ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ 6 :: วันที่น่าเศร้า !?
ช่วงหลัง ๆ ไม่ค่อยรั่วเลยเนอะ !? แต่จะพยายามเอาฮาซักหน่อย !!
เมื่อทุกคนมารวมตัวก็พบว่าจำนวนสมาชิกเหลือน้อยลง
" นี่มันเกิดอะไรขึ้นทำไม... หายไปไหนนะ... " เสียงของเฟิร์นแสดงความเสียใจเป็นอย่างมาก
เมื่อพบว่าเพื่อนสาวและสมาชิกคนอื่น ๆ หายตัวไป
....แน่นอนว่าอาเจ๊และเอลซ่าไม่ได้เล่าเรื่องเมื่อคืนให้กับทุกคน
" วันจัง เพน ทูน่า อาเลิฟปี้(รีบอร์น) เบีย หยกจัง....." เฟิร์นพึมพำแล้วเหม่อลอย
" เอาน่า อาเฟ่ย เจ๊และทุกคนจะช่วยหาเอง " อาเจ๊เข้าไปปลอบคนที่กำลังนั่งเหม่อลอยออกไป
นอกหน้าต่าง มองไปอย่างไร้จุดหมาย
ถึงแม้จะมีผู้คนเล่นน้ำทะเลเสียงดังแค่ไหนก็ตามก็ไม่สามานถหันไปสนใจได้
" เอาน่าขนาดอาเจ๊ยังไม่เครียดเลย " เอลซ่าพูดพลางเหวี่ยงเจ๊เล่นจนทำให้เฟิร์นอดขำไม่ได้
" ฮ่า ๆ เจ๊สุดยอดไปเลยเนอะ ^[]^! " เมื่อเห็นเฟิร์นอารมณ์ดีขึ้นทั้งคู่ก็ดีใจขึ้นมาบ้าง
คาซึ มุก ไนท์ เซบาสเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเรียบเฉย
" ผมไม่ให้อภัยคนที่ลักพาตัวเจ้าหญิงของผมไปแน่ " ไนท์พูดพลางดัดนิ้วเสียงดัง
" เอาเถอะ ๆ ที่เขาลักพาตัวไปอาจมีเหตุผลบางอย่างก็ได้ " คาซึมองไนท์แล้วพูดให้เขาใจเย็น
" แต่ว่า.... " ไนท์ทำท่าจะค้านแต่ก็ทีมุกห้ามไว้
" ก็อย่างที่เขาพูดแหละน่า มันต้อง...มีบ้างละ... "
มุกก้มหน้าเล็กน้อยก่อนจะหันไปทางคาซึแล้วพยักหน้าซึ่งไนท์และเซบาสมองด้วยความสงใส
" งั้นนะเอาไงต... " เมื่อเอลซ่าพูดยังไม่จบก็มีมีดที่ถูกปาเฉียดใบหน้าคมสวยก่อนจะมคแผลยาว
เป็นเส้นบริเวณแก้มก่อนที่จะมองเจ้าของมีดด้วยความตกใจ
โดยที่อาเจ๊และเฟิร์นก็มีอาการไม่ต่างกันเท่าไหร่ " ทำไม.... คาซึ.." เอลซ่าเอามือกุมแผล
ด้วยความเจ็บปวดที่ใบหน้าและจิตใจ ซึ่งเซบาสวิ่งเข้ามาหาพร้อมกับไนท์
" เป็นคำถาม..ที่โง่มาก เห็นกับตาไม้ใช่เหรอ ?? "มุกแสยะยิ้มแล้วตอบแทนคาซึ
" ........ " คาซึเงียบไม่ตอบใด ๆ แล้วเดินหันหลังออกจากกลุ่ม
" เดี๋ยวสิ....! " เฟิร์นตะโกนจนทำให้คาซึชะงักหันใามองเฟิร์นด้วยสายตา
ที่อ่านความรู้สึกไม่ออกแล้วเดินหันจากไปเงียบ ๆ
มุกเดินตามคาซึไปก่อนทำท่าเหมือนนึกอะไรได้
" อ้อ อยากช่วยพวกนั้นรึเปล่าละ ?~~ " มุกยิ้มแล้วยิงคำถามใส่ทันที " รีบ ๆ ตอบมาซะ "
เฟิร์นหันไปมองทุกคนประมาณว่า ' จะสู้กับพวกเขาเหรอ '
" คึหึหึ !~ เอาซิ้ น่าสนุกจะตาย แล้วจะนัดเจอที่ไหนเอ่ย ~? หลังเซเว่นปิดรึไง ?? "
เซบาสตอบคำถามด้วยท่าทีกวนประสาท แต่นั่นไม่ทำให้มุกโกรธแต่กลับทำให้มุก
ตกใจเป็นอย่างมากเพราะคนพูดคือเซบาส
" ...... " มุขไม่ตอบแต่โยนบัตรมาให้เจ๊แล้วเดินจากไป
" ขอเชิญร่วมงานเต้นรำก่อนมีศึกแห่งความตายในเวลา 17:40 ในวันพรุ่งนี้
หากว้าไม่มาเราจะฆ่าตัวประกันทั้งหมดซะ ไม่ได้สติซะด้วย
ถ้าหากท่านต้องการมาที่ปราสาทจะต้องรอให้ถึงเวลานั้น ผมจะไปรับคุณ เหล่านกตัวน้อย.....
