Really ? รักครั้งนี้เธอพร้อมหรือยัง ?

ลำดับตอนที่ #1 : Files one : Practice

    ยามเช้าของวันใหม่ในเมืองนามิโมริเด็กหนุ่มเจ้าของร่างบางภายใต้เรือนผมสีน้ำตาลอ่อนลืมตาขึ้นด้วยอาการงัวเงียเนื่องจากการฝึกเมื่อวานก่อนที่จะมีเท้าเล็ก ๆ พุ่งเข้ามาปะหน้าของเขา
    " โอ๊ย เจ้ารีบอร์นมันเจ็บนะ " เด็กหนุ่มนาม ' สึนะ ' เอ่ยขึ้นด้วยความเจ็บปวด
    " แกไม่รู้บ้างหรือไง ? ผู้พิทักษ์ของแกมารออยู่หน้าบ้านหมดแล้ว " ครูพิเศษนาม ' รีบอร์น ' พูดพลางชี้ลงไปด้านล่าง
     สึนะหันไปมองด้วยท่าทีตกตะลึงพลางคิดในใจว่าผู้พิทักษ์ทุกคนนั้นมากันหมดแล้วแม้กระทั่งโคลม โดคุโร่ ว่าแต่คนคนนี้เขาเป็นอะไรกับมุคุโร่กันแน่นะแล้วที่โคลมมาอย่างนี้มุคุโร่สั่งมาหรือเปล่า = =;
    ระหว่างที่เขาได้เหม่ออยู่นั้นครูพิเศษของเขานาม ' รีบอร์น ' ก็ได้ยันเขาเข้าไปในห้องน้ำ
    " ช่วยด้วย คุณแม่คร้าบบบบบบบบบบ ! " สึนะตะโกนอย่างสุดเสียง

15 นาทีผ่านไป

    " โอ้สสึนะ ตื่นสายเหรอ " คำทักทายแรกจากชายร่างสูงนาม ' ยามาโมโตะ ' ได้กล่าวขึ้น
    " เจ้าสึนะแค่ตอนนี้ก็สายแล้วนะรีบไปกันเถอะ " รีบอร์นเอ่ยขึ้น
    " ไปไหนกันรีบอร์น ? ทำไมฉันไม่รู้เรื่องล่ะ ? " สึนะถามด้วยความสงสัยเป็นอย่างมาก
    " วันนี้เราจะไปฝึกกันไง " รีบอร์นตอบข้อสงสัยของลูกศิษย์ของเขา
    " ไปกันเถอะครับ รุ่นที่สิบ " เจ้าของนาม ' โกคุเดระ ' พูดขึ้น
    หลังจากนั้นก็มีเสียงดังมาแต่ไกล พร้อมกับวัวตัวน้อยที่วิ่งออกมาจากบ้าน
    " ฮิฮ่า ! คุณแรมโบ้จะด้วย "
    แล้วทำไมอี้ผิงไม่มาจัดการมันละเนี่ยมันไปก็ป่วนเสียเปล่า สึนะพลางคิดในใจก่อนที่จะมีเสียงของเด็กหญิงคนหนึ่งดังขึ้นมา
    " หยุดเดี๋ยวนี้นะแรมโบ้ " เสียงของเด็กผู้หญิงตัวเล็กชื่อ ' อี้ผิง ' ได้ดังมาแต่ไกลพร้อมกับร่างเล็กที่วิ่งมาในสภาพที่ยังถือถ้วยข้าวอยู่
    " แบร่ ๆ จ้างให้ก็ไม่กลัว " เข้าแรมโบ้ตัวป่วนเอ่ยขึ้นพร้อมตบก้นเพื่อล้อเลียนอี้ผิง
    " หนอย เจ้าวัวบ้ารู้สึกมันกวนจริง ๆ แฮะ " โกคุเดระพูดพลางหยิบระเบิดออกมา
    " เอาน่า ๆ อย่าทะเลาะกันเลยนะ " ร่างสูงที่ดูน่านับถือนาม ' เรียวเฮ ' กล่าวขึ้นพร้อมจับไหล่ของโกคุเดระ
    " แกมายุ่งอะไรเล่าเจ้าหัวสนามหญ้า " โกคุเดระพูดจบพร้อมขว้างระเบิดออกไปหาเจ้าวัวตัวแสบ
    บึ้ม ! เสียงของระเบิดได้ดังขึ้นพร้อมกับเสียงของเด็กตัวเล็กในชุดวัว
    " อด ทน ไว้ " แรมโบ้พูดแล้วกลั้นน้ำตาพร้อมเม้มปาก
    " อดทนไปเลยแกเจ้าวัวบ้า ! " โกคุเดระตะโกนใส่แรมโบ้
    " หยุดทะเลาะกันเถอะค่ะ คุณโกคุเทระ คุฯผู้พิทักษ์อัสนี !  " เสียงของหญิงสาวคนเดียวในวองโกเล่แฟมิลี่นาม ' โคลม โดคุโร  'ได้ดังขึ้นพร้อมกับใช้สามง่ามอันเป็นอาวุธของเขากันสองฝ่ายเอาไว้
    " น่า ๆ ไปโรงเรียนกันเถอะ " เสียงของชายร่างสูงดังขึ้น
    " อื้ม ๆ ไปกันเถอะ อี้ผิงฝากแรมโบ้ด้วยนะ " สึนะได้กล่าวขึ้นแล้วเดินออกไป

