ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Files two : The time
ระหว่างที่ผมเดินแยกย้ายไปที่ห้องเรียนของตัวเองนั้น ผมก็ได้ยินเสียงของเด็กในชุดวัวที่วิ่งหนีอะไรมาบางอย่าง
" แบร่ ๆ เจ้าบ้าเดระ " เสียงของแรมโบ้ดังขึ้น
" หน็อย เจ้าวัวบ้า ! " แล้วก็เป็นไปตามที่คิดมานั่นแหล้ะ เสียงที่ตามมาต้องเป็นโกคุเดระแน่นอน
" ทั้งสองคนจะทะเลาะกันทำไมเนี่ย -_- " ผมพูดไปด้วยความเบื่อหน่ายที่ทั้งสองคนนี้มันมากัดกันให้ผมเห็นอยู่บ่อย ๆ
" ก็รุ่นที่สิบดูสิครับ เจ้าวัวบ้าพอมันแอบเข้ามาก็มาปั่นปวนอยู่อย่างนี้หน่ะครับ " เสียงของโกคุเดระตอบขึ้นพร้อมหยิบไดมาไมท์ปาใส่แรมโบ้
" แรมโบ้ ! " ผมร้องขึ้นด้วยความตกใจ
" อด ทน ไว้ " เสียงของเด็กหนุ่มในชุดวัวร้องขึ้น
" อดทนไปเถอะแกไอ้ตัววุ่นวาย " โกคุเดระพูดแบบไม่แยแสแรมโบ้แม้แต่นิด
" อดทนไว้ไม่ไหวแล้ว แง " แรมโบ้ร้องขึ้นพร้อมกับหยิบบาซูก้าทศวรรษออกมาจากหัวของเขา
แต่บาซูก้าทศวรรษนั่นมันไม่กระเด็นเข้าแรมโบ้ตามเคยแต่ดันพุ่งมาทางด้านข้างของผม ว่าแต่ยามาโมโตะอยู่ตรงนั้นนี่หน่า
ปั้ง ! เสียงของบาซูก้าทศวรรษดังขึ้นพร้อมกับควันสีชมพูตลบอบอวลออกมาจากปืนนั้น จิง ๆ แล้วต้องมียามาโมโตะในสิบปีข้างหน้าออกมาแต่มันกลับไม่มีใครออกมาสะงั้น ไหงเป็นงี้ละเหวย =A=
{ Yamamoto talk }
" ที่นี่ที่ไหนเนี่ย " ผมอุทานกับตัวเองในที่ที่เป็นห้องโล่ง ๆ มีโต๊ะตัวหนึ่งตั้งอยู่กลางห้อง บนโต๊ะนั้นมีเอกสารมากมาย
" ว่าไปเมื่อกี้เราโดนบาซูก้าของแรมโบ้นิหน่า แต่ทำไมที่นี่เหมือนมันจะไม่ใช่สิบปีข้างหน้าเลยหล้ะ " ผมเดินดูไปรอบ ๆ เพื่อเช็คว่าที่นี่คือที่ไหนจนผมจะเดินไปเปิดประตู กลับมีคนเปิดออกมาจากข้างนอกแล้ว
" ใครมาอยู่ในห้องของฉัน " เสียงของฝ่ายตรงข้ามอันเย็นชาพูดขึ้น
" เอ่อ ฉันหลงมานะ ขอโทษทีนะ " ยามาโมโตะตอบไปด้วยความที่ขี้เล่นเช่นเดิม
หลังจากที่ผมได้ตอบไปนั้นก็ได้มีชายร่างบางที่คุ้นตาเป็นอย่างมากก้าวเข้ามา
" คุณจะหลงมาหรือยังไงผมไม่สนแต่ถ้าคุณเข้ามาแล้วผมไม่ให้คุณออกไปง่าย ๆ หรอก "
" ถ้าคุณไม่ให้ผมออก ก็คงต้องมีอะไรกันแล้วล้ะ " ผมพูดขึ้นพร้อมยิ้มอย่างมีเลศนัย
" ก็ได้ ผมไม่ปล่อยคุณไปง่าย ๆ หรอก " ร่างบางที่คนเขารู้กันดีว่าคือ ' ฮิบาริ เคียวยะ ' กล่าวขึ้น
" แล้วจะเอายังไงล้ะ " ผมถามไปด้วยความสงสัย
" จะเอายังไงก็เรื่องของผม " ฮิบาริพูดก่อนที่จะเดินมาตรงผมแล้วพรมจูบใส่ปากผม
ในขณะที่ผมกำลังอื้งอยู่นั้น ฮิบาริก็ได้ผลักผมเข้ากับโต๊ะพร้อมกับโผลกอดเข้าตัวผม
" เล่นอย่างนี้เหรอ ฮ่าฮ่า " ผมตอบไปด้วยความรู้สึกที่คิดว่า ' เขาคนนี้เท่ ' เท่านั้น
" ไม่รู้สิ ผมจะขย้ำคุณเนื่องจากคุณมารุกรานห้องของผม "
ร่างบางพูดเสร็จเขาก็กดมือทั้งสองข้างของผมลงกับโต๊ะ พร้อมใช้ปากปลดกระดุมของผมทีละเม็ด ระหว่างที่เขากำลังจะกัดกระดุมเม็ดสุดท้ายเสียงของประตูได้ดังขึ้นพร้อมกับมีชายคนหนึ่งเดินเข้ามา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น