เอ.. ใครจะมารับน้อ เอ้ย ไม่ใช่เดะ เอาไงละ ? " เจ๊อ่านข้อความแล้วมองหน้าทุกคน
" เราคงต้องวางแผนรับมือ เรื่องนี้ ผม กับ เอลซ่าจัดการเอง " ไนท์ออกความเห็น
" เรื่องงานต้องระวังให้มาก ศัตรูจะเล่นงานเมิ่อไหร่ก็ไม้ทราบ.. " ตามด้วยเซบาส
" เรื่องชุดชั้นจัดการนะ ! " เฟิร์นยิ้มบาง ๆ แล้ว วิ่งไปที่ห้อง
" ส่วนเจ๊.. ของีบต่อ คร่อก !! ~ " เจ๊นอนบนโซฟาแล้วหลับทันทีถึงจะทำท่าหายตกใจแล้ว
แต้ที่จริงทุกคนก็เศร้าและตกใจมากแม้กระทั่งอาเจ๊....
" เรื่องงานพรุ่งนี้.. ก็ต้องเตรียมรับมือเผื่อว่าพวกนั้นอาจลอบทำร้าย.. " เซบาสออกความเห็นต่อ
เมื่อทุกคนมารวมตัวก็พบว่าจำนวนสมาชิกเหลือน้อยลง
" นี่มันเกิดอะไรขึ้นทำไม... หายไปไหนนะ... " เสียงของเฟิร์นแสดงความเสียใจเป็นอย่างมาก
เมื่อพบว่าเพื่อนสาวและสมาชิกคนอื่น ๆ หายตัวไป
....แน่นอนว่าอาเจ๊และเอลซ่าไม่ได้เล่าเรื่องเมื่อคืนให้กับทุกคน
" วันจัง เพน ทูน่า อาเลิฟปี้(รีบอร์น) เบีย หยกจัง....." เฟิร์นพึมพำแล้วเหม่อลอย
" เอาน่า อาเฟ่ย เจ๊และทุกคนจะช่วยหาเอง " อาเจ๊เข้าไปปลอบคนที่กำลังนั่งเหม่อลอยออกไป
นอกหน้าต่าง มองไปอย่างไร้จุดหมาย
ถึงแม้จะมีผู้คนเล่นน้ำทะเลเสียงดังแค่ไหนก็ตามก็ไม่สามานถหันไปสนใจได้
" เอาน่าขนาดอาเจ๊ยังไม่เครียดเลย " เอลซ่าพูดพลางเหวี่ยงเจ๊เล่นจนทำให้เฟิร์นอดขำไม่ได้
" ฮ่า ๆ เจ๊สุดยอดไปเลยเนอะ ^[]^! " เมื่อเห็นเฟิร์นอารมณ์ดีขึ้นทั้งคู่ก็ดีใจขึ้นมาบ้าง
คาซึ มุก ไนท์ เซบาสเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเรียบเฉย
" ผมไม่ให้อภัยคนที่ลักพาตัวเจ้าหญิงของผมไปแน่ " ไนท์พูดพลางดัดนิ้วเสียงดัง
" เอาเถอะ ๆ ที่เขาลักพาตัวไปอาจมีเหตุผลบางอย่างก็ได้ " คาซึมองไนท์แล้วพูดให้เขาใจเย็น
" แต่ว่า.... " ไนท์ทำท่าจะค้านแต่ก็ทีมุกห้ามไว้
" ก็อย่างที่เขาพูดแหละน่า มันต้อง...มีบ้างละ... "
มุกก้มหน้าเล็กน้อยก่อนจะหันไปทางคาซึแล้วพยักหน้าซึ่งไนท์และเซบาสมองด้วยความสงใส
" งั้นนะเอาไงต... " เมื่อเอลซ่าพูดยังไม่จบก็มีมีดที่ถูกปาเฉียดใบหน้าคมสวยก่อนจะมคแผลยาว
