ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ 7 :: ฝึกประลอง
หลังจากที่ตกลงกันเมื่อครู่ว่าจะลองซ้อมต่อสู้ในกลุ่มเพื่อไปนำทุกคนกลับมา
ก็จับคู่และแยกย้ายกันไปซ้อม
เสียงดาบที่ปะทะกันทำให้อาเจ๊ที่นั่งดูรู้สึกเสียวฟัน
สองคนเนี้ยซ้อมหรือสู้กันให้ตายไปข้างหะ ! -..- " พออาเจ๊ทนดูชายหนุ่มผมยาวสีน้ำเงินม่วง
ท่าทางเก่งกาจและชายหนุ่มผมสีดำที่ดูรังสีแผ่ซ่านไม่แพ้กันซ้อมต่อสู้นานเกินไม่ไหวจึงสบถออกมา
" เพื่อเจ้าหญิงชั้นจะต้องเก่งขึ้น ! " ไนท์ไม่ฟังอาเจ๊และฟันดาบเร็วขึ้น
" คึหึหึ ~ นี่นายเห็นชั้นเป็นเจ้าพวกที่พาริทคุงไปรึไง ~ " เมื่อเห็นอีกฝ่ายโจมตีเร็วขึ้น
เซบาสก็จึงต้องเบี่ยงตัวหลบให้เร็วขึ้นเช่นกัน
" พวกนายเป็นคนรึเปล่าฟร่ะ ! สู้กันเป็นสามชั่วโมงยัง ส บ ม เนี่ย !! " อาเจ๊หงุดหงิดแล้วหันไปมองอีกคู่
" แหม เฟิร์นเก่งไม่เบานี่ " เอลซ่าเอามือกุมแขนข้างที่โดนธนูปัก(ที่หัวเข่า)
" เจ๊เอลก็เหมือนกันแหละ -O- " เฟิร์นก็อยู่ในสภาพบาดเจ็บเล็กน้อย
" น่าเบื่อ ไม่มีใครแกล้งเจ๊ ! -w- " เจ๊หันกลับมามองคู่แรกก่อนจะนอนหลับกลางวันรอการต่อสู้จบลง
..........................................................................................................................
'' โอ้ย.......ใครนะ '' วันนี่ร้องทันทีเมื่อมีคนมากระชากแขนให้ไปอยู่ที่มุม ๆ ของห้องอะไรบางอย่าง
'' เงียบ ๆ สิ .....!! เดี๋ยวพวกมันมาก็แย่เลย '' คนตรงหน้าทำให้วันนี่แปลกใจมาก
'' ซันนี่จังทำไมมาอยู่ที่นี่หายไปไหนมาไม่มาในกลุ่มล.....!! '' วันนี่มองไปรอบ ๆ ห้องพบว่าตนเองถูกขังในคุกใต้ดินเมื่อมองไปนอกกรงและรอบ ๆ
'' แล้วที่นี่มันที่ไหน ! '' น้ำเสียงของวันนี่ดูสั่น ๆ เมื่อรู้ว่าตัวเองถูกพามาในที่ ๆ ไม่รู้จัก
'' เป็นที่อยู่อาศัยของคนที่หมายตาจะทำร้ายพวกคนในกลุ่มนะมั้ง ได้ยินมาจากพวกยามนะ.... '' ซันนี่มองวันนี่ก่อนจะมองไปที่อีกมุมห้องขัง
'' เฮ้อ วัน ๆ ก็กินได้แต่แห้วเนี่ยนะ '' ทูน่าบ่นเบา ๆ แล้วหยิบแห้วมากิน '' เลิกบ่นเถอะน่า มาคิดก่อนว่าจะทำยังไง '' ตามด้วยรีบอร์นที่มองคนบ่น
ด้วยความหงุดหงิด
'' หะ..! ทูน่า รีบอร์นจัง '' วันนี่มองไปที่อีกมุมห้อง
'' ไม่ใช่แค่นี้หรอก '' ทูน่าชี้ไปที่ห้องฝั่งตรงข้าม
เมื่อวันนี่หันไปตามทางที่ทูน่าก็เห็น เบียคุรัน เพน หยก นั่งไม่รู้ร้อนรู้หนาวในอีกฝั่ง
'' มัวแต่กินมาร์ชเนี่ยนะ '' เสียงหยกพูดขึ้น
'' ก็ไม่มีอะไรทำนี่ '' เบียคุรันยังคงทานต่อไป
'' ลืมไปแล้วรึไง !! ก็บึ้มกรงซะก็สิ้นเรื่อง !! '' หยกกับเพนประสานเสียงกันบ่นใส่หูเบียคุรันเบา ๆ
'' เอ่อจริงสิ !! '' เบียคุรันตกใจจนทิ้งถุงไปทันที ไมjใช่แค่เขาที่ตกใจ พวกอีกฝั่งถึงขั้นตกใจไม่แพ้กัน
ยังไม่ทันใครจะได้ใช้พลังทูน่าก็จัดเต็ม X-Burner ใส่กรงทันทีแต่มันพุ่งไปเฉียดหัวทั้งสามที่อีกฝั่ง
'' ระวังหน่อยสิ !! '' ทุกคนร่วมตะโกนออกมา
'' เห้ย อะไรนะ ''
'' เสียงยามมาแล้วรีบหนีก่อนสิ ถ้ามันเอาไปบอกพวกตำแหน่งสูง ๆ แย่แน่ !! แล้วอีกอย่างดินมันเริ่มถล่มแล้วนะ !! ''
วันนี่ตะโกนทันทีแต่รู้สึกแปลก ๆ กับคำว่า ' ตำแหน่งสูง ๆ ' จนกังวลเล็กน้อย
'' 1 2 3 ชิ่งเร็ววววววววววววววววววววว '' เพนลากทุกคนจนปลิวเป็นแถว
..............................................................................................................
