คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3♥-บ้านคุณนายรัล!
“หยุดเดี๋ยวนี้นะครับ!!!”
เสียงเล็กๆจากข้างคูน้ำร้องทักขึ้นเมื่อเห็นกระบือตัวน้อยๆ(?)ของเค้า กำลังนอนแอ้งมั้งหงายโชว์กระเพาะนูนสีเทาราวกับนอนรอคำพิพากษาจากพระเจ้าเบื้องบน เหนือกระบือตัวเล็กๆ(?) มีร่างบางที่ยืนแผ่รังสีอำมหิตราวกับโซล่าเซลล์ มือเรียวง้างกำแท่งเหล็กเตรียมจะเจาะกระเพาะกระบือน้อย(ที่น่าสงสาร)
“ทำกับเจ้าเฉาก๊วยแบบนั้นมันไม่ดีนะครับพี่สาว”เด็กชายตัวเล็ก หน้าเนียนใสเด้ง ผมสีน้ำตาลซอยละถึงใบหูตาสีน้ำตาลกลมโต กำลังส่งยิ้มให้ร่างบางอย่างอ่อนโยน ทำให้ร่างบางโอนอ่อนการกระทำลง
“เธอเป็นใคร”
“ผมชื่อ ยามาโมโตะ ฟูตะ ครับพี่สาวคนสวย”
ปึดดดด!!!!!!
“ถ้าเธอยังเรียกฉันว่า’พี่สาว’อีกล่ะก็ฉันจะส่งเจ้าสัตว์กินพืชนี่ให้ไปทำงานรับใช้ไถนากับยายฉันบนสวรรค์แน่!!!”
“โธ่คุณ….เจ้าเฉาก๊วยมันใจดีจะตายคุณ…เฉาก๊วยมานี่มา!!”
กระบือตัวน้อย(?)ที่นอนแกล้งตายหงายโชว์กระเพาะป่องๆ รีบพลิกลุกยืนขึ้นวิ่งไปยืนแอบหลังเด็กชายตัวเล็กเพื่อไปให้ไกลจากนางพญาท่อนฟา(สุดสวย♥) ร่างเล็กหันไปยิ้มให้เฉาก๊วยก่อนจะหันพูดกับฮิบาริ
“คุณคือคุณหนุฮิบาริใช่ไหมครับ?”
“ใช่แล้วจะทำไม??”
“ผมจะพาคุณไปที่บ้านคุณนายรัลครับ”
หึ...หึ......
ในที่สุด.......
มรดกของยายรอฉันอยู่ที่นั่น……♥♥♥♥♥
“คุณครับคุณ!!!!!”เริ่มสะกิดเรียกร่างบางที่กำลัง(แอบ)ทำตาฝันถึงกองมรดกของตน ร่างบางสะดุ้งก่อนจะไปเดินข้างฟูตะ(เฉาก๊วยแอบกระเถิบหนี)
“ไปกันเถอะฟูตะ”
“จ้า~!!!!!!!”
ร่างเล็กพูดก่อนจะกระโดดขึ้นขี่เฉาก๊วย(ที่พยายามหนีฮิบาริ) เพื่อมุ่งหน้าไปยังบ้านของคุณนายรัลโดยที่มีร่างบางเดินตามข้างๆเฉาก๊วยห่างๆ
“พ่อพูดว่าอะไรนะ!!!!!!!”ร่างสูงตะโกนขึ้นเมื่อ ได้ยินเรื่องสำคัญจากปาก’สึโยชิ’ ผู้เป็นพ่อ ด้วยสีหน้าที่ซีดเซียวด้วยความตกใจ
“เอาน่าเว้ย!ทาเคชิยังไงนี่ก็เป็น ’คำขอจากคุณนายรัลครั้งสุดท้ายนะเว้ย’ ”
“พ่อ!!!กับคนที่จะฆ่าเจ้าเฉาก๊วยเนี่ยนะ!!!!”
“แต่เจ้าเฉาก๊วยยังไม่ตายนี่วะ!!!”
“พ่อแต่.............”
“คิดว่าทำเพื่อคุณนายรัลเถอะทาเคชิ!!!!”สึโยชิตะโกนใส่ลูกชายด้วยคำขาดครั้งสุดท้าย พลางยิ้มกระหยิ่มอย่างพอใจในคำขอของคุณนายรัล
ทาเคชิเอ๊ยย........
งานงอกแล้วไงตู!!!!!
