ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1 :: พวกฉันนี่แหละนางมารร้าย!!
ณ ห้างแห่งหนึ่งแถวโรงเรียนst.mariar
พลั่ก!!
ตุ้บ!
"กรี๊ดดด~"
แล้วแล้วพวกฉันก็ต้องมาเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรืื่องจนได้ เมื่อพวกฉันกำลังจะไปคาราโอเกะกัน แล้วยัยพวกบ้านี่ก็ดันมาหาเรื่องฉัน หึ!มีกันแค่10คนแล้วมหาเรื่องเนี้ยนะ สู้พวกฉันไม่ได้หรอก ถึงพวกฉันจะมีกันแค่4คนแต่ฝีมือมันเทียบชั้นกันไม่ได้หรอก!
เพี๊ย! เจ๊โมตบยัยบ้าที่มาว่าเจ๊ว่าทุเรศซะจนยัยนั้นบางตายแล้วมั้ง -___-^
ไม่นานนักพวกนั้นก็อยู่ในสภาพไม่ต่างจายัยบบ้าที่หาเรื่องไปว่าเจ๊โมของเรา ริมฝีปากของฉัน'ไนเทีย'กระตุกยิ้มช้าๆ ดวงตาสีเฮเซลเป็นประกายน้อยๆ มือเรียวยาวสางเส้นผมสีดำละเอียดยาวประบ่าขึ้นเล็กน้อย
"ไปกันเถอยัยไนท์ ร้องเพลงให้หายอารมณ์เสีย - -" มิกิแฝดน้องลูกครึ่งญี่ปุ่นผมดำสนิทเดินมาสะกิดฉันเบาๆฉันจึงหันไปหาเจ๊แตงโมสาวสวยอึ๋มผมน้ำตาลบรอนด์ชั้นเกรด12 (ฉันกับยัยแฝดอยู่เกรด11) เจ๊มีสีหน้าบูดบึ้งอย่างเห็นได้ชัด
"เอาหน่าเจ๊ รีแล็กซ์ๆ ^ ^" ยัยแฝดพี่โนริแสนอารมณ์ดีสะบัดผมยาวสีแดงที่ไปกัดสีซะจนผมเสียไปมาอย่างบ้าคลั่ง(หรือบ้าบอ?) แล้วเราทั้ง4ก็เดินเข้าห้องคาราโอเกะ
"รักท้รักที่อะไร ตับไตไสุ้พุงง หรือรักกางเกงที่นุงง ก็ดูสวยดี๊~ " ไม่นานเจ๊ก็กลับมากระดี๊กระด๊าอีกครั้ง =__=^ ตอนนี้ฉันกับเจ๊กำลังร้องเพลงและเต้นอย่าเมามันส์ ส่วนยัยโนริ รายนั้นเต้นกระจุยไปนานแล้ว มิกินั่งดื่มคอกเทลอย่างอ่อนแบบนิ่งๆเหมือนเดิม
ปึง!!!
"เฮ้ย!! อะไรอีกว่ะ" ฉันสบถออกมาเมื่อยัยบ้าพวกนั้นกระชากประตูห้องคาราโอเกะออกมา และดูเหมือนว่าคนของหล่อนจะเพิ่มขึ้นอีกด้วย
"ก็มาสะสางกับแกไง!!" ยัยนั่นถลึงตาโตๆให้โตจนลูกตาแทบหลุด
"มาก็มาสิ..สวะ" มิกิเอาขวดเหล้าที่หมดแล้วกระแทกไปที่โตะจนแตกเป็นปากฉลาม เห็นยัยนี่เงียบๆ่ะซาดิสม์จะตาย ฉันเชื่อว่าหล่อนเละแน่ - -
"กรี๊ด!!แกว่าใครย่ะ?" หล่อนทบจะสติแตกแล้ว เห็นแล้วฉันรำคาญจริงๆ
"โง่เนอะ~ ก็แกไง (: " ฉันยิ้มให้กับหล่อนพร้อมกับตรงเข้าไปตบหล่อนทันที หลังจากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงตุบตับดังขึ้น หันไปก็พบว่ายัยพวกหน้าหนา(เพราะเครื่องสำอาง)ทั้งหลายกำลังสู้อยู่กับเจ๊และกำลังจะเละ ไม่นานพวกเราก็ตะลุมบอนกันอีกจนได้ แต่ยัยพวกนั้นใกล้เดี๊ยงแล้วหล่ะ
"รู้มั้ยฉันหน่ะใคร" ยัยบ้าหัวหน้ากลุ่มกลับไปตั้งหลักหน้าประตูแล้วถามขึ้นมา
"แล้วรู้รึป่าวว่าฉันชื่ออะไร (: " ฉันถามกลับเพราะฉันก็ดังอยู่พอสมควร
"ฉะ..ฉันเป็นคนของแก๊งไวท์เชียวนะ" ยัยนั้นแผดเสียงดังลั่นอย่างกล้าๆกลัว"ถ้าฉันบอกหัวหน้าเธอเละแน่ยัยบ้า!!!"