'' เฟิร์นก็ใช้ได้นี่ ! '' ไนท์เช็ดเลือดที่มุมปากแล้วมองเฟิร์นที่ยิ้มกว้างและหน้าบานด้วยความดีใจที่พอจะมีฝีมือทัดเทียมไนท์
'' แล้วสรุปเจ๊ต้องนั่งดูหนังบู๊อยู่เฉยๆ ใช่มั้ยเนี่ย =..= ''
เจ๊มองไปวิวภูเขาเขียวชะอุ่มที่มีแปลงกุหลาบวางเรียงเป็นแถว ๆ อย่างประณีต มีไม้หินอ่อนตั้สีขาวตั้งเด่นในสวนกุหลาบด้านขวามือ
และมีเหล่าฝูงนกแย่งกันกินอาหารที่เจ๊พึ่งโยนไปสด ๆ ร้อน ๆ เพื่อผ่อนคลายสายตาจากการดูหนังบู๊
แต่สายตาของเจ๊เหลือบไปเห็นป่าทึบหลังเนินเขาเตี้ย ๆ ที่ห่างไกล แต่สายตาของคนที่มีพลังวิเศษอย่าหวังว่าจะรอดพ้นไปได้ ยังคงเห็นชัดเหมือนมันอยู่ใกล้ ๆ
'' หึ ๆ ๆ เจ๊ส่วนใหญ่พึ่งพลังฮิลล์เป็นส่วนใหญ่นี่คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง -_,-~ '' เซบาสเหล่มองคนที่นอนบ่นอยู่ใต้ต้มไม้ร่มแล้วพูดขำ ๆ
'' ................ '' เจ๊ยังคงมองไปที่ป่าทึบจนทำให้เซบาสมองเจ๊ด้วยตวามสงสัยแล้วมองตามสายตาของเจ๊ไป
!!!.... พอเซบาสมองไปที่ป่าทึบก็รู้สึกเวียนหัวขึ้นมาหน่อย ๆ จนต้องขอไปนอนพัก
'' อาเชโดดแว๊ -..- 5555555 ล้อเล่น '' อาเจ๊นั่งขำ '' งั้นเจ๊ฝึกต่อแทนอาเชเองจัดมาอาเอลซ่า !! ''
'' อาเจ๊มาแบบนี้คงต้องพยายามแล้วแหละ '' เอลซ่ามองเจ๊ราวกับมองเหยื่อที่กำลังจะโดนเจ้าตัวเชือดแบบเบาะๆ
'' คู่โหดสลับกันดีกว่านะไนท์กับเจ๊เอลนั่นแหละคู่โหดเฟิร์นขอซ้อมกับอาเจ๊นะ ^O^ '' เฟิร์นกระชากแขนอาเจ๊ไปที่กว้าง ๆ จนอาเจ๊ยังไม่ได้ตั้งตัวเกือบเซจนล้ม
'' นายเหรอไนท์องค์รักษ์ของวันนี่ -_,- '' เอลซ่าแสยะยิ้มแล้วมองอีกฝ่าย
'' ใช่ครับ คุณก็คงเป็นคนที่แข็งแกร่งน่าดูเลยนะ ^^+ '' ทั้งสองส่งรังสีอัมหิตให้แก่กันเป็นการทักทายคู่ฝึกซ้อม
แล้วการซ้อมก็ดำเนินการไปด้วยดีจนทุกคนเกือบจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้า.............
