ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ผู้ใหญ่ลีกับนางมา(ภาคพิสดาร)-8018//10069

    ลำดับตอนที่ #2 : ♥2-พบเจอ

    • อัปเดตล่าสุด 28 เม.ย. 53


    อะไรกันเนี่ย!!ถ้าจะไปบ้านคุณยายฉันต้องมานั่งรอที่ท่าเรือสกปรกยิ่งกว่าแมงกุดจี่เนี่ยนะ!!!ถ้าฉันเห็น

    คนสร้างล่ะก็จะไปขย้ำให้ตายคาที่เลยคอยดู!!ทำไมมันร้อนอย่างนี้นะท่าเรือภาษาอะไรไม่มีแอร์ติดอีกต่างหาก!!”

     

    หน็อยแน่!!อุส่าห์หนีไอหัวเผือกหัวมันมาได้ยังต้องมาเจออะไรอย่างนี้อีก!!!...

     

    ร่างบางอ้อนแอ้นยืนบ่นกะปอดกะแปดบนท่าเรือไม้ริมฝั่งคลองก่อนที่สายตาคมเลือบไปเห็น....

    ...

    ...

    เรือแจว=_=”!!!

    เรือแจวลำเล็กๆล่องผ่านแม่น้ำโดยที่คนแจวจะเป็นใครไม่ได้นอกจาก   ร่างสูงหน้าตาหล่อคมเข้มผิวสีน้ำผึ้งหรือใน

    นามผู้ใหญ่บ้านที่นี่ แกล้งทำเป็นแจวเรือผ่านมารับฮิบาริเมื่อทราบว่าหลานชายของคุณยายรัลได้ส่งจดหมายมาว่า

    จะเดินทางมาที่นี่ ณ วันนี้

     

    คนนี้เหรอหลานชายคุณนายรัล!สวยกว่าในรูปอีก!!!

     

    นี่คุณหนูฮิบาริใช่ไหมครับ...ผมเป็นคนงานของผู้ใหญ่ลี มารับคุณไปที่หมู่บ้าน

    อะไรน้า!!!!!ให้ฉันนั่งเรือแจวซกมกสกปรกซอมซ่อไปเนี่ยนะ!!!!!”ฮิบาริวีนออกมาเล็กน้อยพลางทำหน้าเหมือน

    ว่าแรมโบ้ตอนเด็กได้รางวัลอัจฉริยะระดับชาติ

     

    ก็ใช่น่ะสิครับ..หรือว่าคุณจะว่ายน้ำไป?”

    ไหนล่ะเรือยอซต์ของฉัน!!!มีแต่เรือไม้ขึ้นราเนี่ยนะ!!!”

     

    น่าหมั่นไส่ชะมัดเลยเว้ย..สงสัยจะอยู่เมืองกรุงซะชินแล้วล่ะสิ อย่างนี้มันต้องแกล้งให้เข็ด!!

     

    โอ๊ยยยย..คุณเรือยงเรือยอซต์ของคุณน่ะที่นี่ไม่มีหรอก.. หรือว่าคุณจะลงไปว่ายน้ำกับปลาตะเพียนก็ตามใจ

    ผมไปล่ะ หาเรือยอซต์ของคุณต่อไปละกันยามาโมโตะพูดพลางทำทีจะแจวเรือออกจากท่าเรือไม้

    เดี๋ยวสิ!!!!อย่าพึ่งไป!!!”

    เอาไงล่ะคุณ?”

    ก็ได้!!ฉันจะยอมนั่งไอเรือแมงกุดจี่นี่ก็ได้-0-

     

    ร่างบางพูดพลางนั่งลงในเรืออย่างขยะแขยงเหมือนกับในเรือมีหมูเน่าขึ้นอืดแล้วมีหนอนไชตรงพุง ร่างสูง

    แอบยิ้มกับตัวเองอย่างมีเลศนัยก่อนจะหันไปหยิบสัมภาระของร่างบาง

    นี่นาย!!หยิบกระเป๋าฉันระวังหน่อยของหลุยส์วิกตองเชียวนะเฟ้ย!!”

     

    อะไรนะครับ..ลุยปิงปองเหรอครับ..ยามาโมโตะพูดพลางโยนกระเป๋าของร่างบางลงเรืออย่างแรง

    ร่างบางพยายามกล้ำกลืนความโกรธแค้น

     

    นี่นาย!!!!ฉันเริ่มโมโหแล้วนะ

    เอ้า!!ก็เรื่องของคุณสิครับยามาโมโตะทำเป็นไม่สนใจพลางแจวเรือต่อไป

    ฉันจะขย้ำแก!!!!”

    คุณขย้ำผม ผมจะอุ้มคุณโยนลงน้ำให้ดู

     

    ร่างสูงหันไปยักคิ้วให้ร่างบางอย่างผู้มีชัยชนะ แล้วหันไปแจวเรือต่อ ปล่อยให้ร่างบางกัดฟันกรอด พลาง

    ขยุ้มกระเป๋าอย่างโกรธแค้น

     

    ...ฝากไว้ก่อนเถอะแก!!!!..