“ถึงแล้วจ้า~!!!!”ทั้ง2ร่างกับอีก1ตัวมาหยุดอยู่ ณ ที่หน้าบ้านหลังใหญ่ หน้าบ้านมีทางเดินหินปูอย่างสวยงาม ข้างๆบ้านมีแอ่งน้ำเล็กๆใช้ทำกิจวัตรประจำวัน บ้านไม้หลังใหญ่โตสวยงาม รอบๆมีต้นไม้เขียวชอุ่มสวยสดงดงาม สวนรอบๆบ้านถูกจัดมาอย่างเป็นระเบียบ จนอดทำให้ร่างบางแอบอึ้งกับความใหญ่โต และสวยงามไม่ได้
“นี่แหละครับ....บ้านคุณนายรัล”ฟูตะเอ่ยขึ้นมาลอยๆก่อนจะลงจากหลังเฉาก๊วย พลางเดินเข้าไปไขกุญแจบ้านที่ยามาโมโตะฝากไว้ ฟูตะเลื่อนประตูไม้อย่างเบามือก่อนจะหันไปเรียกร่างบางที่ยืนมองบ้านอย่างสนใจ
“เข้ามาสิครับ”
“ขอบคุณ”
ร่างบางเอ่ยขึ้นมาเบาๆก่อนจะเปิดประตูบ้านเข้าไปดูภายในตัวบ้าน ของข้างในถูกจัดอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย ฟูตะหายเข้าไปในห้องนอนสักพักก็เดินออกมาพร้อมกับจดหมายสีขาวในมือ ข้างบนจดหมายมีสมุดบัญชีสีม่วงและซองเอกสารสีน้ำตาล ฟูตะยื่นให้ฮิบาริก่อนจะยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
“นี่คือของที่คุณนายรัลฝากไว้ให้ครับ”
“ขอบคุณ”ฮิบาริรับมาดูก่อนจะเริ่มเปิดดูสมุดบัญชีอย่างแรก(ไม่ค่อยอ่ะ:ไรเตอร์)
“ผมไปก่อนนะครับเดี๋ยวผมจะกลับมานะครับ พี่สา....เอ๊ย!!! พี่ชาย”
ร่างเล็กยิ้มให้ก่อนจะเดินออกไปอย่างรู้ดี ฮิบาริเริ่มเปิดสมุดบัญชีก่อนจะไล่สายตาไปมองตามตัวเลขในบัญชี พลางคิดคำนวน
ฝากตั้ง 100,000บาทแน่ะ(ไรเตอร์ขอใช้เงินบาทเพื่อสะดวกต่อการอ่าน) ..
ถอนไปทำไมตั้ง30,000บาท!....
หน่วย10 100 1,000 10,000......................................
10,000,000บาท!!!!!...
ร่างบางกำลังจะยิ้มกระหยิ่มแต่สายตาเจ้ากรรมกลับไปสะดุดกลับสิ่งนึงทำให้ร่างบางแทบจะอาละวาดซะให้หายเครียด
ถอนไปทั้งหมด9,000,000บาท!!!!!!
ถอนไปทำไส้เดือนอะไรฟะ!!!!!......
ร่างบางหน้าบุ้ยอย่างไม่พอใจก่อนจะเปิดซองเอกสารสีน้ำตาล ก่อนจะดึงกระดาษสีขาวซึ่งเป็นเอกสารโฉนดที่ดินก่อนจะเริ่มไล่อ่าน
หะ......หกสิบเอเคอร์!!!!!!!!!
1เอเคอร์ เท่ากับ 32ล้านบาท (อ้างอิงจากที่ดินจากบริษัทในประเทศไทยประเมิณ)
ขายเป็นเงินเท่ากับ...........!!!
แต่ว่าได้แค่นี้ก็ดีแล้ว หึ...หึ.....
ร่างบางยิ้มกระหยิ่มอย่างพอใจก่อนจะเริ่มเปิดจดหมายซองสีขาวสะอาด ก่อนจะเริ่มเปิดอ่าน
อย่างรีบร้อน…
ถึง เคียวยะ
ก่อนที่ยายจะตายยายอยากเห็นหลานใช้ชีวิตอยู่ที่นี่อย่างมีความสุข ยายอยากให้หลานทำนาทำไร่อยู่ที่คาวาระที่ยายถอนเงินในบัญชีให้เหลือ1ล้านก็เผื่อจะให้หลานรู้จักสร้างเงินจากการขายข้าว จากไร่ที่ยายให้ไว้ และผู้ที่จะช่วยให้คำแนะนำและคอยให้ความช่วยเหลือ คือ’ผู้ใหญ่ยามาโมโตะ’ แต่ถ้าจะขาย ยายต้องการให้ขายกับ ‘ผู้ใหญ่ยามาโมโตะ’เท่านั้น!!!
จากรัล มิลจิ
กรี๊ด!!!โอ้เย้!!!!
ในที่สุดปักเป้าก็ได้กลับมาอัพอีกคร้างงง~!!!!
ขอโทษที่ให้รอนานนะจ๊ะ
ขอบคุณที่ติดตามและให้กำลังใจเสมอนะคะ^^
แล้วก็........
ขอบคุณมายด์จังที่ให้คำแนะนำและให้กำลังใจเสมอนะคะ^^
ขอบคุณผู้อ่านทุกคนที่ติดตามเสมอแม้ไรอู้ก็ตาม>0<
แต่ปักเป้าพูดแบบนี้ยังไม่จบน้า~
ขอโทษที่เมื่อวานไม่ยอมมาอัพนะคะพอดีมันเกิดเรื่องนิดนึงน่ะค่ะ
สำหรับคนที่รอการเปิดตัวของท่านมุคุโร่ อดใจรอตอนหน้ามีแน่ๆจร้า~
สุดท้ายฝากรูปท่านฮิในอนิเมตอนที่150ค๊า~!!!
ซี๊ด!!!ขาวอะไรเยี่ยงนี้
ความคิดเห็น