียมแล้ว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ !! -..- "
เมื่อทุกคนพร้อมแล้วจึงเริ่มเดินออกจากที่พัก
" จะว่าไป ที่นี่เจ๊ว่าเหมือน ที่กลุ่มเราทุกชั้นเลยนะ = = 555 " เจ๊มองไปด้านหลังแล้สอดสงสัยไม่ได้
" มันก็..เหมือนกลุ่มเราก็เพราะที่ดินเนี้ย เป็นของคาซึไง " เอลซ่าเดินไปด้วยพูดไปด้วยแล้วมองไปน้ำตกทางข้างทาง
" น่านอนเน้อที่นี่นะ " อาเจ๊ทำท่าจะหลับทั้งยืนจนโดนเฟิร์นเหวี่ยงกระเด็นไปตกที่ลำธารจนตัวเปียกแฉะและลอยตามกระแสน้ำไปข้างหน้า
" เห้ย !! =[]= เจ๊ " เอลซ่าโยนขอนไม้ไปให้เจ๊เกาะแต่ดูเหมือนเขาจะหลับอยู่
ไนท์มองอาเจ๊ลอยไปตามกระแสน้ำ แล้วมองไปข้างหน้าที่ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไร
" ผมว่าเราน่าจะใช้ทางนั่น " ไนท์เปิดถุงที่ใส่เรือยางขนาดที่อยู่ได้ราว ๆ 5-6 คนออกมา
เอลซ่ามองไนท์ที่กำลังเอาเชือกมัดระหว่างต้นไม้กับเรือที่พึ่งสูบเสร็จ
' ทำอะไรของเขานะ ' เอลซ่าคิดในใจ
" ขึ้นมาเลยครับ " ไนท์ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพาทั้งสองขึ้นไปนั่งบนเรือยางก่อนจะหยิบที่พายเรือมาวางเตรียมไว้และมีดพกขนาดเล็ก
" เราจะไปไหน ? " เฟิร์นมองด้วยความไม่เข้าใจ แต่ไนท์ไม่ตอบเขาเอามีดผ่าเชือกจนหลุดจากนั้นเรือยางก็ลอยตามสายน้ำไป
" ช่วยกันพายด้วยนะ เราต้องรีบตามเจ๊ไป " ได้ยินดังนั้นทุกคนเลยช่วยกันพายจนตามเจ๊ทันแล้วพาเจ๊ที่นอนหลับไม่รู้เรื่องขึ้นมานอน
ไนท์ทำท่าครุ่นคิดแล้วมองเห็นทางแยกสองฝากเขาจึงทำท่านึกอีกครั้ง
" ช่วยกันพายไปทางขวา " พอผ่านทางแยกมาได้ก็ทำตามคำพูดไนท์เรื่อย ๆ จนถึงตรงที่เรือไปต่อไม่ได้อาเจ๊ลืมตาขึ้นมองตรงหน้า
" =[]= โอ้วววว ! " ด้านหน้ามีรั้วขนาดใหญ่แบบอังกฤษสีดำแต่ไม่มีประตูเพียงอย่างเดียว มีทางเดินเข้าไปสู่ป่าที่มืดมิดผิดกับท้องฟ้าที่เริ่มสดใสต้อนรับเช้าวันใหม่เมื่อทั้งสี่คนเดินไปตามทางเดินก็พบทั้งงค้างคาว นกฮูก อยู่บนต้นไม้จ้องมาทางพวกเขาบรรยากาศชวนให้ขนลุก
" น่ากลัว - -!! " เฟิร์นเกาะแขนเจ๊แล้วรีบเดินนำ
" อ่าวทำไมทางสั้นจัง " เอลซ่าพูดเมื่อพบว่าข้างหน้าพ้นป่าสยองนี้แล้ว
" โอ้ววว ! =[]= " อาเจ๊อุทานอีกครั้งเมื่อเห็นปราสาทขนาดใหญ่ตั้งอยู่ข้างหน้าท้องฟ้ามืดมน
" ถึงเร็วกว่าที่คิด " ไนท์จ้องปราสาทราวกับจะทำลายมันในครั้งเดียว
สายลมและเม็ดฝน เสียงฟ้าร้องดังสนั่น เหมือนพร้อมใจกันตอกย้ำความน่ากลัวของสถานที่แห่งนี้ ทั้งสี่รู้สึกไม่ดีกับปราสาทที่ตั้งอยู่ตรงหน้าพวกเขา ราวกับจะท้าทาย ให้พวกเขาก้าวเข้าไป ..
' ไม่ได้ ๆ พวกเราแค่จะมาสำรวจเท่านั้น ' เอลซ่าส่ายหน้าแล้วรู้สึกถึงความกดดันจนหน้าซีดเผือด
" มากันแล้วเหรอ ไม่สิ.... แค่มาสำรวจสินะ ไม่นำไปบอก ' เขา ' ก็ได้ " คาซึที่มองทั้งสี่บนต้นไม้
มองทั้งสี่ด้วยสายตาเย็นชาแล้วหายไปกับสายลม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น