"งั้นเหรอ? กลัวจัง ^O^" นี่เป็นเสียงของยัยโนริที่อยู่ในสาพแขนถลอกนิดหน่อย
"แต่น้องฉันคนนี้ชื่อไนเทียนะ (: " เจ๊แตงโมตอบให้เสร็จสรรพ ส่วนยัยมิกิก็จ้องหล่อนอย่างอาฆาตเพราะหล่อนทำให้สร้อยคออันโปรดเธอขาด
"นะ นะ ไนเทียยย!!!! O[]o " ยัยนั่นถึงกับอ้าปากค้างไปเลยแห๊ะ แล้วมิกิก็วิ่งไปอัดยัยนั้นจนล้มไปทันที แล้วยัยนั้นก็สลบเหมือนลูกน้องหล่อน พวกฉันเดินออกจากร้านคาราโอเกะ ยัยป้าเจ้าของร้านหน้าซีดเผือกทันทีที่เราเดินผ่าน หึ ฉันไม่แคร์หรอก ก็พวกฉัน4คนมันแก๊งย่อยว่า นางมารร้ายไงหล่ะ!!!
พลั่ก!!
ตุ้บ!
"กรี๊ดดด~"
แล้วแล้วพวกฉันก็ต้องมาเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรืื่องจนได้ เมื่อพวกฉันกำลังจะไปคาราโอเกะกัน แล้วยัยพวกบ้านี่ก็ดันมาหาเรื่องฉัน หึ!มีกันแค่10คนแล้วมหาเรื่องเนี้ยนะ สู้พวกฉันไม่ได้หรอก ถึงพวกฉันจะมีกันแค่4คนแต่ฝีมือมันเทียบชั้นกันไม่ได้หรอก!
เพี๊ย! เจ๊โมตบยัยบ้าที่มาว่าเจ๊ว่าทุเรศซะจนยัยนั้นบางตายแล้วมั้ง -___-^
ไม่นานนักพวกนั้นก็อยู่ในสภาพไม่ต่างจายัยบบ้าที่หาเรื่องไปว่าเจ๊โมของเรา ริมฝีปากของฉัน'ไนเทีย'กระตุกยิ้มช้าๆ ดวงตาสีเฮเซลเป็นประกายน้อยๆ มือเรียวยาวสางเส้นผมสีดำละเอียดยาวประบ่าขึ้นเล็กน้อย
"ไปกันเถอยัยไนท์ ร้องเพลงให้หายอารมณ์เสีย - -" มิกิแฝดน้องลูกครึ่งญี่ปุ่นผมดำสนิทเดินมาสะกิดฉันเบาๆฉันจึงหันไปหาเจ๊แตงโมสาวสวยอึ๋มผมน้ำตาลบรอนด์ชั้นเกรด12 (ฉันกับยัยแฝดอยู่เกรด11) เจ๊มีสีหน้าบูดบึ้งอย่างเห็นได้ชัด
"เอาหน่าเจ๊ รีแล็กซ์ๆ ^ ^" ยัยแฝดพี่โนริแสนอารมณ์ดีสะบัดผมยาวสีแดงที่ไปกัดสีซะจนผมเสียไปมาอย่างบ้าคลั่ง(หรือบ้าบอ?) แล้วเราทั้ง4ก็เดินเข้าห้องคาราโอเกะ
"รักท้รักที่อะไร ตับไตไสุ้พุงง หรือรักกางเกงที่นุงง ก็ดูสวยดี๊~ " ไม่นานเจ๊ก็กลับมากระดี๊กระด๊าอีกครั้ง =__=^ ตอนนี้ฉันกับเจ๊กำลังร้องเพลงและเต้นอย่าเมามันส์ ส่วนยัยโนริ รายนั้นเต้นกระจุยไปนานแล้ว มิกินั่งดื่มคอกเทลอย่างอ่อนแบบนิ่งๆเหมือนเดิม
ปึง!!!
