รักป่วนๆ ของยัยทอมบอย

ลำดับตอนที่ #3 : ใครกันแน่!! วะ!!

dream  talk

   ในขณะที่ฉันกำลังเดินไปที่โรงยิมนั้นฉันเดินคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ตุบ!! ด้วยความที่ฉันเดินไม่ดูทางจึงเป็นเหตุให้ฉันเดินไปชนแผ่นหลังของใครคนหนึ่งเข้า หลังจากชนเขาแล้วเขาก็ลุกขึ้นและหันมาหาฉัน ๐O โอ้แม่เจ้าฉันเจอหนุ่มหล่อหนึ่งในห้าประจำโรงเรียนชื่ออะไรจำไม่ได้เพราะไม่เคยใส่ใจ

" นี่! เธอมีตาป่ะเนี่ยถึงเดินชนคนอื่นเขาแบบนี้เนี่ย! "ฉันว่าฉันกำลังจะพูดว่า ขอโทษ อยู่พอดีเลย เมื่อได้ยินคำพูดพวกนี้ฉันกลืนคำนั้นทันที คนไรวะ ไม่รู้จักให้อภัยคนอื่นเขาบ้างเสียดายที่หน้าตาดีแต่เหมือนฉันเคยเห็นที่ไหนสักแห่งนะแต่ช่างมันเถอะ ด้วยคำพูดนี้จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันต้องเถียง
" ก็ช่วยไม่ได้นี่นายไม่หลบเอง "ฮ่าๆสะใจโว้ย
" เธอคิดว่าตัวเองเป็นใครล่ะถึงให้ฉันต้องหลบทางให้เธอ! " มีเถียงมีเถียงเดี๋ยวป๊าดดดด
" ก็ไม่ได้คิดว่าฉันเป็นใครนี่ เพียงแต่ฉันแค่เผอิญไปชนคนอย่างนายเท่านั้นเอง " เถียงมีก็เถียงกับ เป็นไงเทพป่ะ 
" หืม คนอย่างฉันเป็นอย่างไง กล้ามากนะที่เถียงฉัน " ก็กล้าทุกสถานการณ์นั้นแหละ
" นายก็ไม่เป็นอย่างไงก้ฉันบอกไปแล้วไงว่าฉันแค่เผอิญไปชนคนอย่างนาย อ้อ อันนี้แล้วแต่นายจะคิดก็แล้วกันว่านายเป็นคนอย่างไง อีกอย่างตราบใดที่ปากนายยังเป็นอย่างนี้ฉันก็กล้าเถียงนาย เป็นไงเหตุผลพอไหม ^^ " อิอิ สะใจเฟ้ยกล้ามากที่หาเรื่องฉันดูนายนั้นสิเลือดขึ้นหน้าเลยทีเดียวเชียวอุ้ยๆมีกำหมัดด้วยสะใจจริง " นี่นายจะต่อยฉันหรอ หืม ง่ายไปไหม งั้นเอาอย่างนี้ดีไหมถ้ายังตัดสินว่าใครผิดไม่ได้ เรามาแข่งบาสกันไหม ^^ "ต้องยิ้มเข้าไว้เพื่อหาเพื่อนเล่นด้วย เป็นไงชั่วไหม
" งั้นถ้าใครคนใดคนหนึ่งแพ้คนนั้นผิดใช่ไหม "มันน่าจะมีอะไรที่สนุกว่านั้น
" ง่ายไปไหม เอางี้ดีไหม ถ้าใครชนะจะทำอะไรคนแพ้ก็ได้ 3 เดือน โอเคป่ะ " ถึงจะเสี่ยงแต่เพื่อความสนุกอิอิอิ
" งั้นก็ได้ เจอกันที่สนามบาสเลยดีไหม " นายนั้นตอบแบบไม่รังเลเลยสักนิดเลยแหะ มันชักจะแปลกๆแล้วสิ...
" โอเค " แล้วเราก็แยกกันไปเตรียมตัว


              ณ สนามบาสเก็ตบอล


พอฉันมาถึงฉันก็ต้องแปลกใจเพราะนายคนนั้นมานั่งรอฉันก่อนแล้ว แต่ฉันว่าฉันคุ้นหน้านายคนนี้มากเลยนะเหมือนเคยเจอที่ไหนมากก่อน เอาเถอะช่างมันเดี๋ยวก็รู้เอง ฉันจึงเดินไปหานายนั่นซึ่งแสดงว่าฉันพร้อมที่จะแข่งแล้ว นายนั่นจึงเดินมาหาฉันเช่นกัน พร้อมทักทายว่า
 "ฉันชื่อ ไวท์ หวัดดีอีกครั้ง ยัยห้าว " อ้าวเฮ้ยว่าฉันทางอ้อมหรอฟ่ะ แต่เอ๋ ชื่อมันเหมือนชื่อ นักบาสชายประจำโรงเรียนเลยนะ ไหนดูหน้าอีกครั้งซิ ๐-๐ โอ้แม่เจ้าช่ายเลย ทำไงดีฟะ แต่ไม่เป็นไรยังไงฉันก็เป็นนักบาสหญิงประจำโรงเรียนเหมือนกันจะไปกลัวทำไม (ดูมันปลอบใจตัวเองสิ) ฉันจึงทำหน้าให้เป็นปกติและแนะนำตัว
" หัวดดีฉัน ดรีม ไม่หน้าเชื่อว่านักบาสของโรงเรียนจะปากหมาได้อย่างนี้ "ตาฉันแขวะบ้าง
" ฉันก็ไม่คิดเหมือนกันว่านักบาสหญิงของโรงเรียนจะห้าวได้อย่างนี้ "ไอ้บ้านี้ปากหมา
" งั้นอย่าเสียเวลาเถียงกันเลยเรามาแข่งกันดีกว่า " ฉันพูดตัดบทเพื่อไม่ให้ไอ้บ้านี่มันว่าฉันแรงกว่านี้ผุ้ชายอะไรปากจ้ดจัง
" งั้นมาเริ่มกันได้ "


ผ่านไป 15 นาที
11//12
ฉัน//ไอ้บ้านั่น
บังอาจมากนะที่นำฉันนนนนน


1 ชั่วโมงหมดเวลาแข่ง
30//31
ม่ายยยจิงงงงงฉันนนนนนนนนนนแพ้พพพพพพพพพพพพ ไอ้บ้นนั่น 1ลูก
" ตามสัญญาที่ว่าผู้ชนะสามารถทำอะไรผู้แพ้ก็ได้ 3 เดือน"
"ฉันไม่ลืมหรอกน่าจะให้ทำอะไรก็ว่ามา" TOT
" อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิฉันไม่ใจร้ายหรอกฉันให้เธอไปทำใจ 1วันก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้ได้รู้แน่ว่าฉันจะให้เธอทำอะไร หึหึหึ "
ช่างประเสริฐมากให้ทำใจตั้ง 1วัน แน่ะ ประชดเฟ้ย! ดูมันหัวเราะสิอยากตายยยยยยยยยย
" เอออ" TOT
"งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่นี่ตอนกลางวันเข้าใจไหมอ้อแล้วอย่าผิดนัดล่ะคนเราต้องรักษาสัญญาถูกไหม "
" เออออ" YOY
" งั้นไปเรียนวิชาต่อไปได้ "
" เออออ" YOY
แล้วเราก็แยกย้ายกันไปเรียนวิชาต่อไป TOT