     

    ร่างสูงแจวเรือมาเรื่อยๆก่อนจะมาหยุดที่ริมฝั่งแห่งหนึ่งหญ้าเขียวชอุ่มขึ้นจนดูรก ดินที่เปียกแชะ

    เป็นโคลนสีน้ำตาลเหลวๆ  น้ำถูกแรงเรือพัดมากระทบกับฝั่ง

     

    ถึงแล้วล่ะครับคุณหนู

    ไหนล่ะท่าเรือ...

    ไม่มีหรอกครับ^^”

    ไม่มี!!!!!!จะบ้าเหรอ ฉันไม่มีทางลงตรงที่สกปรกๆตรงนี้แน่!!!”

     

    อ๋อ!มันเดินลำบากใช่ไหมครับไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมอุ้มลงก็ได้ร่างสูงพูดจบก็ช้อนตัวฮิบาริขึ้นมาก่อนจะเดินไปที่

    ขอบเรือ

    ปล่อยนะไอโรคจิตแกคิดจะทำอะไรน่ะ!!!ฉันจะขย้ำแกไอสัตว์กินพืช

     

    ตูม!

    นอนเล่นกับปลาตะเพียนไปนะครับฮ่าๆๆร่างสูงพูดหลังจากที่โยนร่างบางลงริมคลอง ร่างสูงโยนกระเป๋าฮิบาริ

    ลงข้างๆร่างบาง  ก่อนจะแจวเรือหนีไป  ร่างบางที่นอนแอ้งแม้ง แทบอยากจะลุกขึ้นมาฆ่ายามาโมโตะ ฮิบาริ

    ตะโกนไล่หลังยามาโมโตะอย่างโกรธแค้น

     

    ไอโรคจิต!!!!!!”

     

                                                        

    พ่อจ๋ากลับมาแล้วเหรอเด็กชายร่างเล็ก วิ่งมาหาร่างสูงที่เดินยิ้มอย่างสะใจกับวีรกรรมของตนเมื่อกี้

    อะไรไอฟูตะ

    พ่อจ๋า..หลานชายคุณนายรัลอ่ะ..คุณเคียวอ่ะเค้ากำลังมาที่นี่แล้วเหรอจ้ะ!”

    เออสิวะ

    จริงเหรอเย้!!”ร่างเล็กร้องเสียงดังอย่างดีใจ ยามาโมโตะยิ้มให้อย่างเอ็นดูก่อนจะเดินไปลูบหัวฟูตะ

    รอต้อนรับเค้าละกันพ่อไปทำงานก่อนร่างสูงพูดพลางเดินไปที่ห้องทำงานเล็กๆของตน  ยามาโมโตะมักจะมาหมก

    ตัวอยู่ที่นี่เสมอ ข้างๆมีต้นไม้ใหญ่อยู่ ร่างสูงเหลือบไปเห็นพลางคิดอย่างสงสัย

     

    ...เอ..แต่..ไอเฉาก๊วยที่โดนล่ามอยู่ตรงนี้

    ..มันหายไปไหนว่ะ?..

     

    ไอโรคจิต!อย่าให้เจอแกอีกรอบนะ !! ฉันจะขย้ำแกให้ดู!!”ร่างบางที่กำลังลากกระเป๋าของตนอย่างลำบากลำบน

    ฮิบาริพยายามเดินซอกแซกไปตามทางที่มีแต่ทุ่งนา

    ..ใกล้ถึงแล้วสินะ..

    ..เงินในบัญชีฉันเหอะๆๆ

     

    มอ…!!!”ระหว่างที่ร่างบางกำลังฝันหวาน ก็พบว่าข้างๆตัวร่างบางมีบ่างอย่างสีดำทมึนกลมๆใหญ่ๆยืนทักทาย

    ร่างบาง มันก็คือ...

     

    กะ..

    กะ..

     

    กระบือ-0-

     

    มอออ

     


    เสียงอะไรวะ ดังชะมัดร่างสูงที่ทำงานอยู่ในห้อง เปิดหน้าต่างออกมาดูเหตุการณ์ที่ตนต้องตกใจสุดขีด..

     

    เฉาก๊วยลูกพ่ออออ!!!”

     

     สิ่งที่ร่างสูงเห็นคือ กระบือตัวน้อยๆ(?)ของเค้ากำลังวิ่งหนีร่างบางตัวเล้กอย่างเอาเป็นเอาตาย ลูกตาสีดำใส

    มีน้ำตาไหลออกมาเป็นสาย ร่างบางที่ถือท่อนฟาสีเงิน ไล่ฟัด สัตว์ตัวน้อยๆอย่างเอาเป็นเอาตาย

     

    มอออออ!!มอออออ!!T0T”

    จะหนีไปไหนไอสัตว์กินพืช(ของแท้)!!”

     

    ตูม!!

     

    กระบือตัวน้อยวิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือจนตกคูนา ร่างบางเดินไปหาอย่างช้าๆเหมือนกับว่าเจ้ากระบือตัวน้อย(?)

    เส้นชีวิตกำลังจะขาด=_=”

     

    ไม่นะเฉาก๊วยลูกพ่ออ!!

    พ่อจะไม่ลืมลูกตลอดไปแน่เฉาก๊วยT^T...

     

     

    ดีจ้า

    แหมไม่ได้อัพตั้งนานนะเนี่ย^^

    สงสารเฉาก๊วยเนอะ=_=”

    ท่านฮินี่สุดยอดขนาดกระบือยังกลัว55+

    เม้นกับโหวตด้วยนะบ๊ายบี~

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×