"เฮ้ย!! อะไรอีกว่ะ" ฉันสบถออกมาเมื่อยัยบ้าพวกนั้นกระชากประตูห้องคาราโอเกะออกมา และดูเหมือนว่าคนของหล่อนจะเพิ่มขึ้นอีกด้วย
"ก็มาสะสางกับแกไง!!" ยัยนั่นถลึงตาโตๆให้โตจนลูกตาแทบหลุด
"มาก็มาสิ..สวะ" มิกิเอาขวดเหล้าที่หมดแล้วกระแทกไปที่โตะจนแตกเป็นปากฉลาม เห็นยัยนี่เงียบๆ่ะซาดิสม์จะตาย ฉันเชื่อว่าหล่อนเละแน่ - -
"กรี๊ด!!แกว่าใครย่ะ?" หล่อนทบจะสติแตกแล้ว เห็นแล้วฉันรำคาญจริงๆ
"โง่เนอะ~ ก็แกไง (: " ฉันยิ้มให้กับหล่อนพร้อมกับตรงเข้าไปตบหล่อนทันที หลังจากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงตุบตับดังขึ้น หันไปก็พบว่ายัยพวกหน้าหนา(เพราะเครื่องสำอาง)ทั้งหลายกำลังสู้อยู่กับเจ๊และกำลังจะเละ ไม่นานพวกเราก็ตะลุมบอนกันอีกจนได้ แต่ยัยพวกนั้นใกล้เดี๊ยงแล้วหล่ะ
"รู้มั้ยฉันหน่ะใคร" ยัยบ้าหัวหน้ากลุ่มกลับไปตั้งหลักหน้าประตูแล้วถามขึ้นมา
"แล้วรู้รึป่าวว่าฉันชื่ออะไร (: " ฉันถามกลับเพราะฉันก็ดังอยู่พอสมควร
"ฉะ..ฉันเป็นคนของแก๊งไวท์เชียวนะ" ยัยนั้นแผดเสียงดังลั่นอย่างกล้าๆกลัว"ถ้าฉันบอกหัวหน้าเธอเละแน่ยัยบ้า!!!"
"งั้นเหรอ? กลัวจัง ^O^" นี่เป็นเสียงของยัยโนริที่อยู่ในสาพแขนถลอกนิดหน่อย
"แต่น้องฉันคนนี้ชื่อไนเทียนะ (: " เจ๊แตงโมตอบให้เสร็จสรรพ ส่วนยัยมิกิก็จ้องหล่อนอย่างอาฆาตเพราะหล่อนทำให้สร้อยคออันโปรดเธอขาด
"นะ นะ ไนเทียยย!!!! O[]o " ยัยนั่นถึงกับอ้าปากค้างไปเลยแห๊ะ แล้วมิกิก็วิ่งไปอัดยัยนั้นจนล้มไปทันที แล้วยัยนั้นก็สลบเหมือนลูกน้องหล่อน พวกฉันเดินออกจากร้านคาราโอเกะ ยัยป้าเจ้าของร้านหน้าซีดเผือกทันทีที่เราเดินผ่าน หึ ฉันไม่แคร์หรอก ก็พวกฉัน4คนมันแก๊งย่อยว่า นางมารร้ายไงหล่ะ!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น