เป็นเส้นบริเวณแก้มก่อนที่จะมองเจ้าของมีดด้วยความตกใจ
โดยที่อาเจ๊และเฟิร์นก็มีอาการไม่ต่างกันเท่าไหร่ " ทำไม.... คาซึ.." เอลซ่าเอามือกุมแผล
ด้วยความเจ็บปวดที่ใบหน้าและจิตใจ ซึ่งเซบาสวิ่งเข้ามาหาพร้อมกับไนท์
" เป็นคำถาม..ที่โง่มาก เห็นกับตาไม้ใช่เหรอ ?? "มุกแสยะยิ้มแล้วตอบแทนคาซึ
" ........ " คาซึเงียบไม่ตอบใด ๆ แล้วเดินหันหลังออกจากกลุ่ม
" เดี๋ยวสิ....! " เฟิร์นตะโกนจนทำให้คาซึชะงักหันใามองเฟิร์นด้วยสายตา
ที่อ่านความรู้สึกไม่ออกแล้วเดินหันจากไปเงียบ ๆ
มุกเดินตามคาซึไปก่อนทำท่าเหมือนนึกอะไรได้
" อ้อ อยากช่วยพวกนั้นรึเปล่าละ ?~~ " มุกยิ้มแล้วยิงคำถามใส่ทันที " รีบ ๆ ตอบมาซะ "
เฟิร์นหันไปมองทุกคนประมาณว่า ' จะสู้กับพวกเขาเหรอ '
" คึหึหึ !~ เอาซิ้ น่าสนุกจะตาย แล้วจะนัดเจอที่ไหนเอ่ย ~? หลังเซเว่นปิดรึไง ?? "
เซบาสตอบคำถามด้วยท่าทีกวนประสาท แต่นั่นไม่ทำให้มุกโกรธแต่กลับทำให้มุก
ตกใจเป็นอย่างมากเพราะคนพูดคือเซบาส
" ...... " มุขไม่ตอบแต่โยนบัตรมาให้เจ๊แล้วเดินจากไป
" ขอเชิญร่วมงานเต้นรำก่อนมีศึกแห่งความตายในเวลา 17:40 ในวันพรุ่งนี้
หากว้าไม่มาเราจะฆ่าตัวประกันทั้งหมดซะ ไม่ได้สติซะด้วย
ถ้าหากท่านต้องการมาที่ปราสาทจะต้องรอให้ถึงเวลานั้น ผมจะไปรับคุณ เหล่านกตัวน้อย.....
เอ.. ใครจะมารับน้อ เอ้ย ไม่ใช่เดะ เอาไงละ ? " เจ๊อ่านข้อความแล้วมองหน้าทุกคน
" เราคงต้องวางแผนรับมือ เรื่องนี้ ผม กับ เอลซ่าจัดการเอง " ไนท์ออกความเห็น
" เรื่องงานต้องระวังให้มาก ศัตรูจะเล่นงานเมิ่อไหร่ก็ไม้ทราบ.. " ตามด้วยเซบาส
" เรื่องชุดชั้นจัดการนะ ! " เฟิร์นยิ้มบาง ๆ แล้ว วิ่งไปที่ห้อง
" ส่วนเจ๊.. ของีบต่อ คร่อก !! ~ " เจ๊นอนบนโซฟาแล้วหลับทันทีถึงจะทำท่าหายตกใจแล้ว
แต้ที่จริงทุกคนก็เศร้าและตกใจมากแม้กระทั่งอาเจ๊....
" เรื่องงานพรุ่งนี้.. ก็ต้องเตรียมรับมือเผื่อว่าพวกนั้นอาจลอบทำร้าย.. " เซบาสออกความเห็นต่อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น