ก็จับคู่และแยกย้ายกันไปซ้อม
เสียงดาบที่ปะทะกันทำให้อาเจ๊ที่นั่งดูรู้สึกเสียวฟัน
สองคนเนี้ยซ้อมหรือสู้กันให้ตายไปข้างหะ ! -..- " พออาเจ๊ทนดูชายหนุ่มผมยาวสีน้ำเงินม่วง
ท่าทางเก่งกาจและชายหนุ่มผมสีดำที่ดูรังสีแผ่ซ่านไม่แพ้กันซ้อมต่อสู้นานเกินไม่ไหวจึงสบถออกมา
" เพื่อเจ้าหญิงชั้นจะต้องเก่งขึ้น ! " ไนท์ไม่ฟังอาเจ๊และฟันดาบเร็วขึ้น
" คึหึหึ ~ นี่นายเห็นชั้นเป็นเจ้าพวกที่พาริทคุงไปรึไง ~ " เมื่อเห็นอีกฝ่ายโจมตีเร็วขึ้น
เซบาสก็จึงต้องเบี่ยงตัวหลบให้เร็วขึ้นเช่นกัน
" พวกนายเป็นคนรึเปล่าฟร่ะ ! สู้กันเป็นสามชั่วโมงยัง ส บ ม เนี่ย !! " อาเจ๊หงุดหงิดแล้วหันไปมองอีกคู่
" แหม เฟิร์นเก่งไม่เบานี่ " เอลซ่าเอามือกุมแขนข้างที่โดนธนูปัก(ที่หัวเข่า)
" เจ๊เอลก็เหมือนกันแหละ -O- " เฟิร์นก็อยู่ในสภาพบาดเจ็บเล็กน้อย
" น่าเบื่อ ไม่มีใครแกล้งเจ๊ ! -w- " เจ๊หันกลับมามองคู่แรกก่อนจะนอนหลับกลางวันรอการต่อสู้จบลง
..........................................................................................................................
'' โอ้ย.......ใครนะ '' วันนี่ร้องทันทีเมื่อมีคนมากระชากแขนให้ไปอยู่ที่มุม ๆ ของห้องอะไรบางอย่าง
'' เงียบ ๆ สิ .....!! เดี๋ยวพวกมันมาก็แย่เลย '' คนตรงหน้าทำให้วันนี่แปลกใจมาก
'' ซันนี่จังทำไมมาอยู่ที่นี่หายไปไหนมาไม่มาในกลุ่มล.....!! '' วันนี่มองไปรอบ ๆ ห้องพบว่าตนเองถูกขังในคุกใต้ดินเมื่อมองไปนอกกรงและรอบ ๆ
'' แล้วที่นี่มันที่ไหน ! '' น้ำเสียงของวันนี่ดูสั่น ๆ เมื่อรู้ว่าตัวเองถูกพามาในที่ ๆ ไม่รู้จัก
'' เป็นที่อยู่อาศัยของคนที่หมายตาจะทำร้ายพวกคนในกลุ่มนะมั้ง ได้ยินมาจากพวกยามนะ.... '' ซันนี่มองวันนี่ก่อนจะมองไปที่อีกมุมห้องขัง
'' เฮ้อ วัน ๆ ก็กินได้แต่แห้วเนี่ยนะ '' ทูน่าบ่นเบา ๆ แล้วหยิบแห้วมากิน '' เลิกบ่นเถอะน่า มาคิดก่อนว่าจะทำยังไง '' ตามด้วยรีบอร์นที่มองคนบ่น
ด้วยความหงุดหงิด
'' หะ..! ทูน่า รีบอร์นจัง '' วันนี่มองไปที่อีกมุมห้อง
'' ไม่ใช่แค่นี้หรอก '' ทูน่าชี้ไปที่ห้องฝั่งตรงข้าม
เมื่อวันนี่หันไปตามทางที่ทูน่าก็เห็น เบียคุรัน เพน หยก นั่งไม่รู้ร้อนรู้หนาวในอีกฝั่ง
'' มัวแต่กินมาร์ชเนี่ยนะ '' เสียงหยกพูดขึ้น
'' ก็ไม่มีอะไรทำนี่ '' เบียคุรันยังคงทานต่อไป
'' ลืมไปแล้วรึไง !! ก็บึ้มกรงซะก็สิ้นเรื่อง !! '' หยกกับเพนประสานเสียงกันบ่นใส่หูเบียคุรันเบา ๆ
'' เอ่อจริงสิ !! '' เบียคุรันตกใจจนทิ้งถุงไปทันที ไมjใช่แค่เขาที่ตกใจ พวกอีกฝั่งถึงขั้นตกใจไม่แพ้กัน
ยังไม่ทันใครจะได้ใช้พลังทูน่าก็จัดเต็ม X-Burner ใส่กรงทันทีแต่มันพุ่งไปเฉียดหัวทั้งสามที่อีกฝั่ง
'' ระวังหน่อยสิ !! '' ทุกคนร่วมตะโกนออกมา
'' เห้ย อะไรนะ ''
'' เสียงยามมาแล้วรีบหนีก่อนสิ ถ้ามันเอาไปบอกพวกตำแหน่งสูง ๆ แย่แน่ !! แล้วอีกอย่างดินมันเริ่มถล่มแล้วนะ !! ''
วันนี่ตะโกนทันทีแต่รู้สึกแปลก ๆ กับคำว่า ' ตำแหน่งสูง ๆ ' จนกังวลเล็กน้อย
'' 1 2 3 ชิ่งเร็ววววววววววววววววววววว '' เพนลากทุกคนจนปลิวเป็นแถว
..............................................................................................................