20 นาทีผ่านไป ณ โรงเรียนนามิโมริ

    " เจ้าพวกสัตว์ชั้นต่ำ แกมาโรงเรียนกันสายสมควรต้องโดนขย้ำ " เสียงของคณะกรรมการคุมกฏที่เย็นชาได้ดังขึ้น
    " แย่แล้ว ๆ คุณฮิบาริพวกเราขอโทษครับ " เสียงของสึนะกล่าวขึ้นด้วยความกลัว
    " ขอโทษเหรอ หึหึ " ฮิบาริพูดพลางชักอาวุธของเขาออกมา
    " หยุดก่อนเจ้าฮิบาริ ! ที่พวกสึนะมาสายหน่ะมีเหตุผลนะ " เสียงอันน่านับถือของรีบอร์นได้ดังขึ้น
    " เหตุผล เหตุผลอะไรหรือ ? " ฮิบาริกล่าวขึ้น
    " คือว่า ... ตอนนี้ฉันจะจับคู่ฝึกให้กับผู้พิทักษ์ในวองโกเล่เลยมาสายกันหน่อยหน่ะ " รีบอร์นพูดอย่างมีเหตุมีผล
    " เหยย ! รีบอร์นนี่มันอะไรทำไมฉันไม่รู้เรื่องเล่า " สึนะกล่าวขึ้นด้วยท่าทีสงสัยเป็นอย่างมาก
    " ก็เรื่องนี้ฉันบอกแค่ผู้พิทักษ์ของแกไง บอกแกไปได้อะไรล่ะเจ้าห่วยสึนะ ! " รีบอร์นตอบสึนะด้วยเสียงดุเล็กน้อย
    " เอ่ออ ...อ... " สึนะพูดด้วยเสียงสั่นพร้อมกับเงียบไป
    " งั้นฉันขออธิบายเลยนะ คือว่าเราจะจัดฝึกพิเศษเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับวองโกเล่ โดยที่จะจับคู่ดังนี้ เจ้าสึนะอยู่กับฉัน "
    " อะ..อื้ม ! " สึนะตอบเพื่อแสดงให้รู้ว่าตนนั้นทราบแล้ว
    " โกคุเดระ คู่กับแรมโบ้ "
    " เหย ! คุณรีบอร์นให้ผมคู่กับไอ้วัวบ้าเนี่ยนะไม่มีทางหรอกครับ ! " โกคุเดระตะโกนเสียงดัง
    " ฉันมีเหตุผลนะ " รีบอร์นสวนกลับไปด้วยน้ำเสียงเงียบสงบ
    " เหตุผล .... เหตุผลอะไรหล่ะครับ ? " โกคุเดระถามด้วยความสงสัยบวกกับความโมโหก่อนหน้านี้
    " เรื่องนี้ไว้ทีหลังล่ะกัน ปล่อยมันไปก่อนนะ " เจ้าของเสียงตัวเล็ก ๆ พูดพร้อมยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
    " ครับ คุณรีบอร์น " โกคุเดระพูดด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยเต็มใจเท่าใด
    " คู่ต่อไป เรียวเฮกับโคลม " รีบอร์นกล่าวขึ้น
    " สุดขั้วเลยนะเว้ยเห้ย " เสียงของเรียวเฮที่พลังแตกเดือดได้เอ่ยขึ้น
    " ค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ " โคลมตอบพลางยิ้มให้ฝ่ายตรงข้าม
    " คู่ต่อไป ฮิบาริ กับ ยามาโมโตะ " รีบอร์นพูดพรางยิ้มที่มุมปากอย่างมีเลศนัยเล็กน้อย
    " ระวังตัวไว้แล้วกันเจ้าสัตว์ชั้นต่ำ " เสียงอันเย็นชาที่ไม่ค่นอพึงประสงค์เอ่ยขึ้น
    " ได้เลย ฮิบาริ " เด็กหนุ่มร่างสูงพูดขึ้น
    " วันนี้แยกย้ายก่อน " รีบอร์นกล่าวขึ้นพร้อมเดินออกไป
    ...................................................................................................................................................
    ห้องพักตัวละครครั้งที่ 1
    ฮิบาริ : ฉันขอถามอะไรก่อนอย่างนึงได้ไหม ?
    สึนะ / โกคุเดระ / ยามาโมโตะ : ได้สิคร้าบ
    ฮิบาริ : ทำไมฉันต้องคู่กับนายนั่นด้วย
    JTR : ก็เพราะแกอยู่ในนิยายของฉันไง 5555
    โคลม : ทำไมบทฉันน้อยจังคะ
    JTR : เรื่องของช้านสิเรื่องมากอีกเดี๋ยวเอาออกจากเรื่องสะเลยนิ
    โคลม : ค่ะ ๆ
    JTR : คร่อก ZZzzzz
    สึนะ : ไอ้นี่ละเมอนี่หน่า