'' เฟิร์นก็ใช้ได้นี่ ! '' ไนท์เช็ดเลือดที่มุมปากแล้วมองเฟิร์นที่ยิ้มกว้างและหน้าบานด้วยความดีใจที่พอจะมีฝีมือทัดเทียมไนท์
'' แล้วสรุปเจ๊ต้องนั่งดูหนังบู๊อยู่เฉยๆ ใช่มั้ยเนี่ย =..= ''
เจ๊มองไปวิวภูเขาเขียวชะอุ่มที่มีแปลงกุหลาบวางเรียงเป็นแถว ๆ อย่างประณีต มีไม้หินอ่อนตั้สีขาวตั้งเด่นในสวนกุหลาบด้านขวามือ
และมีเหล่าฝูงนกแย่งกันกินอาหารที่เจ๊พึ่งโยนไปสด ๆ ร้อน ๆ เพื่อผ่อนคลายสายตาจากการดูหนังบู๊
แต่สายตาของเจ๊เหลือบไปเห็นป่าทึบหลังเนินเขาเตี้ย ๆ ที่ห่างไกล แต่สายตาของคนที่มีพลังวิเศษอย่าหวังว่าจะรอดพ้นไปได้ ยังคงเห็นชัดเหมือนมันอยู่ใกล้ ๆ
'' หึ ๆ ๆ เจ๊ส่วนใหญ่พึ่งพลังฮิลล์เป็นส่วนใหญ่นี่คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง -_,-~ '' เซบาสเหล่มองคนที่นอนบ่นอยู่ใต้ต้มไม้ร่มแล้วพูดขำ ๆ
'' ................ '' เจ๊ยังคงมองไปที่ป่าทึบจนทำให้เซบาสมองเจ๊ด้วยตวามสงสัยแล้วมองตามสายตาของเจ๊ไป
!!!.... พอเซบาสมองไปที่ป่าทึบก็รู้สึกเวียนหัวขึ้นมาหน่อย ๆ จนต้องขอไปนอนพัก
'' อาเชโดดแว๊ -..- 5555555 ล้อเล่น '' อาเจ๊นั่งขำ '' งั้นเจ๊ฝึกต่อแทนอาเชเองจัดมาอาเอลซ่า !! ''
'' อาเจ๊มาแบบนี้คงต้องพยายามแล้วแหละ '' เอลซ่ามองเจ๊ราวกับมองเหยื่อที่กำลังจะโดนเจ้าตัวเชือดแบบเบาะๆ
'' คู่โหดสลับกันดีกว่านะไนท์กับเจ๊เอลนั่นแหละคู่โหดเฟิร์นขอซ้อมกับอาเจ๊นะ ^O^ '' เฟิร์นกระชากแขนอาเจ๊ไปที่กว้าง ๆ จนอาเจ๊ยังไม่ได้ตั้งตัวเกือบเซจนล้ม
'' นายเหรอไนท์องค์รักษ์ของวันนี่ -_,- '' เอลซ่าแสยะยิ้มแล้วมองอีกฝ่าย
'' ใช่ครับ คุณก็คงเป็นคนที่แข็งแกร่งน่าดูเลยนะ ^^+ '' ทั้งสองส่งรังสีอัมหิตให้แก่กันเป็นการทักทายคู่ฝึกซ้อม
แล้วการซ้อมก็ดำเนินการไปด้วยดีจนทุกคนเกือบจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้า.............
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น